De eerste keer door Caja Cazemier

-Eerste persoonlijke reactie. Ik vond het wel spannend, omdat Jorien stiekem weg loopt om op fietsvakantie te gaan en omdat Lynn opeens verdwenen is. Ik vind het verhaal wel werkelijk, want iedereen kan op fietsvakantie gaan en de dingen die er gebeuren, gebeuren in het echt ook. Heel soms was het een beetje saai, omdat ze dan te lang door gingen over iets wat je in twee bladzijden al door hebt. -Leeservaring. Onderwerp. Het boek heeft mij nieuwe kanten van het onderwerp laten zien, want een fietsvakantie leek mij niets aan, maar nu lijkt het me wel leuk. Omdat ze met een groepje gaat en allemaal leuke dingen gaat doen. Terwijl ik dacht dat je de hele dag door ging fietsen en naar allemaal rare gebouwen en dingen ging kijken. Mar dat hangt van jezelf af, want je maakt met de groep uit wat je gaat doen. Eigenlijk had ik verwacht dat het een heel saai boek zou zijn, omdat ik dacht aan een fietsvakantie, dus dat leek mij sowieso al niks. Mar het was toch best een leuk boek. Ik vond dat de fietstochten weinig aandacht kregen, want er werd niet echt verteld wat ze zagen onderweg. Hij lijkt mij niet echt dat je een paar uur op de fiets zit en alleen maar zee of weg ziet. Maar de dagen dat ze op een camping waren zijn natuurlijk wel het interessantst, dat vond ik dan. Daar werd wel veel aandacht aan besteed.
Gebeurtenissen. De gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voort, het enige was ik raar vond is dat Lynn op de avond dat ze naar de disco gingen, de hele tijd weg was en de volgende dag terug kwam en een jongen. De gebeurtenis die me het meest aan denken gezet heeft, was dat Maartje weg ging. Ik vond het niet zo raar dat ze weg ging vanwege haar heimwee, maar volgens mij was er meer aan de hand, want ze had een heleboel aan Donna verteld. Maar je kon niet uit het boek opmaken wat dat was. De gebeurtenissen hebben me naar even aan het denken gezet. Dat was toen ik net het boek uit had. Ik vond het raar dat Jorien niet meteen had gezegd dat ze niet in Utrecht woonde en ik had erover na gedacht om zelf ook een keer op fietsvakantie te gaan. Personages. Ik vind dat de personages wel en niet voorspelbaar reageren. Sommige dingen kan je verwachten. Maar er zijn zes verschillende personen in het boek en dan zijn er altijd een paar bij die heel anders zijn dan je denkt en de reacties van die personen zijn ook heel wisselend. Ik vond het boek heel echt en de personen waren ook met echte mensen, alsof je mee fietste. Ik zou best op Donna willen lijken, ze weet wat ze wil en ze staat voor iedereen klaar. Bouw. Ik vind dit eind tien keer beter dan een boek met een openeinde. Dit was half een openeinde. Het enige wat ik miste was hoe Jorien thuis kwam en de reünie. Maar het boek was al een beetje af toen Jorien naar Jaspers huis toe ging. Er bleef niet echt veel onduidelijk, alleen dat van Maartje dan. Er zitten een aantal terugblikken in, van Lynn, JW en Donna. Die vond ik leuk om te lezen, omdat er toen dingen duidelijker werden. Daardoor snapte je het gedrag van de personages. Achter af vond ik het wel een boeiend verhaal, omdat ik in het begin echt zoiets had van nou dit wordt niks. Taalgebruik. Ik vond het niet lastig om te lezen. Er kwamen wel een aantal woorden in voor die ik eerst niet had geweten, maar het was wel toevallig, want die hadden we net gehad in het boek. (Offensief enzo) De verhoudingen tussen gesprekken en weergave van gedachten of gevoelens, waren heel makkelijk te volgen. Bij zulke stukken was het juist heel spannend. De taal past wel bij de personages, maar sommige woorden waarmee ze scholden snapte ik niet. Ben je sportief? Krijg je een kick van het onverwachte en ben je avontuurlijk ingesteld? Vind jij het leuk nieuwe mensen te ontmoeten en ben je nog eens zestien of zeventien jaar? Dan is mijn oproep voor jou bedoeld. Ik wil een paar dagen eropuit met de fiets door weer en wind (door Nederland dus). Tentje achterop, slaapzak mee en dan je voorwiel achterna. Zin om mee te gaan? Ik