1. Zakelijke gegevens
Titel: De donkere kamer van Damokles, Van Oorschot, Amsterdam, 33e dr.- 1995, 335 blz. (1e druk 1958) 2. Eerste reactie
Keuze: Ik heb dit boek gekozen, omdat de lerares Nederlands ‘De donkere kamer van Damokles’ het leukste boek van Hermans vindt. Inhoud: Ik vond het boek ‘Nooit meer slapen’ van Hermans ook erg leuk, dus dacht ik dat dit boek ook wel leuk zou zijn. En dat klopt ook. Dit boek vond ik spannender dan het boek ‘Nooit meer slapen’. Mijn eerste reactie toen ik het boek uit was, was dat ik dit boek erg spannend en realistisch vond. Die Osewoudt heeft nogal wat meegemaakt. En hij komt ook nog om het leven als de bezetting door de Duitsers afgelopen is. 3. Samenvatting
Het verhaal begint bij de persoon Henri Osewoudt, die tevens de hoofdpersoon van het verhaal is. Als hij op een dag van school thuis komt, blijkt zijn vader te zijn vermoordt door zijn moeder. Zijn moeder wordt naar een psychiatrische inrichting gebracht. De oom van Henri, oom Bart Nauta, voedt Henri op. De tante van Osewoudt, tevens de vrouw van Bart, overlijdt op jonge leeftijd. Als Henri 18 is, trouwt hij met zijn volle nicht Ria. Ze gaan samen wonen in de sigarenwinkel van zijn vader. Die hij ook voortzet, om zijn moeder te verzorgen. Wanneer de 2e wereldoorlog begint, dient zich ene luitenant Dorbeck aan, die sprekend op Osewoudt lijkt. Hij vraagt of er een paar fotorolletjes ontwikkeld kunnen worden. Henri doet dit, en na een tijdje komt Dorbeck weer terug met nieuwe fotorolletjes die ontwikkeld moeten worden, en naar E. Jagtman moeten worden gestuurd. Het legerkostuum die Dorbeck aan hem geeft, begraaft hij in de tuin. Als de foto’s mislukken, koopt hij een leica-fototoestel. Daarvan maakt hij foto’s van militaire objecten, om het goed te maken. Als Dorbeck weer van zich laat horen, vraagt hij of Osewoudt naar Haarlem moet komen. In Haarlem ontmoet hij Dorbeck en Zewuster. Met hen vermoordt hij 2 mannen in de kleine Houtstraat. Het huis waar hij de foto’s naartoe moest sturen wordt gebombardeerd, en de hele familie Jagtman komt hierbij om. Pas in 1944 laat Dorbeck weer van zich horen. Hij schrijft dat Osewoudt de foto’s naar een bepaald adres te versturen. Een paar dagen later rinkelt de telefoon, en de vrouw die ervoor komt zegt dat ze Osewoudt zal ontmoeten bij de laatste halte van de gele trein. Deze dame komt uit Engeland en het Elly Sprenkelbach Meijer. Ze laat 1 van de foto’s zien die hij opgestuurd had. Osewoudt brengt haar naar zijn oom Bart toe. Zij oom denkt dat Henri Ria verlaten heeft voor deze vrouw. Als hij op een dag de student Moorlag tegenkomt, die op dat moment een kamer verhuurt bij de sigarenwinkel, zegt hij dat zijn moeder en vrouw opgepakt zijn door de Duitsers. Samen gaan ze naar Meinarends toe, die valse persoonsbewijzen maakt voor Henri en Elly. Als Henri naar een kapperzaakje gaat om zij haar zwart te verven ontmoet hij Marianne Sondaar, die haar naam veranderd heeft. Omdat ze een Jodin is. Ook wordt hij aan een onderduikersadres geholpen. Dat is namelijk het huis van Labare. Daar moet hij fotorolletjes ontwikkelen. Als hij terug gaat naar Amsterdam, krijgt hij een opdracht van Dorbeck. Hij moet naar het stationswachtkamer in Amersfoort, waar hij een vrouw zal ontmoeten van de Nationale jeugdstorm. Samen met haar gaat hij naar Lunteren, waar hij een Gestapo-lid moet vermoorden. Wanneer ze samen richting het huis van Lagendaal (Gestapo-lid) lopen, zien