Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

De buitenvrouw door Joost Zwagerman

Beoordeling 3.7
Foto van een scholier
Boekcover De buitenvrouw
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas vwo | 3773 woorden
  • 27 augustus 2006
  • 3 keer beoordeeld
Cijfer 3.7
3 keer beoordeeld

Boekcover De buitenvrouw
Shadow

Theo Altena, leraar Nederlands en gelukkig getrouwd, krijgt een affaire met de Surinaamse docente Iris Pompier. Een roman over liefde, leugens en zelfbedrog. Maar ook over moedwil en misverstand in het multiculturele Nederland.

Theo Altena, leraar Nederlands en gelukkig getrouwd, krijgt een affaire met de Surinaamse docente Iris Pompier. Een roman over liefde, leugens en zelfbedrog. Maar ook over moedwil …

Theo Altena, leraar Nederlands en gelukkig getrouwd, krijgt een affaire met de Surinaamse docente Iris Pompier. Een roman over liefde, leugens en zelfbedrog. Maar ook over moedwil en misverstand in het multiculturele Nederland.

De buitenvrouw door Joost Zwagerman
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Korte motivatie van je boekkeuze Ik heb dit boek niet uitgekozen, maar bij toeval kunnen gebruiken. Ik moest namelijk voor KCV een presentatie houden over een boek met een Orpheus-thema, oftewel een boek over een onmogelijke liefde. Een klasgenoot raadde mij dit boek aan en ik heb het dus gelezen. Een week of twee geleden hoorde ik onder de Nederlandse les dat we binnen korte tijd weer een boekverslag moesten inleveren, en tot mijn verbazing zag ik Joost Zwagerman ook op de lijst met goedgekeurde auteurs staan. Dit kwam goed voor me uit, want nu hoefde ik niet opnieuw een boek te lezen. Ik was net op tijd tot mijn conclusie gekomen dat ik dit boek wilde gebruiken, ik stond namelijk net op het punt dit boek terug te brengen naar de bibliotheek. Fictie en werkelijkheid Het boek ‘’de Buitenvrouw’’ is fictie, hoewel het verhaal heel realistisch is en dus echt gebeurd zou kunnen zijn. De auteur beschrijft heel goed hoe dingen als discriminatie en dergelijke in het leven voorkomen, bijvoorbeeld door middel van de gebeurtenis met de tekeningen en de foto’s krijgen we een heel helder beeld van de situatie op dat moment. Ik zou het ook geloven als het verhaal non-fictie zou zijn, maar dit is toch niet het geval.
Spanning en open plekken Er komen in het verhaal veel spannende momenten en open plekken voor. Weer noem ik het incident met de foto’s en de tekening. Bij deze gebeurtenissen vraag je je dingen af als: ‘’Hoe gaat Theo dit oplossen?’’, ‘’Weet de klas van zijn affaire met Iris?’’ en ‘’Zullen de echtgenoot van Iris en de echtgenote van Theo ooit achter Theo en Iris’s geheime relatie komen? Zo ja, wat is hun reactie?’’ Ook zijn er kleinere open plekken, bijvoorbeeld als Iris na het gesprek van Theo met Ferweda onder de blauwe plekken zit en Theo negeert. Hier vraag je je bijvoorbeeld af: ‘’Hoe komt ze aan die blauwe plekken?’’ en ‘’Waarom wil ze er niet met Theo over praten?’’ Personages Theo Altena
Theo is één van de hoofdpersonen in het verhaal. Theo, een 34 jaar oude man, is al 7 jaar getrouwd met Sylvia Houtman, ze wonen in een nieuwbouwwijk in Alkmaar. Hij heeft al ongeveer een jaar lang een buitenechtelijke relatie met Iris Pompier. Theo is leraar Nederlands op het Westfries College in Hoorn. Hij is niet stressbestendig, want elke keer als hij in een moeilijke situatie verzeilt raakt krijgt hij slaapproblemen. Theo is een denker, een dromer en zit vol schuldgevoelens over zijn relatie met Iris, maar toch weet hij het altijd voor zichzelf weer zo te draaien dat hij zijn vreemdgaan goedpraat. Hij liegt vaak tegen zichzelf, zonder dat hij het zelf realiseert dat hij fouten begaat. Hij liegt het meest tegen zichzelf over het vreemdgaan met Iris. Erg zeker van zichzelf is hij niet, want hij is heel vaak bang dat zijn relatie met Iris uitlekt. Ook haat Theo het als mensen buitenlanders discrimineren, dus spreekt hij altijd (volgens hem) op een uiterst goede manier over ze. Hij heeft alleen niet door dat hij juist wél discrimineert. Maar dan niet negatief, zoals veel mensen doen, maar positief. Theo houdt van zijn vak, maar tegen de lessen aan de onderbouw ziet hij toch dikwijls op. Hier wordt hier gehaat, dus is het moeilijk voor hem om hier de orde te behouden. Bijvoorbeeld bij klas 3F is dit het geval. Met de bovenbouw heeft hij totaal geen last, deze lessen verlopen goed. Iris Pompier
Iris is één van de hoofdpersonen in het verhaal. Hoewel het verhaal meestal over Theo gaat, speelt Iris toch de belangrijkste rol in het boek. Zij is degene waarna het boek vernoemd is en zij is de oorzaak van alle discriminatie. Ze is een 27 jaar oude donkere vrouw, die uit Paramaribo, Suriname geboren is. Op haar tiende is ze naar Nederland gekomen. Eerst woonde ze in het Bijlmermeer, maar later verhuisde ze naar Hoorn. Iris is getrouwd met Sydney, dus zij gaat ook vreemd. Ze werkt op dezelfde school als Theo, waar ze gymlerares is. Iris is zowel zelfverzekerd als onzeker. Haar zelfverzekerde kant komt vooral op school naar voren. De leerlingen hebben respect voor haar en ze kan goed de orde bewaren. Ook komt haar zelfverzekerdheid goed naar voren als je kijkt naar de school waar ze op zit, hierop is ze namelijk de enige zwarte docent. Maar als je kijkt naar haar onzekere kant zie je ook een heleboel. Ze is er namelijk van op de hoogte dat haar man al lang vreemdgaat, maar hiertegen onderneemt ze geen actie. Iris worstelt nog erg met haar Surinaamse achtergrond, omdat ze zich meer Surinaams dan Nederlands voelt. Sylvia Altena
Sylvia is een bijfiguur. Ze is al zeven jaar getrouwd met Theo. Ze werkt op het maatschappelijk vlak, maar meer kom je niet over haar te weten, want de enige informatie die over haar verstrekt wordt, kom je te weten via Theo. Sylvia is zachtaardig, ze heeft alle vertrouwen in haar relatie met Theo en steunt hem altijd. Ook is ze te goed van vertrouwen, want ze peinst er geen moment over dat haar man vreemd zou kunnen gaan. Opbouw & structuur De manier waarop het verhaal wordt opgebouwd, is ab ovo. Het verhaal speelt zich gewoon op het moment zelf af. Er zitten maar enkele kleine terugblikken in. Bijna alle terugblikken gaan over de seksuele ervaringen van Theo. Bijvoorbeeld de eerste keer dat hij het met Sylvia deed, hoe dat precies in zijn werk ging, welke standjes ze allemaal al hebben geprobeerd en wat zijn mening erover is. Ook gaan er een paar terugblikken over zijn seksuele ervaring met Iris, ook over hoe het tot in het detail nauwkeurig in zijn werk ging, hoe Iris het vond en hoe Theo het vond. Tijd Het verhaal speelt zich af in het heden en de verteltijd bedraagt een paar jaar. Het is over het algemeen verteld op chronologische volgorde, maar af en toe blikt het verhaal terug op periodes die Theo heeft meegemaakt. Hij blikt bijvoorbeeld terug op zijn studententijd en herinneringen van een vakantie met Sylvia. Door de flashbacks kom je best veel over Theo te weten: het verschil met vroeger en nu en de dingen die hij heeft meegemaakt. Er wordt ook té veel gesproken over seks, (dit was vroeger een taboe om over te schrijven), en discriminatie ( dit vroeger niet zo, toen woonden er nog weinig allochtonen in Nederland). Ook trek ik deze conclusie door de alarminstallatie van Theo en Sylvia, de nieuwbouwwijken en houding van de leerlingen tegen leraren.
Thema, motieven, motto De buitenvrouw kent twee hoofdthema’s: ontrouw en discriminatie. Ontrouw omdat Theo en Iris de persoon waarmee ze getrouwd zijn bedriegen. Theo is al zeven jaar lang getrouwd met Sylvia maar tóch vindt hij het nodig om elke dinsdag met Iris naar bed te gaan. Iris is ook al lang getrouwd, maar zij vind de ‘’relatie’’ met Theo ook nodig. Ik heb het woord relatie tussen aanhalingstekens gezet, omdat ik vind dat er niet echt sprake is van een echte relatie. Echte relaties bestaan namelijk uit onder andere de volgende dingen: trouw en liefde. Ik lees geen één keer dat Theo en Iris van elkaar houden, hun relatie is alleen berust op lust. Van trouw is in het hele boek van bijna geen enkele kant sprake. Theo bedriegt Sylvia, Iris bedriegt Sydney, Sydney bedriegt Iris. De enige die eerlijk is is Sylvia. Zij houdt echt van Theo en geeft heel veel om hem, helaas is dit wederzijds dus niet helemaal het geval, omdat Theo toch liever wekelijks een wip van Iris krijgt. Er komt een aantal motieven aan de orde in het verhaal, de twee meest voorkomende beschrijf ik hier: • Seks. Theo is geobsedeerd door seks. Hij heeft zelfs niet genoeg aan seks met één vrouw, nee meneer moet per se ook elke week met Iris naar bed gaan. Heel vaak wordt trouwens ook tot in de details nauwkeurig verteld hoe Theo het met Iris en Sylvia doet. • Discriminatie. In het boek komt discriminatie heel veel aan de orde. De leerlingen op Theo en Iris’s school noemen Iris bijvoorbeeld ‘’Blackie’’, Theo vooral geobsedeerd door Iris is vanwege haar huidskleur, Sydney die Iris in elkaar slaat omdat ze met een blanke is vreemdgegaan en Sylvia en de buurvrouw van Theo en Sylvia schuiven ook vaak de schuld van bepaalde dingen op buitenlanders af. Het motto van het verhaal is vooral: ‘’van twee walletjes eten’’. Iris, Theo en Sydney doen dit, door middel van vreemdgaan. Ze hebben niet genoeg aan alleen hun eigen relatie, dus zoeken ze hun geluk ook bij andere personen. Op het eind van het verhaal komen ze er wel achter dat dit ze niet gelukkig maakt. Vertelsituatie/perspectief Ik zie het verhaal door de ogen van de schrijver, een auctoriaal perspectief dus. De schrijver verplaatst zich nooit in een persoon, er is nooit sprake van ‘’ik’’. Het Orpheus-thema Ik ga nu vertellen wat het orpheus-thema in dit boek was. Dit gedeelte niet erg uitgebreid maar dit is omdat het geen groot thema is en het in 4 regels goed te beschrijven is. Het orpheusthema in het boek de buitenvrouw is ''een onmogelijke liefde'. De relatie van Iris en Theo is namelijk onmogelijk, omdat Theo en Iris beiden met iemand anders getrouwd zijn. Ook is de relatie van Theo en Sylvia onmogelijk, want Theo moet per se elke week vreemdgaan, dus het kan nooit een goede relatie worden, hoe veel Sylvia ook in het huwelijk investeerde. Ruimte Het verhaal wordt niet mooier aangekleed door de schrijver. Er is nooit sprake van een bepaalde cliché. Het verhaal speelt zich af op de school van Theo en Iris, in het huis van Theo en Sylvia, in het huis van Iris en Sydney en in de stad. Dit is best gelijk verdeeld, het verhaal speelt zich bijvoorbeeld niet de hele tijd bij Iris thuis af. Het grootste gedeelte wordt weliswaar wel verteld op de school van Iris en Theo, maar dit is logisch vind ik. Dit is, op Iris’s huis na, de enige plek waar ze elkaar zien. Ook vindt hier veel spanning plaats, bijvoorbeeld als de leerlingen foto’s van negerinnen op Theo’s bureau hebben gelegd of wanneer ze een tekening maken van Iris met een onderschrift als ‘’Blackie is the best!’’ Grondige beschrijving van mijn leeservaring Toen ik in het boek begon te lezen wist ik al gelijk dat het eigenlijk niks voor mij was, maar ik had de titel nou eenmaal al gemeld bij meneer Kaper, dus ik moest hem uitlezen. Bijna gelijk word je in het boek al geconfronteerd met de zieke gedachtes van de schrijver. Ik vind het niet normaal hoe hij over dingen als bijvoorbeeld seks schrijft. Hij komt bij mij over als een heel oversekst mannetje dat zijn fantasieën allemaal op papier heeft gezet en zo de rest van Nederland met zijn ranzige ideeën opzadelt. Ik snap best dat de schrijver het een paar keer over de seksuele relatie tussen twee mensen wil hebben, maar ik snap niet waarom het nodig is om de handeling tot in het detail nauwkeurig te beschrijven. Het is net een soort van handleiding van één of ander seksboek! Het verhaal is wel begrijpelijk, alleen wordt de lezer te vaak afgeleid door de vele seksuele belevenisjes van de hoofdpersonen. Ik kan in ieder geval niet zeggen dat de schrijver dingen niet goed genoeg uitlegt, dit is juist (helaas) wél het geval. De schrijver beschrijft wel goed de momenten dat de leerlingen zich met de relatie van Theo en Iris gaan bemoeien, dit zijn naar mijn mening de beste delen uit het boek. Ik zou dit boek aan de meeste mensen niet aanraden, tenzij het gaat om oversekste types, voor deze mensen is dit volgens mij een prima boek.
Titelverklaring De titel ‘’buitenvrouw’’ gaat over Iris Pompier. Zij is de buitenvrouw omdat ze buiten de relatie van Theo en Sylvia staat, en ze kan ook de buitenvrouw worden genoemd omdat ze van ‘’buiten’’ komt, uit Suriname. Verwerkingsopdracht (schrijf een ander einde van het verhaal) Toen Theo de oprijlaan opreed, zag hij al dat er iets niet klopte. Hij zag Sylvia in de deuropening staan. Hij schrok van haar houding, ze had haar armen gekruisd en ze keek met een uiterst felle blik, die hij niet van haar kende, zijn kant op. Theo vloekte in zichzelf. Het kon best zijn dat ze gewoon een rothumeur had, maar dan bleef ze altijd nog redelijk vrolijk, en ze wacht hem altijd op in de huiskamer, nooit in de deuropening! Theo stapte uit de auto en liep op Sylvia af. Toen hij 10 meter van haar verwijderd was hoorde hij haar mompelen: ‘’wat ben jij een klootzak..’’ Hij deed net of hij haar niet hoorde en begroette haar met een ‘’Hoi schat! Leuke dag gehad?’’ Sylvia liep op hem af en keek hem ernstig aan. ’’Nee schat’’ zei ze op spottende toon, ‘’Ik heb vanmiddag gebeld met Ferweda’’ Ze keek hem furieus aan en vervolgde haar verhaal. ‘’Ik kwam vanmorgen iemand van mijn werk tegen bij de supermarkt, ze is de moeder van een leerling die jij les geeft, hij heet Wouter, komt je wel bekend voor of niet? Ik liep vrolijk naar zijn moeder toe om een praatje met haar te maken maar ze keek me gelijk meelevend aan en schudde haar hoofd, waarna ze vroeg hoe ik het nieuws heb opgevangen. Ik vroeg haar welk nieuws ze bedoelde en toen vertelde ze me in geuren en kleuren wat jij laatst met Wouter hebt uitgespookt, en dat je geschorst bent! Ik geloofde natuurlijk niet dat jij die knul iets had aangedaan, dus belde ik Ferweda, omdat ik wilde horen wat er precies gebeurd was. Hij vertelde me alles Theo, ALLES!’’ Ze barstte in tranen uit. ‘’Je hebt al een paar maanden een relatie met een negerin, een gymleraresje! Wouter maakte daar een grapje over waarna jij hem tegen de muur smeet. Ik was verbijsterd, ik geloofde je Theo! Hoe kon je zoiets doen? Ik hou van je, echt! Waarom belazer je me dan? Verdomme!’’ Sylvia liep de gang in en Theo volgde haar: ’’Sylvia ik kan het uitleggen!’’ ‘’NEE!’’ Sylvia keek hem vastberaden aan. ‘’Ik heb net een vriendin van me gebeld, ik ga daar voorlopig wonen, het is voorbij!’’ Ze haalde een keurig ingepakte koffer tevoorschijn en zei voor de laatste keer: ‘’doei’’ waarna ze zich omdraaide en de deur uitliep. Toen Theo hoorde hoe de auto startte drong het goed tot hem door, hij was haar kwijt… Evaluatie Zoals ik eerder ook al heb beschreven vind ik het boek te veel over seks gaan, zoals ‘’Karel ende Elegast’’ op elke bladzijde over ‘’God dit, God dat’’ vertelt, is het bij dit boek iets als: ‘’seks met haar gaat zo en zo, we vrijen in dit en dit standje’’ Dit vind ik even vreselijk. Ik vind het boek dus geen aanrader, hoewel het wel makkelijk te lezen is. Voor het volgende boekverslag kies ik een leuk boek, ik weet het nu zeker. Ik heb trouwens bij de verwerkingsopdracht voor deze afloop van het verhaal gekozen, omdat ik het hartstikke onrechtvaardig vind dat Sylvia er niet achter komt en dus toch bij Theo blijft, terwijl hij haar heeft bedrogen. Ik denk dat Sylvia toch beter af is als ze weet van het bedrog van haar man, dus leek dit mee een goed einde. Ik vind het vooral grappig voor Theo. Hij had alles, een vrouw, een schitterend huis, een mooie baan. Nu is hij alles kwijt, omdat hij zo nodig vreemd wilde gaan. Zo heeft het boek gelijk een goed motto, dat je met vreemdgaan heel veel leuke dingen in je leven verspilt. Samenvatting Theo Altena is 33 jaar oud en sinds zes jaar gelukkig getrouwd met Sylvia Houtman. Ze wonen samen in een mooie nieuwbouwwijk in Alkmaar. Sylvia werkt als fiscaal adviseur voor de gemeente en Theo werkt als leraar Nederlands op het Westfries College in Hoorn. In de hoop populair onder zijn leerlingen te worden, stelt Theo zich halfzacht en toegeeflijk op. De leerlingen maken hier naar hartelust misbruik van. Iris Pompier-Duivenpoort komt oorspronkelijk uit Suriname, maar woont al sinds haar tiende in Nederland. Ze is al vijf jaar gelukkig getrouwd met Sydney Pompier en geeft sinds een jaar gymles op hetzelfde College. Theo en Iris leren elkaar kennen op een schoolkamp en beginnen kort daarna een buitenechtelijke relatie met elkaar. Iedere dinsdag hebben ze samen twee tussenuren, die ze gebruiken om in het huis van Iris te vrijen. De relatie duurt inmiddels al veertien maanden en beiden gaan er vanuit dat niemand in die tijd iets gemerkt heeft. Op de dinsdag dat het boek begint, komt Theo terug op school. Op het bord ziet hij een karikatuur van zichzelf met daarbij de tekst 'Blackie is the best'. Geschrokken laat Theo de karikatuur door een leerling (Wouter Nijman) weghalen. Zijn handen beven te erg om het zelf te doen. 's Avonds gaat Theo verplicht met Sylvia mee naar haar ouders. Als haar vader een onschuldige opmerking maakt over een Hindoestaanse deelnemer aan Telebingo ('doen ze nu ook al mee aan Telebingo'), springt Theo uit zijn vel. Theo heeft het moeilijk met zijn geheim en kan moeilijk slapen. De volgende ochtend belooft hij Sylvia dat hij zijn excuses zal maken aan haar vader en vertrekt naar school. Als Theo voor het tweede uur het lokaal binnenkomt, staat dezelfde karikatuur, met dezelfde tekst op het bord. Deze keer begint Theo een rede tegen racisme. De klas reageert gepikeerd en beweert dat het alleen hem betreft. Het blijkt dat de vader van Wouter Nijman, Theo en Iris elke dinsdag bij haar thuis ziet. Het vierde uur vindt Theo zes pornografische foto's van een donkere vrouw op zijn bureau. Naast de foto's staat de tekst 'Blackie is the best'. Theo verdeelt de foto's over zes jongens en stuurt ze naar de conrector. Als Wouter Nijman tegenstribbelt, gooit hij hem hardhandig het lokaal uit. Aan het einde van het uur komt de conrector, Ferwerda, naar Theo toe. Ze vertelt hem dat de vader van Wouter naar de inspecteur wil stappen. Theo verweert zich, maar Ferwerda gaat verder en vertelt hem dat zijn relatie met Iris voor iedereen overduidelijk is. Theo geeft zijn relatie toe en keert met een aantal dagen verlof huiswaarts
Iris is de bewuste dag niet op school geweest. Volgens Ferwerda is ze van de fiets gevallen. Theo weet echter dat dat niet kan en besluit haar de volgende dag op te wachten (ze hebben afgesproken elkaar thuis niet te bellen). Iris is kwaad dat Theo zijn mond voorbij heeft gepraat. Ze heeft de relatie zelf aan haar man opgebiecht, die haar vervolgens geslagen heeft. Iris beëindigt hun relatie en ze gaan allebei naar huis. Thuisgekomen lijkt het erop of Theo zijn relatie gaan opbiechten, maar hij vertelt over zijn problemen op school. Sylvia doet vervolgens alle bewijzen in de richting van overspel gewoon af als persoonlijke problemen. Theo kan zijn rustige, burgerlijke leven voortzetten.
Informatie over de schrijver Johannes Jacobus Willebrordus Zwagerman wordt op 18 november 1963 geboren in Alkmaar. Na zijn middelbare school in Alkmaar volgt Joost tot 1984 een onderwijzersopleiding. In 1988 gaat hij Nederlandse taal- en letterkunde studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Hij rondt zijn studie niet af, maar neemt een cursus creatief schrijven bij Oek de Jong. Vanaf 1984 publiceert Joost regelmatig artikelen, proza en poëzie in diverse tijdschriften en schrijft hij bijdragen voor onder meer de Volkskrant, de Primeur en Bzzletin . In 1985 wordt hij medewerker van de literaire bijlage van Vrij Nederland en van 1988 tot 1990 is hij redacteur van het tijdschrift De Held. In 1986 debuteert Joost met de roman De houdgreep, waarna in 1987 de poëziebundel Langs de doofpot en de verhalenbundel Kroondomein volgen. Vals licht en De buitenvrouw worden beiden, in 1991 en 1994, genomineerd voor de AKO literatuurprijs. Vals licht wordt in 1992 verfilmd onder regie van Theo van Gogh. Als dichter is Joost in de jaren tachtig actief als woordvoerder van de Maximalen. De Maximalen zetten zich af tegen de heersende opvattingen van de Vijftigers en pleiten voor de herintroductie van emotie, actie en dynamiek in de poëzie. Met allerlei ludieke acties trekken de elf dichters (waaronder René Huigen, Arthur Lava, Dalstar en Pieter Boskma) regelmatig de aandacht. Wat voor soort boeken schrijft deze auteur vooral en waar gaan ze vaak over? Bijna alle boeken van Joost Zwagerman zijn Psychologische romans. Ze gaan meestal over dingen als relaties, seks en in sommige gevallen dus ook discriminatie. Andere boeken van de schrijver Zes sterren, de houdgreep, gimmick, standplaats Zwagerman, chaos & rumoer, vals licht. Recensies "Een uitstekend geschreven roman over de gelukkig getrouwde leraar Nederlands Theo Altena die een relatie begint met de Surinaamse lerares Iris Pompier. In meerdere opzichten doet de roman denken aan het werk van A.F. Th. van der Heijden. Zoals Van der Heijden in zijn boeken straten, kroegen , historische gebeurtenissen en personen zo al niet letterlijk, dan toch herkenbaar weergeeft, zo doet Zwagerman dit ook. Alleen kiest hij in deze roman voor de modale mens in het decor van de nooit eerder beschreven modale buitenwijk, compleet met woonerven, verkeersdrempels, inbraakpreventie en na te rijden routes tussen Alkmaar en Hoorn." -VPRO-Gids "Een verontrustend panorama van woonbuurt, familie en school (..). Een meeslepende roman." -Het Parool "Een even bedachtzame als spannende roman (..) Het is een genot om Zwagerman te volgen wanneer hij alle machinaties in het hoofd van Theo altena beschrijft. Zwagerman excelleert in het beschrijven van de duizend-en-een gedachten en gevoelens van Altena ten aanzien van Iris en Sylvia. (..) Zwagerman heeft in De buitenvrouw alles tot in de laatste pagina's onder controle. Het werkt allemaal mee om van De buitenvrouw een gedempte, spannende en substantiële roman te maken." -Vrij Nederland "Zwagerman heeft de troosteloosheid van deze welvarende, goed opgeleide dertigers een mooie Hollandse vorm gegeven." -de Volkskrant "Als zedenschets van het hedendaags middelbaar onderwijs is De buitenvrouw magnifiek." -Utrechts Nieuwsblad "Spannend, overtuigend, boeiend tot en met de laatste bladzijde. (..) Joost Zwagerman is zonder twijfel een van de talentrijkste auteurs van zijn generatie. " -Die Welt "In De buitenvrouw benadert Joost Zwagerman op een even dwarse als vrijgevochten manier een voor velen buitengewoon onaangenaam thema: het versluierde racisme dat zichzelf roert onder de vernislaag van tolerantie en vrome ideeën over de multiculturele samenleving." -Der Standard "Joost Zwagerman is erin geslaagd een terloopse liefdesaffaire te vergroten tot een sprekend voorbeeld van hypocriete politieke correctheid." -Neue Tagepost Bronvermelding Ik heb slechts één site gebruikt. Hier heb ik de samenvatting en de informatie van de schrijver vandaan gehaald.
http://verslag.satelliet.trafficagent.nl/modules/lykos_reviews/index.php?op=r&cat_id=1&rev_id=15&sort_by

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De buitenvrouw door Joost Zwagerman"