Saïdjah en Adinda door Multatuli

A Verwachtingen en eerste reactie Aangezien ik eerst met een paar anderen uit mijn klas een presentatie over Multatuli had gehouden, wist ik dat hij schreef over het kolonialisme en het onrecht van de onderdrukte volken. Ik wist dus dat ik met die onderwerpen te maken zou krijgen wanneer ik aan het boek ‘Saïdjah & Adinda’ zou beginnen. Meteen toen ik begon met het lezen van het boek kwam je het onrecht al tegen wat niet alleen de Nederlandse kolonisten, maar ook de Indische districtshoofden de Indische boertjes aandeden, namelijk dat de buffels van Saïdjahs vader worden afgenomen. En dat is echt hartstikke zielig, want de buffels betekenen alles voor de Indische boeren. B Beknopte samenvatting en analyse Het verhaal speelt zich af tijdens de gezagvoering van Nederland in Nederlands-Indië. Daar woonden, in Lebak, Saïdjah en Adinda. Zij waren door elkaars vaders aan elkaar uitgehuwelijkt. Het verhaal begint als Saïdjah ongeveer zeven jaar oud is. De buffel van zijn vader werd afgenomen door het districtshoofd. Twee jaar later gebeurt hetzelfde met de tweede buffel. De volgende buffel was wel niet zo goed als zijn voorgangers, maar redde toch het leven van Saïdjah door een tijger te doden. Saïdjah's vader vluchtte nadat deze buffel geslacht was omdat hij bang was dat hij gestraft zou worden nu hij geen inkomsten meer had en de landrente niet meer kon betalen. Saïdjah was toen vijftien jaar. Hij besloot om werk te zoeken in Batavia. Eerst ging hij naar Adinda, zijn toekomstige vrouw, om afscheid van haar te nemen. Zij spraken af om na zesendertig manen elkaar terug te zien onder een boom. Toen hij aankwam in Batavia werd hij meteen aangenomen als bediende en raakte gewend aan de rijkdom daar. Hij vertrok na drie jaar met dertig Spaanse matten, genoeg om drie buffels voor Adinda te kopen. Op de weg terug dacht hij alleen maar aan Adinda en luisterde niet naar wat men hem vertelde. Zo hoorde hij niet dat het nieuwe districtshoofd een veel mildere was en dat er in zijn woonplaats veel veranderd was. Toen hij 's nachts de boom bereikte vond hij Adinda niet, maar hij bleef op haar wachten. De volgende dag bleef hij wachten, maar Adinda zag hij niet. Op het laatst rende hij het dorp in en begon te zoeken, maar vinden deed hij haar niet, zelfs haar huis niet. Ook vond hij zijn eigen familie niet. Saïdjah luisterde niet naar wat men hem vertelde: over zijn vader die gevlucht was en gestorven was in de gevangenis, over zijn moeder die van verdriet gestorven was en over Adinda die met haar vader gevlucht was naar een plek waar opstandelingen kwamen. Uiteindelijk barstte hij in een gelach uit en een oude vrouw nam hem mee naar haar huis. Toen het weer wat beter met hem ging, vertrok hij naar de opstandelingen en sloot zich bij hen aan om Adinda te zoeken. Op een dag liep hij door een dorp van opstandelingen dat het Nederlandse leger platgebrand had. Hij vond het lijk van Adinda's vader en even later ook het mishandelde lijk van Adinda. Doodongelukkig stortte hij zich daarop in de bajonetten van de soldaten en stierf. Bron:
http://huiswerk.scholieren.com/uittreksels/view.php3?id=1912 Motieven De uitbuiting van mensen, de Nederlanders ontnamen de plaatselijke bevolking van Indië alles wat zij had, en de steeds terugkerende teleurstelling. Eerst wat betreft de afname van de buffels van Saïdjahs vader en later
de teleurstelling dat Adinda niet op de afgesproken was en later dood blijkt te zijn. Personages Saïdjah: Een jonge Javaan die opgroeit in een arm deel van Indonesië. Hij is een gevoelige jongen en houdt heel veel van Adinda, zijn toekomstige vrouw. Je merkt dat, door het duidelijk naar voren komen van het verlangen naar zijn vrouw in het verhaal. Hij is de hoofdpersoon van dit verhaal en je zou hem eigenlijk kunnen zien als een vertegenwoordiger van het overgrote deel van de Indonesische bevolking. Adinda: Een jong Javaans meisje dat uit hetzelfde dorp komt als Saïdjah. Zij is voorbestemd de vrouw van Saïdjah te worden. Ze is een trouw meisje en houdt veel van Saïdjah. Haar bezigheid was het maken van kleden. Hoewel Adinda zelf nauwelijks in het verhaal voorkomt, is ze toch constant aanwezig in de gedachten van Saïdjah. Perspectief en verteller Het verhaal wordt verteld vanuit het oogpunt van de schrijver, een verborgen verteller. De schrijver geeft alleen feiten, geen gevoelens. Ruimte Het verhaal speelt zich af in Nederlands-Indië: voor een groot deel in Lebak, de woonplaats van Saïdjah en Adinda. Het andere deel vindt plaats in Batavia, de stad waar Saïdjah gaat werken om zo nieuwe buffels te kunnen bekostigen en de landrente van zijn land in Lebak te kunnen betalen. Stijl De stijl waarin Multatuli zijn verhaal geschreven heeft, is goed leesbaar, hoewel het boek meer dan 100 jaar geleden werd uitgebracht. Wel stonden er een paar verouderde, of Indische woorden in het boek, maar die werden onder aan de bladzijde verklaard dankzij de toelichting van dr. G.W. Huygens.
Thema Slechte behandeling van de Indonesische bevolking in de tijd dat het een kolonie van Nederland was, de strijd tegen het onrecht komt duidelijk naar voren. Tijd Het verhaal speelt zich af in de tijd dat Indonesië nog een Nederlandse kolonie was. Aan het begin van het verhaal is Saïdjah zeven jaar oud, aan het einde is hij achttien. De jaartallen waarin de gebeurtenissen zich afspelen betreft de periode 1838-1856. Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld. Titelverklaring De Javaan Saïdjah is de hoofdpersoon van het boek en Adinda is zijn verloofde. Hun liefdeshistorie wordt in dit boek verteld en daarom heet het zo. C Verwerkingsopdracht Een presentatie over de schrijver Multatuli: de tijd waarin hij leefde, zijn leven en zijn werken. Zie bijlage. Wat is de relatie tussen ‘Saidjah & Adinda’ en het boek ‘Max Havelaar of De Koffijveilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij’ en de Romantiek? - ‘Saidjah & Adinda’ is hoofdstuk 17 uit het boek ‘Max Havelaar of De Koffijveilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij’. Dit is een boek over de Nederlandse kolonie Indonesie en de onderdrukking van de Indische bevolking. 'Saidjah & Adinda’ is een, opzich, losstaand verhaal, maar wel een verhaal welke heel goed illustreerd hoe er met de Indische inboorlingen werd omgegaan ten tijde van de Nederlandse overheersing in Indonesie. - ‘Max Havelaar’ (en dus ook ‘Saidjah en Adinda’) is geschreven door Multatuli, een pseudonien voor Eduard Douwes Dekker. Deze man leefde van 1820 tot 1887. De Romantiek is een literaire stroming die opleefde van 1800 tot 1850. Dit is de tijd waarin Douwes Dekker opgroeide en de waarden en normen van de Romantiek nam hij dan ook over. Dit is goed te zien in zijn literaire werken, vooral in ‘Saidjah & Adinda’.Dit verhaal is somber en pessimistisch Je kan goed erin herkennen dat de schrijver in onvrede leefde met het hier en nu, namelijk de toenmalige situatie in Nederlands-Indië. Dit verhaal is een soort protestverhaal. De typische Romantische thema’s zoals exotische verhalen (mystificatie) en (anti)-nationalisme duidelijk naar voren komen. D Eindoordeel en evaluatie Ik vond het wel een heel bijzonder boek. Ik had nog nooit een boek over het kolonialisme gelezen, daarom was het ook een totaal nieuwe ervaring voor mij. Ik vond het heel bijzonder om het verhaal van Saïdjah te volgen, omdat je nu je inleefde in de onderdrukte Javaan en al het ergs ‘zag’ wat de Nederlandse kolonisten hem aandeden, in plaats van de daden weg te drukken en het gedrag van de Nederlanders goed te praten omdat je zelf een Nederlander bent. Het maken van dit verslag was niet zo heel erg om te doen. Er was veel informatie over Multatuli te vinden op het internet, wat natuurlijk uitermate handig was.