Titel: De gele scooter Auteur: Elle van den Boogaart Eerste persoonlijke reactie: Mijn eerste persoonlijke reactie van het is boek is dat het een leuk boek is. Het leest makkelijk en heeft een goede verhaallijn. Ik heb dit boek gekozen omdat het er leuk uitzag en het verhaal op de achterkant mij wel interesseerde. Toen ik het las kon ik niet stoppen met lezen en heb het ook binnen 2 uur uitgelezen. Het heeft enigszins een rare structuur. Het verhaal wordt verteld vanuit 3 personen en houdt steeds rond de 4 bladzijdes op en gaat verder met een ander personage. Ik vind dat persoonlijk wel goed gedaan want het verhaal blijft je boeien en zorgt dat je verder wilt lezen. Ook is het verhaal op die manier makkelijk te volgen en raak je niet verward door verschillende gebeurtenissen. Samenvatting van de inhoud: Wies fiets alleen op de lange Wesselaan. Ze hoort achter zich een scooter naderen. Als hij bij haar is maken ze licht contact met elkaar. Als de scooter voorbij is stopt hij en begint te schelden tegen Wies. Wies scheldt terug. De jongen stapt af en bedreigt haar met een mes en sleurt haar de bosjes in. Hij verkracht haar. Isis fietst terug van de tennis met haar vriendin Simone. Na enige tijd is Simone al thuis en moet zij nog een behoorlijk stuk fietsen. Ineens ziet ze een gele scooter langs de weg staan. Ze staat stil en kijkt ernaar. Ze hoort geschreeuw uit de bosjes. Ze durft niet te kijken en fietst hard door. Ze stoot haar knie tegen haar frame en schreeuwt hard klootzak. Ze fietst weer hard door. Ze hoort achter zich het geluid van een scooter dichterbij komen. De jongen op de scooter pakt haar bij haar schouder en zegt dat ze niets mag vertellen wat hij daar deed anders gebeurt het ook met haar. Ze fietst nog harder door. Spike(de jongen die het meisje heeft verkracht) weet niet wat hij moet doen. Hij wordt gebeld door zijn vriend of hij nog meekomt even wat drinken. Spike gaat naar zijn vrienden toe. Onderweg wordt hij aangehouden door de politie. Hij denkt dat ze het weten. Gelukkig zegt de politieman alleen iets over dat hij geen licht heeft. Wies voelt zich vies en gebruikt. Ze heeft ontzettende pijn aan haar enkel. Ze strompelt naar de weg toe. Een auto ziet haar en brengt haar naar huis toe. Ze moet erg hard huilen en vertelt het verhaal tegen haar ouders en die vertellen het aan de politie. Ze moet mee voor inwendig onderzoek en wordt verder ondervraagt. Ze voelt zich ellendig. Isis gaat aangifte doen en verteld alles wat ze heeft gezien en meegemaakt. Ze vraagt zich af hoe het gaat met het meisje dat verkracht is. Isis weet bijna zeker dat ze de jongen ergens van kent. Dan schiet het haar te binnen! Hij is de pizzabezorger! Met Wies gaat het al stukken beter. Ze krijgt veel steun van haar ouders en van een jongen genaamd Kay. Ze vinden elkaar erg leuk. Op een middag nodigt Wies Kay uit om bij haar te komen. Wies vertelt alles aan Kay. Kay toont veel medeleven en vraagt Wies of ze zin heeft om mee te gaan naar een feest. Wies wil hier nog wel even over denken. Spike heeft het er moeilijk mee. Hij is zijn mes kwijt, waarmee hij Wies heeft bedreigd. Ook thuis gaat het niet goed. Zijn vader stuurt zijn moeder geen geld mee en wil Spike’s broertje weer bij zijn moeder laten wonen. Spike en zijn moeder zijn hier niet blij mee en weten niet wat ze moeten doen. De politie vertelt Isis dat ze de dader vanmiddag gaan pakken. Hij wordt naar de pizzaria gelokt en daar opgepakt. Isis moet mee om te zeggen dat hij de dader is. Spike gaat naar de pizzaria toe en onderweg wordt hij gegrepen door twee mannen. Er worden boeien omgedaan en gezegd dat hij moet meekomen naar het bureau vanwege poging tot verkrachting. Wies moet naar het bureau toe. Ze moet de dader aanwijzen. Ze herkent hem direct. Ze hebben hem. Wies heeft na dit ongeval wel zin om weer eens wat te doen. Ze gaat samen met Kay naar het feest. Als Kay even weg is komt er een meisje naar haar toe. Het is Isis die vraagt hoe het met Wies gaat. Ze vertelt Wies dat zij het gezien heeft en toen direct aangifte heeft gedaan. Ze vinden het leuk om elkaar te zien en zullen nog wat afspreken met elkaar.
Spanning: In dit boek is gebruik gemaakt van vele trucken om de spanning op te bouwen. De meest gebruikte truck overstappen naar een andere verhaallijn. Het verhaal wordt steeds vervolgd vanaf iemand anders leven. Steeds wanneer er wat gaat gebeuren gaat het verder met een ander personage. Op den duur maakt dit niet meer uit, omdat er dan bij alle drie iets spannends gebeurt. Bij de globale spanning wordt er vooral gericht op het verleden. Spike verkracht Wies en Isis ziet het. Hier gaat het hele boek over en hoe ze dit oplossen. Er is in het boek niet veel lokale spanning. Alleen in de verhaallijn van Spike komt er vaak spanning voor, ze willen een scooter jatten, hoe gaat het verder met hem en zijn moeder, hoe verwerkt hij de verkrachting enz. Bij Wies en Isis gaat het vooral globaal, zij willen zorgen dat de dader gepakt wordt. In het boek is nooit of weinig gebruik gemaakt van een dwaalspoor of verkeerde vermoedens. Dit is ook enigszins begrijpbaar, want dit soort dingen worden vooral gebruikt als iets op het heden is gericht. Bij dit boek is alles al bekend, de dader, het slachtoffer en de getuige. Het boek wordt daardoor snel voorspelbaar maar je wordt geboeit omdat het ook gaat over hun sociale levens. In het boek is gebruik gemaakt van open plekken. Vanaf het moment van de verkrachting en de arrestatie is één grote open plek. Tussen de verhaallijn van de personages wordt een enkele keer een open plek gebruikt, maar maakt het verhaal niet veel spannender Personages: Het verhaal heeft eigenlijk geen uitspringende hoofdpersoon Wel zijn er 3 personen die eigenlijk alles te maken hebben met het verhaal. Alledrie deze personen zijn karakters. Het zijn geen standaard types en alles van hun leven wordt enigszins duidelijk beschreven. Wies Wies is het meisje dat verkracht wordt. Ze is een meisje dat niet bang is om ergens iets van te zeggen. Samen met deze eigenschap en andere omstandigheden wordt ze verkracht. Ze weet niet goed hoe ze met de verkrachting om moet gaan. Ze denkt dat de beste manier om er vanaf te komen is het te verzwijgen. De ouders denken hier anders over en vertellen het verhaal tegen haar beste vriendin. Haar vriendin geeft veel steun aan haar. Ook een jongen die zij leukt vindt helpt haar eroverheen. Spike Spike is de jongen die Wies verkracht. Spike is nergens bang voor en doet vaker slechte dingen. Hij heeft thuis veel problemen. Zijn ouders zijn gescheiden en hij woont bij zijn moeder. Zijn vader was geen goede vader voor hem. Hij is blij dat hij hem nauwelijks ziet. Isis Isis was de getuige van de verkrachting. Isis karakter wordt niet volledig beschreven maar is een vrolijk meisje die het moeilijk heeft met wat ze gezien heeft. Ze wil zoveel mogelijk helpen omdat ze eigenlijk spijt had dat ze niet geholpen had bij de verkrachting. Ze doet er alles aan om zoveel mogelijk te helpen met het vinden van de dader. Ze vertelt zoveel mogelijk van wat ze weet van de jongen. Uiteindelijk zijn het haar aanwijzingen die helpen met het vinden van de dader. Bijfiguren: Trinko Trinko is de beste vriend van Spike. Hij doet aan allerlei illegale handeltjes en is ook niet bepaald braaf. Hij heeft ook een scooter. Hij helpt Spike uit allerlei benarde situaties. Trinko is een bijfiguur, omdat het verhaal niet over hem gaat en hij niet vaak wordt genoemd.
Kay Kay is de jongen die Wies leuk vind. Hij helpt Wies met het verwerken van de verkrachting. Verder wordt hij beschreven als een grappenmaker en een ‘leuke’ jongen. Kay is een bijfiguur omdat net zoals bij Trinko het verhaal niet om hem draait, hij geeft enigszins een andere wending aan het verhaal maar zorgt niet dat het verhaal totaal anders loopt. Astrid Astrid is de beste vriendin van Wies. Astrid is de eerste die het hoort van de verkrachting(behalve de ouders dan). Astrid helpt Wies door te zeggen dat iedereen het erg lullig voor haar vindt en dat iedereen haar graag wil helpen met het verwerken. Ook vertelt Astrid dat Kay vooral erg bezorgd over haar is. Wies vindt dit allemaal erg leuk om te horen. Astid is een bijfiguur omdat net als de andere ze te weinig genoemd wordt en ze geen andere wending aan het verhaal geeft. Ook wordt er niet uitvoerig op haar ingegaan. Ouders van Wies De ouders van Wies zorgen voor Wies na de verkrachting. Ze helpen haar met alles. Ze gaan mee met haar naar het politiebureau en doen samen met haar aangifte. Ook zorgen ze voor de nodige steun bij het inwendig onderzoek. De ouders van Wies zijn bijfiguren omdat het niet om hun draait en omdat ze net zoals de andere bijfiguren, geen andere wending aan het verhaal geven. Ik heb niet alle bijfiguren hier genoemd. Dit komt omdat deze te kort in het verhaal werden genoemd. Thema: Het thema van het boek ‘de gele scooter’ is misdaad. Er wordt iemand verkracht er daar gaat het hele verhaal over. Ze zijn eigenlijk alleen maar bezig met hoe ze dit moeten aanpakken. Hoe zorgen we dat degene die dit gedaan heeft wordt opgepakt? De motieven waarom dit het thema is lijken mij wel duidelijk. Er wordt nauwelijks ergens anders over geschreven dat deze dingen hierboven. Onderwerp: Het hoofdonderwerp van dit boek is overuidelijk verkrachting. Ik vind dit opzich wel een interessant onderwerp om over te lezen. Ik hou namelijk wel van misdaad boeken over allerlei dingen die niet mogen. Dit verhaal over verkrachting heeft mij opzich niet veel nieuwe kanten van het verhaal laten zien. Verkrachting is vreselijk. Dat benadrukt dit boek nog extra duidelijk. Het is voor het slachtoffer een vreselijke ervaring waar je nog lang last van zult hebben. Verkrachting is vreselijk, hoe je het ook bekijkt. Wat ik aan het begin van het verhaal verwachte was ik eigenlijk niet bezig. Na het lezen van het boek was het opzich toch wel meegevallen. Het verhaal is natuurlijk niet prettig maar werd toch dramatisch verteld. Natuurlijk kan je over dit onderwerp niet doodleuk gaan vertellen hoe tof verkrachten is. Ik ben het daarom ook eens met de mening van de schrijver. Ik ben door het lezen van dit verhaal ook niet van gedachte verandert over het onderwerp. Het onderwerp in het boek wordt duidelijk uitgewerkt. Er wordt gekeken naar vele kanten van het verhaal. Aan alle kanten komt hetzelfde standpunt uit dat verkrachten vreselijk is. Enigszins jammer vond ik dat er niet gekeken naar het verhaal van het slachtoffer en dader hoe het ermee verder gaat na de arrestatie. Toch is het toch zo goed genoeg uitgewerkt om het standpunt van de schrijver goed naar voren te laten komen. Het boek is wel voorspelbaar. Dit is niet ernstig, omdat je met dit onderwerp eigenlijk niet onvoorspelbaar uit de hoek kan komen. Je kan misschien nog niet direct de dader bekend maken, maar dat verandert de voorspelbaarheid van het onderwerp niet.
Gebeurtenissen: In het boek gebeuren veel gebeurtenissen. Niet alles is even belangrijk voor het verloop van het verhaal maar het blijft je boeien wat er steeds gebeurt. De gebeurtenissen volgen zich in rap tempo op. Er is bijna geen enkel moment waarin het verhaal stilvalt en je niet geboeid om verder te lezen. Vele gebeurtenissen zijn vooral de gevoelens en de gedachten van de hoofdpersonen. Hier wordt ook in het verhaal de nadruk op gelegd. De gebeurtenissen in het verhaal hebben wel een indruk achtergelaten. Ik kan de levenstijl van Spike nauwelijks geloven, meisjes verkrachten en messen hebben. Zoiets kan je je haast niet voorstellen. Het is namelijk wel zo dat dit allemaal kan gebeuren en voorstelbaar zijn. Maar in mijn buurt is dat haast niet voor te stellen dat iemand zo iets doet. De gebeurtenissen in het verhaal zijn wel origineel op een manier, maar er wordt gedaan alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Daar wordt het gezien als normaal terwijl ik het me haast niet voor kan stellen en zoiets ook nooit heb meegemaakt. Het krijgt ook van mij niet een andere betekenis dan ervoor. Ik vind het nog steeds raar wat er allemaal in het boek gebeurt, omdat het zover van je weg staat. Ik ben hierom ook wel blij, want ik zou dit in het echte leven nooit willen meemaken. Personages: De hoofdpersonen in het boek zijn niet echt moeilijke karakters. Ze zijn allemaal wel voorstelbaar maar gaan niet speciaal voor je leven. Het is een leuk verhaal maar het gaat niet voor je leven. Ik kan me eigenlijk ook niet in een van de hoofdpersonen plaatsen met die problemen omdat ik zoiets nog nooit heb meegemaakt. Er zit ook niet echt een goede bij of iemand die heel gelukkig is. Ik vind het gedrag van de personen Wies en Isis heel normaal. Spike’s gedrag vind ik niet normaal. Hij denkt overal te soepeltjes over. De andere twee gedragen zich wel normaal. Ze hebben me niet beinvloed in hun manier van doen. Wel heeft hun gedrag mij beinvloed. Ik vind het gedrag van Spike echt niet kunnen. Wel heb ik begrip van zijn gedrag. Hij wordt door niemand gecorrigeerd en kan dus gewoon zo zijn gedrag voortzetten. De gebeurtenissen in het verhaal volgen zich logischerwijs op. Het is allemaal wel iets vaag maar begrijpelijk dat het zo gebeurt. Hierdoor is het verhaal wel spannend opgebouwd. Ook is het niet ingewikkeld om het verhaal zo te volgen. Er zijn 3 grote verhaallijnen. Van iedere hoofdpersoon een verhaal. Deze verhalen komen samen door de verkrachting en de arrestatie. Door die aparte verhaallijnen is het goed te volgen. Ook omdat het boek geen tijdsprongen of terugblikken heeft. Ik vind het wel jammer van het verhaal dat het een open eind heeft. Je wil graag weten hoe het afloopt maar dat moet je zelf uitvogelen. Taalgebruik: Het verhaal is gemakkelijk te lezen. Dit komt door het taalgebruik, omdat het over jongeren gaat gebruiken ze geen lastige woorden. Ook bevat het verhaal weinig beschrijvingen of dingen die het leestempo vertragen. Hierdoor blijf je geboeid en lees je het gemakkelijk door. Ook is het fijn weinig dialogen in het verhaal zitten. Dat maakt het lezen plezierig.