Verschenen in: 1999
Aantal bladzijdes: 287
Leestijd: Ongeveer twaalf, dertien uur. Uitgelezen op: 20 April 2004 B. Waarom dit boek? Het leek mij een mooi en heel aangrijpend boek. Het werd me verder niet aangeraden maar ook niet afgeraden. Men kende het alleen van horen zeggen. . Samenvatting Nadat de ouders van Bob en Dick van Leeuwen zijn overleden nadat ze onder de trein kwamen met hun auto, werden ze opgevoed door Jan en Jane van Roozen, de ouders van Connie. Uiteindelijk krijgen Bob en Connie een relatie, ze trouwen en krijgen drie kinderen; Lotte, Beate en Sammie. Je leest dit boek door de ogen van Sammie, zij is de hoofdpersoon. Als Sammie’s overgrootmoeder Greetje Turquin honderd jaar oud wordt komt de hele familie bij elkaar. Veel verhalen van vroeger worden opgedoken alsof ze op de dag van gister gebeurd zijn. Sammie’s vader Bob is in Amerika voor een uitwisselingsproject van de school waar hij les op geeft. Na een tijdje daar geweest te zijn verdwijnt hij ineens spoorloos. Sammie’s moeder trekt zich terug in haar eigen wereldje en wordt een erg ongelukkige vrouw. Haar drie dochters nemen alle huishoudelijke taken op zich. Als Sammie na de verdwijning van Bob samen met haar zus Beate bij haar oom Dick gaat logeren ziet ze hem en zijn zogenoemde ‘gewonde vriendin’ vrij heftige seks hebben. Hierna denkt Sammie nog heel veel terug aan wat ze toen gezien had. Op het kerstfeest van Grandma Jane wordt overgrootvader van Leeuwen aangereden en hij komt te overlijden. Nanny en overgrootvader van Leeuwen waren goed bevriend, zo goed dat Nanny na zijn dood geen zin meer heeft om verder te leven. Ze wil haar bed niet meer uit en wil ook niet meer eten. Op 30 december is de begrafenis van grootvader van Leeuwen en komt Nanny te overlijden, ze voelde zich te eenzaam. Eenzaamheid is een belangrijk thema uit het boek. Sammie voelt zich ook heel eenzaam. Op school heeft ze geen echte vrienden en vinden haar klasgenoten haar maar een vreemde vogel. Totdat Roosmarijn bij aar op school komt; Roos is anders dan alle anderen. Sammie gaat veel met haar om, ze denkt zelf dat ze misschien wel verliefd op haar is. Als Roos de school verlaat voelt Sammie zich verlaten en eenzaam. Ook Connie is eenzaam zonder haar Bob. Daarom neemt ze een ex-collega van Bob, meneer de Otter, in huis waar ze het heel goed mee kan vinden, ze wordt weer wat vrolijker en begint weer een beetje te leven. Samen bedenken meneer de Otter en zij het huis te openen voor overspannen leraren. In het buurthuis bij Sammie om de hoek worden asielzoekers geplaatst, het dorp is het er niet mee eens maar Beate doet erg haar best om te zorgen dat deze mensen daar kunnen blijven. Uiteindelijk moeten de asielzoekers toch weg en wordt het buurthuis omgedoopt tot Club Femina, een hoerentent met illegale prostituees. Beate probeert deze meisjes te helpen ontsnappen. Samen met Micheal, een vriend van Lot, bedenkt ze een plan om de paspoorten van de meisjes terug te stelen uit de club. Sammie hoeft alleen maar buiten op wacht te staan om te kijken of de bazen terug komen. Maar op de dag zelf besluit Sammie even een kijkje binnen te nemen. Ze loopt naar boven naar een kamertje waar ze foto’s vindt van een vrouw in allerlei mogelijk seksstandjes. Ze vindt de foto’s maar walgelijk en besluit ze te verbranden. Dan hoort ze ineens beneden stemmen, ze gooit de brandende foto’s in een sprei en trapt ze uit. Ze loopt naar de trapgang en merkt dat het vals alarm is, ze wil terug naar de kamer lopen maar komt erachter dat het vuur zich verspreidt heeft. Ze valt flauw van de rook. Phú, een vriend van Beate, weet haar te redden maar voor Beate en Micheal is het te laat, zij stikken in de rook. Sammie’s grote liefde is Tobias, haar neef, met hem krijgt ze aan het eind van het boek een relatie. Ze voelt zich minder eenzaam en ze heeft het gevoel dat Tobias haar begrijpt. Eigen mening Van blz. 20: Spannend
Meeslepend
Ontroerend
Grappig
Realistisch
Fantasierijk
Interessant
Origineel
Goed te begrijpen
Dit werk heeft me aan het denken gezet? Ja, nee. Ik heb iets aan dit werk gehad?Ja, nee. Dit werk spreek me wel/niet aan omdat… het onwijs interessant geschreven is en het een boek is met heel veel zielige gebeurtenissen, dit soort dingen vind ik altijd interessant om te lezen. Drama vind ik eigenlijk gewoon leuk. Van blz. 36 en 37; et onderwerp Ik vond het onderwerp erg interessant. Het onderwerp was de dood en hoe daarmee om werd gegaan, misschien niet heel vrolijk maar wel interessant. Ik vond dat er af en toe wel wat luchtig werd gedaan over de dood. Bijvoorbeeld als Beate omkomt in de rook, er wordt weinig over rouw gesproken. Het onderwerp werd wel met diepgang besproken, maar misschien met de verkeerde dus. Het ging veel over de dood maar zonder veel emoties. Ik zou misschien dus meer emoties hebben toegevoegd. Als Beate doodgaat heeft Sammie het vooral over schuld en niet zo zeer over haar pijn. De gebeurtenissen Er kwamen heel veel gebeurtenissen in voor. Misschien iets te veel voor een mensenleven maar voor een boek blijft het zo natuurlijk lekker interessant. De gebeurtenissen waren vooral meeslepen en droevig. Maar ze waren allemaal wel mooi geschreven, daarom waren ze ook allemaal erg geloofwaardig. De afloop had ik echt niet verwacht. Het was wel een beetje schokkend en zielig maar toch een goede afsluiting voor het boek.
· De personen
De hoofdpersoon kwam heel levensecht over. Je kon je dus goed in haar inleven. Je leest precies mee met hoe ze zich voelt en hoe ze over alles denkt. Het gedrag van de hoofdpersoon heeft mij niet beïnvloed. Ik zou de hoofdpersoon niets anders laten doen. Ze was zoals ze was, een beetje anders dan anderen..
In het begin werd je echt gek van alle namen die je las. Dan ging het weer over Nanny, dan weer over Anty Leah. Aan het begin heb ik veel teruggebladerd om te kijken wie ook alweer wie was. Eigenlijk houd je dat het hele boek wel een beetje. Omdat er dan weer een verhaal komt over een verdwaalde oom en dan weer over een dochter waarvan je even niet meer weet wie z’n dochter het ook alweer was. Maar dat is niet zo erg, want meestal zijn dat soort terugblader stukjes alleen maar om even te kijken hoe diegene ook alweer in de familie zat.
· De opbouw
Het boek was niet moeilijk opgebouwd, je las het heel makkelijk door.
Er waren wel flashbacks maar die waren eigenlijk allemaal gewoon te volgen. Er waren geen stukjes die zo saai waren dat ik ze oversloeg. Ik heb het begin dus gewoon van het begin tot het eind gelezen. En ik zou haast willen dat ik het nog niet uit had.
· Het taalgebruik
Het taalgebruik was niet moeilijk of ingewikkeld, het was makkelijk te snappen. Alle gebeurtenissen waren helder besproken, je zag alles zo voor je. Er kwamen redelijk wat dialogen in voor, ze waren allemaal prima te begrijpen. Ik onthoud niet één bepaald stukje uit het boek, ookal was het nog zo mooi.
Aantal bladzijdes: 287
Leestijd: Ongeveer twaalf, dertien uur. Uitgelezen op: 20 April 2004 B. Waarom dit boek? Het leek mij een mooi en heel aangrijpend boek. Het werd me verder niet aangeraden maar ook niet afgeraden. Men kende het alleen van horen zeggen. . Samenvatting Nadat de ouders van Bob en Dick van Leeuwen zijn overleden nadat ze onder de trein kwamen met hun auto, werden ze opgevoed door Jan en Jane van Roozen, de ouders van Connie. Uiteindelijk krijgen Bob en Connie een relatie, ze trouwen en krijgen drie kinderen; Lotte, Beate en Sammie. Je leest dit boek door de ogen van Sammie, zij is de hoofdpersoon. Als Sammie’s overgrootmoeder Greetje Turquin honderd jaar oud wordt komt de hele familie bij elkaar. Veel verhalen van vroeger worden opgedoken alsof ze op de dag van gister gebeurd zijn. Sammie’s vader Bob is in Amerika voor een uitwisselingsproject van de school waar hij les op geeft. Na een tijdje daar geweest te zijn verdwijnt hij ineens spoorloos. Sammie’s moeder trekt zich terug in haar eigen wereldje en wordt een erg ongelukkige vrouw. Haar drie dochters nemen alle huishoudelijke taken op zich. Als Sammie na de verdwijning van Bob samen met haar zus Beate bij haar oom Dick gaat logeren ziet ze hem en zijn zogenoemde ‘gewonde vriendin’ vrij heftige seks hebben. Hierna denkt Sammie nog heel veel terug aan wat ze toen gezien had. Op het kerstfeest van Grandma Jane wordt overgrootvader van Leeuwen aangereden en hij komt te overlijden. Nanny en overgrootvader van Leeuwen waren goed bevriend, zo goed dat Nanny na zijn dood geen zin meer heeft om verder te leven. Ze wil haar bed niet meer uit en wil ook niet meer eten. Op 30 december is de begrafenis van grootvader van Leeuwen en komt Nanny te overlijden, ze voelde zich te eenzaam. Eenzaamheid is een belangrijk thema uit het boek. Sammie voelt zich ook heel eenzaam. Op school heeft ze geen echte vrienden en vinden haar klasgenoten haar maar een vreemde vogel. Totdat Roosmarijn bij aar op school komt; Roos is anders dan alle anderen. Sammie gaat veel met haar om, ze denkt zelf dat ze misschien wel verliefd op haar is. Als Roos de school verlaat voelt Sammie zich verlaten en eenzaam. Ook Connie is eenzaam zonder haar Bob. Daarom neemt ze een ex-collega van Bob, meneer de Otter, in huis waar ze het heel goed mee kan vinden, ze wordt weer wat vrolijker en begint weer een beetje te leven. Samen bedenken meneer de Otter en zij het huis te openen voor overspannen leraren. In het buurthuis bij Sammie om de hoek worden asielzoekers geplaatst, het dorp is het er niet mee eens maar Beate doet erg haar best om te zorgen dat deze mensen daar kunnen blijven. Uiteindelijk moeten de asielzoekers toch weg en wordt het buurthuis omgedoopt tot Club Femina, een hoerentent met illegale prostituees. Beate probeert deze meisjes te helpen ontsnappen. Samen met Micheal, een vriend van Lot, bedenkt ze een plan om de paspoorten van de meisjes terug te stelen uit de club. Sammie hoeft alleen maar buiten op wacht te staan om te kijken of de bazen terug komen. Maar op de dag zelf besluit Sammie even een kijkje binnen te nemen. Ze loopt naar boven naar een kamertje waar ze foto’s vindt van een vrouw in allerlei mogelijk seksstandjes. Ze vindt de foto’s maar walgelijk en besluit ze te verbranden. Dan hoort ze ineens beneden stemmen, ze gooit de brandende foto’s in een sprei en trapt ze uit. Ze loopt naar de trapgang en merkt dat het vals alarm is, ze wil terug naar de kamer lopen maar komt erachter dat het vuur zich verspreidt heeft. Ze valt flauw van de rook. Phú, een vriend van Beate, weet haar te redden maar voor Beate en Micheal is het te laat, zij stikken in de rook. Sammie’s grote liefde is Tobias, haar neef, met hem krijgt ze aan het eind van het boek een relatie. Ze voelt zich minder eenzaam en ze heeft het gevoel dat Tobias haar begrijpt. Eigen mening Van blz. 20: Spannend
Ontroerend
Grappig
Realistisch
Fantasierijk
Interessant
Origineel
Goed te begrijpen
Dit werk heeft me aan het denken gezet? Ja, nee. Ik heb iets aan dit werk gehad?Ja, nee. Dit werk spreek me wel/niet aan omdat… het onwijs interessant geschreven is en het een boek is met heel veel zielige gebeurtenissen, dit soort dingen vind ik altijd interessant om te lezen. Drama vind ik eigenlijk gewoon leuk. Van blz. 36 en 37; et onderwerp Ik vond het onderwerp erg interessant. Het onderwerp was de dood en hoe daarmee om werd gegaan, misschien niet heel vrolijk maar wel interessant. Ik vond dat er af en toe wel wat luchtig werd gedaan over de dood. Bijvoorbeeld als Beate omkomt in de rook, er wordt weinig over rouw gesproken. Het onderwerp werd wel met diepgang besproken, maar misschien met de verkeerde dus. Het ging veel over de dood maar zonder veel emoties. Ik zou misschien dus meer emoties hebben toegevoegd. Als Beate doodgaat heeft Sammie het vooral over schuld en niet zo zeer over haar pijn. De gebeurtenissen Er kwamen heel veel gebeurtenissen in voor. Misschien iets te veel voor een mensenleven maar voor een boek blijft het zo natuurlijk lekker interessant. De gebeurtenissen waren vooral meeslepen en droevig. Maar ze waren allemaal wel mooi geschreven, daarom waren ze ook allemaal erg geloofwaardig. De afloop had ik echt niet verwacht. Het was wel een beetje schokkend en zielig maar toch een goede afsluiting voor het boek.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden