Zakelijke gegevens
De Bezige Bij, Amsterdam 1963, achtste druk
Oorspronkelijke uitgave: 1947
200 pagina’s
Eerste reactie
Ik heb dit boek gelezen omdat mijn vader vond dat ik het moest lezen, omdat hij dacht dat ik dan zou snappen waarom ouders altijd vinden dat muziek zachter mooier is. Ik zou dan ook snappen waarom mensen van zijn generatie meestal niet zo'n goede relatie hebben met hun ouders. Ik heb dit boek voor het eerst gelezen in groep 7. Ik vond het erg interessant en leuk om te lezen, maar enige kennis over de jaren vijftig is toch wel noodzakelijk om dit boek goed te kunnen waarderen. Ik snapte bijvoorbeeld niet waarom het zo bijzonder was dat Frits naar de bioscoop ging. Ik had het verhaal als kind geplaatst in de tijd waarin ik zelf leefde en dan komt het niet goed tot zijn recht. Mijn vader was erg trots dat ik dit boek zo jong al gelezen had en ik heb dan ook nooit gedurfd om te vragen wat . In 1995 is er een toneelstuk gemaakt op basis van dit boek, waar ik (opnieuw met mijn vader) heen ben geweest. Daarna heb ik het boek nog een keer herlezen en ik vind absoluut niet dat ik slimmer ben geworden dan toen ik nog in groep 7 zat, maar ik vind het boek nu wel leuker. Verdieping
Samenvatting
Frits van Egters slaapt ontzettend slecht en de dagen gaan voor hem te langzaam. Hij weet niet goed wat hij met zichzelf aan moet en verveelt zich op een nare manier. In de loop van het verhaal gaat Frits vaak naar de bioscoop, dat is iets wat hij wel leuk vindt. Thuis loopt het niet echt soepel. De vader van Frits is erg smerig, hij eet vies en wast zijn hoofd met spiritus. Frits zijn moeder is erg onnozel. Haar zoon Frits mag nauwelijks muziek draaien, want “zachter kan ook”. Frits is erg ongelukkig en op een avond komt hij dronken thuis.
Frits gaat naar Bep. Deze zit in een leeg huis en Frits probeert haar over te halen dat ze beter samen met hem kan zijn. Ze spreken de volgende avond af in de bioscoop. Tijdens de film moet Frits huilen, hij wil alleen niet dat iemand dit ziet en gaat dus snel naar huis.
Het is nieuwjaar. Frits zijn moeder heeft geprobeerd om wijn te kopen, maar dat is niet gelukt. De familie Van Egters dronk dus maar bessensap bij de oliebollen. Toen het eindelijk twaalf uur was, dacht Frits: “Het is voorbij.” Hij ging naar buiten om iedereen een gelukkig nieuw jaar te wensen. “Vrede dacht hij, het is vrede.” Voor het eerst was Frits blij dat hij nog leefde en daarmee was zijn depressie voorbij en hier eindigt dus ook het boek.
Onderzoek van de verhaaltechniek
Het genre waaronder dit boek het beste is te vangen is een Autobiografische roman. Het is geschreven in een personaal perspectief en de lezer beleeft alle delen door Frits. De tijd die in het boek beschreven wordt is heel nauwkeurig aan te geven. Het verhaal loopt van 20 december 1946 tot aan het nieuwe jaar. Alle gebeurtenissen vinden in chronologische volgorde plaats, alhoewel in de gedachtewereld van de figuren er wel sprake is van aandacht voor het verleden of de toekomst, maar er vinden geen echte tijdssprongen plaats. Op zoek naar de thematiek
Toen Gerard van het Reve 23 was, vertelde een psychiater aan hem dat hij op moest schrijven wat hem dwars zat. Zo is dit boek ontstaan. Frits van Egters is in het echte leven Gerard van het Reve die afrekent met zijn jeugd. De verhaallijn is nauwelijks aanwezig. Dit boek is heel bijzonder geschreven, maar er zit geen verhaal in. Van het Reve geeft dit ook zelf toe. Toch is dit boek prachtig om te lezen. Het is erg knap om zo boeiend te schrijven over complete lucht, en als van het Reve per ongeluk over iets interessants begint is het om je vingers bij op te eten. Plaats in de literatuurgeschiedenis
Gerard van Het Reve heeft veel boeken geschreven en is erg beroemd in Nederland. Hij heeft een tijd geprobeerd om in het Engels te schrijven, maar hij is nooit echt doorgebroken buiten Nederland. Gerard van Het Reve heeft veel opschudding veroorzaakt in Nederland en wordt in mijn geschiedenisboekje genoemd als iemand die veel heeft gedaan om de ontzuiling van ons land te bevorderen. Hij heeft God vergeleken met een ezel met wie hij anale seks heeft gehad, maar aan de andere kant houdt hij stevig vast aan zijn christelijke geloof. Ik heb meerdere boeken van hem gelezen. Bijvoorbeeld: Tien vrolijke verhalen (oorspronkelijke uitgave: 1961) Vier wintervertellingen (oorspronkelijke uitgave: 1963) Oud en Eenzaam (oorspronkelijke uitgave: 1976) De vierde man (oorspronkelijke uitgave: 1981) Beoordeling
Van het Reve schrijft over de slechtheid van mensen en over verveling en worstelen met het leven, maar hij neemt meestal niet de moeite om een plot te maken. Hij denkt zelf dat dit ook niet nodig is omdat hij zulke mooie zinnen kan maken. Omdat talen voortdurend veranderen en vooral het Nederlands veel spellingshervormingen en een toevloed aan buitenlandse leenwoorden kent, denk ik dat Reve zijn taalgebruik er niet voor zal zorgen dat hij over een paar eeuwen nog gelezen wordt. Ik denk dat een vergelijking met het Shakesperaanse Engels hier op zijn plaats is. De reden waarom we Shakespeare nu nog zo goed kennen licht niet in het feit dat Engels door de loop van de jaren minder veranderd, maar in het feit dat Shakespeare veel beter uitgewerkte verhaallijnen heeft. Ik denk dat een moderne adaptatie van Reve onleesbaar zou worden en er is te weinig ontwikkeling om bijvoorbeeld het verhaal over te kunnen plaatsen naar een andere periode. Dit werk is onlosmakelijk verbonden met de vijftigerjaren en daardoor is het enorm bekend, maar tegelijkertijd is dat ook een zwakte. Er zal een tijd komen waarin dit boek alleen door historici nog gretig gelezen zal worden en dat is jammer.
De Bezige Bij, Amsterdam 1963, achtste druk
Oorspronkelijke uitgave: 1947
200 pagina’s
Eerste reactie
Ik heb dit boek gelezen omdat mijn vader vond dat ik het moest lezen, omdat hij dacht dat ik dan zou snappen waarom ouders altijd vinden dat muziek zachter mooier is. Ik zou dan ook snappen waarom mensen van zijn generatie meestal niet zo'n goede relatie hebben met hun ouders. Ik heb dit boek voor het eerst gelezen in groep 7. Ik vond het erg interessant en leuk om te lezen, maar enige kennis over de jaren vijftig is toch wel noodzakelijk om dit boek goed te kunnen waarderen. Ik snapte bijvoorbeeld niet waarom het zo bijzonder was dat Frits naar de bioscoop ging. Ik had het verhaal als kind geplaatst in de tijd waarin ik zelf leefde en dan komt het niet goed tot zijn recht. Mijn vader was erg trots dat ik dit boek zo jong al gelezen had en ik heb dan ook nooit gedurfd om te vragen wat . In 1995 is er een toneelstuk gemaakt op basis van dit boek, waar ik (opnieuw met mijn vader) heen ben geweest. Daarna heb ik het boek nog een keer herlezen en ik vind absoluut niet dat ik slimmer ben geworden dan toen ik nog in groep 7 zat, maar ik vind het boek nu wel leuker. Verdieping
Samenvatting
Het genre waaronder dit boek het beste is te vangen is een Autobiografische roman. Het is geschreven in een personaal perspectief en de lezer beleeft alle delen door Frits. De tijd die in het boek beschreven wordt is heel nauwkeurig aan te geven. Het verhaal loopt van 20 december 1946 tot aan het nieuwe jaar. Alle gebeurtenissen vinden in chronologische volgorde plaats, alhoewel in de gedachtewereld van de figuren er wel sprake is van aandacht voor het verleden of de toekomst, maar er vinden geen echte tijdssprongen plaats. Op zoek naar de thematiek
Toen Gerard van het Reve 23 was, vertelde een psychiater aan hem dat hij op moest schrijven wat hem dwars zat. Zo is dit boek ontstaan. Frits van Egters is in het echte leven Gerard van het Reve die afrekent met zijn jeugd. De verhaallijn is nauwelijks aanwezig. Dit boek is heel bijzonder geschreven, maar er zit geen verhaal in. Van het Reve geeft dit ook zelf toe. Toch is dit boek prachtig om te lezen. Het is erg knap om zo boeiend te schrijven over complete lucht, en als van het Reve per ongeluk over iets interessants begint is het om je vingers bij op te eten. Plaats in de literatuurgeschiedenis
Gerard van Het Reve heeft veel boeken geschreven en is erg beroemd in Nederland. Hij heeft een tijd geprobeerd om in het Engels te schrijven, maar hij is nooit echt doorgebroken buiten Nederland. Gerard van Het Reve heeft veel opschudding veroorzaakt in Nederland en wordt in mijn geschiedenisboekje genoemd als iemand die veel heeft gedaan om de ontzuiling van ons land te bevorderen. Hij heeft God vergeleken met een ezel met wie hij anale seks heeft gehad, maar aan de andere kant houdt hij stevig vast aan zijn christelijke geloof. Ik heb meerdere boeken van hem gelezen. Bijvoorbeeld: Tien vrolijke verhalen (oorspronkelijke uitgave: 1961) Vier wintervertellingen (oorspronkelijke uitgave: 1963) Oud en Eenzaam (oorspronkelijke uitgave: 1976) De vierde man (oorspronkelijke uitgave: 1981) Beoordeling
Van het Reve schrijft over de slechtheid van mensen en over verveling en worstelen met het leven, maar hij neemt meestal niet de moeite om een plot te maken. Hij denkt zelf dat dit ook niet nodig is omdat hij zulke mooie zinnen kan maken. Omdat talen voortdurend veranderen en vooral het Nederlands veel spellingshervormingen en een toevloed aan buitenlandse leenwoorden kent, denk ik dat Reve zijn taalgebruik er niet voor zal zorgen dat hij over een paar eeuwen nog gelezen wordt. Ik denk dat een vergelijking met het Shakesperaanse Engels hier op zijn plaats is. De reden waarom we Shakespeare nu nog zo goed kennen licht niet in het feit dat Engels door de loop van de jaren minder veranderd, maar in het feit dat Shakespeare veel beter uitgewerkte verhaallijnen heeft. Ik denk dat een moderne adaptatie van Reve onleesbaar zou worden en er is te weinig ontwikkeling om bijvoorbeeld het verhaal over te kunnen plaatsen naar een andere periode. Dit werk is onlosmakelijk verbonden met de vijftigerjaren en daardoor is het enorm bekend, maar tegelijkertijd is dat ook een zwakte. Er zal een tijd komen waarin dit boek alleen door historici nog gretig gelezen zal worden en dat is jammer.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden