Auteur: Stefan Brijs
Titel: De engelenmaker
Uitgever: uitgeverij Atlas
Jaar van eerste druk: 2005 Een samenvatting van de inhoud: Victor Hoppe keert na een lange tijd van afwezigheid weer terug naar zijn geboortedorp Wolfheim. Hij heeft drie kinderen bij zich, Rafaël, Michaël en Gabriël. Alle drie de kinderen zien er precies hetzelfde uit en hebben een hazenlip. Victor neemt een oppas voor de kinderen in dienst: Charlotte Maenhout. Zij zorgt ervoor dat de kinderen heel veel leren en daardoor heel slim worden. Ook probeert ze meer vrijheid voor de kinderen te creëren, omdat dokter Hoppe hen erg strak houdt. Later in het boek wordt bekend dat Victor Hoppe heel veel kloonexperimenten heeft gedaan. Hij heeft muizen gekloond en geprobeerd ook mensen te klonen. Rafaël, Michaël en Gabriël zijn ook gekloond, maar omdat er iets mis ging bij het klonen, worden ze heel snel oud. In hun vierde levensjaar overlijden ze. Victor probeert daarom verder te gaan met zijn kloonexperimenten. Op een dag overlijdt er een jongen uit het dorp en hij stelt de ouders voor hun zoon te klonen. Zij stemmen in. Aan het einde van het boek wil Victor, net als Jezus, iedereen van zijn zonden verlossen en Victor hangt zichzelf aan het kruis. Verhaalanalyse: 1. De Titel: De titel is de engelenmaker. Victor Hoppe is opgegroeid met het idee dat God slecht is. Daarom wil hij God overtreffen door mensen te klonen. Hij kloont ‘’maakt’’ drie kinderen die de namen van engelen dragen. Rafaël, Michaël en Gabriël. Daarom is hij dus de engelenmaker. 2. Het Motto

Niet aanwezig. 3. Soort boek
Het boek is een roman. Specifieker gezegd een psychologische
roman. 4. Thema/ motieven
De thema’s van het boek zijn: Goed en kwaad, het Christelijk geloof, wetenschap, introversie. Victor Hoppe denkt erg zwart-wit. Hij deelt de wereld in in goed en kwaad. Het Christelijke geloof speelt ook een grote rol in dit boek, want Victor is erg bezig met wat waar is en wat niet. Het heeft ook te maken met wetenschap, omdat Victor bezig is met vele experimenten op wetenschappelijk gebied. Introversie speelt een grote rol in het boek. Volgens de buurtbewoners is Victor erg introvert en gevoelloos. Er valt niets aan hem te merken als zijn zonen dood gaan. Ook zijn drie klonen zijn ‘’gevoelloos’’. 5. Personages
De hoofdpersoon is Victor Hoppe. Victor is volgens de bewoners van het dorp introvert en gevoelloos. Hij laat zijn gevoelens nooit aan iemand merken, misschien heeft hij ze wel niet eens. Het is een man van ongeveer 40 jaar. Victor Hoppe is een erg goede huisarts, maar schrikt toch veel mensen af door zijn weerzinwekkende hazenlip. Zijn jeugd speelt een belangrijke rol in het boek. Hij was namelijk een ongewenst kind en zijn ouders zetten hem in een gesticht. Daar leerde hij de bijbel lezen. Victor bleek toch niet gek te zijn en werd naar een school gestuurd waar hij veel leerde. Hij was een genie, maar had nogsteeds geen contact met mensen. Ook op de universiteit kwam daar geen verandering in. Victor kan ongestoord een hele dag uiterst geconcentreerd met een experiment bezig zijn. Ook speelt geloof een belangrijke rol in zijn leven. Victor ziet God als het kwaad. God is een straffende persoon die slecht doet. Jezus is de goede persoon. Hij gaf zijn leven voor de mensen. Victor snapt niet waarom God zo’n goede mens heeft dood laten gaan. Om God te ‘’straffen’’ gaat hij mensen klonen. Hij wil dus de macht van God beperken. Karl Hoppe is de vader van Victor. Hij is getrouwd met Johanna. Als ze samen een kind krijgen (Victor) wordt Johanna depressief, omdat het kind een hazenlip heeft. Karl besluit het kind in een gesticht te stoppen. Hij heeft het er erg moeilijk mee dat het kind weg moet. Hij gelooft niet helemaal dat het kind debiel is. Later komt hij erachter dat hij gelijk had en laat Victor in zijn huis wonen. Daar merkt Karl dat Victor erg introvert is en hier kan Karl niet tegen. Hij verandert van de zorgzame vriendelijke huisarts in een vader die zijn kind regelmatig afranselt. Hij wil dit helemaal niet, omdat hij zelf ook mishandeld is door zijn vader, maar hij wil zo graag een goed contact met zijn zoon dat hij de woorden eruit probeert te slaan. Zelf heeft Karl ook een hazenlip en kan daar heel goed mee om gaan. 6. De tijd
Het verhaal speelt zich af vanaf 1945, het jaar dat Victor
geboren wordt. 48 jaar daarna pleegt Victor zelfmoord en dan is het verhaal afgelopen. De vertelde tijd is dus 48 jaar. Het boek is opgedeeld in drie delen. Het eerste deel gaat over de dokter die in Wolfheim komt wonen met zijn drie zonen. Het tweede deel gaat over de jeugd van Victor en het derde deel gaat over de dood van de zonen en Victor. Het boek is dus niet chronologisch. De verteltijd is 427 bladzijden, dat is ±7,5 uur. 7. De vertelsituatie
De verteller is een auctoriale verteller. Deze persoon kan in alle gedachten kijken van mensen en weet alles. Hij vertelt echter niet alles. Hij vertelt slechts wat het belangrijkste is. Ik had bijvoorbeeld wel wat meer willen weten over de gevoelens van Victor, maar die worden nauwelijks beschreven, alleen door de buurtbewoners. 8. Ruimte
Het boek speelt zich in vele ruimten af. De meest gebruikte plaats is het huis van Victor Hoppe. Ook de scholen, tehuizen en gestichten waarin Victor heeft gezeten spelen een belangrijke rol in het boek. Als laatste wordt ook vaak de kliniek/praktijk van dokter Hoppe genoemd, omdat hij hier al zijn experimenten uitvoert. Er is niets op te merken over de weersomstandigheden. 9. overige relevante zaken
Ik snapte het einde van het boek niet helemaal. Er wordt beschreven dat het drielandenpunt opnieuw wordt geopend. De twee mensen van wie de zoon beloond zou worden hadden een kind gekregen met een hazenlip. Ik snapte niet waarom zij niet door hadden dat dit kind een kloon van de dokter was. Later las ik het boek nog eens door en kwam erachter dat er een bijgeloof was: als je tijdens je zwangerschap erg schrikt, krijgt je kind een hazenlip. De draagmoeder van de kloon was erg geschrokken tijdens de dood van Victor Hoppe en geloofde dat het kind daarom een hazenlip had. 10. informatie over de schrijver

Over de schrijver
Stefan Brijs werd geboren op 29 december 1969 in Genk (Belgisch-Limburg), waar hij ook jarenlang woonde en naar school ging. In 1990 studeerde hij af als onderwijzer en begon als leraar aan zijn vroegere middelbare school te werken. Sinds 1999 schrijft Stefan Brijs fulltime, hij had op dat ogenblik drie boeken gepubliceerd en meerdere essays en recensies geschreven voor de boekenbijlagen van De Morgen en De Standaard. Andere werken
Stefan Brijs’ eerste boek was De verwording. Dit boek werd een groot succes. Na zijn eerste boek zwierf Brijs over Vlaamse begraafplaatsen, op zoek naar overblijfselen van bekende literaire voorgangers zoals Gustaaf Vermeersch, Richard Minne, Maurice Gilliams en Karel van de Woestijne. De gevonden informatie beschreef hij in 'Kruistochten', dat in 1998 verscheen. In 2000 verscheen 'Arend', een roman over een misvormde jongen die opzoek is naar zichzelf, naar begrip en naar liefde en ervan droomt om ooit te kunnen vliegen. Ook dit boek werd weer een groot succes in Nederland en in Vlaanderen. Stefan Brijs schrijft veel over psychologische onderwerpen en over reacties van mensen zoals jaloerzie. Deze onderwerpen komen ook in de engelenmaker erg veel aan bod. Mijn mening
Ik vond dit een heel erg goed boek. Alles wat gebeurde werd uitvoerig beschreven en het was interessant van het begin tot het einde. Ik vind het op zich wel jammer dat de gevoelens van Victor Hoppe niet duidelijk naar voren komen, maar misschien zou dat het boek alleen maar minder spannend maken, omdat de man geen gevoelens heeft. Ik vind het ook heel erg leuk dat het christendom gecombineerd wordt met de wetenschap. Meestal staat het christendom recht tegenover de wetenschap, maar in het boek kan het samen, al is het dan op een rare manier, omdat Victor God als het kwaad beschouwt. Verder vind ik het leuk dat Stefan Brijs zoveel over klonen verteld, want dat vind ik erg interessant. Bronnen: http://www.scholieren.com/boekverslagen/20859