Schrijver: Nilgün Yerli
Uitgeverij: De Arbeiderspers, Amsterdam
1ste druk: maart 2001
Omslag: Nico Richter, foto van Nilgün Yerli (9 maanden oud) Aantal pagina’s: 201
Aantal hoofdstukken: 93
Titelverklaring: het boek heeft De Garnalenpelster omdat haar moeder garnalen pelt voor haar broer. Hij zit in de gevangenis en met het geld wat ze verdiend met het pellen kan hij daar een iets beter leven leiden. Hoofdpersoon: is Nilgün zelf. Ze is een meisje die liefde nodig heeft. Het is niet zo dat je weet hoe ze er uit ziet of hoe oud ze is. Ze verandert in het boek, omdat ze vertelt over haar hele leven. Als haar moeder overlijd zoekt ze die liefde bij jongens. Ze krijgt zo heel veel vriendjes. Bijpersonen: haar moeder voornamelijk, maar ook haar vader, haar broers en zussen. Haar moeder is heel lief voor haar, ze houden heel veel van elkaar. In het boek kom je te weten dat haar moeder zelf niet zo sterk is. Ze wordt geslagen door haar man, waar ze niks aan durft te doen. Haar vader daar in tegen, ligt de hele boel op. Hij gaat met meerdere vrouwe, slaat ze, heeft geen geld over voor de familie maar wel voor zich zelf. Haar ene broer zit in de gevangenis, omdat hij verdacht wordt van verkrachting, van haar andere broer en zus weet je verder niet veel. Tijd: het boek gaat over het leven van Nilgün en er zijn heel veel flashbacks, er zit geen chronologische volgorde in. Ruimte: het verhaal speelt zich af in Nederland, en in Turkije. Korte samenvatting: De Garnalenpelster is een autobiografie, het gaat over het leven van Nilgün Yerli. Ze is geboren in Turkije en heeft 2 oudere broers en zussen. Nilgün heeft een hele moeilijke jeugd gehad, met veel problemen. Toen ze 5 jaar was werd haar broer Nusret opgepakt, wegens beschuldiging van verkrachting. Haar moeder had het daar heel moeilijk mee en is nooit meer dezelfde geweest, als dat ze vroeger was. Toen ze 10 jaar was verhuisde ze naar Nederland, samen met haar moeder, broer en zus. Haar vader woonde daar al. Haar zus ging al snel weer terug omdat ze Turkije te veel miste. Nilgün kon heel goed met haar moeder opschieten, en als ze vragen had kon ze die altijd stellen. Ze voelde zich veilig bij haar moeder. Na een tijdje komt ze er achter dat haar vader meerdere verhoudingen heeft en dat hij haar moeder slaat. Ze snapt niet dat haar moeder het accepteert, en heeft nooit begrepen waarom ze nooit zijn gescheiden. Op 15 jarige leeftijd gaan ze weer even terug naar Turkije. Als ‘s nachts haar broer opeens voor de deur staat is dat een schok voor iedereen. Hij is namelijk lichamelijk maar vooral ook geestelijk gemarteld. Ze gaan terug naar Nederland om hem op te laten nemen. Ze gaan met 2 auto’s. Nilgün zit bij haar andere broer Nihat in de auto, en haar ouders bij haar broer Nusret. Ze hebben bij de grens afgesproken, maar na 2 dagen zijn haar ouders en haar broer er nog steeds niet. Dan blijkt dat ze een ongeluk hebben gehad. Haar moeder is overleden, haar vader ligt in coma en haar broer is verdwenen. Na de begrafenis van haar moeder gaat ze toch terug naar Nederland. Er breekt een verschrikkelijke tijd aan. Ze komt terecht in een studentenflatje en gaat de HAVO volgen. Haar vader ontwaakt uit zijn coma en hertrouwd met een hele jonge vrouw, ze gaan terug naar Turkije, en hij laat nooit meer iets van zich horen. Als haar broer het leger in gaat blijft ze alleen achter. In die tijd mist Nilgün haar moeder heel erg. Ze is op zoek naar liefde. Ze krijgt heel veel vriendjes, waar het ook allemaal weer mee uit gaat. Na een tijdje accepteerde ze dat haar moeder er niet meer voor haar is. Dan begint ze met schrijven. Dat wordt haar grote liefde. Ze schrijft onder andere voor het Parool, later treed ze ook als cabaretière op in de stadsschouwburg. Zo pakt ze haar leven weer op.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden