De guillotine door Simone van der Vlugt

Boekbespreking:

Informatie:
Boek: De guillotine
Auteur: Simone van der Vlugt
Naam van de uitgever: Lemniscaat
Jaar van verschijnen: 1999

Samenvatting:
Sandrine de Billancourt is een meisje dat uit een rijk en adellijk gezin komt. Op een dag wordt Sandrine van school gehaald, met de koets, door haar kamenier Julie en de koetsier Bernhardt. Maar als ze nog een paar straten om moeten, komen ze in een oproer terecht, de mensen willen eten. Sandrine en Julie gaan de koets uit en Sandrine beveelt Bernhardt naar huis te rijden. Als ze uit de oproer zijn gekomen ziet Julie een jongetje liggen waar ze de ouders van kent, het is namelijk Pierre Lambertin. Sandrine en Julie brengen hem naar zijn huis toe. Daarna gaan ze zo snel mogelijk naar huis. Zodra baron de Billancourt van de oproer hoort is hij woedend, hij ontslaat Bernhardt op staande voet, omdat het zijn plicht is om Sandrine veilig thuis te brengen. Gelukkig gaan ze niet lang daarna naar hun kasteel in Poissy, het is immers voorjaar. In Poissy ontmoet Sandrine een jongen genaamd Nicolas. Hij is een arme boer en heeft erge honger, net zoals vele andere boeren die in dienst zijn bij haar vader. Op een dag is de maat vol, de boeren komen in opstand en vallen het kasteel aan. Sandrine, haar ouders, haar zus Michelle en Julie moeten vluchten. Als ze terug in Parijs komen is daar alles veranderd. Ze worden warm onthaald, hun koets die wordt naar de maan geholpen en hun kleding wordt verscheurd. De revolutie is uitgebroken. Het lijkt een tijdje nog wel goed te gaan, totdat op een dag de Nationale Garde hun huis binnen dringt en ze allemaal arresteert, ze zijn immers aristocraten. Alleen Sandrine weet te ontsnappen. Sandrine vlucht naar de familie Lambertin waar ze mag komen te wonen, de enige die daar tegen is is Philippe, want hij is een felle sansculotte en dus voor de revolutie en tegen de aristocraten. Sandrine valt het gewone werk zwaar tegen, want ze moet ook gewone huishoudelijke karweitjes doen, wat ze niet gewend is omdat vroeger alles voor haar gedaan werd. En ook het eten viel haar tegen, ze kreeg elke dag een stukje brood. Door de omstandigheden denkt ze vaak terug aan de tijd met haar moeder, vader, haar zus en Julie. Meneer Lambertin heeft nagevraagd hoe het met de Billancourts en met Julie is afgelopen, het antwoord was dat ze allemaal onder de guillotine zijn beland. Het geklak van het mes van de guillotine op de Place du Carrousel gaat de hele dag door, en continu rijden er wagens met gevangenen en lijken heeb en weer. Zelfs Philippe ziet dat het uit de hand aan het lopen is.
Op een dag neemt Philippe Sandrine mee naar een feest van de Jacobijnen, daar is ook Nicolas die na de dood van zijn vader naar Parijs is verhuisd. Sindsdien trekken Nicolas en Sandrine veel met elkaar op, maar dat duurt niet lang want Philippe ontdekt dat Nicolas op de zwarte lijst staat om gearresteerd te worden. Dus zorgt Philippe dat Nicolas de stad uit kan vluchten, Sandrine wil ook mee, maar dat gaat niet want er was maar een valse pas. Dus gaat Sandrine onder een hoop groenteafval liggen. Maar aan een ding hadden ze niet gedacht, bij een hongerige stad blijft niet zo’n grote stapel groenteafval over. Dat vonden de poortwachters ook, ze worden teruggeroepen en Sandrine wordt onder het afval vandaan gehaald. Nicolas en Sandrine worden in de gevangenis gestopt. Overdag mogen ze elkaar zien, maar ’s avonds moet ieder in zijn eigen cel blijven. Sandrine en Nicolas maken veel nieuwe vrienden, maar Sandrine herkent ook vrienden van haar ouders. Aan het einde van de dag worden er een aantal gevangenen opgeroepen om aar een andere gevangenis over te worden geplaatst of om te worden berecht. Op een dag is ook Sandrine aan de beurt, bij de laatste kus van Nicolas en Sandrine beloven ze om elkaar weer in Poissy te zien, ook als ze dood gaan. Dan gaat Sandrine weg en blijft Nicolas alleen achter. Onderweg naar het gerechtshof komt de wagen in een oproer, de mensen willen eten. De gevangenen worden op bevel van de officier die het transport leid geboeid en weggevoerd. Sandrine echter wordt snel vastgegrepen en een steegje in geduwd door een officier. Maar dat is geen gewone officier, dat is Philippe! Hij voorziet Sandrine van nieuwe kleren en als Sandrine vraagt of hij ook wat voor Nicolas heeft geregeld antwoord hij ontkennend, maar hij heeft tegen Sandrine gelogen, want zodra Nicolas treurig naar bed gaan, ziet hij een bewakersuniform en een briefje van Philippe liggen.Nicolas trekt de kleren van Philippe aan, zo weet hij te ontsnappen. Als hij aankomt bij een leegstaand huis waar hij volgens het briefje heen moest, is het hem duidelijk. Hij is te laat, Philippe is er met Sandrine vandoor. Maar Philippe heeft ook aan hem gedacht. Er liggen namelijk schone kleren en een valse pas. De volgende morgen vroeg verlaat Nicolas Parijs en gaat op weg naar Poissy.


Oordeel:
Ik vond het een heel goed boek, omdat het duidelijk de situatie beschrijft in de Franse Revolutie, hoe bang de mensen waren om opgepakt te worden, wat een chaos er was. Niemand was zeker van zijn leven. Het geklak van de guillotine klonk de hele dag weer. Iedereen was enorm bang. Dat geeft dit boek duidelijk weer. Bovendien lees je ook hoe moeilijk het was voor de gewone mens om het hoofd boven water te houden. Het toont heel scherp de situatie in Frankrijk ten tijde van de revolutie. De gevoelens van de mensen worden heel goed beschreven.
Op een gegeven moment wordt Sandrine opgepakt en naar de gevangenis gebracht. Ze verblijft daar onder een valse naam. Maar iedereen is daar zo bang voor de guillotine dat ze elkaar gaan verraden. Zo wordt ook Sandrine verraden door een meisje. Dat meisje is een oude kennis van Sandrines ouders en had Sandrine direct herkend.