I Bibliografische gegevens - Schrijver: Tim Krabbé - Titel: De grot - Uitgeverij: Prometheus - Plaats: Amsterdam; oorspronkelijke jaar van uitgave: 1997 - Jaar van gelezen uitgave en gelezen druk: 2004, elfde druk - Aantal pagina’s: 176 II Samenvatting van de inhoud De 43-jarige geoloog Egon Wachter is in Ratanakiri om een koffer drugs weg te brengen. Wanneer hij aankomt doet hij allerlei dingen om zoveel mogelijk op een toerist te lijken. 's Avonds gaat hij naar de parkeerplaats waar hij zijn afspraak heeft en geeft de koffer aan een vrouw. Vervolgens gaat het over Egon als veertienjarige op jeugdkamp. Hij ontmoet daar Axel van de Graaf, met wie hij bevriend raakt. Ook ontmoet hij Marjoke
Egon komt Axel weer tegen als hij student is. Axel blijkt in het criminele circuit te zijn beland. Egon rondt zijn studie af en wordt aardrijkskundeleraar. Hij leest in de krant over een expeditie naar Brazilië. Maar om mee te mogen moet je veertigduizend gulden betalen. Uiteindelijk besluit Egon drugskoerier van Axel te worden en gaat hij naar Ratanakiri met drugs. Daarna gaat het over een Nederlandse journalist, Michiel Polak, die in Ratanakiri is vanwege de moord op twee Nederlanders. Hij praat met de moeder van de vals beschuldigde Oum Phem. Een van de doden is Egon Wachter, de andere is een vrouw. Vervolgens gaat het over Marcie, die als hobby stenen verzamelt. Ze begint hiermee een winkeltje dat failliet gaat. Op een dag is Marcie verdwenen. Ze is drugskoerier geworden en zij was de vrouw aan wie Egon de koffer moest overhandigen. Zij is dus met hem vermoord. In haar jeugd heette Marcie eigenlijk Marjoke maar ze heeft haar naam in Marcie veranderd. Toen ze een jaar of veertien was ging ze naar hetzelfde jeugdkamp als Egon en Axel. Vervolgens speelt het verhaal zich weer af in het jeugdkamp. Egon gaat wandelen en komt Marjoke tegen. Ze praten met elkaar over van alles. Daarna gaan ze bosbessen plukken. Egon wil met Marjoke gaan maar Axel komt ertussen en duwt een ander meisje naar Egon.
III Personages Het eerste belangrijke personage is: Egon Wachter. Zijn leeftijd valt niet echt te bepalen, het varieert tussen 14 en 43 jaar. Want elk hoofdstuk speelt zich af in een andere tijd. Egon is van beroep aardrijkskunde leraar en geoloog. Over het uiterlijk van Egon kom je niks te weten. Het karakter van Egon is beïnvloedbaar. Hij is beïnvloedbaar omdat hij zich steeds door Axel van der Graaf laat commanderen en overhalen om dingen te doen die hij eigenlijk niet wil. Hij is beïnvloedbaar omdat hij dan niet weet wat hij precies moet doen en dan maar doet wat Axel zegt. Zijn andere karaktertrek is dat hij heel zenuwachtig is. Hij is zenuwachtig omdat hij tijdens de drugsaflevering heel bang is om gepakt te worden. Hij is ook zenuwachtig omdat hij niet precies weet wat er allemaal gaat gebeuren tijdens de drugsaflevering. Nog een andere karaktertrek is dat hij dapper is. Hij is dapper omdat hij er heel veel voor over heeft om geoloog te worden en daardoor in aanraking komt met de dood. Er treden geen karakterveranderingen op. Hij probeert wel zijn karakter te veranderen door niks meer met Axel te maken willen hebben. Uiteindelijk komt hij hem steeds weer tegen en verandert er niks aan zijn karakter. Een kenmerkend citaat over de beïnvloedbaarheid van Egon is het volgende: ‘ Ik breng je’ zei Axel. ‘Het is vijf minuten fietsen. Ik zet mijn fiets ook liever in de stalling.’ ‘Naar België natuurlijk’ zei Axel. Er was niets aan te doen. Axel wervelde over je heen, je wijsmakend dat wat jij wilde belachelijk was, en wat hij wilde vanzelfsprekend. Egon kon geen nee roepen ‘ (zie Bijlage 1) Een kenmerkend citaat over de zenuwachtigheid van Egon is het volgende: ‘Hij kon zich niet voorstellen dat er na elf uur nog iets zou zijn. Morgen leek even onbereikbaar als een droom. Hij schudde zijn hoofd. Ik moet eens ophouden met die blunder, dacht hij. Dat is niet waar ik bang voor moet zijn. Morgen komt gewoon. Dit is niet de laatste dag van mijn leven. Het is de laatste dag van mijn leven zoals het altijd was. Maar dat wilde ik juist. (zie Bijlage 2) De volgende belangrijke personage is Marjoke Heffels (later werd dat Marcie Nussbaum). De leeftijd van Marjoke is ook niet echt te bepalen want elk hoofdstuk speelt zich af in een andere tijd. Haar leeftijd is waarschijnlijk dezelfde als die van Egon omdat ze samen op jeugdkamp zijn gegaan. Haar leeftijd varieert dus tussen 14 en 43 jaar. Van beroep is Marjoke huisvrouw. Later begint ze een eigen winkeltje: Marcie’s Gems. Over haar uiterlijk valt net zoals bij Egon niks te vertellen. Een van haar karaktertrekken is dat ze heel erg op zichzelf is. Ze is altijd bezig met haar hobby: stenen. Ze wil daarbij door niemand gestoord worden omdat ze graag in haar eentje is. Een andere karaktertrek is dat ze heel erg pienter is en graag ideeën laat horen. Ze is niet bang om te laten merken waar ze over denkt. Er treden totaal geen karakterveranderingen op. Ze is en blijft graag op haarzelf en laat altijd haar ideeën horen. Een kenmerkend citaat over het op zichzelf zijn van Marjoke is het volgende: ‘Het was een hobby waar ze als kind mee was begonnen, en die ze later had doorgezet met een bezetenheid alsof het haar oude leven zelf was.’ (zie Bijlage 3) Een kenmerkend citaat over de pienterheid van Marjoke is het volgende: ‘Ja, zei Marjoke. Zullen wij de Ourthe helpen? We kunnen een dam bouwen we maken gewoon een omlegging. Wij laten de Ourthe in de Rijn uitkomen, zei Egon. Meteen in zee! Zei Marjoke.’(zie Bijlage 4) IV Tijd Het boek speelt zich af in de 20e eeuw. Dat weet ik omdat er in het boek allerlei feestjes worden gegeven in studentenhuizen waar veel drugs wordt gebruikt. De 20e eeuw was de tijd waarin drugs en houseparty’s heel erg in waren. Tegenwoordig is dat niet meer zo en zijn er strenge maatregelen tegen drugs. Ik heb ook een tekstelement gevonden waarin een jaartal staat. Ik citeer: ‘Het was stampvol op die feesten die vaak uitdijden naar andere kamertjes, er was altijd bier waarvoor soms geld werd opgehaald, en vaak rook je de zoete, branderige geur van joints die rondgingen.’ (blz59) Ik citeer: ‘Ze verdween twee dagen na het etentje is Osprey, op dinsdag 15 augustus 1995.’ De verteltijd is 176 bladzijdes. De vertelde tijd is 29 jaar. Dat weet ik omdat in hoofdstuk twee (het eigenlijke begin van het verhaal) Egon 14 jaar is. Als hij doodgaat in hoofdstuk 1(het eigenlijke einde) is hij 43 jaar. Dus kan ik concluderen dat de vertelde tijd 29 jaar is en als het eigenlijke verhaal in 1995 eindigt dan moet het dus in 1966 begonnen zijn. Deze tijdsverdichting(zie Bijlage 5) is een tijdsverdichting omdat er een sprong wordt gemaakt van veertien jaar. In het deel voor de tijdsverdichting gaat het over het moment dat Egon Adriënne ontmoet en in het deel na de tijdsverdichting gaat het over het moment dat ze veertien jaar later uit elkaar zijn gegaan. De andere tijdsverdichting (zie Bijlage 6) is een tijdsverdichting omdat je in het deel voor de tijdsverdichting leest dat Axel naar de gevangenis gaat en heel erg gewond is. In het deel na de tijdsverdichting, een half jaar later, lees je dat Axel voor de rechter moet komen om terecht gesteld te worden en hij weer genezen is. V Titelverklaring Mijn boek heet ‘De Grot’, want dat is de plek waar de liefde tussen Egon en Marjoke voor het eerst opbloeit en ook blijkt dat zij allebei een voorliefde voor stenen hebben. Axel en Egon ontmoeten elkaar daar ook voor het eerst. In Ratanakiri treffen Egon en Marjoke elkaar weer door hun liefde voor stenen. Ze doen een drugsaflevering om meer geld te krijgen voor deze liefde. De grot kan je dus zien als een verwijzing naar het laatste hoofdstuk, want daarin kom je het begin van alle relaties en problemen te weten. Aantal gebruikte woorden: 94 VI Mening Ik vind het boek spannend omdat het onduidelijk is wat er gaat gebeuren. Bij de drugsaflevering weet je bijvoorbeeld niet of Egon betrapt wordt of dat hij veilig weg komt. Een ander voorbeeld van spanning is dat Axel negen jaar de gevangenis in gaat en dat je niet komt te weten of Egon hem ooit nog zal zien. Ik vind het boek ook ingewikkeld omdat de volgorde van het boek heel onlogisch is en dingen heel raar verteld worden. Bijvoorbeeld is het erg moeilijk om te begrijpen hoe de relatie tussen Egon en Marjoke nou werkelijk is en hoe die ontstaan is. Ik vind het boek ook ontroerend omdat het erg zielig is dat Egon en Marjoke nooit echt een echte relatie hebben gehad. Ze ontmoeten elkaar als ze veertien zijn en worden smoorverliefd op elkaar maar leidden daarna een leven zonder elkaar. Pas op het einde, tijdens de drugsaflevering, komen ze elkaar eindelijk weer tegen maar worden ze vermoord. Het is dus ontroerend dat ze nooit een echte relatie met elkaar hebben gehad.