De asielzoeker
Algemene informatie
Schrijver: Arnon Grunberg
Jaar van uitgave: 2003
Genre: psychologische roman
Verteltijd: 352 pagina’s
Eerste zin
‘De vogel is ziek.’
Samenvatting
Het verhaal gaat over Christian Beck. Hij woont met zijn vrouw in Eilat, een stadje in Israël. Zijn vrouw werkt in de woestijn en is meestal daar ook te vinden. Beck was schrijver, maar daar is hij al een tijdje mee gestopt. Nu wandelt hij vooral door Eilat. Hij bezoekt iedere dag de Salon, een bordeel. Hij is daar vaste klant en hoeft altijd pas te betalen als het hem uit komt. Hij en zijn vrouw hebben ook al 4 jaar geen seks gehad, dat stoort zijn vrouw wel een beetje. Beck houdt echter wel van zijn vrouw, alleen dan als zus, moeder, oma en vriendin. En als zijn vrouw ernaar vraagt, weet hij daar eerst geen antwoord op. Later geeft hij daar wel een verklaring voor, maar dat vindt zijn vrouw geen goede verklaring. Ze krijgen ruzie: ze trekken elkaar de haren uit het hoofd en zitten onder de schrammen. Hij gaat na de ruzie weer naar de salon. Als hij thuiskomt, zit er opeens een vreemde, mismaakte man in huis. Zijn vrouw zegt dat ze hem onderweg tegen kwam en hem mee heeft genomen om hem een onderdak te geven. Die nacht moest Beck op een matras liggen te slapen omdat de mismaakte in zijn bed moest liggen. Toen het ochtend werd, vroeg Beck nogmaals aan zijn vrouw waarom ze die mismaakte in huis haalde. Ze kregen weer ruzie en de mismaakte vluchtte. Zijn vrouw zei tegen Beck dat hij Simon heette en ze wou graag mensen helpen die niet meer alles waren dan dat ze waren geweest. Beck ging weer naar de salon. Hij was zo boos, dat hij dit keer een hoer uitzocht die niet zo mooi was: Sosha. Toen hij thuiskwam, vond hij allemaal kleren. Zijn vrouw had weer een bui dat ze kleren ging inzamelen. Dat had ze wel vaker. Hij ging haar helpen met sorteren. Hij ging weer op een middag naar de salon. Het was er nu extra druk omdat de oorlog bijna uitbraak en iedereen dacht dat hij of zij wel veilig zou zijn in Eilat. Hij was er nog maar net of het luchtalarm ging af. De Georgische eigenaresse hield iedereen in bedwang en deelde gasmaskers uit. Iedereen moest naar de schuilkelder. Na een paar weken voorbij gegaan heeft Beck besloten om uit Eilat te gaan. Hij koopt een ticket en gaat nog een keer naar de salon. Daar kiest hij weer Sosha uit en ze vreeën weer. Na het vrijen maakte Sosha haar geslacht schoon en het bloedde. Sosha werd helemaal hysterisch ze zei dat hij haar had opengescheurd. Ze pakte een hamer en zwaaide er mee. Beck pakte een schroevendraaier en stak die in Sosha’s oog. Toen de politie kwam moest hij mee naar het politiebureau. Hij moest een verklaring afleggen aan Ron, de agent, alleen het drong nog niet helemaal tot hem door. Ron wou zo snel mogelijk van hem af en zei dat ze het beter maar op zelfverdediging konden houden was voor iedereen het beste. Beck was daar het niet mee eens. Uiteindelijk kwamen ze tot de conclusie dat er niet echt een woord voor was en Ron besloot er iets van te maken waardoor Beck niet hoefde te zitten. Beck was het er niet echt mee eens. Na 6 dagen niks gehoord te hebben van het politiebureau, besloot Beck er zelf heen te gaan. Daar praatte hij weer met Ron en Ron zei dat hij niet hoefde te zitten en dat Beck beter maar uit Eilat zou kunnen vertrekken. Eenmaal weer thuis vertelde zijn vrouw dat ze in Göttingen verder kon werken met haar project. Ze verhuisden naar Göttingen en daar gaat het heden verder. Beck is in Göttingen gaan werken bij een vertaalbureau waar hij gebruiksaanwijzingen vertaalt. Na een paar jaar in Göttingen te wonen constateren ze bij Becks vrouw baarmoederhalskanker. Beck kan het bijna niet geloven en heeft de tijd nodig om eraan te wennen. Op een dag komt Beck weer thuis en zegt zijn vrouw dat ze wil trouwen. Niet met Beck, maar met een asielzoeker, zodat hij een verblijfsvergunning krijgt. Ze gaan naar het gemeentehuis en daar trouwt ze met een jonge asielzoeker. Hij gaat na de trouwerij mee naar huis. Daar slaapt hij in Becks bed. Beck moet zelf onder de kapstok slapen. Na een paar weken vraagt Beck aan de vogel wat ze nou nog eens echt wil doen. Ze wil geitenkaas maken. Ze gaan naar een boerderij in Frankrijk waar ze Wil en haar zuster Alexandra aantreffen. Ze leerden in die week geitenkaas maken en ze kwamen er langzaam achter dat Wil steeds gekker werd. Na de week vertrokken ze terug Göttingen. Daarna ging het heel snel met de vogel. De dokter had tegen Beck gezegd dat ze beter in het ziekenhuis nu kon zijn. De volgende dag stond er een ambulance voor de deur om de vogel op te halen. In het ziekenhuis kwam de vogel weer bij en zei dat ze naar huis wou. Beck zei dat het niet kon. Maar na een paar minuten besloten ze om toch weg te gaan. Thuis zaten ze met zijn drieën op de bank. De vogel sliep en lag met de voeten op Beck en met het hoofd op de asielzoeker. Beck las voor uit een boek over de val van het Romeinse Rijk, maar na tot de volgende dag tot de middag hebben voorgelezen dringt het tot Beck door dat ze al was overleden. Na een paar dagen was de crematie. Een paar maanden later was er een aanslag op bordeel Yab Yum gepleegd. Daar had een travestiet zich op geblazen. Beck had ooit een artikel geschreven over Yab Yum, ‘De kinderen van Yab Yum’, en daar beschreef hij dat een man zich ook had opgeblazen. Naar aanleiding van het artikel vroeg een journalist hem om een interview. Die schreef weer een artikel over Beck, maar het klopte niet helemaal. Toen belde er een televisieshow: Beck besloot om daar zijn verhaal recht te zetten. De show had alles uitgezocht wat Beck had gedaan. Zo kwamen ze midden in het gesprek op Eilat en dat Beck daar een vrouw heeft mishandeld, Sosha. De volgende dag checkt hij uit en gaat weer naar Göttingen. De volgende dagen krijgt hij allemaal telefoontjes van de televisie, radio en kranten. Beck besluit om er niet op in te gaan en gaat gewoon weer aan het werk. Op een dag dat Beck thuiskomt van het werk, staat de asielzoeker met een tas in de keuken. De asielzoeker wil zijn volk bevrijden. Dagen gaan voorbij en Beck zit maar wat eenzaam te wachten tot de asielzoeker weer terugkomt. Op een dag heeft hij geen zin meer. Hij pakt de pyjama van zijn vrouw, doet haar slippers aan, gaat naar het park en gaat zitten midden in de regen. En zo denkt hij dat hij alles is verloren wat er nog was.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden