De arkvaarders door Anne Provoost

Inhoudsopgave Zakelijke gegevens. Korte uitleg waarom het boek gekozen is. Eerst persoonlijke reactie. Samenvatting
Grondige beschrijving van je leeservaring. Verwerkingsopdracht. Informatie over de schrijver. Recensie over het gelezen boek. Zakelijke Gegevens Titel: De Arkvaarders. Schrijver: Anne Provoost. Uitgever: Querido’s Uitgeverij B.V. 1e Druk: 2001 Korte uitleg waarom het boek gekozen is Ik wist geen boek om te lezen en toen zag ik dat ik dit boek ook nog had. Ik had dit boek al een keer eerder gelezen maar was een beetje vergeten waar het over ging. Ik las dus weer eens de achterkant en toen vond ik het meteen weer leuk om een keertje te lezen. Ik heb dit boek ook gekozen omdat het me een geschikt boek leek om een boekverslag over te maken. Ik wist van tevoren dat het een erg moeilijk boek was maar dat sprak me juist wel aan. Ik vond het onderwerp erg apart en je komt het niet vaak tegen in boeken. Je hebt wel veel geschiedenis- boeken natuurlijk maar dit is toch meer een bijbels verhaal maar niet zo saai verteld. Maar het interesseert me toch wel dat het in het verleden speelt. Vaak vind ik geschiedenis boeken erg saai maar bij deze was dat niet zo omdat het op een heel andere manier verteld wordt. Ik vond het ook niet zo’n belachelijk dik boek. Het leek me ook een bekend boek waar ik veel informatie over kon vinden wat meestal wel handig is voor een samenvatting en andere onderdelen. Het is ook niet zo’n uitgebreid boek met bijvoorbeeld heel veel hoofdpersonen. Zo kan je het makkelijk samenvatten. Zo heb ik uiteindelijk het boek gekozen.
Eerste persoonlijke reactie Ik vond dit boek erg spannend. Omdat je heel vaak verder wilt lezen en niet wilt stoppen. Dat had ik bijvoorbeeld erg bij het stukje waar de rakboot van Re-jana en haar vader kapot wordt gemaakt door Sem. Je wilt dan erg graag weten of Re-Jana en haar vader wel overleven en wil je heel erg graag doorlezen. Er zijn ook erg veel stukjes in het boek waar je de afloop niet kan voorspellen, dat vind ik altijd erg belangrijk. Je merkt ook dat je heel duidelijk gevoelens van spanning kan opmerken bij bijvoorbeeld de hoofdpersoon. Dit merk je erg in het stukje wanneer Put verteld dat er een geheimen schuilplaats in de ark zit. Dan merk je dat Re-Jana dat zelf een heel erg spannend moment vindt. Ik vond het ook een heel erg lastig boek. Omdat je bij sommige stukjes echt heel erg goed op moet letten n het soms nog een keertje over moet lezen omdat je het anders niet goed snapt. Dat had ik bijvoorbeeld bij het stukje waar Tahneses door het vuur loopt en iedereen denkt dat ze dood is maar dat ze na een paar dagen opeens in de kamer staat waar Re-Jana binnenloopt en dan blijkt ze opeens nog te leven. Als je dan niet goed oplet begrijp je er echt niks mee van. Je kwam soms ook moeilijke woorden tegen maar ook worden die ze vroeger veel gebruikte bijvoorbeeld van het woordje ‘opsmuk’ had ik nog nooit gehoord. Ik wist niet dat dat make-up betekend. De zinsopbouw vond ik soms ook erg lastig. Ik vond het ook een erg zielig boek af en toe. Omdat er in sommige stukjes mensen overlijden en de nabestaande er groot verdriet van hebben of het niet goed kunnen verwerken. Dat zie je goed wanneer de vader van Put opgegeten wordt door een tijger. Hij is dan erg teruggetrokken en kan er niet goed overpraten, hetzelfde gebeurt als de moeder van Re-Jana verbrand wordt. Ze trekt zich dan erg terug maar kan geen goede plek vinden om haar verdriet te verwerken. Er worden ook veel mensen van elkaar gescheiden. Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer Re-Jana wel gered wordt door Cham en dus wel mee kan op de boot maar de vader van Re-Jana niet. Re-Jana wil hierdoor bijvoorbeeld niet meer eten en verraadt zichzelf door heel hard te gaan zingen terwijl niemand haar mag horen. Ook Put heeft er moeite mee dat hij gescheiden is van Re-Jana en Re-Jana’s vader. Hierdoor is hij heel teruggetrokken en laat hij zich aan niemand zien. Je kan ook hele erg goed merken wanneer de personages verdriet hebben. Dat kan je namelijk heel goed zien aan hoe de schrijfster de gevoelens van de personages beschrijft. Samenvatting Met haar ouders trekt Re Jana weg van de moerassen waar het water blijft stijgen en de visvangsten rotten. Het leven wordt er te moeilijk vooral voor Re Jana’s lamme moeder. In een ver woestijnachtig gebied schijnt iemand een reusachtig schip te bouwen, die bouwheer kan best iemand met verstand van boten gebruiken, het is daar waar dat de familie heen trekt. Alhoewel de buitenwereld lacht om dit schip gaan ze toch door met hun tocht. Het enorme houten schip midden in de woestijn en al de mensen die er omheen leven is een heel raar idee. Re Jana's vader wordt de rechterhand van de bouwheer en zijn zonen Cham, Sem en Jafeth. Re Jana, een aantrekkelijk meisje op de grens van volwassenheid, weet zich onmisbaar te maken op de werf. Ze leert dit bizarre volk, dat maar in één god gelooft, zuiver water en geurende oliën kennen die ze uit haar thuisland heeft meegenomen. Ze is de draagster van het geheim van een bron met het zuiverste water uit de streek. In deze tijd wordt de gene die het zuiverste water heeft met de beste man uitgeduwd. Cham, de jongste zoon van de bouwheer, bezwijkt onder haar charmes. Cham maakt haar duidelijk dat zijn god de wereld onder water wil zetten, dit is het onheil waar alle arkbouwers voor vrezen. De plaatsen op de ark zijn voorbehouden aan de bouwheer en de zonen. De ijverigen die aan deze ark meebouwen, hebben geen schijn van kans om mee te varen met deze ark. Wie achterblijft krijgt de verdrinkingsdood. Toch kan de jongste zoon zijn gevoelens niet aan de kant zetten voor Re Jana en belooft haar een plaats in “de Ark”. Maar dan verschijnt Neelata die voorbestemd is om Chams vrouw te worden. Zij krijgt Re Jana’s plaats op de ark. Re Jana's vader krijgt argwaan en besluit een eigen rakboot te bouwen voor zijn gezin en een sterfboot voor zijn lamme vrouw. Hij geeft raad aan iedereen om ook een rakboot te maken maar niemand neemt hem serieus. Het onheil laat inmiddels op zich wachten en raakt heel even bijna vergeten. Tot er meeuwen verschijnen, vreemde diersoorten en toenemende vochtigheid. Eerst blijft het bij wat lichte druppels. De ark wordt in versneld tempo afgewerkt. Het hameren, kloppen, ratelen en trillen van boren, al die geluiden die tot dan toe voor een steeds vertrouwder geluid zorgden, houden plots op. Het schip is klaar. Met de komst van de grote regens wordt de ark volgestouwd met voorraden en de door de Onnoembare voorgeschreven dieren. Ten slotte gaan ook de uitverkorenen aan boord. Re-Jana en Put, een kind dat ze opvoeden omdat zijn vader omgekomen is, zitten als verstekelingen verborgen. De paniek van de achterblijvers is enorm. Re-Jana’s vader zijn gebouwde rakboot wordt kapotgeslagen door Sem, een zoon van de bouwheer. De kletterende hagel, de dolle beesten en mensen die wanhopig de ark bestormen of proberen te beklimmen, zorgen voor totale paniek en wanorde. De lange tochten van eindeloos wachten op het beloofde paradijs breekt aan, een kwellende periode. Een tijd waarin het Re-Jana veel denkt aan haar geliefde vader en moeder. Vele vragen spoken in haar hoofd rond: “Is mijn vader nog in leven?” en ”Waar is Put?”. Het vooruitzicht naar land of een teken van leven is elke dag, elke week minder. De bouwheer en de zonen verliezen de moed en hebben pijn en honger. Het gevolg van deze situatie is dat na een paar weken, de voedselvoorraad vermindert en ze moeten het uiteindelijk stellen met verdorven voedsel. Re Jana die opgesloten is in de kooi van de dodo’s, krijgt in het begin elke
dag bezoek van Cham met eten en water. Cham komt en keer naar Re-Jana toe en verteld haar
dat haar vader nog in leven is en naast hen vaart in een papyrus boot. Op een nacht klimt Re-Jana met een touw van de boot af en gaat naar haar vader toe maar die stuurt haar terug. Hij ziet als eerste dat ze zwanger is. Na een tijdje bevalt ze. Cham en Re-Jana hebben een zoon genaamd Kanaän! Opeens voelt iedereen een schok. Ze zijn aangekomen in “het nieuwe land”. Daar krijgt Cham ruzie met de bouwheer en vertrekt met Re-Jana en hun zoon naar een ander stuk van het nieuwe land. Grondige beschrijving van leeservaring: Onderwerp: Vraag 1: Heb je door het lezen van dit boek iets geleerd? Wat? Dit boek heeft me laten zien dat je een verhaal uit de bijbel heel mooi en duidelijk kan vertellen. Ook al is het niet precies hetzelfde en heb je de bijbel nog nooit gelezen. Ik heb ook geleerd hoe verschillende bevolkingsgroepen over elkaar kunnen denken. En hoe ze bijvoorbeeld met hun goden omgaan. Ook heb ik goed kunnen zien hoe erg ze daar leven in betere en slechtere groepen in een bevolkingsgroep. Bijvoorbeeld de bouwheer en zijn zonen zijn beter dan de mensen die meehelpen om de ark te bouwen. Ik had ook nog nooit de bijbel gelezen dus het verhaal van de Ark van Noach kende ik vaag maar nu weet ik er meer over en snap ik het beter
Vraag 2: Verwachte je dat het onderwerp op deze manier uitgewerkt zou worden? Wat vond je verrassend of bijzonder aan de uitwerking? Het verhaal is gebaseerd op het ‘De Ark van Noach’. Dat je dit verhaal zo leuk, mooi en overzichtelijk kan vertellen viel me wel erg op. Ik vond het heel apart verteld. Het verrassendste vond ik dat je zo’n bekend verhaal toch weer heel ‘nieuw’ kan laten lijken.
Gebeurtenissen: Vraag 1: Bevat het verhaal voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien? Ja, er gebeurt zo veel. De gebeurtenissen worden heel mooi en duidelijk beschreven. Ze komen ook niet al te snel achter elkaar. Er wordt voldoende over de gebeurtenissen verteld dat je ze helemaal begrijpt. Er zijn wel veel gebeurtenissen maar ze zijn goed van elkaar te onderscheiden dat je ze toch als weer iets heel nieuws ziet. Vraag 2: Komen de gebeurtenissen logisch uit elkaar voort of is het verband moeilijk te verklaren? Het verhaal is op de goede volgorde verteld dus de gebeurtenissen ook. Je kan heel duidelijk zien wat de gebeurtenissen met elkaar te maken hebben en hoe ze ontstaan uit een andere gebeurtenis. Soms moet je wel goed opletten maar er zit wel een verband in. Personages: Vraag 1: Hebben de personages eigenschappen die je bewonderd, gewoon vind of juist verafschuwt? Ik vind de gewoontes van de dwerg(een soort hulpje van de bouwheer) erg vies omdat hij rare dingen doet zoals zeggen dat hij niet eet maar dan na het eten als niemand het ziet heel erg goor en snel alle potten leeg eet. Ook hoe hij doet vind ik heel raar en geheimzinnig. Ik vind hem toch wel een van de ergste personages uit het boek. Van de Rrattika (een bevolkingsgroep in de woestijn) vind ik de eigenschappen raar en vies. Zoals de mensen zich wassen in een poel waar ook dieren naast of in staan. En ze slapen niet in een huis maar hooguit in een tent of op de grond in de buitenlucht. De moerasmensen bewonder ik omdat ze zo goed met oliën omgaan en best hygiënisch zijn. Hun talent voor water vind ik ook bijzonder. Re-Jana kan heel goed met oliën omgaan en is goed in het zoeken van het zuiverste water. Dat vind ik erg knap. Ook hoe zorgzaam ze met haar moeder omgaat vind erg goed. Ze verzorgt haar goed en met veel liefde. Vraag 2: Welke personages gingen voor je leven en welke niet? Welke lijken op echte mensen? Re-Jana, Cham en Put vond ik toch wel de belangrijkste mensen uit het boek. Re-Jana had veel problemen en die begreep ik en leefde er erg in mee. Cham had het moeilijk met zijn familie want hij was de jongste en werd vaak als een klein kind beschouwd en de liefde die hij voor Re-Jana voelde vond ik ook erg belangrijk. Put had het heel erg moeilijk met zijn overleden vader en dat vond ik erg zielig voor hem. Vooral omdat hij zich moest aanpassen aan een nieuw gezin en niet wist wie hij nou eigenlijk het aardigst vond. Hij moest ook zo veel dingen verzwijgen wat hij eigenlijk helemaal niet kon. Voor zo’n klein jongetje waren er gewoon veel te veel problemen die hij niet allemaal snapte. Dat vond ik erg zielig en daarom vond ik hem ook een heel belangrijk persoon in het boek. Alle personages lijken op echte mensen behalve de dwerg vind ik erg raar en komt niet echt voor. Natuurlijk gedroegen ze zich niet als de meeste mensen nu maar voor die tijd vond ik ze nog best wel normaal vooral gezien de omstandigheden. Opbouw: Vraag 1: Zitten er veel terugblikken of herinneringen in het verhaal? Wat vind je daarvan? Er zitten geen terugblikken in het verhaal en dat vind ik zelf altijd erg prettig omdat het verhaal dan voor mij duidelijker is. Het boek is al erg moeilijk en als je er dan ook nog eens terugblikken in zou hebben, zou het helemaal onduidelijk worden. Herinneringen komen er ook nauwelijks in voor. Ze denken wel eens aan hoe het vroeger was maar veel doen ze dat niet. Ze denken meer aan wat er allemaal gaat gebeuren en wat ze er aan moeten doen. Dat vind ik zelf altijd belangrijker. Ik vind het hierdoor een duidelijk boek. Deze opbouw vind ik altijd erg prettig. Vraag 2: Wat vind je van het eind? Blijft er te veel onduidelijk? Ik vind wel dat het heel plots is afgelopen. Ze had het iets mooier en duidelijker kunnen laten eindigen. Na het eind krijg je nog een stukje hoe alles verder afloopt wat de personen betreft maar dat bestaat voornamelijk uit namen wat erg onduidelijk verteld wordt. Ik zou graag willen weten wat er bijvoorbeeld met Cham en Re-Jana gebeurt en niet wat er met hun zoon gebeurt. Verder wat er met Put en Re-Jana’s vader gebeurt maar dat wordt ook niet duidelijk verteld. Je krijgt wel weer te weten wat er gebeurt met de twee broers van Cham en hun vrouwen maar dat interesseert me ook niet zo. En daarna krijg je nog een heel verslag van de kinderen van de kinderen. Dat is echt heel erg onduidelijk! Ze hadden er beter dingen kunnen vertellen over de personages die in het hele boek belangrijk zijn geweest en niet over de mensen die er nauwelijks of niet in voor zijn gekomen! Ik vond het een slecht einde! Taalgebruik: Vraag 1: Hoe vind je de verhouding tussen beschrijving, gesprekken en weergave van gedachten en gevoelens? Ik vind dat de gesprekken heel duidelijk beschreven worden. Je weet vaak precies waar ze het over hebben. De gevoelens van de hoofdpersoon kan je heel duidelijk merken en worden goed beschreven, je kan ook goed zien wat ze van bepaalde gesprekken vind. Vooral doordat goed beschreven wordt wat ze doet. Dus niet zo zeer wat ze precies denkt maar op de manier waarop ze op dingen reageert kan je heel duidelijk merken wat ze voelt. Bij de andere personages kan je minder goed merken wat ze voelen. Vooral omdat je moeilijker kan zien wat ze met een reactie op een gesprek bedoelen. Dat komt omdat je van de hoofdpersoon veel meer haar karakter door hebt en haar eigenschappen dan die van de andere personages. De gevoelens worden heel duidelijk beschreven en je kan ook goed zien hoe iemand op zich bij of door een gesprek of gebeurtenis voelt. Vraag 2: Vind je het verhaal lastig om te lezen? Hoe komt dat? Ik vind het wel een lastig verhaal om te lezen. Dat komt bijvoorbeeld door zinsopbouw. En over sommige onderwerpen gaat ze heel erg lang door. Zodat het een beetje langdradig wordt en moeilijk te begrijpen. Ook de woorden die er in gebruikt worden zijn erg lastig. Veel woorden heb ik nog nooit van gehoord of zijn oude woorden. Maar omdat het zo moeilijk boek is vind ik het juist leuk om te lezen omdat je zo veel leert. Maar als je eenmaal door hebt waar een bepaald stukje overgaat kan je wel weer een hele tijd doorlezen omdat ze vaak op dezelfde worden terugkomt. Het is ook een lastig boek omdat er soms heel veel gebeurt en de gebeurtenissen met elkaar te maken hebben. Als een stukje uit ene gebeurtenis niet snapt is er grote kans dat je de volgende gebeurtenis ook niet snapt. Dat is best lastig maar wel leuk! Verwerkingsopdracht Ik heb voor opdracht 1 gekozen: Bespreek de personen, de rollen die ze spelen en laat zien welke relaties er bestaan en of die veranderen. Personen: *Alem-de-voddige: Helpt Re-Jana, haar vader en haar lamme moeder als spoorzoeker naar de woestijn. Zodat ze veilig aankomen. Hij heeft een zoontje Put. Ze stammen af van de Rrattika. Alem-de voddige wordt vooral een goede vriend van Re-Jana. Hij leert haar allerlei dingen zoals schuinkijken. *Put: Het zoontje van Alem-de-vodigge die na het overleiden van zijn vader bij Re-Jana,haar vadre en moeder komt wonen. Hij is erg terug getrokken en weet vaak niet goed wat hij wil. Hij “vervangt” het gestorven broertje van Re-Jana. Het gezin houdt van hem. *Re-Jana: De hoofdpersoon. Alles wordt uit haar positie en gedachten geschreven. Ze is heel zorgzaam voor haar moeder en Put en goed bevriend met haar vader en Cham. Ze heeft een talent voor water en oliën. Ze kent de bouwheer eerst niet goed maar wanneer Zaza overlijd op de ark neemt ze haar taak over en verzorgt de bouwheer. Ze doet zich eerst voor als jongen alleen Cham weet dat ze ene meisje is en haar ouders en Put. De andere merken pas laten wat de waarheid is. In de tijd dat ze een jongen is wast ze de zonen en weet een belangrijke bron waar zij het zuiverste water vandaan haalt dat in de woestijn is. *Vader van Re-Jana: Is de belangrijkste man bij het maken van de boot. Want hij heeft ene talent voor het bouwen van boten. Door hem wordt de boot goed gebouwd. Cham is zijn opdrachtgever. Het is een rustige man en heeft als eerste een oplossing voor alle mens en die niet mee kunnen met de Ark maar niemand luistert naar hem. Hij houd van Re-Jana en zijn vrouw. *Moeder van Re-Jana: Ze is lam. Ze kan alleen nog met haar linker ooglid knipperen en met haar ademhaling piepen als ze iets wil weten of zeggen. Ze ligt op een berrie en is heel erg mooi. Re-Jana neemt haar vaak mee als ze de zonen wast. Re-Jana, haar vader en zij zijn naar de woestijn gegaan omdat zij van het water weg wou bij de moerassen. *De bouwheer: Hij is de bouwer van de Ark. Hij is heel erg oud en lijdt aan verschillende vervelende kwaaltjes. De dwerg helpt hem met het genezen daarvan. Zaza is zijn vrouw en zorgt ook goed voor hem. Hij praat veel met de Onnoembare, hun God, en geeft zijn boodschappen door aan het volk. Hij weet ook dat er maar een paar mensen mee mogen op de ark maar verteld dat niet aan het volk. Hierdoor maakt hij zich niet geliefd bij bijvoorbeeld de vader van Re-Jana. Hij is de vader van Jafeth, Sem en Cham. *Zaza: De vrouw van de bouwheer. Ze is niet zo’n belangrijke personage is het boek. Ze is goed met kruiden en dat vind Re-Jana erg interessant. Ze is de moeder van Jafeth, Sem en Cham. Ze heeft het erg moeilijk met haar man in de loop van het verhaal. *Cham: De jongste zoon van de bouwheer. Hem worden vaak dingen niet verteld door zijn broers maar is wel de lieveling van de bouwheer. Re-Jana wast hem. Hij wordt verliefd op Re-Jana maar wordt uitgehuwd met Neelata. Hij vindt Neelata ook lief en mooi. Hij is de baas van het hout en opdrachtgever van onder anderen Re-Jana’s vader. Hij belooft veel dingen aan Re-Jana maar komt er veel niet na. Ondanks dat houd Re-Jana toch van hem. *Neelata: De vrouw van Cham. Ze kan het erg goed vinden met Put en ontdekt steeds als eerste de geheimen van Re-Jana. Re-Jana vindt haar niet echt aardig omdat ze zo veel met Put omgaat en met Cham trouwt terwijl ze niet van hem houd. Maar ze doet het voor een plekje op de Ark. *Sem: De middelste zoon van de bouwheer. Hij is baas van het gras. Hij is erg goed bevriend met Jafeth en vind Cham niet zo aardig. Re-Jana wast hem. *Zedebab: De vrouw van Sem. In de loop van het verhaal wordt ze gescheiden vaan haar tweeling zus omdat die niet mee mag op de Ark. Hierdoor heeft ze veel verdriet. Ze wordt niet zo veel besproken in het boek. *Jafeth: De oudste zoon van de bouwheer. Hij is de baas van de Pekputten. Hij is goed bevriend met Sem en ziet Cham als zijn kleine broertje en verteld hem daarom niet veel. Taneses is zijn vrouw. Re-Jana wast hem. *Taneses: De vrouw van Jafeth. In de Ark beveelt ze Re-Jana om dieren voor haar goden te slachten. Re-Jana doet dit maar vind het niet leuk. Taneses wil zichzelf vermoorden maar dat mislukt. Hierdoor heeft Jafeth veel verdriet. *De dwerg: Het is zo ongeveer de slaaf van de bouwheer. Hij verzorgt hem en is zijn boodschapper. De zonen vinden de dwerg er grappig. Maar hij liegt vaak. Het zegt bijvoorbeeld dat hij nooit eet maar als niemand kijkt eet hij heel vies alle restjes uit de potten. Na een tijdje blijkt dat hij niet mee mag op de Ark. Hij hangt zichzelf op. De bouwheer vindt dit heel erg maar Re-Jana en haar vader niet omdat Put had verteld dat er een geheime nis was waar hij bij was en dat zou hij weer aan de bouwheer vertellen en als dat was gebeurd was het niet goed afgelopen voor de vader van Re-Jana. Dus niet iedereen vond zijn dood even erg.
Informatie over de schrijver Anne Provoost werd geboren te Poperinge op 26 juli 1964. Ze groeide Woesten in de Westhoek in een gezin van vier kinderen. In haar jeugd schreef Anne Provoost heel veel: verhaaltjes en dagboeken. Toen ze Germaanse filologie ging studeren in Kortrijk en Leuven, nam ze zich voor om niet meer te schrijven. Maar toen ze een week ziek in bed lag, schreef ze een verhaal waarmee ze een verhalenwedstrijd won. Ze studeerde nog een jaar pedagogiek en ging toen met haar man mee naar de VS. Daar werkte ze in een kinderdagverblijf en schreef ze voor Amerikaanse en Vlaamse kindertijdschriften. Terug in Antwerpen werkte ze parttime voor een uitwisselingsorganisatie voor middelbare scholieren. Sinds midden 1995 is ze fulltime schrijver. Anne Provoost woont met haar man en drie kinderen in Antwerpen. In haar werk gaat ze vooral op zoek naar de complexe structuren van opgroeiende mensen, hun problemen, hun beïnvloedbaarheid. Haar boeken zijn rijk gestoffeerd met historisch materiaal. Boeken: 1990 Mijn tante is een grindewal (Houtekiet / 4e druk 1995) 1991 De wekker en het mes (Zwijsen) 1991 Niet uitlachen! (Zwijsen) 1993 Kauwgom voor de held (Zwijsen) 1994 Vallen (Houtekiet; Fontein / 16e druk 2001) 1997 De roos en het zwijn (Querido / 3e druk 1998) 2001 De arkvaarders (Querido) Bekroningen: 1991 Boekenleeuw voor Mijn tante is een grindewal
1995 Zilveren Griffel voor Vallen
1995 Gouden Uil voor Vallen
1995 Woutertje Pieterse prijs voor Vallen
1995 Boekenleeuw voor Vallen
1998 Boekenleeuw voor De roos en het zwijn
1998 Gouden Zoen voor De roos en het zwijn
2002 Boekenwelp voor De arkvaarders
2002 Gouden Zoen voor De arkvaarders Beschrijving van boeken van Anne Provoost. De wekker en het mes: Felix’ moeder is weggegaan met haar vriend. Sinds die tijd heeft Felix last van bedplassen. Zijn vriend Bram vindt dat hij geheimzinnig doet. Hij probeert achter het geheim te komen. Daarom durft Felix niet mee op schoolreis: stel je voor dat hij opeens weer in zijn bed plast! Kaugom voor de held: Viktors vader is kampioen hardloper. Viktor is reuzentrots op hem. Maar dan wordt zijn vader ervan verdacht dat hij doping gebruikt. Viktor wil niets meer van hem weten en vindt hem stom. Niet uitlachen!: Neel en Lien komen elkaar iedere dag in het zwembad tegen. Ze worden vriendinnen. Lien vertelt Neel dat ze bang is van een grotere jongen. Hij doet altijd zo raar. Dan blijkt ze Neels broer Stijn te bedoelen. Stijn is geestelijk gehandicapt. Al gauw begrijpt Lien dat ze niet bang voor hem hoeft te zijn. De arkvaarders: Als het water in de moerassen blijft stijgen, trekken Re Jana en haar ouders weg. Er schijnt iemand een reusachtig schip aan het bouwen te zijn, en daar willen ze naartoe. Re Jana´s vader wordt de rechterhand van de bouwheer van het schip, maar ook Re Jana krijgt een belangrijke taak. De roos en het zwijn: De Antwerpse Rosalena is heel mooi. Toch is ze niet tevreden, want haar schoonheid levert haar ook veel ellende op: afgunst, verwarring en angst. Ze leeft in eenzaamheid, samen met haar wrattenzwijntje. Dan ontmoet ze Thybeert, een wrede, verminkte man, met wie ze een liefdesrelatie krijgt. Mijn tante is een grindewal: Anna vindt haar nichtje Tara maar vreemd: ze draagt alleen rode T-shirts, spreekt in raadsels en is soms erg agressief. Als haar moeder zelfmoord pleegt, wordt dat nog erger. Op een dag strandt er een kudde grindewallen, een walvis-soort, op de kust. Tussen Tara en een biologe die dat onderzoekt ontstaat een vriendschap. En dan word duidelijk wat er met Tara aan de hand is! Vallen: Lucas en zijn moeder brengen hun vakantie door in het huis van zijn grootvader. Dit jaar is alles anders. Grootvader is overleden, en in de buurt wordt er over hem geroddeld. Lucas wil weten wat er waar is van die praatjes, maar zijn moeder wil er niet over praten. Ook Catlain, zijn buurmeisje, laat niets los. En dan gebeurt er iets wat alles op zijn kop zet. Recensie Ik heb deze Recensie gevonden op
www.verslagen.com daar heb ik gezocht op De Arkvaarders. Ik vond er een verslag met allerlei dingen zoals samenvatting etc., maar er was ook een krantenartikel een daar stond dit in: Anne Provoost schreef met ‘De arkvaarders’ een indrukwekkende mix van een historisch verhaal en een jeugdroman. De lezer bevindt zich tussen de chaos en het kabaal van de werf waar Noach zijn ark bouwt. Van de vele verhalen die er over God bestaan vind je er in de jeugdliteratuur weinig terug. Een opmerkelijk verschijnsel, omdat met name de verhalen uit het Oud Testament spannend, aangrijpend en betekenisvol zijn. Er zijn natuurlijk wel kinderbijbels in soorten en maten, maar daarin voel je niet diezelfde kracht. Zelden laat een schrijver zijn verbeeldingskracht los op de inhoud van de bijbel. Maar met De arkvaarders maakt Provoost daar een einde aan. We horen dat Noach, zijn zonen Sem, Cham en Jafeth en vier vrouwen de arkbewoners zijn. Geen woord over wat er zich in ruim tweehonderd dagen op de ark afspeelt. Genoeg ruimte voor een romanschrijver om dat in te vullen. Provoost maakte van Cham een astmatische man, gek op amandelen en kwelt de oude bouwheer (Noach) met buikzweren. De vrouwen krijgen namen en karakterinvulling. Provoost creëert ook nieuwe personages, waaronder de verteller: het meisje Re Jana. Zij is met haar ouders gevlucht uit de moerassen van Kanaän naar het vreemde volk dat in de woestijn een schip bouwt. De arkvaarders is een ongewoon rijk boek. Het snijdt zoveel aan, het is zo elegant geschreven, en het is zo adembenemend verteld dat het niet makkelijk is onberoerd te blijven. Het is uitgebracht als jeugdroman en het is te hopen dat veel ‘jeugd’ dit boek zal lezen. Maar jeugd of niet dit boek geeft voor ieder iets!