De hel door Boudewijn Büch

1 Zakelijke gegevens en genre
1 a Boudewijn Büch
b De hel
De hel, Atlas, Amsterdam 1990, 121 blz. (eerste druk 1990,Amsterdam) c Korte roman. 2 Eerste reactie
a Dit boek heb ik gelezen omdat ik hele positieve verhalen er over heb gehoord en ik dus benieuwd ben geworden naar het boek. B Het boek was makkelijk te lezen, ik had het zo uit, dat maakte het eigenlijk wel leuk, je komt dus snel in het verhaal en weet heel snel hoe het afloopt. Toen ik het boek net uit had wist ik niet dat er zo veel achter het verhaal zin. 3 Verdieping
a) De samenvatting

Winkler, de hoofdpersoon, gaat naar het gymnasium. Zijn broer Laroux zit al op die school. Volgens hem is het de hel, je krijgt er straf voor de meest rare dingen en de leraren brullen naar je. Als Winkler voor het eerst naar school gaat fiets hij over het schoolplein en daar wordt hij op aangesproken door de conciërge, en later ook door de conrector. Hij heeft meteen al een slecht naam. Op school zijn leraren erg discriminerend, behandelen de kinderen als beesten. Ook worden er hele vervelende opmerkingen gemaakt over zijn Joodse afkomst, hij besluit een brief naar zijn vader te schrijven. Als Winkler op een dag zijn vader op het schoolplein ziet lopen dan gaat hij naar de conrector, waar zijn vader ook is. Daar ziet hij vader voor het eerst. Winkler vertelt zijn verhaal aan zijn vader en het gevolg is dat de conrector twee leraren ontslaat. Winkler is de held op school en hij kan alles doen. Als de aandacht om hem heen een beetje weg zakt gooit hij een traangas bommetje in de klas maar dit deed zijn imago niet goed en hij wordt van school gestuurd. Winkler gaat werken, maar na een tijdje gaat dit hem vervelen en volgt hij de avondschool, daarna gaat hij Nederlands studeren. Ongeveer 30 jaar later is er een reünie en Winkler is rijk en beroemd daar ziet hij hoe de school is veranderd en wat er van de leraren terecht is gekomen. b) Het verhaal kent een personaal perspectief, je beleeft het verhaal door de ogen van de hoofdpersoon Winkler. Het verhaal speelt zich voornamelijk af op de school “De Hel”. De nadruk in dit verhaal ligt voornamelijk op gedachten en gevoelens en met name de racistische gedachte daarachter. Boudewijn Büch schrijft in makkelijke taal, ongecompliceerd en zijn taalgebruik is modern. Zijn zinnen zijn kort en hebben nauwelijks diepzinnige gedachten. c) Het thema is discriminatie en racisme en je moet mensen niet beoordelen op hun afkomst maar je mag je afkomst ook niet misbruiken, zoals Winkler deed. De titel beschrijft de naam en een beetje het karakter van de school. De Hel is het gymnasium en in de periode kort na de oorlog. Winkler betreurt het dat de haat die hij heeft opgeroepen bij zijn vader leidde tot vernietiging. Op bladzijde 110 zegt hij duidelijk: “Zo heb ik het gewild”. d) Dit boek werd het eerst gepubliceerd in 1990 en de schrijver, Boudewijn Büch is geboren in Wassenaar en werd op zijn elfde jaar naar een jeugdpsychiatrische inrichting gestuurd, toen hij na een jaar terug kwam gingen zijn ouders scheiden. Zijn vader heeft meerde zelfmoordpogingen gedaan en naast zijn studie Nederland heeft hij ook nog Duits en filosofie gestudeerd. In 1976 kwam hij uit met zijn eerste poëziebundel. Verder heeft hij nog een aantal ander boeken geschreven en kent vrijwel iedereen hem wel van televisie. Boudewijn Büch heeft meerde boeken over zijn jeugd geschreven, dus wat dat betreft is het wel typerend voor hem. De hel is een beschrijving van een zeer strenge school. En heeft dus een verwijzing vaar het boek van F. Bordewijk, Bint. In beide boeken gaat het overeen zeer strenge school, de zwakkere zullen zich zelf selecteren. De hoofdpersoon, Winkler komt ook nog in een ander boek voor van Boudewijn Büch, “Het Dolhuis”. (1987) 4 Beoordeling
Ik vond dit boek wel leuk om te lezen omdat het in vrij gemakkelijke taal is geschreven en omdat het verhaal niet zo lang is kom je snel in het verhaal en kom je ook snel achter de plot. De personage van Winkler sprak mij het meest aan omdat hij van mijn leeftijd is en daardoor het beste in hem kon verplaatsen. Of ik in zijn situatie hetzelfde zou doen weet ik niet omdat wat Winkler mee maakt eigenlijk niet meer voor komt in deze tijd. Dit boek kun je vergelijken met het boek Bint van Ferdinant Bordewijk, dit boek heb ik niet gelezen, maar ik ben, zeker na het lezen van dit boek het te gaan lezen. Daarom kan ik het nog niet goed vergelijken, maar misschien volgend verslag! Antisemitisme; het wordt in dit boek heel duidelijk dat antisemitisme nog steeds speelt in de tijd ongeveer 15 jaar na de oorlog, veel mensen hebben hun leed nog niet kunnen verwerken, wat dat betreft is het wel nog een vrij recent onderwerp. Het taalgebruik in dit boek was redelijk makkelijk, ik kon het boek in een paar uur uit lezen. Ik vond dit boekje heel leuk om te lezen, ik moest soms echt lachen om de manier waarop het geschreven is. Het is niet te dik je kan je goed inleven en ik vind dat het eigenlijk een boek moet zijn dat iedereen heeft gelezen.