Verwachtingen en eerste reacties

Ik heb dit boek gelezen voor het boekverslag omdat ik willekeurig een boek pakte.

En dat was deze. Ik keek eerst wel even in het boek, en las ook wat. Het leek me wel een redelijk boek om te lezen. Dus toen nam ik het. Ik verwachtte dus dat het boek wel te lezen was, niet mega saai, maar aardig leuk. De verwachtingen zijn uiteindelijk wel een beetje tegengevallen, want vooral het begin van het boek was toch wel erg saai.

Titel: De ruïnes van Gorlan

Schrijver: John Flanagan

Uitgever: Gottmer

Jaar van verschijnen: 2007

Druk: Onbekend

Het boek is in 2007 door Laurent Corneille vertaald. De orginele titel is The ruins of Gorlan. John Flanagan heeft dat boek geschreven.

Samenvatting

Will heeft er zijn hele leven al van gedroomd om een ridder te worden, net als zijn vader. Maar Will heeft zijn vader en moeder nooit gekend. Hij weet alleen dat zijn vader een held is. Toen Will klein was is hij in een weeshuis gezet. Hij weet niet door wie.  Will denkt dat als hij oud genoeg is, dat hij een opleiding zal nemen tot ridder. Tot zijn grote teleurstelling wordt hij daarvoor afgewezen. Halt (een Grijze jager) neemt hem wel aan als zijn leerling. Will traint hard en hij moet leren paardrijden op zijn pony Trek. Na zeven maanden is Will oud genoeg als Grijze Jager, en gaat hij met Halt naar een jagervergadering. Hier ontmoet hij de vorige leerling van Halt, Gilian. Op deze vergadering komen ze te weten dat Morgarath de oorlog heeft verklaard. Morgarath is de koning van het gevreesde buurland boven Araluen (land van Will). Will ontdekt dat Morgarath de koning wil vermoorden met een Kalkara, een beest van twee meter lang en haren als schild. Halt, Gilian en Will moeten de Kalkara’s gaan doden. Het zijn er twee. Halt schiet de eerste dood, maar de tweede Kalkara springt op Halt af. Will schiet hem nog net dood, voordat de Kalkara Halt te pakken heeft.

Personages

De belangrijkste hoofdpersoon is Will. Hij is erg klein, maar ook dapper.

De belangrijkste bijpersoon is Halt. Hij is, net zoals Will, erg klein. Halt weet overal raad mee.

De relatie tussen Will en Halt is dat Will de leerling van Halt is, en daarom hebben ze veel met elkaar te maken.

Tijd

Het verhaal is in chronologische volgorde geschreven. Dit omdat er geen terugblikken zijn. Wel een paar vooruitwijzingen, maar het loopt goed door. Het verhaal speelt zich denk ik af in de middeleeuwen. Omdat dat de tijd van ridders was.

Ruimte

Het verhaal speelt zich af in Araluen. Een land met een paar heuvels en veel kastelen. De weersomstandigheden zijn afwisselend, net zoals hier in Nederland. Het kan langdurig regenen, maar de zon kan ook goed doorbreken, en het dus behoorlijk warm wordt.

Vertelperspectief

Het vertelperspectief is personaal. Dit omdat als er ik wordt gebruikt, het gezegd wordt door iemand. Bijvoorbeeld: ‘’Ik denk dat het gaat regenen’’ zegt Halt.

@En er wordt geen commentaar gegeven op de gebeurtenissen, dus het is ook geen alwetend perspectief.

Thema

Het thema van het boek is oorlog. Dit omdat de hoofdzaak van het boek komt door de oorlog tussen Araluen en het rijk van Morgarath.

Stijl

De taal die de schrijver gebruikt is goed te begrijpen. Voor kinderen van zowel 10 jaar, als wat ouderen van 50 jaar. De zinnen zijn redelijk kort, daardoor wordt het bijvoorbeeld al makkelijker om te begrijpen. Verder worden er erg weinig beeldspraak gebruikt.

Mening

Ik vond het boek behoorlijk saai, vooral in het begin. Dit komt doordat er geen actie in het verhaal zit. Ik zelf houd namelijk erg van actie. Later kwam er wat actie, met de Kalkara’s. Maar dat was maar kort, want toen was het boek al afgelopen. Het boek is wel aantrekkelijk, dit komt door de mooie voorkant (vind ik) en als je de achterkant leest, lijkt het boek ook aardig leuk. Alleen is wat er op de achterkant van het boek staat, maar een klein stukje uit het boek. En dat is nou net het spannende. Het boek was  niet kinderachtig, want als je bijvoorbeeld het stuk over de Kalkara’s leest, denk je niet van, wat een grote fantasie. Dat is het natuurlijk wel, maar als je aan het lezen bent denk je daar absoluut niet aan, omdat je verder wil lezen. Dit gaat over het stukje van de Kalkara’s, dus niet over het begin van het boek. Dat was namelijk erg saai. Verder was het boek absoluut niet griezelig, want er komen geen enge wezens in voor, en ook geen dieren die erg eng zijn als je er aan moet denken. Ik raad het boek niet aan aan anderen, omdat het grootste stuk, als je van actie houd, van het verhaal erg saai is.