1a. Schrijver: Marga Minco
b. Titel: De Glazen Brug
c. Genre: Novelle
2 Samenvatting:
Het verhaal gaat over een jonge Joodse vrouw van 22 jaar, Stella die moet onderduiken vanwege de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal wordt in de ik-vorm verteld omdat de hoofdpersoon (Stella) het verhaal vertelt. Ze moet onderduiken bij een paar families en daarna op een boerderij in West- Friesland maar daar wordt het te onveilig en wordt ze naar een veilige onderduikplek gebracht. Stella’s nieuwe adres was in Amsterdam en daar ontmoette ze een jongen,Carlo waar ze veel voor ging voelen. Ze zag hem als haar vader die toen niet bij haar was. Carlo had een persoonsbewijs voor haar geregeld en vanaf nu heette ze Maria Roselier. Die naam sprak haar erg aan omdat ze nu een persoonsbewijs had van iemand die echt bestaan had. Na de oorlog wilde ze graag onderzoek doen naar Maria Roselier, wie ze was en wat haar dood was, enz. Nu ze een nieuw persoonsbewijs had, ging ze zich ernaar gedragen het hield haar erg bezig wie ze nou eigenlijk was. Doordat ze zowel Carlo en haar vader was kwijtgeraakt in de oorlog werd het moeilijk haar leven weer op te pakken. Na de oorlog werd ze verliefd op de jongeman Reinier waarmee ze ook trouwde, maar het huwelijk strandde door de problemen van Maria en Reinier zocht zijn toevlucht in de drank. Na haar scheiding ging Maria op zoek naar de afkomst van Maria Roselier en kwam ze erachter dat Maria een jong artistiek meisje was dat veel tekende. Ze was vaak te vinden op een eilandje in een rivier in Friesland waar ze haar inspiratie vandaan haalde. Ze was daar vaak samen met de jongen Sassing, die verliefd op haar was. Na een tijdje kwam er een boot in de haven die door een ongeluk beschadigd was en voor reparatie lang moest blijven liggen. Maria werd verliefd op een van de bemanningsleden en Sassing betrapte de twee en vermoordde de scheeps jongen. Maria sprong in het koude water om hem te redden maar kreeg hierdoor longontsteking waaraan ze overleed. Maria’s persoonsbewijs werd gebruikt voor de oorlog. Doordat Stella nu weet wie Maria was kan ze de oorlog een plekje geven en verder gaan met haar leven. In het verhaal komen 4 hoofdpersonen voor: Stella, Carlo, Reinier en Lina Retty. Het verhaal speelt zich vooral af in de Tweede Wereldoorlog en op de onderduikplek in Amsterdam. Het thema is het onderduiken in de Tweede Wereld oorlog en de gevolgen van veranderen van persoonsbewijzen en wat daarmee allemaal mis kan gaan.
3. Verhaaltechniek:
1. De tijd speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog maar ook in het heden. De belangrijke lijn van het verhaal is in de Oorlog en het slot speelt in het heden, over het terugkijken op de oorlog en het leven na de oorlog. De plaats speelt zich af op de onderduikplekken maar vooral op een zolder in Amsterdam waar de hoofdpersoon zich schuil houdt en soms bezoek krijgt, studeert en leest, veel brieven schrijft naar dierbare mensen en vooral brieven die ze graag zou willen versturen maar onmogelijk is, en over de plek waar ze nadenkt over zichzelf.
2. De belangrijkste hoofdpersonen zijn Stella, Carlo, Reinier, Lina Retty en Maria Roselier. Stella is de belangrijkste hoofdpersoon. Ze is 22 jaar heeft zwart haar, donkere ogen en is Joods. Doordat het oorlog is moet ze steeds onderduiken zonder haar familie en krijgt ze een ander persoonsbewijs. Carlo is de schuilnaam van een jongen, Laurens. Hij zorgde voor persoonsbewijzen, onder andere die van Stella. Voor Stella was hij heel belangrijk omdat hij de plaats van haar vader innam die toen naar een concentratiekamp in Duitsland was overgebracht. Carlo was heel aardig voor Stella en ze hield erg van hem maar na de oorlog kreeg ze te horen dat hij was omgekomen in een concentratiekamp in Duitsland. Reinier was de enige man waarvan ze gehouden had na de oorlog en met hem trouwde ze ook. Het huwelijk ging niet goed omdat Stella problemen had, ze had affaires met andere mannen en ze had problemen met zichzelf. Reinier zocht zijn toevlucht in drank en toen volgende een scheiding. Hij raadde haar wel aan op zoek te gaan naar wie Maria Roselier was. Lina Retty was een aardige vrouw bij wie Stella zich de laatste jaren van de oorlog schuil hield op haar zolder. Lina Retty was heel vriendelijk en een echte vriendin voor Stella. Ze kwam wel eens op de zolder om met haar te praten, ze zorgde ervoor dat Carlo op bezoek kwam en dat ze veilig in haar huis kon zijn. Maria Roselier was een meisje dat voor de oorlog was overleden en haar naam werd gebruikt als schuilnaam voor Stella. Stella had haar nooit gekend en wilde graag weten wiens naam ze bij zich droeg. Door die naam ging Stella zich anders gedragen en voelde ze iets bijzonders bij die naam waardoor ze ook heel erg in de knoop kwam met zichzelf maar wat uiteindelijk goed kwam.
3. De vertelwijze van het verhaal is in de ik-vorm . De hoofdpersoon Stella vertelt het verhaal vanuit haar eigen perspectief. Ze vertelt over haar levensverhaal vanaf het begin dat ze ging onderduiken toen ze 22 jaar oud was tot na de oorlog. Ze vertelt hoe ze alles ervaren had, hoe ze zich voelde toen ze van naam moest veranderen en steeds van adres moest veranderen, hoe het was om een dierbaar persoon kwijt te raken in je leven en hoe het is om alleen te ondergedoken te leven op een zolder. Er was te lezen hoe een persoon denkt, wat hij of zij voelt. Je kruipt als het ware in iemands huid. Een voorbeeld daarvan was toen ze moest ‘ oefenen’ haar nieuwe persoonsverandering te vertellen aan iemand zodat die persoon dacht dat zij werkelijk uit Zeeuws-Vlaanderen kwam en niet Joods was.
4. Het verhaal heeft een bijzondere lijn omdat het zich deels in de oorlog afspeelt en een deel na de oorlog. Er komt ook een leidmotief in voor, namelijk in het begin komt er een reistas met spullen voor dat geen verdere betekenis heeft maar verder in het verhaal moet die tas mee of moet worden achtergelaten. Op gegeven moment blijft die tas achter bij een boerderij en komen er Duitse soldaten in het huis controleren of er een onderduiker is en ze zien die tas maar de boerin had de spullen in haar kast verspreid tussen haar eigen spullen zodat de soldaten niet konden weten dat er een Joods iemand daar ondergedoken had gezeten. Er komt ook een opvallende plaatsbeschrijving in voor over de plek waar Maria Roselier, de schuilnaam van de hoofdpersoon, heeft gezeten. Een mooi eiland in het midden van een rivier met een hut waar je uitzicht had op de rivier, vogels en de haven. In de hut maakte Maria Roselier portretten van het uitzicht op de rivier.
5. In het verhaal vindt een bijzonder thema voor: vriendschap in een onmogelijke situatie. Tussen de joodse hoofdpersoon Stella en de Joodse jongen Carlo. Hij maakt persoonsbewijzen onder andere die van Stella ze houdt veel van hem en ziet hem als haar vader maar hij kan niet bij haar blijven omdat hij naar een andere plek moet, van naam moet veranderen en onderduiken daardoor kan Stella hem niet meer zien. Ze wil hem graag blijven zien maar dat gaat niet en na de oorlog overlijdt hij. Ook het thema ‘ de Dood’ vindt plaats. Een ander thema dat voorkomt is eenzaamheid omdat de hoofdpersoon geen familie meer heeft, alleen zit ondergedoken op een zolder en zich eenzaam voelt doordat er zo veel mensen en vrienden zijn overleden of ook zijn ondergedoken.
6. De titel van het boek ‘De Glazen Brug’ verwijst naar het gezegde: ‘Op het glazen bruggetje geweest zijn’. Dat betekent dat je in een doodsgevaarlijke situatie hebt verkeerd of dat je iets gevaarlijks hebt gedaan wat je dood had kunnen betekenen. Een voorbeeld daarvan is dat de Duitse soldaten gingen controleren of er iemand ondergedoken zat en Stella zat toen in het huis, ze klom toen via een dakraam op het dak en bleef daar liggen. Ze kon toen van het dak gevallen zijn of ze had meegenomen kunnen worden door de soldaten en naar een concentratiekamp gebracht kunnen worden.
