Titel: De herberg met het hoefijzer
Auteur: A. den Doolaard.
Eerste druk: 1935
Aantal bladzijden: 155 bladzijden
Samenvatting van de inhoud:
Na een werkzaamheid van zes maanden op het Londense hoofdkantoor van de Trepa Mining Company kreeg Erwin Raine, geoloog en explorateur, hij de opdracht om naar de Noord-Albanese Alpen te gaan, omdat daar lonende koperlagen aanwezig moesten zijn. Toen Raine weg was, mompelde de directeur: `Een opofferende ziel in een werkezel...' Hij wist niet dat Raine drie dagen geleden zijn verloving verbroken had. Drie dagen later kwam Raine te Scutari aan. Zijn hele bagage bestond uit een rugzak met zijn tekengerei, geologische instrumenten, kaartentas, wat ondergoed, een tandenborstel en een grote Steyr-revolver. Het grote hotel was vol. Hij ging toch liever naar zo'n klein, knus, donker herbergje, waar je nog de oorspronkelijke bevolking kon ontmoeten. Hij laat zich scheren door een jongen, Leonard. Deze komt vrij brutaal over, maar dat mag Raine wel. Ze praten wat met elkaar. Raine vraagt of Leonard zijn gids wil zijn. Dat wil hij wel. Leonard vraagt of Raine een geweer bij heeft. Raine zegt, om stoer te klinken; 'wel twee'. Aan de waard vraagt Raine hoe hij de herberg terug moest vinden als hij die avond terug zou komen. Deze zegt dat hij naar de herberg met het hoefijzer moest vragen, iedereen kent de herberg met het hoefijzer. Als Raine die avond terug komt, hangt het hoefijzer er niet meer en in zijn kamer aangekomen, ziet hij dat zijn revolver weg is, maar er ligt wel een briefje met wat geld ernaast. Op het briefje staat: `Dit is het spaargeld van Leonard als pand voor de revolver'. Leonard heeft ook het hoefijzer meegenomen opdat het hem geluk zal brengen. De volgende middag neemt hij een gids aan. De ochtend daarna vertrekken ze. Meteen wordt d.m.v. fluit- en schreeuwsignalen het hele dal kenbaar gemaakt dat er een buitenlander aankomt. De gids legt hem uit dat alle informatie zo wordt verspreid. Ook vertelt hij Raine over de rijkdommen van zijn land, namelijk de vrouwen en de eer. En dat iedere Malissoor deze verdedigt met zijn geweer. De dag daarop vertelt de gids hem een verhaal, over een man die getrouwd was met een jonge vrouw, ging werken in de grote stad en liet zijn jongere broer waken over zijn bezit en zijn vrouw. Maar die vrouw had een minnaar en die is gisteravond doodgeschoten door de jongere broer, die vijftien jaar was. Raine denkt meteen aan Leonard en wil weten hoe het afgelopen is. De gids wil eerst niets zeggen, maar als hij hoort dat de revolver van Raine is en dat Raine Leonard niet heeft aangegeven doet hij dit wel en zegt dat Leonard gevlucht is in de bergen. Hij was wel verraden, maar hij is bevrijdt door een groep gemaskerde Malissoren. Later zal Leonard zijn verrader doodschieten. Zij komen bij de woning van een priester die hem hartelijk ontvangt. Er zijn nog een paar mannen in het vertrek waarvan de priester zegt dat ze alleen maar voor de koffie naar hem toe komen. Hij stuurt ze weg. De priester en Raine raken aan de praat met elkaar. De priester, pater Jozef, was verbannen naar deze streek en heeft de malissoren bekeerd. Hij dreigde met hel en vagevuurtegen de bloedwraak, maar sinds de nieuwe wet, die de bloedwraak verbiedt, van kracht is, is deze weer heviger geworden. Ze spreken over de bloedwraak en over Leonard. Pater Jozef prijst Leonard, maar aan de andere kant is hij tegen bloedwraak. Raine voelt zich ook schuldig, omdat hij de diefstal van de revolver niet aangegeven heeft bij de politie. Als Raine vertelt dat Leonard steeds naar een fotootje keek schudt de priester zijn hoofd omdat hij had gedacht dat Leonard de minnaar alleen maar doodschoot omdat hij zijn broer had beloofd om op zijn vrouw te passen. Nu bleek dat Leonard ook van haar hield. De volgende dag zwerft Raine door de bergen en als hij die avond bij de priester komt, gaat hij vlug slapen. Maar hij wordt gewekt door het praten van twee mensen. Het is pater Jozef die Leonard uithoort over het fotootje. Hij bekent zijn liefde. Als Leonard weggaat wil Pater Jozef hem geen zegen geven. Raine geeft hem gauw nog wat geld en patronen mee. Als Leonard weggaat vindt Raine de foto waar Leonard steeds naar had zitten kijken. Als Pater Jozef en Raine later samen met elkaar spreken, laat Raine de foto, waarop Katherina en Raouf stonden, maar de eerste van was weggescheurt, aan de pater zien, en deze gaat twijfelen. Waarschijnlijk had de jonge Malissoor toch alleen uit eergevoel gehandeld. samen gaan ze op zoek naar Leonard. Ze lopen naar de bergen en als ze daar aankomen zien ze net acht gendarmes die achter Leonard aanzitten. Ze zien Leonard schietend op de gendarmes. Een werd er geraakt, maar daarna wordt Leonard geraakt. Leonard gooit de revolver naar Raine om zijn belofte niet te breken. Leonard sterft. Pater Jozef draagt Leonard terug naar huis. Twee weken later komt Raine met zakkenvol monsters te Scutari aan. Raine stuurt een telegram naar Londen, met de boodschap 'in good health'. Dit had hij met zijn baas afgesproken indien er mineralen te vinden waren. In de herberg is een nieuwe knecht, nog havelozer dan Leonard, het hoefijzer hangt weer gewoon boven de deur. Maar de Malissoren die de herberg binnentreden verpozen allen een ogenblik op de drempel, nemen hun schedelkapje af en leggen de hand plechtig op het hart, terwijl zij strak naar het verroeste stuk ijzer staren dat voor hen voorgoed het teken der vrijheid geworden is.
Tijd en ruimte:
Het verhaal speelt zich in verschillende ruimtes af. De eerste ruimte is in de herberg daar ontmoeten Raine en Leonard elkaar en daar wordt ook het pistool van Raine gestolen.
De tweede belangrijke ruimte is de buitenwereld dus de omgeving waar ze zitten, de bergen en dorpjes waar ze langs komen, langs lopen. Meestal is dat overdag en is het dan heel warm en droog. Ze laten je zo zien hoe het er daar buiten uitzien.
De derde belangrijke ruimte is het huis van pater Jozef. Daar in dat huis gebeurt ook heel veel en vinden ze ook veel antwoorden op vragen die ze hebben.
De ruimtebeschrijving is op zich wel functioneel want zo kom je erachter hoe het er daar uitziet en hoe de mensen daar leven.
Het verhaal speelt zich af tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog. Wanneer precies is niet duidelijk. Het verhaal wordt verteld in chronologische volgorde.
Wat is de betekenis van de titel?
De herberg met het hoefijzer
De titel is de tweede naam van de herberg: Grand Hotel London dat in het plaatsje Scutari was gevestigd. Deze naam ( De Herberg met het Hoefijzer) was beter bekend onder de inwoners van Scutari en omstreken. De herberg heeft deze naam te danken aan het hoefijzer, dat tegen de deurstijl van de ingang van de herberg hangt. Deze heeft zijn plaats te danken aan een opstand over het Albanees lot, die grote invloed had. Vandaar dat onsterfelijke teken.
Personages:
Erwin Raine. Hij is rustig en lost graag dingen op een goede manier op. Hij is ook een avonturier. Raine is erg goed in talen, hij spreekt zelfs Servisch. Hij is geinteresseerd in het leven van de Malissoren. als Leonard sterft heeft hij daar verdriet van, hij had erg veel respect voor de jongen gekregen.
Leonard. Leonard is iemand die graag vecht om de eer van zijn familie te behouden zoals dat hoort hij is een echte Malissoor. Hij is erg dapper. Leonard is een echte man van eer en hij hecht veel waarde aan zijn beloftes, zoals dat hij het revolver weer aan Raine terug zou geven.
De gids van Raine. De gids is niet snel iemand die mensen vertrouwd, maar als mensen zijn vertrouwen hebben gewonnen dan is hij heel spontaan. hij is wel iemand die het leuk vindt om mensen te vertellen over zijn volk het volk waar hij zo trots op is.
Pater Jozef. Hij is een waardige man. Hij is erg intelligent, weet heel veel. Hij is ook erg behulpzaam.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven in een personaal perspectief.
Gebeurtenissen:
De gebeurtenissen kwamen echt op me over. Het is een verhaal dat echt kan gebeuren. Ik heb zelf nog nooit iets dergelijks meegemaakt als een schietpartij of vreemdgaan. En in mijn omgeving zal het ook niet zo worden opgelost zoals dat gebeurt is in het boek. Ik ken ook geen mensen die zoiets dergelijks hebben meegemaakt. Ik ken ook geen boeken of films waar ook zoiets dergelijks in gebeurt. Ik heb geen gebeurtenis als schokkend ervaren. Het boek was ook niet zo in die stijl geschreven. Het boek heeft me niet aan het denken gezet. Het was gewoon een wazig verhaal uit een boek dat ik wilde lezen.
Personen.
Het waren voor mij personen met echte gevoelens zoals Leonard. En zoals de Malissoren beschreven worden hebben ze ook veel gevoel en gaat het vooral om de eer en de vrouw. Ik vond het wel goed van Raine dat hij niet aan de hele stad ging vertellen wat er waarschijnlijk gaande was. Ik kon me niet goed inleven in de hoofdpersoon, omdat ik vind dat het verhaal niet echt iets met hem te maken heeft. Hij maakt het mee in het dorpje. Maar het verhaal/ de problemen gaan over iemand anders. Over de hoofdpersoon zijn gevoelens ben ik niet veel te weten gekomen, daarom kon ik me in hem niet goed inleven. Ik zou dezelfde beslissingen genomen hebben als de hoofdpersoon. Mezelf zo veel mogelijk uit de problemen houden.
Opbouw.
Het verhaal was niet lastig om te lezen. Ik vond het wel een beetje een wazig verhaal misschien door de manier waarop het verteld wordt. Ik vond het wel moeilijk om bij te houden hoe het nou zat met de vrouw en Leonard. Ik vond het verhaal echt niet spannend. De manier waarop het verhaal verteld wordt is gewoon niet spannend. Dat zit dus in de opbouw van het verhaal. Ik heb geen stukken overgeslagen, zo saai was het nou ook weer niet. Hoe meer boeken ik ga lezen, weet ik niet precies mee wat ik leuker vind, een ik-verteller of een onzichtbare verteller.
Ik hou niet van verhalen met een open eind, ik wil het liefst altijd een goede afloop.
Taalgebruik.
Het taalgebruik is gewoon Nederlands, maar niet meer helemaal zoals wij dat tegenwoordig gebruiken. Wel is alles goed te begrijpen. Het boek is natuurlijk in 1935 gedrukt, dus toen was de taal nog anders.
Ik vond het best een saai boek. Het verhaal was wel leuk, maar de manier waarop het verteld werd was niet leuk, dus ik ben ook geen leuke/ grappige/ spannende zinnen tegengekomen.
Het taalgebruik was niet echt beeldend. Het verhaal kan ik wel voor mezelf goed voorstellen en verzinnen, maar zoals de schrijver dat doet niet om het beeldend te maken heb ik zelf dingen voorgesteld.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden