De glazen brug door Marga Minco

Over Minco Geb. 1920 in Noord Brabant. Via Assen en delft naar amsterdam. (1940) Tbc., sanatorium. Daarna tekenlessen en lesgeven aan lagere school. In 42-43 haar zuster en ouders opgepakt. Sara Minco ontkomt. Duikt onder. Vanaf 44 in Amsterdam, met gebleekte haren, blauwe ogen en valse papieren. Blijft Marga heten (naar vals persoonsbewijs.) Na oorlog enige overlevende samen met oom. Inhoud Terugblik van Stella vanuit 70er jaren. Enige overlevende. Steeds op de vlucht, sinds ze bij een razzia werd vergeten. Via een opdringerige illegaal komt ze achtereenvolgens in de polder, in een gezin zonder kinderen en uiteindelijk op een zolderkamertje terecht. Vanaf herfst 43 komt Carlo. Hij verzorgt het zolderkamertje, een goed persoonsbewijs van Maria Roselier uit Avezeel, en liefde en geborgenheid. Maar hij wordt opgepakt, en gefusilleerd. Na de oorlog probeert ze zich aan te passen aan een leven zonder oorlog. Ze trouwt met een leraar geschiedenis die in het leger zit en trouwt hem. Maar na 12 jaar loopt het definitief stuk, nadat ze al meerdere minnaars heeft gehad. Rust is het toverwoord: Daar ontbreekt het Stella aan. Ze gaat uiteindelijk kijken in Avezeel. Thematiek Isolement (door jood-zijn), vervreemding (o.a. Stella-reinier), schuldgevoel (o.a. dat zij niet is weggevoerd).
Titel Op het glazen bruggetje geweest zijn, in doodsgevaar hebben verkeerd. Symbool van afscheid nemen, van scheiding van haar vader, die zij altijd liefhad. Personages Stella houdt van haar vader. Met de rest van de familie heeft ze niet veel op. Door de gedwongen afstand van haar eigen identiteit krijgt ze problemen en raken de beiden door de war: De Stella en de Maria worden een grote hutspot, waarbij de persoon die de namen voert er alleen slechter op wordt en onzekerder. Ze wordt steeds meer Maria. Ze verschuilt zich steeds meer achter maria. Ze blijft ook na de oorlog mystificeren en camoufleren. Carlo (laurens)komt uit Avezeel. Zat in studentenverzet. De verzetsgroep wordt na 43 opgerold. Hij bezogt Stella haar nieuwe identiteit. Hij neemt de plaats van haar vader in. Na haar vader is hij de enige man van wie ze echt heeft gehouden. Reinier Varendonk zat vanaf de slag om Arnhem in het geallieerde leger. Stella werd verliefd, ze trouwden. Maar door de problemen van Stella liep het huwelijk kapot: Hij zocht zijn toevlucht in de drank, en ze scheidden. Wel raadde hij Stella aan naar Avezeel te gaan. De val Dit keer ontbreekt het adjectief in de titel, maar het is duidelijk wat er met de titel wordt aangeduid: De val van de oude dame in de put is vanaf het begin onvermijdelijk. Juist daarom voelen de andere personen zich achteraf -zelfs vooraf- schuldig (de directrice)- net zoals het nederlandse volk zich voor en na de oorlog voelde over het lot van de Joden. Ook de stijl is zoals we van Minco gewend zijn: Sober, kroniek achtig, liever kaal dan babbelziek. Ook dit boek ontstond door steeds weer onnodige passages weg te laten zodat uiteindelijk een dun, kernachtig boekje ontstond dat zeer de moeite waard is, mede door de in mijn ogen prachtige en volmaakte stijl van Minco. Inhoud De val gaat over de laatste dag uit het leven van Frieda Borgstein, bijna 85 jaar oud en woonachtig in een bejaardentehuis. Ze wordt wakker met het voornemen de volgende dag, voor het eerst sinds 40 jaar haar verjaardag te vieren. Dat wil ze zelf regelen: Ze zal voor het hele huis gebak bestellen. In de oorlog zou Hein Kessels haar en haar man naar Zwitserland brengen. Maar terwijl ze even een trui voor haar dochter haalde, werd haar familie niet door Hein maar door de duitsers (de mannen) afgevoerd. Het trauma van die avond heeft haar nooit losgelaten: Zo ziet ze in het grijze busje van de gemeente de Duitse overvalswagen. Ook andere personen worden -door de alwetende verteller- beschreven, de staf van het tehuis (Rena van Straten) en het hoofd van de huishouding (Bien Hijmans) zijn druk bezig om alles voor een bezoek van de architekt klaar te maken. Daarnaast moetne Baltus en Verstrijen, monteurs van de gemeente, een reparatie aan de stadsverwarming uitvoeren. Baltus moet naar de "afdeling Heren" maar blijft lang weg en Verstrijen gaat hem halen en laat de put open achter, en verzuimt een rood-wit hekje te plaatsen. Het verhaal eindigt op de dag van de begrafenis. Kessels ontmoet Ben Abels, de klusjesman van het tehuis en ooit Frieda's vertrouwenspersoon, en Kessels vertelt wat hij weet over 42. Hij weet niet hoe de Duitsers er achter zijn gekomen. Tenslotte wijten ze het aan het toeval.