De helaasheid der dingen door Dimitri Verhulst

Samenvatting

“De helaasheid der dingen” is grotendeels een autobiografische roman. In het verhaal maken we kennis met de familie Verhulst in het Vlaamse dorpje Reetveerdegem. Dimitri woont samen met zijn vader Pierre en zijn drie nonkels in bij zijn grootmoeder. De dagelijkse routine voor de broers Verhulst is vooral drank, seks en nog eens drank.

“De helaasheid der dingen” is een samenraapsel van de gedachten en gebeurtenissen die plaatsvinden tijdens Dimitri’s jeugd. Hij vertelt over het onverwachte bezoek van zijn tante Rosie, over de ronde van Frankrijk (voor zatlappen) georganiseerd door zijn nonkel, over de vrouw van de Dienst Jeugdzorg, over de afkickprocedure van zijn vader, over zijn vriend Franky en over nog zoveel meer.

Dimitri vertelt ok over het heden. Over het kind dat hij eerst bij een andere verwerkt en over zijn grootmoeder die dement is.

Citaten

• ‘God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen.’ Bladzijde 42.
  Dit is de hoe de broers Verhulst denken over het leven.
• ‘Mijn moeder is een hoer, mevrouw.’ Bladzijde 100.
  Dimitri zijn antwoord als de vrouw van de Dienst Jeugdzorg vraagt of hij niet liever bij zijn mama wil wonen.
• ‘De fles jenever ging rond, verbond onze gedachten, die we niet grepen, maar zomaar lieten zweven naast al die andere gedachten die we al jaren lieten zweven in ons hoofd.’ Bladzijde 114.
  De broers brengen een groet uit aan Pierre voor hij het afkickcentrum binnengaat.
• ‘Dat we twee handen op één buik zijn en elkaar altijd verdedigen. We zijn nogal oudmodisch op dat vlak, Franky. Begrijp je dat woord, Franky, oudmodisch? Eergevoelens en zo, heb je daar al van gehoord?’ Bladzijde 124.
• ‘Men is toch altijd een beetje klootzak wanneer men een vrouw met een kind laat zitten, maar dat komt omdat je veel te weinig klootzak was om die vrouw te verlaten toen je haar nog niet met een kind had volgestampt.’ Bladzijde 165.