ze nog een andere leidster van het Nationale Jeugdstorm. Ze vermoorden haar en even later vermoordt Henri Lagendaal en zijn vrouw. Het kind wordt intussen meegenomen door de leidster. Wanneer Henri, de leidster en het kind in de trein zitten komen er twee politiemannen aan. Ze nemen vervolgens de jeugdleidster mee. Als hij in Amsterdam is laat hij Walter (het kind) ergens staan. Vervolgens ontmoet hij Marianne Sondaar weer, en ze gaan samen naar de bioscoop. Als zijn kop op het scherm verschijnt, dat hij gezocht wordt wegens straatroof, gaat hij naar buiten. Daar wordt hij aangehouden door een Nederlandse politieagent. Hij wordt verhoord en geslagen, en hij heeft het idee dat ze hem voor iemand anders aanzien. Hij wordt naar het ziekenhuis gebracht, maar hij wordt bevrijdt door een aantal mannen. Hij denkt dat het vrienden zijn van de dokter, die hem in het ziekenhuis hielp. Als hij uit de auto stapt, loopt hij regelrecht naar het huis van Labare, dat goed beveiligd is door een rolhek en smalle gangetjes. Het blijkt ook dat Marianne daar is. Samen beleven ze een goede nacht en Henri vertelt over Dorbeck. s’ Nachts worden ze overvallen door de Duitsers, en iedereen wordt opgepakt. Wanner hij in de gevangenis komt wordt Henri verhoord. Ook ontmoet hij de Duitse officier Ebernuss, die erg aardig is tegen Henri. Ook sluit hij een deal met Ebernuss, en brengt Ebernuss in contact met Dorbeck en Moorlag. Dorbeck zegt dat Henri vergif in het glas van Ebernuss te doen. Vervolgens brengt Dorbeck Henri naar een schuiladres, en zegt dat Dorbeck hem over twee dagen komt ophalen. Een paar dagen later valt er een brief in de breivenbus, daarin staat dat Marianne moet bevallen in een bepaald ziekenhuis. Osewoudt doet de verpleegsterskleren aan die hij van Dorbeck gekregen heeft en gaat naar het ziekenhuis. Het kindje blijkt te zijn overleden en hij mag Marianne niet bezoeken. Wanneer Nederland bevrijdt word gaat Henri naar Breda toe om zich te melden. Henri wordt direct opgepakt en ingesloten. Men ziet hem als een groot oorlogsmisdadiger en wordt van allerlei dingen beschuldigd. Henri probeert zijn onschuld op allerlei manieren te bewijzen, en uiteindelijk wordt hij doodgeschoten bij een vluchtpoging. B 32, Zoek een of meer gedichten die bij het verhaal passen. Kopieer deze in je leesdossier. Motiveer je keuze. Thema : Liefsverdriet / Verliefdheid
in mijn gedachten zie ik jou
omdat ik nog zielsveel van je hou. in mijn gedachten ben je bij mij
die gedachte maakt me blij. in mijn gedachten zie ik je nu niet meer
ook al denk ik aan je keer op keer. Ik heb dit gedicht gekozen, omdat dit gedicht over de dood gaat. In het boek komen veel personen om het leven door de Duitsers. Ook komt het kind van Osewoudt om, die net geboren was. Aan het einde van het verhaal komt Henri Osewoudt zelf om het leven. Hij wordt namelijk doodgeschoten bij een zogenaamde vluchtpoging. Hij loopt namelijk naar buiten en roept verscheidende keren ‘ik moet Dorbeck vinden’, ‘waar is Dorbeck, hij moet ergens wezen’.Ook zou je kunnen zeggen dat dit een liefdesgedicht is tussen Marianne Sondaar en Osewoudt. Marianne Sondaar zit namelijk in een kiboetsk en Osewoudt is vermoordt. Dus je zou kunnen zeggen dat Osewoudt in de gedachten zit van Marianne Sondaar. C 93, Zoek informatie over de biografie van de auteur en geef aan wat volgens jou de relatie tussen diens biografie en het gelezen werk. Zie de leesautobiografie. In deze leesautobiografie komt onder andere voor dat Willem Frederik Hermans eenzaam was in zijn jeugd. In het boek ‘De donkere kamer van Damokles’ was Henri Osewoudt erg eenzaam in zijn jeugd. En dat is een overeenkomst. Ook wordt er verteld dat Hermans bepaalde prijzen heeft geweigerd, dat een teken is van onkenbaarheid van de waarheid. En dat is nou precies wat in het boek voorkomt. Henri Osewoudt houdt namelijk moedig vol dat hij onschuldig is, maar alles wat hij vertelt leven niet meer of kloppen niet. Ook de persoon Dorbeck wordt niet gevonden, volgens sommige mensen bestaat deze persoon helemaal niet. Henri denkt dat Dorbeck bestaat, maar realiseert zich niet dat hij eens aan de waarheid moet denken. Dat Dorbeck misschien helemaal niet bestaat. Als hij blijft zeggen dat hij onschuldig is, volgt waarschijnlijk de doodstraf. Autobiografie van Willem Frederik Hermans door Gerrie Zwaan. Willem Frederik Hermans werd op 21 sept. 1921 in Amsterdam in een onderwijzersgezin geboren. Zijn ouders waren heel autoritair, zijn oma tyranniek en met zijn drie jaar oudere zus kon hij het ook niet goed vinden. De verhouding met zijn zus is een belangrijk thema in zijn werk, met name in ‘Ik heb altijd gelijk’. Op de lagere school was hij het knapste jongetje van de klas, maar het slechtste in gymnastiek. Tijdens zijn jeugd was hij eenzaam, hij had alleen zijn teddybeer als vriend. Op het gymnasium was hij middelmatig. Hij won een eerste prijs in een opstellenwedstrijd. Dit was zijn debuut en het werd ook gepubliceerd in het ‘Algemeen Handelsblad’. Hij studeerde eerst sociografie en na een jaar werd dat fysische geografie. De exacte wetenschap heeft veel invloed op hem, wat blijkt uit zijn exacte en zakelijke beschrijving van details. Tijdens de oorlog moest hij zijn studie onderbreken (hij weigerde de loyaliteitsverklaring te tekenen) en hij studeerde af in 1950. Hij promoveerde op een bodemonderzoek in Luxemburg. Hij werd lector in de fysische geografie, maar in 1973 verhuisde hij naar Parijs. Van Nederland heeft hij nooit een hoog petje opgehad; het was volgens hem te klein en bekrompen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, die een belangrijke invloed had op zijn levensvisie, begon Hermans te schrijven, en na de oorlog werd dat steeds meer. Hij publiceerde in veel tijdschriften, (zoals Criterium, Literair Paspoort, Vrij Nederland, Haagse Post enz.) en in kranten (Het Vaderland, Het Vrije Volk en NRC Handelsblad). Hij is redacteur geweest van Criterium en van Podium. Naar aanleiding van een voor rooms-katholieken beledigende passage werd hem een proces aangedaan. Zij werk is van het begin af een bron geweest van felle discussie. Hij heeft verschillende pseudoniemen gehad: na de oorlog schreef hij detectiveromans onder de naam Fjodor Klondyke. Zij anti-kotholieke geschriften ondertekende hij met pater Anastase Prudhomme sj. Ook gebruikte hij schrijver Dezes. Hij kreeg de essayprijs van de gemeente Amsterdam voor ‘Fenomenologie van de pin-upgirl’. De PC-Hooftprijs, Vijverbergprijs en de prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet heeft hij geweigerd. Zijn wereldbeeld is samen te vatten als de onkenbaarheid van de waarheid. De realiteit is te ingewikkeld en chaotisch. Mensen zien verbanden tussen gebeurtenissen die er helemaal niet zijn. Het misverstand is ook een belangrijk motief. Zijn belangrijkste thema is verwarring en chaos. De hoofdpersonen in zijn boeken zijn waarheidszoekers, die de waarheid echter nooit zullen vinden. Ze stuiten op misverstanden of trekken verkeerde conclusies. Ook vinden ze geen zekerheid omtrent hun eigen identiteit. Een andere thema in zijn boeken is dat de personen in zijn boeken op zoek zijn naar hun vader. De ouders zijn autoritair en de zoon zet zich tegen ze af, maar wil met name zijn vader toch een plezier doen. De hoofdpersonen proberen zichzelf te bevestigen door iets bijzondere te doen. Veel door Hermans gebruikte stijlmiddelen zijn ironie, de herhaling en het Groteske. Hij beschrijft de tijden waarin weinig gebeurt vrij kort, terwijl hij als er veel gebeurt dat uitgebreid beschrijft. Beoordeling
1.De verhaalelementen die voor mij een positieve werking hebben zijn de moord op het Gestapolid, de arrestatie in het huis van Labare en de ontsnapping uit het ziekenhuis. Deze verhaalelementen zijn erg spannend en je weet niet hoe dit ophoudt. Wanneer Henri de mevrouw en meneer Lagendaal vermoordt, weet je niet of iemand dit heeft gehoord. Zoals de 2 buren die met de koe bezig waren. Ook is de ontsnapping spannend, want je weet niet wat die mannen van plan zijn. De Engelsen zeiden na de bevrijding dat de ontsnapping het werk was van de Duitsers. Die wouden namelijk weten waar Henri heen ging, nadat hij was uitgestapt. Ik vond de dood van Osewoudt erg emotioneel. Omdat Osewoudt zijn best heeft gedaan om Dorbeck of een ander persoon die Dorbeck kent te vinden met behulp van de Engelse soldaten, maar deze personen zijn onvindbaar of omgebracht door de Duitsers. Ook heeft Osewoudt niet kunnen genieten van zijn kind en de bevrijding. En dit allemaal is erg emotioneel. 2.De passage van de dood van Osewoudt spreekt mij het meeste aan, omdat je het eigenlijk niet verwacht dat Osewoudt wordt doodgeschoten. Osewoudt heeft namelijk de Duitse bezetting overleefd en is doodgeschoten door Engelse soldaten. 3.De passage die voor mij een negatieve werking heeft is de dood van Ebernuss. Ik vind dat namelijk erg zielig, omdat hij Osewoudt geholpen heeft, ook was hij erg aardig tegen de gevangenen. Ik snap eigenlijk ook niet waarom Osewoudt deze opdracht aangenomen heeft van Dorbeck. 4.Ik denk wel dat je dit boek met andere boeken of filmen kunt vergelijken, omdat dit onderwerp veel voorkomt. Maar ik zou niet weten welke film of boek dat zou wezen, omdat ik niet veel boeken gelezen heb over dit onderwerp en filmen heb gezien over dit onderwerp. 5.Het thema van dit boek is eigenlijk de bezetting door de Duitsers en de verzetting tegen de Duitsers door bepaalde personen. Dus dat bepaalde mensen in het verzet zitten en je hun plannen en gebeurtenissen volgt. 6. Ik vind het taalgebruik niet erg moeilijk, maar het is niet goed te volgen door kinderen jonger dan mijn leeftijd. 7. Mijn eindoordeel over dit werk is erg positief, omdat dit boek erg spannend en emotioneel is. Ik heb tot nu toe twee boeken van Willem Frederik Hermans gelezen. En ik vind dit boek leuker dan het boek ‘Nooit meer slapen’, omdat dit boek zich afspeelt in een spannendere tijd dan het boek ‘Nooit meer slapen’. Dit boek is ook veel emotioneler dan het andere boek, omdat er meer dierbare personen omkomen. 8.Ik zou dit boek absoluut willen aanraden, omdat dit boek leuk is om te lezen. Als je eenmaal in dit boek leest, hou je niet meer op. Ik heb dit boek namelijk gelezen in 4 dagen. Als je niet van spanning en emoties houdt is het boek niet leuk om te lezen.
Titel: De donkere kamer van Damokles, Van Oorschot, Amsterdam, 33e dr.- 1995, 335 blz. (1e druk 1958) 2. Eerste reactie
Keuze: Ik heb dit boek gekozen, omdat de lerares Nederlands ‘De donkere kamer van Damokles’ het leukste boek van Hermans vindt. Inhoud: Ik vond het boek ‘Nooit meer slapen’ van Hermans ook erg leuk, dus dacht ik dat dit boek ook wel leuk zou zijn. En dat klopt ook. Dit boek vond ik spannender dan het boek ‘Nooit meer slapen’. Mijn eerste reactie toen ik het boek uit was, was dat ik dit boek erg spannend en realistisch vond. Die Osewoudt heeft nogal wat meegemaakt. En hij komt ook nog om het leven als de bezetting door de Duitsers afgelopen is. 3. Samenvatting
Het verhaal begint bij de persoon Henri Osewoudt, die tevens de hoofdpersoon van het verhaal is. Als hij op een dag van school thuis komt, blijkt zijn vader te zijn vermoordt door zijn moeder. Zijn moeder wordt naar een psychiatrische inrichting gebracht. De oom van Henri, oom Bart Nauta, voedt Henri op. De tante van Osewoudt, tevens de vrouw van Bart, overlijdt op jonge leeftijd. Als Henri 18 is, trouwt hij met zijn volle nicht Ria. Ze gaan samen wonen in de sigarenwinkel van zijn vader. Die hij ook voortzet, om zijn moeder te verzorgen. Wanneer de 2e wereldoorlog begint, dient zich ene luitenant Dorbeck aan, die sprekend op Osewoudt lijkt. Hij vraagt of er een paar fotorolletjes ontwikkeld kunnen worden. Henri doet dit, en na een tijdje komt Dorbeck weer terug met nieuwe fotorolletjes die ontwikkeld moeten worden, en naar E. Jagtman moeten worden gestuurd. Het legerkostuum die Dorbeck aan hem geeft, begraaft hij in de tuin. Als de foto’s mislukken, koopt hij een leica-fototoestel. Daarvan maakt hij foto’s van militaire objecten, om het goed te maken. Als Dorbeck weer van zich laat horen, vraagt hij of Osewoudt naar Haarlem moet komen. In Haarlem ontmoet hij Dorbeck en Zewuster. Met hen vermoordt hij 2 mannen in de kleine Houtstraat. Het huis waar hij de foto’s naartoe moest sturen wordt gebombardeerd, en de hele familie Jagtman komt hierbij om. Pas in 1944 laat Dorbeck weer van zich horen. Hij schrijft dat Osewoudt de foto’s naar een bepaald adres te versturen. Een paar dagen later rinkelt de telefoon, en de vrouw die ervoor komt zegt dat ze Osewoudt zal ontmoeten bij de laatste halte van de gele trein. Deze dame komt uit Engeland en het Elly Sprenkelbach Meijer. Ze laat 1 van de foto’s zien die hij opgestuurd had. Osewoudt brengt haar naar zijn oom Bart toe. Zij oom denkt dat Henri Ria verlaten heeft voor deze vrouw. Als hij op een dag de student Moorlag tegenkomt, die op dat moment een kamer verhuurt bij de sigarenwinkel, zegt hij dat zijn moeder en vrouw opgepakt zijn door de Duitsers. Samen gaan ze naar Meinarends toe, die valse persoonsbewijzen maakt voor Henri en Elly. Als Henri naar een kapperzaakje gaat om zij haar zwart te verven ontmoet hij Marianne Sondaar, die haar naam veranderd heeft. Omdat ze een Jodin is. Ook wordt hij aan een onderduikersadres geholpen. Dat is namelijk het huis van Labare. Daar moet hij fotorolletjes ontwikkelen. Als hij terug gaat naar Amsterdam, krijgt hij een opdracht van Dorbeck. Hij moet naar het stationswachtkamer in Amersfoort, waar hij een vrouw zal ontmoeten van de Nationale jeugdstorm. Samen met haar gaat hij naar Lunteren, waar hij een Gestapo-lid moet vermoorden. Wanneer ze samen richting het huis van Lagendaal (Gestapo-lid) lopen, zien ze nog een andere leidster van het Nationale Jeugdstorm. Ze vermoorden haar en even later vermoordt Henri Lagendaal en zijn vrouw. Het kind wordt intussen meegenomen door de leidster. Wanneer Henri, de leidster en het kind in de trein zitten komen er twee politiemannen aan. Ze nemen vervolgens de jeugdleidster mee. Als hij in Amsterdam is laat hij Walter (het kind) ergens staan. Vervolgens ontmoet hij Marianne Sondaar weer, en ze gaan samen naar de bioscoop. Als zijn kop op het scherm verschijnt, dat hij gezocht wordt wegens straatroof, gaat hij naar buiten. Daar wordt hij aangehouden door een Nederlandse politieagent. Hij wordt verhoord en geslagen, en hij heeft het idee dat ze hem voor iemand anders aanzien. Hij wordt naar het ziekenhuis gebracht, maar hij wordt bevrijdt door een aantal mannen. Hij denkt dat het vrienden zijn van de dokter, die hem in het ziekenhuis hielp. Als hij uit de auto stapt, loopt hij regelrecht naar het huis van Labare, dat goed beveiligd is door een rolhek en smalle gangetjes. Het blijkt ook dat Marianne daar is. Samen beleven ze een goede nacht en Henri vertelt over Dorbeck. s’ Nachts worden ze overvallen door de Duitsers, en iedereen wordt opgepakt. Wanner hij in de gevangenis komt wordt Henri verhoord. Ook ontmoet hij de Duitse officier Ebernuss, die erg aardig is tegen Henri. Ook sluit hij een deal met Ebernuss, en brengt Ebernuss in contact met Dorbeck en Moorlag. Dorbeck zegt dat Henri vergif in het glas van Ebernuss te doen. Vervolgens brengt Dorbeck Henri naar een schuiladres, en zegt dat Dorbeck hem over twee dagen komt ophalen. Een paar dagen later valt er een brief in de breivenbus, daarin staat dat Marianne moet bevallen in een bepaald ziekenhuis. Osewoudt doet de verpleegsterskleren aan die hij van Dorbeck gekregen heeft en gaat naar het ziekenhuis. Het kindje blijkt te zijn overleden en hij mag Marianne niet bezoeken. Wanneer Nederland bevrijdt word gaat Henri naar Breda toe om zich te melden. Henri wordt direct opgepakt en ingesloten. Men ziet hem als een groot oorlogsmisdadiger en wordt van allerlei dingen beschuldigd. Henri probeert zijn onschuld op allerlei manieren te bewijzen, en uiteindelijk wordt hij doodgeschoten bij een vluchtpoging. B 32, Zoek een of meer gedichten die bij het verhaal passen. Kopieer deze in je leesdossier. Motiveer je keuze. Thema : Liefsverdriet / Verliefdheid
omdat ik nog zielsveel van je hou. in mijn gedachten ben je bij mij
die gedachte maakt me blij. in mijn gedachten zie ik je nu niet meer
ook al denk ik aan je keer op keer. Ik heb dit gedicht gekozen, omdat dit gedicht over de dood gaat. In het boek komen veel personen om het leven door de Duitsers. Ook komt het kind van Osewoudt om, die net geboren was. Aan het einde van het verhaal komt Henri Osewoudt zelf om het leven. Hij wordt namelijk doodgeschoten bij een zogenaamde vluchtpoging. Hij loopt namelijk naar buiten en roept verscheidende keren ‘ik moet Dorbeck vinden’, ‘waar is Dorbeck, hij moet ergens wezen’.Ook zou je kunnen zeggen dat dit een liefdesgedicht is tussen Marianne Sondaar en Osewoudt. Marianne Sondaar zit namelijk in een kiboetsk en Osewoudt is vermoordt. Dus je zou kunnen zeggen dat Osewoudt in de gedachten zit van Marianne Sondaar. C 93, Zoek informatie over de biografie van de auteur en geef aan wat volgens jou de relatie tussen diens biografie en het gelezen werk. Zie de leesautobiografie. In deze leesautobiografie komt onder andere voor dat Willem Frederik Hermans eenzaam was in zijn jeugd. In het boek ‘De donkere kamer van Damokles’ was Henri Osewoudt erg eenzaam in zijn jeugd. En dat is een overeenkomst. Ook wordt er verteld dat Hermans bepaalde prijzen heeft geweigerd, dat een teken is van onkenbaarheid van de waarheid. En dat is nou precies wat in het boek voorkomt. Henri Osewoudt houdt namelijk moedig vol dat hij onschuldig is, maar alles wat hij vertelt leven niet meer of kloppen niet. Ook de persoon Dorbeck wordt niet gevonden, volgens sommige mensen bestaat deze persoon helemaal niet. Henri denkt dat Dorbeck bestaat, maar realiseert zich niet dat hij eens aan de waarheid moet denken. Dat Dorbeck misschien helemaal niet bestaat. Als hij blijft zeggen dat hij onschuldig is, volgt waarschijnlijk de doodstraf. Autobiografie van Willem Frederik Hermans door Gerrie Zwaan. Willem Frederik Hermans werd op 21 sept. 1921 in Amsterdam in een onderwijzersgezin geboren. Zijn ouders waren heel autoritair, zijn oma tyranniek en met zijn drie jaar oudere zus kon hij het ook niet goed vinden. De verhouding met zijn zus is een belangrijk thema in zijn werk, met name in ‘Ik heb altijd gelijk’. Op de lagere school was hij het knapste jongetje van de klas, maar het slechtste in gymnastiek. Tijdens zijn jeugd was hij eenzaam, hij had alleen zijn teddybeer als vriend. Op het gymnasium was hij middelmatig. Hij won een eerste prijs in een opstellenwedstrijd. Dit was zijn debuut en het werd ook gepubliceerd in het ‘Algemeen Handelsblad’. Hij studeerde eerst sociografie en na een jaar werd dat fysische geografie. De exacte wetenschap heeft veel invloed op hem, wat blijkt uit zijn exacte en zakelijke beschrijving van details. Tijdens de oorlog moest hij zijn studie onderbreken (hij weigerde de loyaliteitsverklaring te tekenen) en hij studeerde af in 1950. Hij promoveerde op een bodemonderzoek in Luxemburg. Hij werd lector in de fysische geografie, maar in 1973 verhuisde hij naar Parijs. Van Nederland heeft hij nooit een hoog petje opgehad; het was volgens hem te klein en bekrompen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, die een belangrijke invloed had op zijn levensvisie, begon Hermans te schrijven, en na de oorlog werd dat steeds meer. Hij publiceerde in veel tijdschriften, (zoals Criterium, Literair Paspoort, Vrij Nederland, Haagse Post enz.) en in kranten (Het Vaderland, Het Vrije Volk en NRC Handelsblad). Hij is redacteur geweest van Criterium en van Podium. Naar aanleiding van een voor rooms-katholieken beledigende passage werd hem een proces aangedaan. Zij werk is van het begin af een bron geweest van felle discussie. Hij heeft verschillende pseudoniemen gehad: na de oorlog schreef hij detectiveromans onder de naam Fjodor Klondyke. Zij anti-kotholieke geschriften ondertekende hij met pater Anastase Prudhomme sj. Ook gebruikte hij schrijver Dezes. Hij kreeg de essayprijs van de gemeente Amsterdam voor ‘Fenomenologie van de pin-upgirl’. De PC-Hooftprijs, Vijverbergprijs en de prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet heeft hij geweigerd. Zijn wereldbeeld is samen te vatten als de onkenbaarheid van de waarheid. De realiteit is te ingewikkeld en chaotisch. Mensen zien verbanden tussen gebeurtenissen die er helemaal niet zijn. Het misverstand is ook een belangrijk motief. Zijn belangrijkste thema is verwarring en chaos. De hoofdpersonen in zijn boeken zijn waarheidszoekers, die de waarheid echter nooit zullen vinden. Ze stuiten op misverstanden of trekken verkeerde conclusies. Ook vinden ze geen zekerheid omtrent hun eigen identiteit. Een andere thema in zijn boeken is dat de personen in zijn boeken op zoek zijn naar hun vader. De ouders zijn autoritair en de zoon zet zich tegen ze af, maar wil met name zijn vader toch een plezier doen. De hoofdpersonen proberen zichzelf te bevestigen door iets bijzondere te doen. Veel door Hermans gebruikte stijlmiddelen zijn ironie, de herhaling en het Groteske. Hij beschrijft de tijden waarin weinig gebeurt vrij kort, terwijl hij als er veel gebeurt dat uitgebreid beschrijft. Beoordeling
1.De verhaalelementen die voor mij een positieve werking hebben zijn de moord op het Gestapolid, de arrestatie in het huis van Labare en de ontsnapping uit het ziekenhuis. Deze verhaalelementen zijn erg spannend en je weet niet hoe dit ophoudt. Wanneer Henri de mevrouw en meneer Lagendaal vermoordt, weet je niet of iemand dit heeft gehoord. Zoals de 2 buren die met de koe bezig waren. Ook is de ontsnapping spannend, want je weet niet wat die mannen van plan zijn. De Engelsen zeiden na de bevrijding dat de ontsnapping het werk was van de Duitsers. Die wouden namelijk weten waar Henri heen ging, nadat hij was uitgestapt. Ik vond de dood van Osewoudt erg emotioneel. Omdat Osewoudt zijn best heeft gedaan om Dorbeck of een ander persoon die Dorbeck kent te vinden met behulp van de Engelse soldaten, maar deze personen zijn onvindbaar of omgebracht door de Duitsers. Ook heeft Osewoudt niet kunnen genieten van zijn kind en de bevrijding. En dit allemaal is erg emotioneel. 2.De passage van de dood van Osewoudt spreekt mij het meeste aan, omdat je het eigenlijk niet verwacht dat Osewoudt wordt doodgeschoten. Osewoudt heeft namelijk de Duitse bezetting overleefd en is doodgeschoten door Engelse soldaten. 3.De passage die voor mij een negatieve werking heeft is de dood van Ebernuss. Ik vind dat namelijk erg zielig, omdat hij Osewoudt geholpen heeft, ook was hij erg aardig tegen de gevangenen. Ik snap eigenlijk ook niet waarom Osewoudt deze opdracht aangenomen heeft van Dorbeck. 4.Ik denk wel dat je dit boek met andere boeken of filmen kunt vergelijken, omdat dit onderwerp veel voorkomt. Maar ik zou niet weten welke film of boek dat zou wezen, omdat ik niet veel boeken gelezen heb over dit onderwerp en filmen heb gezien over dit onderwerp. 5.Het thema van dit boek is eigenlijk de bezetting door de Duitsers en de verzetting tegen de Duitsers door bepaalde personen. Dus dat bepaalde mensen in het verzet zitten en je hun plannen en gebeurtenissen volgt. 6. Ik vind het taalgebruik niet erg moeilijk, maar het is niet goed te volgen door kinderen jonger dan mijn leeftijd. 7. Mijn eindoordeel over dit werk is erg positief, omdat dit boek erg spannend en emotioneel is. Ik heb tot nu toe twee boeken van Willem Frederik Hermans gelezen. En ik vind dit boek leuker dan het boek ‘Nooit meer slapen’, omdat dit boek zich afspeelt in een spannendere tijd dan het boek ‘Nooit meer slapen’. Dit boek is ook veel emotioneler dan het andere boek, omdat er meer dierbare personen omkomen. 8.Ik zou dit boek absoluut willen aanraden, omdat dit boek leuk is om te lezen. Als je eenmaal in dit boek leest, hou je niet meer op. Ik heb dit boek namelijk gelezen in 4 dagen. Als je niet van spanning en emoties houdt is het boek niet leuk om te lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
R.
R.
2001 oneindig oud
10 jaar geleden
Antwoorden