De Dochter
door Jessica Durlacher
Titel verklaring
De titel “De Dochter” is gekozen omdat Sabine de dochter is van Hans Fedders van Vliet, de man die in de oorlog onderduikers, die bij hem en zijn ouders inwoonden, EN zijn ouders heeft verraden. Een van de onderduikers, Sam, heeft het concentratiekamp overleefd, en hij werkt samen met Sabine. Sam wordt zelfs verliefd op Sabine, de dochter van de man die zijn familie heeft verraden.
Ik vind deze titel een passende titel, omdat het weinig over de afloop van het boek zegt, en toch goed de lading dekt. Als je de titel van het boek leest weet je niet meteen waar het over gaat, en al helemaal niet hoe het verhaal afloopt. Je weet weliswaar pas aan het eind waar de titel op slaat, maar dan valt alles op zijn plek. Wat wel jammer is aan de titel is dat hij niet zo aantrekt. Toen ik de titel las werd ik daar niet echt op aangetrokken. Ik werd eerder aangetrokken door de commentaren en de achterkant die in dit geval geen achterkant is want het stond op een flap in het boek.
Ik vind de titel niet goed passen bij het genre.
Samenvatting
Als de drieëntwintigjarige Max Lipschitz met zijn familie het Anne Frankhuis bezoekt, ontmoet hij daar Sabine Edelstein. Ze schijnen bij elkaar te horen want al snel daarna wonen ze samen. maar een anderhalf jaar na hun ontmoeting verdwijnt Sabine en laat een briefje achter waarin ze Max verzoekt om haar moeder met rust te laten en haar niet te zoeken. Het is vijftien jaar later als Max zijn verdwenen geliefde opnieuw ontmoet. In Frankfurt op de Buchmesse, want Max is uitgever geworden en Sabine een succesvolle fotografe. In Frankfurt wordt Sabine vergezeld door een beroemde, joodse producent uit Hollywood: Sam Zaidenweber. Sabine is zijn secretaresse, vriendin, hulp en mogelijk ook zijn geliefde maar dat wordt in het hele boek niet duidelijk.
Sam is joods, van Hollandse afkomst en heeft ook noch eens memoires geschreven zijn ervaringen in de oorlog. Die wil Max natuurlijk graag uitgeven. In Amerika komt de liefde tussen Max en Sabine weer terug. Sam schrijft druk door aan zijn boek, totdat zijn vrouw overlijdt. Als het boek van Sam af is en de proefexemplaren aan Max en Sabine geeft, verdwijnt Sabine weer spoorloos. Ditmaal leest Max haar geheim en rede van vertrek in het boek van Sam.
Sam was in de oorlog met zijn ouders, Lisa Stern, een meisje van zijn leeftijd dat zonder ouders is gekomen, bij een boerengezin ondergedoken bij een boerengezin. Dit boerengezin bestond uit twee ouders en hun zoon Hans, Sam kreeg een ook seksuele relatie met Lisa en daar was Hans jaloers op. Op een dag ontdekt hij Lisa en Hans in een gangkast overduidelijk bezig met iets waar ik het nu niet over ga hebben. Hans kijkt Sam aan zegt; “Sorry Sam, het is oorlog.”. vervolgens loopt hij weg en legt Lisa uit dat Hans haar dwong omdat te doen want als ze zou weigeren of het aan iemand zou vertellen dan zou hij ze verraden. Maar ondanks dat Lisa niks heeft gezegd worden ze een paar dagen later afgevoerd naar Auschwitz.
Hoofdpersonages
De twwe personages waar het allemaal om draait zijn Max Lipschitz en Sabine Edelstein.
Max Lipschitz is geboren in 1957. Max is op zoek naar wie hij is hoe hij zich moet gedragen, bij wie hij zich op zijn gemak voelt. kortom hij is op zoek naar zichzelf. Hij is op zoek naar avontuur; Sabine. Max is sterk op zoek naar zijn identiteit;
“Max; Waarom sprak je me dan aan? Zeg het. Je bent toch hopelijk niet op zoek naar je identiteit, of zoiets dergelijks?’
Ze(Sabine) keek me strak aan zonder zich te verroeren.
‘Natuurlijk wel’, zei ze koel. ‘En dat mag ook want ik ben eenentwintig. Ik zag je en ik wist meteen wie je was. nou goed.?’
Dat bracht me even tot zwijgen.”(Pg. 29)
Max heeft twee verhoudingen gehad met Sabine. In de vijftien jaar dat ze weg ws heeft hij natuurlijk ook nog wat scharrels gehad. Aan het eind van het boek begint de derde verhouding met Sabine. Hij probeert zijn joodse achtergrond weg te stoppen.
Sabine Edelstein is geboren in 1959. Ze werd beschreven door Max als slank in kleren, maar bloot was ze mollig en handzaam. Ze studeerde fotografie. Dit is ook haar werk worden. Sabine is een stille dame die zich sterk schaamt voor haar vader. Ook Sabine is op zoek naar wie ze is. Wanneer Max en Sabine bij elkaar zijn, zijn het niet te scheiden en denken ze er ook niet aan. Ze heeft naast de verhoudingen met Max ook mogelijk een verhouding met Sam maar dat word nergens in het boek echt duidelijk. Sabine is trots op haar joodse afkomst. ze wil er alles over weten. in tegenstelling tot Max
Mening Personages
Max is volgens mij erg slim. Hij pakt situaties soms niet al te slim aan maar lost het goed op en leert van zijn fouten. Wel vind ik dat Max echt geobsedeerd is door Sabine. In de vijftien jaar dat ze weg is bouwt hij een carrière op, dus zijn werk gaat niet ten koste van zijn obsessie. maar hij vergelijkt wel alle scharrels met Sabine. Hij denkt dat hij alleen maar gelukkig kan zijn met Sabine. Dus ik vind Max wel een doemdenker.
Ik vind Sabine een eigenwijs en gesloten want ze durft Max niet te betrekken in haar twijfels over haar achtergrond en afkomst terwijl ze dat wel zou moeten doen. Ik kan me ook wel inleven want het moet een schok zijn geweest voor haar om er achter te komen dat haar vader die ze al haar hele leven vertrouwt in de oorlog in plaats van een ondergedoken jood een NSB’er was die zijn eigen familie heeft verraadden. Maar ik vind dat dat geen reden is om je geliefde te verlaten en hem een fijn leven te wensen.
Tijd en Locatie
Het is een niet-chronologisch verhaal. Het begint bij een flashback van zeventien jaar geleden. Er wordt na twee jaar een tijdsprong gemaakt van vijftien jaar. We zitten dan in het heden;
“Toch doe je het Siem, je doet het gewoon. Je leent mijn zoon onze auto uit!’
‘Onze zoon’
‘Ja, onze zoon, en onze auto.’
Deed mijn moeder een assertiviteitscursus? Wat was er in haar gevaren?’(pg. 115)
Vervolgens is er na een jaartje weer een flashback naar de tweede wereldoorlog;
‘Steeds minder vaak kwamen er gasten, de familie bleef steeds meer noodgedwongen thuis. In ’42 moest zijn vader zijn zaak sluiten. Joden mochten niet meer in de tram of naar het zwembad en op het laatst niet eens meer over straat, zeker niet zonder ster. Sams ouders begrepen dat het te gevaarlijk werd om in de stad te blijven.’(pg. 226)
Het verhaal speelt zich op verschillende locaties af; Anne Frankhuis waar Max Sabine ontmoet;
‘Het was tijdens de logeerpartij van oom Benno en tante Judith, die na een paar dagen, nauwelijks bekomen van hun jetlag, met de hele familie naar het Anne Frankhuis hadden gewild.’(pg. 9)
Het huis van Max zijn ouders, en het appartement dat eerst van Max was. Toen van Sabine en Max en daarna weer alleen van Max;
‘Ik ging op de wc de krant zitten lezen en na een paar minuten zag ik het tweede teken van iets vreemds: al Sabines potjes en crèmes waren verdwenen.’(pg. 97)
Dan komt een tijdsprong en gaat het verhaal verder in Frankfurt waar Max Sabine en Sam ontmoet. Vervolgens wordt het huis van Sabine in Los Angeles een belangrijke locatie;
‘Sabine woonde in een laag vrijstaand huis dat van buitenaf propperig aandeed, met een veranda ervoor.’(pg. 168)
Recensie
De dochter is een ingewikkeld boek. De thema’s die aan bod komen zijn; liefde, oorlog, verraad en vriendschap. Het is een zeer leerzaam boek en dan niet onder het mom ‘ harde feiten’ maar meer dat je beseft dat de rol van de ouders in de Tweede Wereldoorlog veel invloed heeft op de kinderen. Daar heb ik nog nooit bij stilgestaan.