wil maandag 17 juli vertrekken en zaterdag de 22ste wil ik weer thuis zijn. Dat had Jorien op het internet gezet. Ze was wakker voor dat de wekker begon te rinkelen en had alle tassen twee keer nagekeken. Zelf haar briefje was al klaar. Lieve mam en pap, Ik ben een paar dagen weg, maak je geen zorgen over mij, ik wil een poosje op mijn eigen benen staan. Zoek mij niet. Ik ben zaterdag weer thuis. Jorien. Om kwart voor acht reed Jorien Utrecht binnen, waar ze met de anderen had afgesproken. Ze had tegen de anderen gezegd dat ze ook in Utrecht woonde. Maar ze woonde er zo’n 50 km vandaan. Jorien zag dat er nog niemand was. Eerst kwam Jasper. Jaloers keek Jorien naar zijn fiets. Een echte randonneur en met zevenentwintig versnellingen, dacht ze. Ze bekeek Jasper eens goed. Hij had rood slap haar, was lang en dun en hij zat onder de puisten. Daarna kwam Lynn. Ze droeg een witte broek met een grote felroze trui. Dat stak mooi af bij haar lichtbruine huid. En dan die roze lippen. Haar moeder liep naast haar, nog bruiner en een mini rokje. Toen kwam Donna er aan. Jorien schrok eerst een beetje. Ze had haar al gezien, maar dan met lang haar. Nu was het kort met een zwarte pluk. Daar is Jan-Willem zei Jasper. JW graag, zei hij snel. Hij droeg net als Jasper een echte wieleroutfit. Toen Maartje eraan kwam gingen ze meteen. Jorien begon te vertellen over haar draken, op haar kamer. Ze wist er alles van. Toen ze na een tijdje fietsen bij een camping aan kwamen gingen ze de tenten op zetten. Jorien had zelf een hele nieuwe tent gekocht. Jasper en Donna hadden ook een tent. Lynn vond JW wel een leuke jongen. Ze was ook al de hele tijd met hem aan het flirten. Lynn en JW gingen boodschappen doen. Jorien had gevraagd wat hun kookkunsten waren, maar volgens JW kwam dat wel goed. Jorien en Jasper gingen afwassen, ze had nooit gedacht dat afwassen zo leuk kon zijn. Iedere keer probeerde ze Jasper aan te raken. Ondanks ze hem zo lelijk vond zag ze wat in hem. Toen ze terug kwamen, had Jorien door dat ze Lynn niet zo mocht. Ze had een eigendunk en ze liep onder het fietsen te zeuren dat het te lang duurde. Toen ze de volgende dag vroeg vertrokken kreeg Lynn onderweg een lekke band. Jasper en JW gingen hem plakken. Lynn, Maartje, Jorien en Donna zaten te praten over verliefd zijn. Lynn zei dat ze ‘het’ al had gedaan en dat het zo mooi was gegaan. Maar diep van binnen schaamde ze zich, omdat het helemaal niet mooi was gegaan. Erwin had haar mee gesleurd in de bosjes en haar pijn gedaan. Donna vertelde dat ze mee was gegaan omdat haar vriendin het had uitgemaakt. Lynn keek een beetje verbaasd, maar zei niks. Maar…… Ja hoor ik heb het ook gedaan en zonder lul is het ook lekker! Zei Donna fel. Lynn was niet van plan nog iets te zeggen. Op dat moment kwamen Jasper en JW terug. Zo we kunnen weer gaan, zei JW. Dat werd tijd, zei Jorien geërgerd aan Lynn. Toen ze op het eind van de middag weer bij een camping waren en gegeten hadden. Was het Donna’s idee om een spel te spelen. Wel truth or dare, zei ze snel. Starten maar, zei JW. Iedereen was geweest maar alleen maar met truth. Donna vond dat het tijd werd voor actie en riep gelijk dare toen zij aan de beurt was. Ze moest zo veel mogelijk w.c.papier verzamelen. Na een minuut of twee, stond ze voor Lynn met 6 rollen en wat losse stukjes. Zo goed? Vroeg Donna. Jorien vroeg aan Lynn, truth or dare? Dare! Doe een striptease! Luidde de opdracht van Jorien. En zo kwamen Jasper, Donna en JW ook aan de beurt met een dare opdracht. Jasper moest Jorien zoenen, wat hij helemaal niet erg vond, JW moest in de bikini van Lynn naar de receptie lopen en Donna moest een heleboel opdrachten doen. Ze moest vijf mensen zoenen, ze moest dat doen met dat w.c.papier, ze moest in haar nakie een rondje om de tent lopen en ze moest iedereen van hun groep in haar hand laten tuffen en het op likken. Op een gegeven moment ontstond er ruzie. Na woorden met Jorien wilde Maartje, Donna vast pakken. Toen Jorien schreeuwde: Je moet zelf uitkijken, teringwijf! Haalde Donna uit maar ze raakte Maartje. JW reageerde gelijk, door te zeggen zelfbeheersing is niet jou sterkste kan hé? En liep weg. Lynn wilde hem achter na gaan maar deed dat niet. Jorien liep naar haar tent. En Donna pakte Maartje knuffelend vast en bleef maar sorry zeggen. Maar Maartje zei alleen maar dat het niet uit maakte en dat ze het niet expres deed. De volgende dag werd JW als eerst wakker. Hij ging zwemmen. Lynn kwam naast hem lopen en ging een beetje met hem kletsen. Toen ze hoorde dat hij ging zwemmen verklaarde ze hem voor gek, maar liet hem zijn gang gaan. Toen hij klaar was met zwemmen, vertelde Lynn dat ze verliefd op hem was. JW wist niet goed wat hij ermee aan moest. Hij vond haar wel heel knap, maar hij wilde niets met haar. Hij was ook een beetje verliefd op Maartje, ze had zulke mooie ogen. Toen hij tegen haar vertelde dat hij niets met haar wilde, draaide ze helemaal door. Ze maakte hem uit voor zwijn en andere dingen en ze liep kwaad weg. Nou als ze zo gaan beginnen, dacht JW. Meisjes ook. Toen JW terug was, hadden ze alles al ingepakt. Ik heb je ontbijt al klaar gemaakt, zei Jorien. Jorien was een beetje sacherijnig, omdat ze deze dag vroeg zouden vertrekken. Donna vroeg waar Lynn eigenlijk was. Jorien zei dat ze best nog eens bij de douches zou zijn, maar ze had haar niet gezien. Ik heb haar nog wel gezien bij het strand, zei JW. Oke, zei Donna. Jij en ik gaan haar zoeken. JW kwam als eerst terug. Zo te zien heb je haar niet gevonden, zei Jasper. En Jorien zei, dat heb je snel gedaan. Op eens zagen Jasper en JW, Jorien lijkwit wegtrekken. Ze rende naar haar fiets en zei, ik ben er niet hoor, zeg maar dat ik zaterdag weer thuis ben. JW zag in de verte twee mensen lopen. Jasper rende achter har aan en probeerde haar tegen te houden. Ga weg, riep Jorien. De man en de vrouw kwamen op hen af. Kennen jullie Jorien van de Schaaf? Vroeg de vrouw. Jorien van de Schaaf? Mompelde Jasper. Was dat Jorien die net weg fietste? Wij zijn haar ouders, voegde ze eraan toe. Maartje deed een pas naar voren en stak haar hand uit, alsof het om een gewoon bezoekje ging. Dag mevrouw, dag meneer. Ik ben Maartje. Wij zijn met Jorien op vakantie, maar ze… Ze maakte een hulpeloos gebaar achter zich. Nou ja… Zie je wel, Henk. Dat was onze Jorien. Jorien is zonder dat wij het wisten weg gegaan, zei je. En wij maken ons ongerust. We wilden haar alleen even spreken, zei Joriens vader. Gewoon om te zien of alles goed is. Ze had helemaal niets achtergelaten, alleen een briefje dat ze zaterdag terug zou komen. Het gaat ander prima met haar, hoor, kon JW niet nalaten te zeggen. Ik begrijp het mevrouw, zei Maartje. Als we haar weer zien, zeggen we dat ze even naar huis moet bellen. Ze is zaterdag weer terug, moesten wij nog van haar zeggen, zei Jasper. De ouders gingen na wat vragen teleurgesteld weg. Toen Donna eindelijk terug kwam(alleen) en van de schrik was bijgekomen. En het eerste wat ze zei was, wie heeft Joriens nummer? Het was even stil. Oke en waarom hebben wij onze nummers niet? Nadat ze telefoonnummers hadden uitgewisseld gingen ze Lynn zoeken. Ieder een andere kant op. JW had al helemaal geen zin meer in de vakantie. Opeens werd hij gebeld door Jasper. Jasper was in paniek. Kom snel hier heen. Ik zie Lynn met een paar jongens en er gaat iets niet goed! Wat bedoel je? Vroeg JW. Waar zit je? In de duinen. Ik ging vanaf de camping het pad helemaal af, weet je wel en daarna de duinen in. Ik zie je zo. JW begon te rennen. Toen hij eraan kwam was Lynn al bij Jasper en de rest kwam er al aan gerend. Lynn wilde er niets over kwijt en zei niks over Jorien. Toen ze terug bij de camping waren hadden ze nog een uur op Jorien gewacht. Ze besloten om over de afsluitdijk verder te gaan. Dat was het plan van Jorien, misschien kwamen ze haar daar wel tegen. Onderweg begon Maartje op eens te gillen. Joriehien! Jorien grijnsde, dat duurde lang! Iedereen was boos en Jorien moest alles uit leggen. Zullen we dan maar verder fietsen? Vroeg ze. Toen ze bij de volgende camping aan kwamen, waren Lynn, Maartje en Donna doodmoe. Ze hadden zo de tenten op gezet. Ze hadden net gegeten en waren wat aan het bij kletsen. Toen Maartje op eens zei dat haar moeder haar zo opkwam halen. De goede stemming was ineens over. Niemand wist wat hij moest zeggen. Maartje was weg en iedereen ging gelijk naar bed. Ze vonden het jammer dat ze weg was. Vooral Donna, want ze had hele goede gesprekken met Maartje gehad. De volgende dag gingen ze vroeg weg. Ze hadden Jorien beloofd dat ze de hele dag door zouden fietsen. Toen het tegen zevenen lag, waren ze eindelijk bij de camping. Lynn kon niks meer doen, zei ze. Dit was veel erger dan gisteren. Jasper wilde nog een extra rondje gaan rijden van ongeveer 30 km. Hij vroeg of Jorien mee wilde. Natuurlijk wil ze mee, dat dacht je dan, zei JW. Ja, hèhè, zei Jorien snel. JW ging ook mee. Donna en Lynn zorgden voor het eten en de tenten. Toen ze terug kwamen was het eten net klaar. Ze hadden afgesproken hier de volgende dag te blijven. De volgende dag gingen ze naar het dorpje, ze zaten op een terrasje, toen Lynn zei, zullen we een roeiboot huren? Dat leek hun allemaal een goed idee, alleen Donna had geen zin. Gaan jullie maar, ik ga naar de camping. Toen ze bij de camping was en in de tent lag moest ze denken aan haar ex-vriendin. Ze moest helemaal huilen. Toen de rest terug kwam en Donna gingen roepen, schrokken ze. Heb je gehuild? Vroeg Jorien. O er is niks. Mijn vriendin heeft het vlak voordat ik met jullie mee ging uit gemaakt. O, ja dat is minder, zei JW snel. JW, Donna en Lynn gingen boodschappen halen. Toen Jasper naar Jorien liep die aan het tekenen was. Jorien keek hem aan en zei dat ze hem een leuk vond. Hij zei dat hij al vanaf de eerste dag dat hij haar zag haar leuk vond. Toen zoenen ze. Na het eten gingen ze opzoek naar een disco. In de disco had Jasper de hele tijd met Jorien gedanst en gezoend. Toen Donna opeens naar hun toe kwam en vroeg of ze naar de camping konden gaan. Jorien vroeg waar Lynn was, maar Donna en JW hadden haar niet gezien. Ik kijk wel even in de w.c’s, zei Jorien. Toen ze terug kwam zei ze dat Lynn had gezegd dat ze later wel naar de camping kwam en dat ze al konden gaan. Maar ze had Lynn helemaal niet gezien. Toen ze bij de camping waren zei JW, ga jij maar bij Jasper in de tent. Dan ga ik wel in de jouwe. Op dat moment begon het hard te regenen en te onweren. Toen ze in de tent lagen begonnen ze elkaar hevig te zoenen en te strelen. Net op het hoogtepunt kwam er een kreet uit de tent van Donna. Ze renden naar buiten en zagen dat de tent van Donna kapot was gegaan. Ze zagen alleen een hoopje tent, met Donna er nog in. Lachend holpen ze haar eruit. Kom dan maken we JW wakker dan kan je bij hem in de tent. Toen ze weer in hun tenten lagen, draaide Jorien haar om, om Jasper weer te gaan zoenen. Maar toen zag ze dat hij al in slaap was gevallen. De volgende dag was Lynn er nog niet. Ze waren alles aan het opruimen en Donna was met het ontbijt bezig. JW was nergens te bekennen. Toen hij terug kwam wilde hij eerst niet mee, omdat hij een leuk meisje had ontmoet. Maar Jasper wist hem over te halen. Toen iedereen aan het ontbijten was, kwam Lynn eraan. Ze kwam haar spullen halen en zei dat ze niet met hen meeging. Ze had een hele leuk jongen ontmoet en die bleef bij haar slapen. Haar moeder kwam haar zo ophalen. Dat zijn er nog vier op de laatste dag dacht Jorien. Ze baalde ervan dat dit de laatste dag was en dat ze zo naar huis ging. Ze had Jasper al verteld dat ze hem de eerste paar weken niet kon zien, vanwege haar ouders. Toen JW afscheid van zijn vriendin had genomen en haar beloofde de volgende week te komen, gingen ze uiteindelijke naar huis. Toen ze weer in Utrecht waren, zei Donna nou tot op de reünie dan maar! En ging naar huis. JW ging ook want hij kon een stukje met haar meerijden. Jasper reed een heel stuk met Jorien mee en het duurde een half uur voordat ze klaar waren met afscheid nemen. Ik zie je snel weer, zei ze nog.