OPDRACHT MODULE 1 NEDERLANDSE LITERATUUR

Titel: De donkere kamer van Damokles

Schrijver: Willem Frederik Hermans

Jaar eerste druk: 1958

Geef antwoord in complete zinnen. Begin de zin nooit met Ja of Nee.

Beschrijf één van de hoofdpersonen (naar eigen keuze).

Het verhaal draait om Henri Osewoudt (later in het verhaal ook Philip van Druten). Dat is een twaalfjarige jongen die te klein is voor zijn leeftijd. Maar in het boek verstrijken er jaren en Henri’s leeftijd is maximaal vijfentwintig.

Het verhaal speelt zich af in 1932 tot 1945. Grotendeels gaat het boek dan ook over Henri’s leven tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Zijn vader is vermoord door zijn moeder en krijgt te maken met arrestaties van geliefden door de Duitsers. Voor mijn gevoel accepteerde hij deze gebeurtenissen wel; de schrijver heeft niet duidelijk laten merken dat hij er kapot van was door de geliefde slachtoffers. Wel is hij in het verzet gegaan en best veel mensen vermoordt, zelfs mensen die eigenlijk geen vijanden van hem waren en vind heet jammer dat de schrijver de protagonist zi duister heeft afgebeeld.

Ik zou niet veel bewondering op kunnen brengen voor Henri, want wanneer Marianne (de vrouw die Henri’s kind baart) zijn doodgeboren kind baart, vertoont Henri omgeringd wangedrag waarna hij zijn eerste liefde Ria vermoordt.  Ook is hij niet eens langs Marianne gegaan die ‘hartgebroken’ in een ziekenhuisbed ligt. Voor zo’n persoon als Henri met zulke acties kan ik zeker niet veel bewondering opbrengen en ik kan me dan ook niet goed in hem plaatsen.

Ik heb meegeleefd met de oom van de protagonist: Bart. Nadat Henri gearresteerd wordt, moet hij zijn onschuld bewijzen. Er wordt dan een krantenartikel geplaatst met de vraag of mensen de persoon herkennen die aangegeven staat op een foto. Bart komt dan als reddende Engel, maar faalt in het antwoorden geven op allerlei belangrijke vragen die hem door de politie wordt gevraagd. Ik heb met hem daarom medelijden, want het lijkt me erg om machteloos toe te kijken hoe je familielid gearreseerd wordt vanwege jouw sleche geheugen...

Ik vond het een spannend boek, maar wel langdradig. Ik ging daar ook wel van uit hoor toen ik het boek koos, aangezien het boek uit 1958 komt. Niet dat elk relatief oud boek langdradig hoeft te zijn (Kijk maar naar Kuifje), maar de kans is toch groter. Ik begreep echter niet precies het doel van de schrijver en nadat ik op internet heb gekeken begreep ik al weer dat het typisch Literatuur was, aangezien het op veel verschillende manieren geinterpreteerd kan worden. Wel kwam duidelijk naar voren dat ‘de’ waarheid niet bestaat, omdat een ieder alles vanuit een ander perspecief observeert. Dus eigenlijk legt de schrijver wel, aan de hand van de teksten, zijn visie op de wereld uit.

Ik zal het boek niet aanraden aan klasgenoten omdat de moeilijkheidsgraad best hoog ligt. Er zijn vrij veel personages in het boek waarbij ik telkens dacht van ‘Wie was ***** ook alweer en wat wil hij of zij nou?’ en dan moest ik ook telkens weer gaan teruglezen.

OPDRACHT MODULE 2 NEDERLANDS LITERATUUR

Titel: De kleine blonde dood

Schrijver: Boudewijn Buch

Jaar eerste druk: 1982

Geef antwoord in complete zinnen. Begin een zin nooit met Ja of Nee.

De titel vind ik overdreven: De kleine blonde dood. De titel slaat op het kind van de hoofdrolspeler. Deze is blond en nog jong (dus klein) en overlijdt nadat de protagonist het kind laat vallen, waardoor het kind hersenschade oploopt dat hem fataal wordt. Het boek is (net als het boek uit mijn eerste boekopdracht) vrij duister. En daarmee bedoel ik dat de narigheden het positieve uitweegt; Zelfmoord(pogingen), per ongeluk vermoord kind, mishandelingen en ga zo maar door. Het boek draait ook eigenlijk meer om alle narigheden dan alleen de dood van dat kleine kind. Ik zou het boek de titel geven: De vlinder die nooit vloog. Want in het boek wil de protagonist een vlinder vangen voor zijn vader. Zijn vader wordt echter ziedend als hij er achter komt dat de vlinder is gevangen op Duits grondgebied, want hij heeft een hekel aan Duitsers. Vervolgens trapt de vader de vlinder dood. Maar eigenlijk slaat de titel meer op de hoofdfiguur, want deze is zwaar gekweld door all traumatische ‘events’ die plaats hebben gevonden in zijn leven waardoor hij nooit vrij heeft kunnen zijn in lichaam en vooral geest. Als een vlinder met vleugels, die nooit heeft kunnen vliegen.

Het jonge/kleine blonde kind van de hoofdfiguur is in een coma geraakt en de brengt het kind naar huis. Eenmaal aangekomen laat de hoofdfiguur het kind van de trap vallen. Het kind wordt door de val klinisch dood verklaart. Het kleine blonde kid is dood.

De onsympathieke figuur is zonder twijfel de vader. Alles en iedereen dat in aanraking komt met die vader wordt uiteindelijk wel getrapt en uitgescholden. Hij mishandelt zijn kind (de hoofdrolspeler), een vlinder, zijn vrouwen en bovenal laat hij nadat hij zelfmoord heeft gepleegd een suicide-note na aan zijn zoon, waarin al zijn kwellingen worden doorgegeven. Als ik hem een vraag had mogen stellen had ik het volgende gevraagd: “De mishandelingen en de opgekropte woede en haar uitingen begreep ik, maar waarom stuurde u de brief naar uw zoon?”