Het is geschreven in een ik-perspectief en dat doet je inleven in het hoofdpersonage. Doordat het in dat perspectief is geschreven lijkt het wel alsof je in het hoofd zit van de hoofdpersonage. Dit maakt het verhaal nog aangrijpender en spannender.
Omdat de ontknoping lang op zich laat wachten is de spanning op het laatst zo erg dat je niet kunt stoppen met lezen(vandaar dat ik de volgende dag met wallen rondliep).
Het taalgebruik is moeilijk maar heel erg van nu. Scheldwoorden, seks. Er wordt niet moeilijk over gedaan.
Een minpuntje was dat het einde wel iets te klef was. Het werd soms ook een beetje te typisch maar dat is ook wel weer een pluspunt want dat er een herhaling was van een situatie had ik niet verwacht. ‘De dochter” is echt een aanrader.
Informatie over Jessica Durlacher
Jessica Durlacher (1961) werkt als literair criticus en columnist voor verschillende tijdschriften.
Het Geweten is haar romandebuut, waarvoor zij de Debutantenprijs 1998 en Het Gouden Ezelsoor 1999 ontving.
Het Geweten verscheen in 1999 in Duitse vertaling en werd genomineerd voor de Literatuurprijs Nordrhein/Westfalen en voor de NS Publieksprijs.
September 2000 verscheen haar tweede roman De dochter, waarvan in Nederland inmiddels 150.000 exemplaren zijn verkocht. In Duitsland, Zweden en Italië verschenen vertalingen van De dochter.
Jessica Durlacher hield in 2001 ter gelegenheid van de Nationale Herdenking de 4 mei lezing in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, in aanwezigheid van H.M. de Koningin. Deze lezing, getiteld Op Scherp, werd door De Bezige Bij in datzelfde jaar uitgegeven.
In de jubileumreeks Gouden Bijtjes, die ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van De Bezige Bij verscheen, zijn onder de titel Nieuwbouw verhalen en beschouwingen gebundeld, die Jessica Durlacher vanaf 1984 schreef. In september 2004 verscheen haar nieuwe roman Emoticon.
1998 Het Geweten
2000 De dochter
2001 Op Scherp
2004 Nieuwbouw
2004 Emoticon
2005 Schrijvers
(bron;http://www.jessicadurlacher.nl/boekboek/show/id=46675)
Extra opdracht; Nieuwe Titel & Kaft
Ik ben na lang nadenken op deze twee titels gekomen;
Obsessie; Max is geobsedeerd door Sabine, Sabine door haar afkomst en het oorlogsverleden van haar vader,
Beslagen Spiegel; De spiegel staat voor hun karakters, voor wie ze zijn en voor de geheimen van Sabine. De wasem staat voor dat je de spiegel, je spiegelbeeld, niet helemaal kunt zien. Ze weten nog niet wie ze zijn; ze zijn op zoek naar hun karakter. Verder is het nog niet goed duidelijk wie ze allemaal zijn en er worden gedurende het verhaal geheimen onthult. net zoals de wasem op een spiegel wegtrekt gedurende de tijd; het spiegelbeeld wordt langzaam onthult.
