1. Beschrijvingsopdracht: - Korte motivatie boekkeuze: In eerste instantie wilde ik graag Turks Fruit van Jan Wolkers lezen, maar aangezien dat in elke bibliotheek uitgeleend was moest ik een ander boek lezen. Het eerste boek dat ik tegenkwam was de Buitenvrouw van Joost Zwagerman. Ik wist niets af van de schrijver. En dus ook niet wat voor verhalen hij schreef. - Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het helemaal geen interessant boek. Al vanaf het begin vond ik er niks aan. Er gebeurde steeds hetzelfde. En aangezien ik toch al zo weinig tijd had voor al mijn werkstukken heb ik het boek niet helemaal uitgelezen. Ik vond het een moeilijk verhaal, doordat er veel gebruik wordt gemaakt van flashbacks. Je moet je hoofd er wel heel erg goed bij houden wil je het verhaal begrijpen. - Korte samenvatting: Theo is leraar Nederlands op het Westfries college in Hoorn. Hij is zeven jaar getrouwd met Sylvia. Ze wonen in een buurt in Bergermeer. Zijn leven gaat veranderen als hij op werkweek gaat met de HAVO klas, waar hij Iris Pompier leert kennen. Iris is geboren in Paramaribo en getrouwd met Sydney Pompier. Theo vindt Iris wel leuk en hij kan dat niet van zich afzetten. Als Theo ontdekt dat hij op dinsdag samen met Iris twee tussenuren heeft, nodigt hij haar uit om wat te gaan drinken. Iris gaat akkoord en op een dinsdag gaan ze samen naar een café. Zij zijn echter niet de enigen. De leerlingen van 4 HAVO hebben ook een tussenuur en vragen zich af wat Theo en Iris aan het doen zijn. Theo weet niet wat hij moet doen, maar Iris vraagt de leerlingen simpelweg om bij hen aan de tafel te komen zitten. Het gaat goed. De leerlingen hebben niets door, het is zelfs erg gezellig. Iris vraagt na het tussenuur of Theo misschien de volgende dinsdag bij haar thuis wil komen. De volgende dinsdag gaan ze naar het huis van Iris. Iris en Theo willen niet dat mensen iets achter hun uitstapje zoeken en gaan daarom apart naar het huis van Iris. Deze eerste keer hebben ze alleen maar gezoend, maar er wordt een volgende afspraak op de dinsdag gepland. Dit gaat een lange tijd goed. Elke dinsdag komt Theo bij Iris en gaan ze met elkaar naar bed. Theo denkt vaak aan de manier waarop zij de liefde bedrijven. Dit is namelijk een inspiratie voor het zelfbevredigen. Wat Theo en Iris niet doorhebben is dat in de buurt van het huis van Iris het gezin Nijman woont. Vader Nijman heeft het overspel van de leraren door. Zijn zoon, die Nederlands in de klas van Theo heeft, maakt van het nieuwtje van zijn vader een roddel die door de hele school gaat. Zo komt de hele school op de hoogte van de affaire van Theo en Iris. Hierdoor kan Theo de klas niet meer in hand houden met het gevolg dat hij een leerling te hard aanpakt die zich weigert te melden. Daarvoor wordt hij op het matje geroepen, de rector zegt dat hij maar beter een tijdje vrij kan nemen. Dit was niet de eerste keer dat de klas vervelend was. Ze maakten tekeningen op het schoolbord met de tekst: ‘Blackie is the best’, en er lagen pornografische foto’s op zijn bureau van gekleurde mensen. Door de verhouding die Theo met Iris heeft, let Theo erg op racisme. Dat kun je opmaken uit het feit dat Theo zijn klas te hard aanpakt na een paar racistische opmerkingen. Dat kun je ook opmaken uit het bezoek dat hij samen met Sylvia aan de ouders van Sylvia brengt. De vader va Sylvia maakt dan een racistische opmerking over een tv-programma. Theo krijgt zo ruzie met zijn schoonmoeder, maar ook met Sylvia. Theo moet dan verklaring afleggen en verteld haar hetgeen wat zich in de klas heeft afgespeeld. Sylvia heeft niets door, ze is erg naïef. Ze heeft daar alle reden toe, thuis gedraagt Theo zich namelijk als en echtgenoot die altijd op tijd thuis is en zijn alles geeft wat ze nodig heeft. Het seksleven is ook goed en dus heeft Sylvia daarom geen enkel vermoeden dat Theo met en andere vrouw en relatie heeft. Op de dag dat Theo te horen krijgt dat hij en paar dagen thuis zal moeten blijven merkte hij op dat Iris niet aanwezig was. De rector zegt hem dat ze gevallen is met de fiets.Buiten gekomen, realiseert hij zich dat ze helemaal geen fiets heeft. Hij besluit haar - tegen deze afspraken in, degene die hij met haar gemaakt heeft thuis te bezoeken. Iris wil niet dat hij zomaar langskomt, maar Theo wil niet weg, omdat hij wil weten waar heer verwondingen van komen. Iris zegt hem dat de blauwe plekken komen door haar man.Ze heeft hem verteld van de relatie met Theo. Hij reageerde erg agressief en dat terwijl hij heel veel buitenrechtelijke relaties heeft en Iris hier niets van zegt. Theo besluit samen met haar naar een restaurant te gaan en daar vraagt Theo haar of ze meegaat naar de Veluwe. Iris wil bij Sydney blijven en wil dus niet mee. Iris besluit dan dat ze elkaar niet meer moeten zien. Theo vindt het erg, maar hij ziet ook wel in dat het zo niet verder kan. Theo leeft daarna met Sylvia samen, hij heeft niet echt en schuldgevoel, omdat hij het gewoon heeft toegegeven tegen Sylvia, dat hij en relatie had. Maar Sylvia gelooft hem niet en daarom heeft hij ook geen schuldgevoel, omdat hij Sylvia geen ‘geestelijk leed’ heeft toegebracht. 2. Verdieping
Verdiepingsopdracht 1 (tekstbestudering): Personages: Theo is een gedreven leraar Nederlands. Hij houdt van zijn vak en hij heeft al een lange staat van dienst op het West-Friesland college. Door zijn ervaring kent hij de kneepjes van het vak. Hij zou nooit het achterste van zijn tong laten zien. Wij zeggen ZOU, omdat daar later in het verhaal verandering in komt. Theo is verder een eerlijke en zachtaardige man. Hij heeft een goed huwelijk met zijn vrouw Sylvia. Zijn karakter blijft gedurende het hele verhaal vrijwel hetzelfde op een aantal puntjes na. Deze puntjes van zijn karakter veranderen door zijn verhouding met Iris. Hierdoor wordt zijn dieperliggende karakter echter niet beïnvloed, maar er zijn hierdoor wel drastische veranderingen in zijn gedrag waar te nemen. Tegenover een lastige klas verliest hij op een gegeven moment zijn zelfbeheersing en laat hier een keer wel het achterste van zijn tong zien. Ook komt hij met een groot schuldgevoel te zitten tegenover Sylvia wat betreft zijn overspel. Dit grote schuldgevoel bewijst hij dan ook nog maar een keer dat hij van aard eigenlijk heel eerlijk is. Door het feit dat hij nu overspel pleegt met de gekleurde Iris gaat hij zich steeds meer ergeren aan bepaalde vooroordelen jegens buitenlanders. Dit en het feit van het gevoel van schuld maken hem een man, die zich zeer goed bewust is van het goede en het kwade in het leven. Een belangrijke beslissing is dat hij en Iris elkaar niet meer zien. Hij heeft het daar wel moeilijk mee, maar hij weet ook dat, dat het beste is. Ik zou hetzelfde hebben gedaan, want het zou toch wel eens uitkomen dat hij een relatie had met Iris en zou het veel harder aankomen dan dat hij het zelf bekend. Ik vind dat Theo niet echt een sympathiek persoon is, want hij houdt in het begin alleen maar rekening met zichzelf en denkt er niet aan wat de man van Iris ervan zal vinden. Ik kon me niet echt goed inleven in de hoofdpersoon, want ik denk niet dat ik als ik getrouwd was zomaar stiekem met iemand anders een relatie kon hebben. Theo is een karakter. Iris Pompier: Iris is geboren in Paramaribo en opgegroeid in de Bijlmermeer. Ze heeft een zwarte huidskleur en geeft gymles op het Westfries College. Het feit dat ze overspel pleegt is min of meer een reactie op het gedrag van haar eigen man, Sydney. Hij houdt er namelijk ook nog al wat buitenvrouwen op na. Iris is gehard door het leven. Haar koelheid over de discriminatie die zij vaak ondervindt, kan Theo moeilijk begrijpen. Iris houdt ook vast aan bepaalde principes, die ze nooit zal laten varen. Deze komen voort uit haar opvoeding met een Creoolse achtergrond. Iris weet altijd precies wat ze wil. Ze heeft een sterke persoonlijkheid. Iris is een karakter. Sylvia Altena-Houtman: Sylvia is een hartstikke lieve vrouw. Ze is heel zachtaardig. Je zou kunnen zeggen dat ze te goed is voor dit leven. Ze blijft Theo onvoorwaardelijk vertrouwen en acht hem totaal niet in staat overspel te plegen. Toch moet Sylvia nog een andere kant hebben, maar deze wordt in het boek niet aan de orde gebracht. Sylvia heeft namelijk carrière weten te maken op maatschappelijk vlak. Wat voor werk ze heeft komt verder niet ter sprake. Je komt alleen te weten dat ze twee maal zoveel verdient als Theo. Deze onbelichte kant van Sylvia maakt haar wel interessant en misschien wel een beetje mysterieus. Sylvia is een type. Theo's schoonvader en de leerlingen: Ik wil deze personages tegelijk bespreken omdat deze personen dezelfde functie in het verhaal hebben. Namelijk de functie van het uitdrukken van racisme. De schrijver gebruikt deze personages om zijn afkeer te uiten tegen mensen met vooroordelen of haatgevoelens tegen buitenlanders. Met uitspraken zoals "Blackie is the best" en "die buitenlanders" of " die zwarten hebben daar allemaal schuld aan". Verder worden deze personages niet veel beschreven en blijven daarom flat characters. Zij zijn types. Ik voel me het meest op mijn gemak in de personage van Sylvia. Ik heb medelijden met haar, omdat haar man haar bedriegt. Het is alleen niet zo slim dat ze niet gelooft dat Theo vreemd gaat. Iris en Theo kan ik ook wel begrijpen. En ik vind dat ze het probleem goed hebben opgelost. Het is alleen jammer dat Iris daar eerst voor geslagen moest worden door haar man voordat Theo en zij erachter komen dat hun relatie niet langer kan. Verdiepingsopdracht 2 (tekstbestudering): 1. Het onderwerp

Het onderwerp is duidelijk: Overspel en Racisme, dit zijn dus ook de thema’s, ik vond de uitwerking van de thema’s niet bijster origineel, maar dat komt, omdat het niet echt mijn belevingswereld is, mijn moeder bijvoorbeeld, begrijpt het veel beter, omdat ze zelf een echtgenoot heeft (ze pleegt geen overspel, maar dat weet je natuurlijk maar nooit), en vind het boek dus ook veel leuker dan ik, omdat zelf niet echt een relatie heb. Het onderwerp heeft me niet echt aan het denken gezet, ik heb er ook niet eerder over nagedacht, omdat ik me er geen zorgen over hoef te maken, tot nu toe zijn er twee boeken die echt indruk op me gemaakt hebben: Mijn Dagboek en Mijn echte naam is Lisa. 2. De gebeurtenissen
Er is veel gebruik gemaakt van flashbacks. Dat maakt het boek erg moeilijk om te lezen. Ik denk dat de gebeurtenissen, voor een volwassene wel herkenbaar zijn, omdat zij meestal ook getrouwd zijn en dus overspel kunnen plegen, voor hun blijft het boek dus ook veel meer boeien, maar voor jongeren niet echt heel erg, soms vindt er een spannende gebeurtenis plaats, zoals de confrontatie met Wouter Nijman. De afloop is niet echt bevredigend, want het eindigt met een simpel leugentje en daarmee is de hele zaak afgedaan voor Theo. 3. De bouw
Er zit niet veel vaart in het boek, omdat het een relatief korte periode beslaat en veel pagina'’, dus er zijn niet veel spannende gebeurtenissen hoogstens 3 of 4, maar er wordt meer nagedacht en gefilosofeerd door Theo. Ik vind de bouw erg ingewikkeld. Er wordt veel gebruik gemaakt van flashbacks. Je moet je hoofd er de hele tijd bijhouden anders begrijp je er niets meer van. 4. De personages
Er was voor mij maar 1 personage wat echt ging leven, en dat was Theo Altena, want van hem kom je echt veel te weten, dit komt omdat zijn gedachten uitgebreid werden beschreven en niet de gedachten van andere personages, zo kwam je echt te weten hoe hij over bepaalde dingen denkt, daarom leef je met hem mee, omdat je weet wat hij denkt, maar niet wat een ander persoon in het boek daar van vindt. Ik vind niet dat de personages zich niet gedragen zoals het hoort, want overspel plegen dat doe je eigenlijk niet, wat Sydney doet is te begrijpen, omdat het in zijn cultuur een algemeen geaccepteerd iets is, maar dat hij kwaad wordt als Iris hetzelfde doet, dat vind ik weer asociaal. Wat ook erg onbeschoft is, is de manier waarop Iris Theo dumpt, ze gebruikt hem eigenlijk om wraak te nemen op Sydney, want als ze echt van Theo gehouden had, dan was het wel anders gegaan. Daarom vind ik Theo sympathieker dan Iris, Sylvia vind ik niet sympathiek, omdat ze erg naïef is. 5. Het taalgebruik
Ik had totaal geen moeite met het taalgebruik, het was makkelijk te begrijpen en toegankelijk voor iedereen, dit komt omdat Zwagerman een stijl gebruikt die zegt waar het op neer komt, het is een populaire stijl en dus ook populair bij de jongeren. Er zijn dus ook niet veel eigenaardigheden in het taalgebruik die problemen op kunnen leveren. Sommige gebeurtenissen zijn erg beeldend geschreven, zoals de scènes waarin Theo en Iris de liefde bedrijven. Er zijn niet heel veel symbolische verwijzingen, soms zijn deze verwijzingen een beetje bizar, als Theo bij Iris naar binnen schuift, vergelijkt hij dit met een lijk op een slede die bij een crematorium naar binnen geschoven wordt, dit is dan symbolisch voor het feit dat Iris zwart is en Theo blank. Recensies
Rob van Erkelens in De groene Amsterdammer: Deze roman heb ik met verregaande bewondering gelezen. Sommige passages zijn zo verdomd mooi en pakkend opgeschreven dat je spijt krijgt van elke witregel, omdat daar ook een zin had kunnen staan. Maar alleen mooi vind ik niet genoeg. Onder die sublieme, gepolijste zinnen wil ik graag leven vinden, pijn, emotie, woede desnoods, vooral bij deze thematiek. En onder het glinsterende oppervlak van de Buitenvrouw vond ik te weinig. Rob van Erkelens vind De buitenvrouw dus wel een mooi boek, maar niet mooi genoeg, hij wil meer zien. Ik ben het niet eens met Rob van Erkelens. Zo mooi vond ik het boek nou ook weer niet. De personages worden dan wel mooi beschreven, maar dat is dan ook alles. 2. Evaluatie: Ik vond het een saai boek, omdat er weinig gebeurt en er gebeuren steeds dezelfde dingen: Theo gaat naar het huis van Iris, daar hebben ze seks en dan gaan ze weer terug naar school. Het was ook niet erg interessant, omdat het niet echt een boek voor jongeren is. Het onderwerp spreekt de volwassenen aan. Zij kunnen zich inleven in de personen, maar voor jongeren is dat moeilijk bij dit boek. Ik vind het een lastig boek, omdat er veel gebruik wordt gemaakt van flashbacks, dit maakt het lezen van het verhaal erg moeilijk. Het is een heel geloofwaardig boek, want tegenwoordig gaan heel veel mensen vreemd. En het is ook niet meer vreemd als een blanke man een relatie heeft met een gekleurde vrouw. Het maken van het verslag was niet echt moeilijk. Het is alleen wel heel veel werk dus als je er een tijdje mee bezig bent dwaal je snel af en snap je er niets meer van. Ik vond deze verdiepingsopdracht makkelijker dan de vorige uit module 1. Dit komt doordat er deze keer heel veel gevraagd wordt over de hoofdpersoon en daar kan ik makkelijker over vertellen dan over zo’n ingewikkelde zaken over de opbouw van de spanning.