7. De schrijfstijl is goed te begrijpen. Er worden geen te moeilijke woorden gebruikt. De schrijfster schrijft sober, aangrijpend en er worden veel emoties in verwerkt. Het is moderne Nederlandse literatuur. Het is een vrij oud boek maar dat is niet te merken omdat er geen moeilijke woorden worden gebruikt.
4. Beoordeling
1. Het verhaalelement dat bij mij een positieve werking heeft is het stuk waarin de hoofdpersoon Stella de jongen Carlo ontmoet die een weekend bij haar komt logeren en ze samen veel plezier hebben. Stella heeft eindelijk iemand in een tijd van eenzaamheid omdat het onderduiken natuurlijk erg eenzaam en ze nu eindelijk een persoon heeft gevonden waarmee ze samen kan zijn. Alleen het afscheid is erg ontroerend.
2. De passage die mij het meest aanspreekt is die van het oppakken van het leven na de oorlog en hoe Stella na haar scheiding zichzelf terugvindt en ze op zoek gaat naar de achtergrond van Maria Roselier. 3. Het verhaal element dat voor mij een negatieve werking heeft is het stuk waar de Duitse soldaten het onderduikadres van Stella binnenvallen en waar zij op het dak klimt waardoor de soldaten haar niet kunnen vinden. Daardoor is ze veilig. Het is een shockerend stuk omdat ze groot risico liep van het dak af te vallen.
4. Je kunt het verhaal van dit boek vergelijken met het boek en de film over Anne Frank. Daarbij gaat het ook over een Joods meisje dat onderduikt . En ook daarin verdwijnen veel familieleden die naar concentratiekampen zijn overgebracht en daar uiteindelijk niet meer uit terugkomen. Ook liefdes die ontstaan op onderduikadressen gebeuren in beide boeken.
5. Het is een herkenbare situatie omdat er in de media nog steeds veel over de Tweede Wereldoorlog gesproken en geschreven wordt. Ook op school wordt veel aandacht aan de Tweede Wereldoorlog besteed. Zelf heb ik er veel boeken over gelezen.
6. Het taalgebruik ik makkelijk en goed te volgen. Het is moderne Nederlandse literatuur. Het boek is oud maar daar merk je weinig van omdat het geen Oud-Nederlands is.
7. Ik vond het een heel spannend boek. Er kwamen veel gevaarlijke gebeurtenissen in voor, zoals wegrennen voor de Duitsers, voortdurend veranderen van identiteit. Het is ook heel ontroerend om te lezen hoe je je familie en vrienden in zo’n situatie kwijtraakt en om opgesloten te zijn in een zolderkamer. Niet naar buiten te kunnen moet heel erg geweest zijn . De hoofdpersoon vertelt vanuit haar eigen ervaringen zodat je bijna kunt meebeleven waar de hoofdpersoon doorheen gaat ook al is het moeilijk om je in de hoofdpersoon te verplaatsen.
8. Ik zou dit boek niet direkt aanraden omdat er al heel veel boeken zijn geschreven over dit onderwerp. En ook veel mooiere verhalen van mensen die dit soort ervaringen zelf hebben gehad. Het is geen nieuw onderwerp. Het is een kort verhaal, je kunt het snel uitlezen en daardoor vergeet je het ook weer snel. Hoe de hoofdpersoon het leven na de oorlog weer oppakt is in dit verhaal wel interessant om te lezen omdat er niet veel mensen zijn die de Tweede Wereldoorlog hebben overleefd en er zo over verteld hebben.
b. Titel: De Glazen Brug
c. Genre: Novelle
2 Samenvatting:
Het verhaal gaat over een jonge Joodse vrouw van 22 jaar, Stella die moet onderduiken vanwege de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal wordt in de ik-vorm verteld omdat de hoofdpersoon (Stella) het verhaal vertelt. Ze moet onderduiken bij een paar families en daarna op een boerderij in West- Friesland maar daar wordt het te onveilig en wordt ze naar een veilige onderduikplek gebracht. Stella’s nieuwe adres was in Amsterdam en daar ontmoette ze een jongen,Carlo waar ze veel voor ging voelen. Ze zag hem als haar vader die toen niet bij haar was. Carlo had een persoonsbewijs voor haar geregeld en vanaf nu heette ze Maria Roselier. Die naam sprak haar erg aan omdat ze nu een persoonsbewijs had van iemand die echt bestaan had. Na de oorlog wilde ze graag onderzoek doen naar Maria Roselier, wie ze was en wat haar dood was, enz. Nu ze een nieuw persoonsbewijs had, ging ze zich ernaar gedragen het hield haar erg bezig wie ze nou eigenlijk was. Doordat ze zowel Carlo en haar vader was kwijtgeraakt in de oorlog werd het moeilijk haar leven weer op te pakken. Na de oorlog werd ze verliefd op de jongeman Reinier waarmee ze ook trouwde, maar het huwelijk strandde door de problemen van Maria en Reinier zocht zijn toevlucht in de drank. Na haar scheiding ging Maria op zoek naar de afkomst van Maria Roselier en kwam ze erachter dat Maria een jong artistiek meisje was dat veel tekende. Ze was vaak te vinden op een eilandje in een rivier in Friesland waar ze haar inspiratie vandaan haalde. Ze was daar vaak samen met de jongen Sassing, die verliefd op haar was. Na een tijdje kwam er een boot in de haven die door een ongeluk beschadigd was en voor reparatie lang moest blijven liggen. Maria werd verliefd op een van de bemanningsleden en Sassing betrapte de twee en vermoordde de scheeps jongen. Maria sprong in het koude water om hem te redden maar kreeg hierdoor longontsteking waaraan ze overleed. Maria’s persoonsbewijs werd gebruikt voor de oorlog. Doordat Stella nu weet wie Maria was kan ze de oorlog een plekje geven en verder gaan met haar leven. In het verhaal komen 4 hoofdpersonen voor: Stella, Carlo, Reinier en Lina Retty. Het verhaal speelt zich vooral af in de Tweede Wereldoorlog en op de onderduikplek in Amsterdam. Het thema is het onderduiken in de Tweede Wereld oorlog en de gevolgen van veranderen van persoonsbewijzen en wat daarmee allemaal mis kan gaan.
3. Verhaaltechniek:
1. De tijd speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog maar ook in het heden. De belangrijke lijn van het verhaal is in de Oorlog en het slot speelt in het heden, over het terugkijken op de oorlog en het leven na de oorlog. De plaats speelt zich af op de onderduikplekken maar vooral op een zolder in Amsterdam waar de hoofdpersoon zich schuil houdt en soms bezoek krijgt, studeert en leest, veel brieven schrijft naar dierbare mensen en vooral brieven die ze graag zou willen versturen maar onmogelijk is, en over de plek waar ze nadenkt over zichzelf.
3. De vertelwijze van het verhaal is in de ik-vorm . De hoofdpersoon Stella vertelt het verhaal vanuit haar eigen perspectief. Ze vertelt over haar levensverhaal vanaf het begin dat ze ging onderduiken toen ze 22 jaar oud was tot na de oorlog. Ze vertelt hoe ze alles ervaren had, hoe ze zich voelde toen ze van naam moest veranderen en steeds van adres moest veranderen, hoe het was om een dierbaar persoon kwijt te raken in je leven en hoe het is om alleen te ondergedoken te leven op een zolder. Er was te lezen hoe een persoon denkt, wat hij of zij voelt. Je kruipt als het ware in iemands huid. Een voorbeeld daarvan was toen ze moest ‘ oefenen’ haar nieuwe persoonsverandering te vertellen aan iemand zodat die persoon dacht dat zij werkelijk uit Zeeuws-Vlaanderen kwam en niet Joods was.
4. Het verhaal heeft een bijzondere lijn omdat het zich deels in de oorlog afspeelt en een deel na de oorlog. Er komt ook een leidmotief in voor, namelijk in het begin komt er een reistas met spullen voor dat geen verdere betekenis heeft maar verder in het verhaal moet die tas mee of moet worden achtergelaten. Op gegeven moment blijft die tas achter bij een boerderij en komen er Duitse soldaten in het huis controleren of er een onderduiker is en ze zien die tas maar de boerin had de spullen in haar kast verspreid tussen haar eigen spullen zodat de soldaten niet konden weten dat er een Joods iemand daar ondergedoken had gezeten. Er komt ook een opvallende plaatsbeschrijving in voor over de plek waar Maria Roselier, de schuilnaam van de hoofdpersoon, heeft gezeten. Een mooi eiland in het midden van een rivier met een hut waar je uitzicht had op de rivier, vogels en de haven. In de hut maakte Maria Roselier portretten van het uitzicht op de rivier.
5. In het verhaal vindt een bijzonder thema voor: vriendschap in een onmogelijke situatie. Tussen de joodse hoofdpersoon Stella en de Joodse jongen Carlo. Hij maakt persoonsbewijzen onder andere die van Stella ze houdt veel van hem en ziet hem als haar vader maar hij kan niet bij haar blijven omdat hij naar een andere plek moet, van naam moet veranderen en onderduiken daardoor kan Stella hem niet meer zien. Ze wil hem graag blijven zien maar dat gaat niet en na de oorlog overlijdt hij. Ook het thema ‘ de Dood’ vindt plaats. Een ander thema dat voorkomt is eenzaamheid omdat de hoofdpersoon geen familie meer heeft, alleen zit ondergedoken op een zolder en zich eenzaam voelt doordat er zo veel mensen en vrienden zijn overleden of ook zijn ondergedoken.
6. De titel van het boek ‘De Glazen Brug’ verwijst naar het gezegde: ‘Op het glazen bruggetje geweest zijn’. Dat betekent dat je in een doodsgevaarlijke situatie hebt verkeerd of dat je iets gevaarlijks hebt gedaan wat je dood had kunnen betekenen. Een voorbeeld daarvan is dat de Duitse soldaten gingen controleren of er iemand ondergedoken zat en Stella zat toen in het huis, ze klom toen via een dakraam op het dak en bleef daar liggen. Ze kon toen van het dak gevallen zijn of ze had meegenomen kunnen worden door de soldaten en naar een concentratiekamp gebracht kunnen worden.
7. De schrijfstijl is goed te begrijpen. Er worden geen te moeilijke woorden gebruikt. De schrijfster schrijft sober, aangrijpend en er worden veel emoties in verwerkt. Het is moderne Nederlandse literatuur. Het is een vrij oud boek maar dat is niet te merken omdat er geen moeilijke woorden worden gebruikt.
4. Beoordeling
1. Het verhaalelement dat bij mij een positieve werking heeft is het stuk waarin de hoofdpersoon Stella de jongen Carlo ontmoet die een weekend bij haar komt logeren en ze samen veel plezier hebben. Stella heeft eindelijk iemand in een tijd van eenzaamheid omdat het onderduiken natuurlijk erg eenzaam en ze nu eindelijk een persoon heeft gevonden waarmee ze samen kan zijn. Alleen het afscheid is erg ontroerend.
2. De passage die mij het meest aanspreekt is die van het oppakken van het leven na de oorlog en hoe Stella na haar scheiding zichzelf terugvindt en ze op zoek gaat naar de achtergrond van Maria Roselier. 3. Het verhaal element dat voor mij een negatieve werking heeft is het stuk waar de Duitse soldaten het onderduikadres van Stella binnenvallen en waar zij op het dak klimt waardoor de soldaten haar niet kunnen vinden. Daardoor is ze veilig. Het is een shockerend stuk omdat ze groot risico liep van het dak af te vallen.
5. Het is een herkenbare situatie omdat er in de media nog steeds veel over de Tweede Wereldoorlog gesproken en geschreven wordt. Ook op school wordt veel aandacht aan de Tweede Wereldoorlog besteed. Zelf heb ik er veel boeken over gelezen.
6. Het taalgebruik ik makkelijk en goed te volgen. Het is moderne Nederlandse literatuur. Het boek is oud maar daar merk je weinig van omdat het geen Oud-Nederlands is.
7. Ik vond het een heel spannend boek. Er kwamen veel gevaarlijke gebeurtenissen in voor, zoals wegrennen voor de Duitsers, voortdurend veranderen van identiteit. Het is ook heel ontroerend om te lezen hoe je je familie en vrienden in zo’n situatie kwijtraakt en om opgesloten te zijn in een zolderkamer. Niet naar buiten te kunnen moet heel erg geweest zijn . De hoofdpersoon vertelt vanuit haar eigen ervaringen zodat je bijna kunt meebeleven waar de hoofdpersoon doorheen gaat ook al is het moeilijk om je in de hoofdpersoon te verplaatsen.
8. Ik zou dit boek niet direkt aanraden omdat er al heel veel boeken zijn geschreven over dit onderwerp. En ook veel mooiere verhalen van mensen die dit soort ervaringen zelf hebben gehad. Het is geen nieuw onderwerp. Het is een kort verhaal, je kunt het snel uitlezen en daardoor vergeet je het ook weer snel. Hoe de hoofdpersoon het leven na de oorlog weer oppakt is in dit verhaal wel interessant om te lezen omdat er niet veel mensen zijn die de Tweede Wereldoorlog hebben overleefd en er zo over verteld hebben.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden