De geschiedenis van mijn kaalheid door Marek van der Jagt

1 Primaire gegevens: Auteur: Marek van der Jagt
Titel: De geschiedenis van mijn kaalheid
Ondertitel: --- Motto:--- Aantal bladzijden: 254
Verschenen in : 2000
Leestijd: ± 12uur 2 Waarom heb ik dit boek gekozen?: Dit boek zit bij de boektoppers. Dat vond ik wel makkelijk. Ik trouwens ook niet zoveel tijd meer om nog een ander boek te zoeken. Deze boeken mogen altijd, dus dat kwam goed uit. 5 Tijd en plaats: Tijd: In tegenstelling tot wat je op basis van de titel zou verwachten, is De geschiedenis van mijn kaalheid geen chronologisch verhaal. De ik-persoon vertelt de lezer over zijn verleden door flashbacks, terugblikken en vooruitwijzingen in niet-chronologische vol;gorde. De flashbacks beschrijven gebeurtenissen van Mareks zesde jaar tor zijn eenentwintigste. Over zijn huidige leven vertelt hij weinig.Door het karakter van de vertelling wordt logischerwijs de verleden tijd gebruikt. Het verhaal speelt zich af aan het eind van de twintigste eeuw. Ruimte: Het verhaal speelt zich grotendeels af in Wenen, in verschillende winkels, een cocktailbar, een restaurant en Mareks school, maar vooral in het ouderlijk huis. Ondanks dat hier nergens een langere beschrijving van wordt gegeven, worden in het verhaal veel details over dit huis verwerkt. Het is groot en heeft een woonkamer, eetkamer en salon. In de eetkamer staat bijvoorbeeld een dressoir met zilveren schalen en er hangt een kroonluchter en een portret van Mareks moeder. Het personeel dient het eten op en heeft eigen vertrekken. De enige gebeurtenis buiten Wenen vindt plaats in Schliersee in de Beierse Alpen, waar Marek samen met zijn moeder naar het Arabella Sheraton Alpenhotel gaat. Dit hotel ligt in de bergen, aan een meer dat Spitzingsee heet. Het heeft vijfverdiepingen, een lift, een sauna, fitnessruimte en een zwembad met ligstoelen. Een wandeling naar de veel te hoge Brecherspitz wordt zijn moeder noodlottig.
6 Thema‘s: Het thema van het boek is het leren leven met de liefde. Mareks aanvankelijke zoektocht naar Amour fou loopt vertraging op, wanneer hij eerst de teleurstelling over zijn eigen geslacht moet verwerken. Dan pas kan hij de liefde nemen zoals die op zijn weg komt: in de gedaante van zijn tante Mica, misschien wel vooral als een vervanging van zijn overleden moeder. 7 Motieven In deze roman zitten veel zich herhalende elementen: de zoektocht naar liefde;het al dan niet accepteren van de eigen tekortkomingen en het leren leven met het verleden. 8 Personen: Marek van der Jagt, de hoofdpersoon van dit boek, is een onzekere, gesloten jongeman van zijn 14e tot zijn 22e. Ondanks het feit dat hij niet van emoties houdt, wil hij zijn leven laten leiden door amour fou. Hij beschrijft zichzelf als volgt: ‘Ik ben van gemiddelde lengte, heb brede schouders en bruin golvend, licht glanzend haar en mijn huid is smetteloos en olijfkleurig. Velen houden mij voor een Braziliaan.‘ Zijn kleine penis brengt hem echter in grote geestelijke problemen, waar hij slechts na jaren mee om leert gaan. Constanze van der Jagt, Mareks moeder, is na Marek zelf in dit boek de belangrijkste persoon. Bij alles wat Marek doet, denkt hij aan zijn moeder. Daardoor komen we veel over haar te weten. Ooit was ze operazangeres en de rol van moeder paste haar niet. Aan de ene kant wordt ze omschreven als een statige, kille vrouw, aan de andere kant blijkt ze ook heel hartstochtelijk, ruimdenkend en gul. Wanneer Marek 18 is, ‘valt‘ ze in een ravijn. Vader van der jagt, leeft voor het succes. Hij heeft niet zo veel stijl als zijn vrouw en hij is evenmin erg geïnteresseerd in zijn kinderen. Pavel, Mareks broer, heeft evenveel prestatiedrang als zijn vader. Wanneer duidelijk wordt dat hij geen brillant violist kan worden, besluit hij een geniaal econoom te worden, wat hem ook lukt. Sabine Oertel, is een tekenlerares, vijftien jaar ouder dan Marek. Ze heeft kort rechtopstaand haar, ruikt naar gepofte kastanjes en woont nog bij haar moeder. ‘Bine‘ is erg vastberaden in haar avances naar marek. Hun sex betekent zijn ontmaagding, maar hij wil haar daarna niet meer zien. Mica Weininger, wordt beschreven als een vrij dikke accordeonspeelster van begin 50. ‘Ze had een bleke huid en onderzoekende ogen en ze rook naar een zwembad, een openluchtzwembad op een zomerse dag.‘ Ondanks dat ze deels verantwoodelijk is voor Maeks kaalheid, is zij toch degene bij wie hij uiteindelijk de amour fou vindt. Otto Weininger, is de broer van Mica en, naar later blijkt, Mareks biologische vader. Na de tweede weeldoorlog, op zijn 18e, kwam hij uit Odessa in de Oekraïne naar Wenen. Hij zette daar een stomerij op en ging beelden maken en kamers verhuren. 9 Structuur van het boek: Alle 22 hoofdstukken in deze roman hebben een titel, telkens gevormd door een belangrijk fragment uit het hoofdstuk. In veel hoofdstukken staat de ontmoeting met een persoon centraal. Voor de goede lezer heeft De geschiedenis van mijn kaalheid een gesloten einde. Alle vragen zijn beantwoord en Marek geeft aan zelfmoord te gaan plegen. Pas dan begrijp je de betekenis van de woorden aan het begin:‘Dit is de geschiedenis van mijn kaalheid, en ik ben niet van plan hierna ooit nog één woord op papier te zetten.‘ 10 Eindoordeel: Het onderwerp: Het verhaal gaat over het leven van Marek. En vooral ook hoe hij de wereld zag. Dit onderwerp was niet herkenbaar in mijn belevingswereld omdat marek op een hele andere manier naar de wereld kijkt als ik. Het boek heeft me niet echt in mijn eigen wereld aan het denken gezet, maar vooral over de wereld van Marek. Dit komt denk ik omdat het zo‘n vreemde wereld is. Het boek kwam dus ook niet overeen met mijn gedachten. Het onderwerp had voldoende diepgang. Het hele boek door eigenlijk lees je over Marek en zijn leven en gedachten. Ik zou niet echt iets veranderd hebben denk ik, ik zou niet weten wat. Verder ken ik geen boeken of films over het onderwerp. Het is ook niet echt alledaags. De gebeurtenissen: In dit boek zijn de gedachten van Marek erg belangrijk, maar de gebeurtenissen spelen ook een belangrijke rol. Deze gebeurtenissen worden verteld en of gedacht door Marek in het boek. Het aantal gebeurtenissen is wel goed en in verhouding met

de rest van het boek. Het zijn heel erg verrassende gebeurtenissen. Het boek is van tevoren absoluut niet te voorspellen. Marek verteld iedere keer weer iets anders. Aan het begin van het boek wordt iets verteld over het einde, maar dan heb je nog helemaal niet door dat dat bedoeld wordt met het begin van het boek. Het einde van het boek is even vreemd als het begin van het boek. Het was een beetje alsof je op een afstandje staat te kijken wat Marek allemaal verteld en meemaakt. De personen: De hoofd persoon kwam echt over doordat het hele verhaal vanuit zijn perspectief geschreven is. Ik kon me niet echt heel erg goed in de hoofdpersoon inleven, omdat ik zijn gedachtegang niet helemaal kon volgen. Ik herkende ook geen eigenschappen van Marek in mezelf, het is zo‘n vreemde jongen dat ik in niets op hem lijk. De andere personen uit het boek waren ook niet te herkennen in mijn eigen leefwereld. De andere personen waren net zo raar als Marek zelf. Ik ben niet beïnvloed door het gedrag van de hoofdpersonen. Ik neem in het rond schieten in de woonkamer als je doordraaid of iemand de dood in duwen niet als voorbeeld. Ik weet niet of ik de personen anders had laten handelen als ik de auteur was geweest. Van de ene kant wordt het verhaal dan minder vreemd, maar aan de andere kant hoort dit eigenlijk ook wel bij het verhaal, anders was het waarschijnlijk niet eens opgeschreven. De opbouw: Het verhaal was niet moeilijk opgebouwd. Het hele verhaal word door Marek verteld. Normaal gesproken houdt ik niet van boeken die vanuit de ik-persoon geschreven zijn, maar dat vond ik niet echt storend bij dit boek. Het hele verhaal is een grote flashback eigenlijk, toch word het verhaal daar niet lastiger van. Er zitten eigenlijk geen delen in het boek die niet te lezen waren. Het hele boek is een beetje spannend opgebouwd, omdat Marek zulke vreemde dingen beleefd, wil je steeds weten wat er verderop met hem gebeurt. De afloop van het verhaal is verrassend te noemen. Aan het beginvan het verhaal wordt de afloop van het verhaal eigenlijk al beschreven, maar als je dat stuk aan het lezen bent heb je dat niet door. Pas aan het einde van het verhaal kom je er achter wat Marek nu bedoeld. Je moet dus het hele verhaal gelezen hebben om het begin van het boek te snappen. Het taalgebruik: De woordkeuze in het verhaal is niet moeilijk, ook de zinsopbouw is niet moeilijk te noemen. De gebeurtenissen zijn helder beschreven. Marek verteld precies wat er gebeurt, dus je kunt je een goede voorstelling van het geheel maken. In het verhaal kwamen heel erg weinig dialogen voor. In principe is het hele verhaal een grote monoloog, omdat alles door een persoon verteld wordt. De weinige dialogen die in het boek voorkomen worden door Marek naverteld. Dit gebeurde verder wel op een natuurlijke wijze. Fragmenten uit het boek die ik graag zou willen onthouden zijn er niet denk ik. Ik zal wel het hele boek onthouden waarschijnlijk, vanwege het erg vreemde verhaal dat verteld wordt en de erg exentrieke personen die er in voorkomen.