Boekverslag: De asielzoeker
De asielzoeker, Arnon Grunberg, Amsterdam 2003 (13e druk), roman, 352 pagina’s

Samenvatting:
 Het verhaal gaat over Christian Beck, een man die vooral in zijn eigen gedachtenwereld leeft. Hij gedraagt zich niet zoals ‘normale’ mensen zich gedragen, hij heeft zijn eigen ideeën en opvattingen over de wereld en de mensheid. Hij ziet zichzelf als een ontmaskeraar, het leven heeft volgens hem niets te bieden en geluk en hoop zijn volgens hem een doodlopende weg. Hij leeft liever een ongelukkig leven, dan zich de illusie te maken dat het leven zin heeft.
Het verhaal speelt zich op twee plaatsen af: in Eilat (Israël) waar Beck in het verleden woonde, en in Göttingen (Duitsland), waar hij tegenwoordig woont. Hij woont met zijn vriendin, die hij de Vogel noemt. Haar echte naam wordt niet genoemd in het verhaal. Hij beschouwt zijn vriendin als zijn vrouw, en noemt haar ook zo, hoewel ze nooit officieel getrouwd zijn. Zijn vrouw weet niet echt hoe ze met Beck’s gedrag om moet gaan, maar omdat ze al zo lang bij elkaar zijn heeft ze ermee leren leven.

Toen Beck en zijn vrouw jonger waren woonden ze een aantal jaar in Eilat, Israël. Ze zijn daar omdat zijn vrouw voor haar werk als laborante onderzoek doet in de woestijn. Beck is werkeloos. Hij was vroeger schrijver van thrillers, zo schreef hij bijvoorbeeld een bloederig verhaal over een aanslag op het bordeel Yab Yum in Amsterdam. In Eilat vult Beck zijn dagen met door de stad wandelen en het plaatselijke bordeel bezoeken. Dit is nogal opmerkelijk, omdat hij in geen jaren seksueel actief is geweest met zijn vrouw, maar wel naar prostituees gaat. De reden waarom hij niet meer met zijn vrouw naar bed gaat, is omdat hij haar als een plaatsvervangende moeder of zus is gaan zien, en zich dus niet seksueel aangetrokken tot haar voelt.
Als het oorlog wordt in Eilat, gaan Beck en zijn vrouw in Duitsland wonen. Beck’s vrouw gaat thuis werken en Beck wordt vertaler van gebruiksaanwijzingen. Zo leven ze jarenlang een beetje langs elkaar heen. Op een ochtend vertelt de Vogel dat ze ziek is, en na onderzoeken in het ziekenhuis blijkt dat ze kanker heeft, en niet meer zo lang te leven heeft. Vanaf dit moment neemt Beck’s leven een grote wending. Beck’s vrouw vertelt hem op een dag dat ze met een asielzoeker gaat trouwen, zodat hij een verblijfsvergunning kan krijgen. Beck reageert hier heel rustig op, hij vindt het een prima idee. Zo gezegd, zo gedaan, en op een dag is het zover: Beck’s vrouw trouwt met Raffi, een Algerijn. Ze gaan met z’n drieën in het huis van Beck en zijn vrouw wonen; de asielzoeker slaapt bij Beck’s vrouw in bed en Beck maakt een bed op onder de kapstok.
In de tijd die Beck’s vrouw nog over heeft, wil ze graag nog wat dingen doen die ze nog nooit gedaan heeft. Zo wil ze bijvoorbeeld nog eens geitenkaas leren maken, en dus gaan Beck, zijn vrouw en de asielzoeker naar een boerderij in Frankrijk om in een week geitenkaas te leren maken.
Daarna gaat de Vogel heel snel achteruit, ze eet niet meer en drinkt niet meer. De dokters willen haar graag in het ziekenhuis houden, maar de Vogel wil graag thuis sterven. Diezelfde dag nog overlijdt ze.
Een paar maanden later wordt in Amsterdam een aanslag gepleegd in het bordeel Yab Yum, precies zoals Beck vroeger in zijn verhaal heeft beschreven. De pers zit meteen op zijn nek en hij wordt met telefoontjes bestookt; ieder televisieprogramma wil hem interviewen. Hoewel hij het niet van plan was, gaat Beck op een van de verzoeken in, en hij gaat naar een televisieshow in Nederland. In deze show legt de interviewster de schuld voor de aanslag bij hem, en ook rakelt ze een incident op van vroeger, Beck had namelijk lang geleden in Eilat een prostituee mishandeld. Beck weet niet wat hem overkomt, en loopt de show uit. Vanaf dit moment is hij echt een gebroken man, en het boek eindigt met Beck die in de kleren van zijn vrouw buiten door de regen loopt, met de gedachte dat nu alles verloren is.
Bron: http://www.scholieren.com/boekverslagen/17499

Het boek bestaat uit 14 genummerde hoofdstukken
De hoofdpersoon in het boek is Beck, hij is een wereldvreemde oudere man die de hoop in alles heeft opgegeven. Hij vindt alles wat er met hem gebeurt wel goed, ook als zijn vriendin met een andere man wil trouwen, hij vraagt alleen wanneer de trouwerij dan is. Meestal probeert hij het andere mensen naar de zin te maken en niet moeilijk te doen, hij zegt ook erg weinig.
De vogel is de vriendin/vrouw van Beck, ze is erg begaan met de armen en zamelt daarom af en toe kleren in. Zij krijgt kanker, trouwt met de asielzoeker en aan het eind van het boek sterft ze aan de kanker. De asielzoeker (Raffi) trouwt met de vogel en gaat dan samenwonen met Beck en de vogel. Hij is een erg zwijgzame man en je komt weinig over hem te weten. Verder komen in het boek nog een bordeelhoudster voor en een hoer waar Beck in Eilat vaak heen gaat.

Het thema van het boek is vervreemding van de wereld, en wat Beck daardoor allemaal doet en denkt.
Het verhaal speelt zich af rond 1980 als het over Eilat gaat, en rond 2000 als het in Göttingen speelt. De vertelde tijd in het verhaal is ongeveer 2 keer een jaar, met ong. 20 jaar daar tussen. Er komen veel flashbacks voor die allemaal over Beck’s tijd in Eilat gaan, dit zijn ongeveer de helft van alle hoofdstukken.
De plaatsen waar het boek zich vooral afspeelt zijn het huis van Beck in Göttingen en Eilat, het bordeel waar Beck in Eilat naar toe gaat en de steden zelf zijn de andere plekken. De plekken hebben geen symbolische betekenis en het zijn logische plekken gezien het verhaal. Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief van Beck en daardoor kom je erg veel te weten over zijn gedachtengang en ga je hem beter begrijpen.
Wat de schrijver voor bedoelingen had toen hij dit boek schreef weet ik niet, misschien wou hij zeggen dat asielzoekers beter behandeld moeten worden, of dat je over alles moet blijven nadenken zoals Beck doet. Het is mijn in ieder geval niet duidelijk geworden. Het boek is meestal goed te lezen, maar op sommige bladzijden wordt er te lang gefilosofeerd en word het moeilijk te begrijpen. Er komen weinig moeilijke woorden in voor en de zinsbouw is ook makkelijk.
De titel ‘de asielzoeker’ wijst erop dat de hoofdpersoon waarschijnlijk een asielzoeker is, maar dit is totaal niet zo, de asielzoeker heeft juist een erg kleine rol in het verhaal. Misschien bedoelt de schrijver ermee dat Beck voor alles vlucht, en dus ook een soort asielzoeker is. Het motto is ‘Voor Marianne’ , waarschijnlijk is dit de vrouw van de schrijver.

Eigen mening.
Ik vond het boek vooral erg treurig, er gebeuren nooit leuke of grappige dingen en de meeste gedachten van Beck zijn triest. Ook de kanker die zijn vrouw krijgt draagt hieraan bij. Een paar momenten zijn wel grappig, maar alleen omdat Beck er op een aparte manier over denkt, bijvoorbeeld als zijn vrouw wil trouwen. Er komen ook weinig dialogen voor, de meeste tijd lees je wat Beck denkt of doet, en na een tijdje word dat erg saai.
De titel vond ik achteraf best raar, want de asielzoeker komt bijna niet voor in het verhaal, dus ik had een heel ander boek verwacht. Het deel over Eilat vond ik het leukste stuk, omdat daar meer dingen in gebeuren en je ziet daar hoe Beck langzaam verandert in de man die hij later wordt. Ik vond het een redelijk boek, niet leuk maar wel goed om een keer te lezen.