Het is beslagen spiegel geworden omdat ik me daar een beter beeld bij voor kan stellen. Obsessie klinkt te heftig... En er staat al een boek in de mediatheek dat Obsessie heet.
door Jessica Durlacher
Titel verklaring
De titel “De Dochter” is gekozen omdat Sabine de dochter is van Hans Fedders van Vliet, de man die in de oorlog onderduikers, die bij hem en zijn ouders inwoonden, EN zijn ouders heeft verraden. Een van de onderduikers, Sam, heeft het concentratiekamp overleefd, en hij werkt samen met Sabine. Sam wordt zelfs verliefd op Sabine, de dochter van de man die zijn familie heeft verraden.
Ik vind deze titel een passende titel, omdat het weinig over de afloop van het boek zegt, en toch goed de lading dekt. Als je de titel van het boek leest weet je niet meteen waar het over gaat, en al helemaal niet hoe het verhaal afloopt. Je weet weliswaar pas aan het eind waar de titel op slaat, maar dan valt alles op zijn plek. Wat wel jammer is aan de titel is dat hij niet zo aantrekt. Toen ik de titel las werd ik daar niet echt op aangetrokken. Ik werd eerder aangetrokken door de commentaren en de achterkant die in dit geval geen achterkant is want het stond op een flap in het boek.
Samenvatting
Als de drieëntwintigjarige Max Lipschitz met zijn familie het Anne Frankhuis bezoekt, ontmoet hij daar Sabine Edelstein. Ze schijnen bij elkaar te horen want al snel daarna wonen ze samen. maar een anderhalf jaar na hun ontmoeting verdwijnt Sabine en laat een briefje achter waarin ze Max verzoekt om haar moeder met rust te laten en haar niet te zoeken. Het is vijftien jaar later als Max zijn verdwenen geliefde opnieuw ontmoet. In Frankfurt op de Buchmesse, want Max is uitgever geworden en Sabine een succesvolle fotografe. In Frankfurt wordt Sabine vergezeld door een beroemde, joodse producent uit Hollywood: Sam Zaidenweber. Sabine is zijn secretaresse, vriendin, hulp en mogelijk ook zijn geliefde maar dat wordt in het hele boek niet duidelijk.
Sam is joods, van Hollandse afkomst en heeft ook noch eens memoires geschreven zijn ervaringen in de oorlog. Die wil Max natuurlijk graag uitgeven. In Amerika komt de liefde tussen Max en Sabine weer terug. Sam schrijft druk door aan zijn boek, totdat zijn vrouw overlijdt. Als het boek van Sam af is en de proefexemplaren aan Max en Sabine geeft, verdwijnt Sabine weer spoorloos. Ditmaal leest Max haar geheim en rede van vertrek in het boek van Sam.
Sam was in de oorlog met zijn ouders, Lisa Stern, een meisje van zijn leeftijd dat zonder ouders is gekomen, bij een boerengezin ondergedoken bij een boerengezin. Dit boerengezin bestond uit twee ouders en hun zoon Hans, Sam kreeg een ook seksuele relatie met Lisa en daar was Hans jaloers op. Op een dag ontdekt hij Lisa en Hans in een gangkast overduidelijk bezig met iets waar ik het nu niet over ga hebben. Hans kijkt Sam aan zegt; “Sorry Sam, het is oorlog.”. vervolgens loopt hij weg en legt Lisa uit dat Hans haar dwong omdat te doen want als ze zou weigeren of het aan iemand zou vertellen dan zou hij ze verraden. Maar ondanks dat Lisa niks heeft gezegd worden ze een paar dagen later afgevoerd naar Auschwitz.
Hoofdpersonages
De twwe personages waar het allemaal om draait zijn Max Lipschitz en Sabine Edelstein.
Max Lipschitz is geboren in 1957. Max is op zoek naar wie hij is hoe hij zich moet gedragen, bij wie hij zich op zijn gemak voelt. kortom hij is op zoek naar zichzelf. Hij is op zoek naar avontuur; Sabine. Max is sterk op zoek naar zijn identiteit;
“Max; Waarom sprak je me dan aan? Zeg het. Je bent toch hopelijk niet op zoek naar je identiteit, of zoiets dergelijks?’
Ze(Sabine) keek me strak aan zonder zich te verroeren.
‘Natuurlijk wel’, zei ze koel. ‘En dat mag ook want ik ben eenentwintig. Ik zag je en ik wist meteen wie je was. nou goed.?’
Max heeft twee verhoudingen gehad met Sabine. In de vijftien jaar dat ze weg ws heeft hij natuurlijk ook nog wat scharrels gehad. Aan het eind van het boek begint de derde verhouding met Sabine. Hij probeert zijn joodse achtergrond weg te stoppen.
Sabine Edelstein is geboren in 1959. Ze werd beschreven door Max als slank in kleren, maar bloot was ze mollig en handzaam. Ze studeerde fotografie. Dit is ook haar werk worden. Sabine is een stille dame die zich sterk schaamt voor haar vader. Ook Sabine is op zoek naar wie ze is. Wanneer Max en Sabine bij elkaar zijn, zijn het niet te scheiden en denken ze er ook niet aan. Ze heeft naast de verhoudingen met Max ook mogelijk een verhouding met Sam maar dat word nergens in het boek echt duidelijk. Sabine is trots op haar joodse afkomst. ze wil er alles over weten. in tegenstelling tot Max
Mening Personages
Max is volgens mij erg slim. Hij pakt situaties soms niet al te slim aan maar lost het goed op en leert van zijn fouten. Wel vind ik dat Max echt geobsedeerd is door Sabine. In de vijftien jaar dat ze weg is bouwt hij een carrière op, dus zijn werk gaat niet ten koste van zijn obsessie. maar hij vergelijkt wel alle scharrels met Sabine. Hij denkt dat hij alleen maar gelukkig kan zijn met Sabine. Dus ik vind Max wel een doemdenker.
Ik vind Sabine een eigenwijs en gesloten want ze durft Max niet te betrekken in haar twijfels over haar achtergrond en afkomst terwijl ze dat wel zou moeten doen. Ik kan me ook wel inleven want het moet een schok zijn geweest voor haar om er achter te komen dat haar vader die ze al haar hele leven vertrouwt in de oorlog in plaats van een ondergedoken jood een NSB’er was die zijn eigen familie heeft verraadden. Maar ik vind dat dat geen reden is om je geliefde te verlaten en hem een fijn leven te wensen.
Tijd en Locatie
Het is een niet-chronologisch verhaal. Het begint bij een flashback van zeventien jaar geleden. Er wordt na twee jaar een tijdsprong gemaakt van vijftien jaar. We zitten dan in het heden;
“Toch doe je het Siem, je doet het gewoon. Je leent mijn zoon onze auto uit!’
‘Onze zoon’
‘Ja, onze zoon, en onze auto.’
Deed mijn moeder een assertiviteitscursus? Wat was er in haar gevaren?’(pg. 115)
Vervolgens is er na een jaartje weer een flashback naar de tweede wereldoorlog;
Het verhaal speelt zich op verschillende locaties af; Anne Frankhuis waar Max Sabine ontmoet;
‘Het was tijdens de logeerpartij van oom Benno en tante Judith, die na een paar dagen, nauwelijks bekomen van hun jetlag, met de hele familie naar het Anne Frankhuis hadden gewild.’(pg. 9)
Het huis van Max zijn ouders, en het appartement dat eerst van Max was. Toen van Sabine en Max en daarna weer alleen van Max;
‘Ik ging op de wc de krant zitten lezen en na een paar minuten zag ik het tweede teken van iets vreemds: al Sabines potjes en crèmes waren verdwenen.’(pg. 97)
Dan komt een tijdsprong en gaat het verhaal verder in Frankfurt waar Max Sabine en Sam ontmoet. Vervolgens wordt het huis van Sabine in Los Angeles een belangrijke locatie;
‘Sabine woonde in een laag vrijstaand huis dat van buitenaf propperig aandeed, met een veranda ervoor.’(pg. 168)
Recensie
De dochter is een ingewikkeld boek. De thema’s die aan bod komen zijn; liefde, oorlog, verraad en vriendschap. Het is een zeer leerzaam boek en dan niet onder het mom ‘ harde feiten’ maar meer dat je beseft dat de rol van de ouders in de Tweede Wereldoorlog veel invloed heeft op de kinderen. Daar heb ik nog nooit bij stilgestaan.
Het is geschreven in een ik-perspectief en dat doet je inleven in het hoofdpersonage. Doordat het in dat perspectief is geschreven lijkt het wel alsof je in het hoofd zit van de hoofdpersonage. Dit maakt het verhaal nog aangrijpender en spannender.
Omdat de ontknoping lang op zich laat wachten is de spanning op het laatst zo erg dat je niet kunt stoppen met lezen(vandaar dat ik de volgende dag met wallen rondliep).
Een minpuntje was dat het einde wel iets te klef was. Het werd soms ook een beetje te typisch maar dat is ook wel weer een pluspunt want dat er een herhaling was van een situatie had ik niet verwacht. ‘De dochter” is echt een aanrader.
Informatie over Jessica Durlacher
Jessica Durlacher (1961) werkt als literair criticus en columnist voor verschillende tijdschriften.
Het Geweten is haar romandebuut, waarvoor zij de Debutantenprijs 1998 en Het Gouden Ezelsoor 1999 ontving.
Het Geweten verscheen in 1999 in Duitse vertaling en werd genomineerd voor de Literatuurprijs Nordrhein/Westfalen en voor de NS Publieksprijs.
September 2000 verscheen haar tweede roman De dochter, waarvan in Nederland inmiddels 150.000 exemplaren zijn verkocht. In Duitsland, Zweden en Italië verschenen vertalingen van De dochter.
Jessica Durlacher hield in 2001 ter gelegenheid van de Nationale Herdenking de 4 mei lezing in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, in aanwezigheid van H.M. de Koningin. Deze lezing, getiteld Op Scherp, werd door De Bezige Bij in datzelfde jaar uitgegeven.
In de jubileumreeks Gouden Bijtjes, die ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van De Bezige Bij verscheen, zijn onder de titel Nieuwbouw verhalen en beschouwingen gebundeld, die Jessica Durlacher vanaf 1984 schreef. In september 2004 verscheen haar nieuwe roman Emoticon.
1998 Het Geweten
2001 Op Scherp
2004 Nieuwbouw
2004 Emoticon
2005 Schrijvers
(bron;http://www.jessicadurlacher.nl/boekboek/show/id=46675)
Extra opdracht; Nieuwe Titel & Kaft
Ik ben na lang nadenken op deze twee titels gekomen;
Obsessie; Max is geobsedeerd door Sabine, Sabine door haar afkomst en het oorlogsverleden van haar vader,
Beslagen Spiegel; De spiegel staat voor hun karakters, voor wie ze zijn en voor de geheimen van Sabine. De wasem staat voor dat je de spiegel, je spiegelbeeld, niet helemaal kunt zien. Ze weten nog niet wie ze zijn; ze zijn op zoek naar hun karakter. Verder is het nog niet goed duidelijk wie ze allemaal zijn en er worden gedurende het verhaal geheimen onthult. net zoals de wasem op een spiegel wegtrekt gedurende de tijd; het spiegelbeeld wordt langzaam onthult.
Het is beslagen spiegel geworden omdat ik me daar een beter beeld bij voor kan stellen. Obsessie klinkt te heftig... En er staat al een boek in de mediatheek dat Obsessie heet.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden