De amulet door Simone van der Vlugt

A.1.                                        Zakelijke gegevens

Titel: De amulet

Schrijfster: Simone van der Vlugt, geboren als Simone Watertor.

Uitgeverij: Lemniscaat in Rotterdam

Jaar eerste uitgave: 1995

Gebruikte druk: Vierde druk uit 2001

Omslagillustratie: Roelof van der Schans

Aantal bladzijden: 184

Aantal hoofdstukken: 11

Achterin staat een woordenlijst waar moeilijke woorden worden uitgelegd.

A.2.                                      Over de auteur

Simone van der Vlugt werd op 15 december 1966 in Hoorn geboren. Ze schreef al toen ze een tiener was. Nadat ze haar havodiploma had gehaald, volgde ze de lerarenopleiding voor Frans en Nederlands. Tijdens die opleiding kreeg ze lessen in creatief schrijven. Die spraken haar zo aan, dat ze nu zeker wist dat ze schrijfster wilde worden. Ze had een baan als secretaresse en ’s avonds werkte ze aan haar eerste boek. Die kwam in 1995 uit en heette ‘De amulet’. Omdat de reacties positief waren, zei ze haar baan op en werkte vanaf toen fulltime aan haar boeken. De jeugdromans van Simone van der Vlugt spelen zich allemaal in de geschiedenis af. Ze raakte geïnteresseerd in geschiedenis door de boeken van Thea Beckman die ze als kind las. Haar boeken komen vaak in de top vijf terecht bij de Kinderjury en Jonge Jury. Vanaf 2004 schrijft ze ook thrillers voor volwassenen. Inmiddels heeft ze al 27 boeken geschreven. Ze is getrouwd met Wim en heeft 2 kinderen, Friso en Esmée.

B.                                     Eerste persoonlijke reactie

We vonden dit verhaal erg spannend. Steeds wil je antwoord op een vraag. Het zet ons ook aan het denken, bijvoorbeeld waarom mensen elkaar op een brandstapel zetten. Het boek is ook verrassend. Steeds gebeurt er iets onverwachts. Het is vlot verteld, er zijn geen lange of moeilijke zinnen gebruikt. Soms staan er moeilijke woorden in, maar achterin het boek staat een lijst met een verklaring van vreemde woorden. Het boek is geschreven voor jongeren van dertien jaar of ouder. Het verhaal is erg interessant. Er wordt ook aandacht besteedt aan de vervolging van heksen in die tijd. Je kunt je goed inleven in het verhaal, omdat er vooral veel aandacht wordt besteedt aan de gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon. Sommige stukjes in het verhaal zijn ontroerend.

C.                                             Samenvatting

Het is 1630. De dertienjarige Nina Bauer woont met haar oom Thomas en haar tante Hanna in een bakkerij in Würzburg, in Beieren. De heksenvervolging is er in volle gang. De vader van Nina overleed toen ze een baby was en haar moeder is verbrand als heks. Daarom woont ze bij haar oom en tante. Nina heeft een gave. Vaak ziet of droomt ze dingen die in de toekomst pas gebeuren en ze kan mensen genezen. Als ze op een dag aan haar spinnewiel zit, ziet ze haar moeder erin, die verbrand wordt als heks. Ze vertelt het aan haar oom en haar oom vertelt wat ze jaren voor haar verzwegen hadden. Van haar oom krijgt ze een amulet, die van haar moeder geweest is. Nu Nina het weet schrikt ze er erg van als Barbel Schaffner, een vrouw die in de buurt woont, ook verbrand wordt als heks. De vrouwen in Würzburg moeten allemaal heel voorzichtig zijn, omdat ze als ze te opvallend zijn verdacht kunnen worden. Als Nina een keer naar de rivier buiten de stadsmuren gaat, valt dat erg op voor de bewoners van Würzburg. Nina verwacht door een visioen een storm en die nacht breekt inderdaad een enorme storm los. De bewoners van Würzburg beginnen te denken dat ze een heks is. Gelukkig wordt ze gauw genoeg gewaarschuwd. Haar oom wil dat Nina naar Hollfeld vlucht en daar trouwt met Herr Stolz. Hij is een weduwnaar en vader van 5 kinderen, dus kan wel wat hulp gebruiken. De dag daarna vertrekken Nina en haar tante meteen. Haar tante rijdt mee, omdat het anders verdacht is. Bij de plaats Bamberg stapt haar tante uit en gaat terug. Nina moet alleen door. Maar ze heeft helemaal geen zin om voor altijd bij Herr Stolz te wonen en neemt een moeilijke beslissing. Ze gaat op zoek naar de vrijheid en zo begint een groot avontuur. Ze begint te lopen en rijdt met een kar mee naar Coburg. Daar aangekomen raakt ze helemaal in paniek en gaat op zoek naar een herberg. Na een tijd zoeken komt ze bij een herberg van Sebastian Bayer en vindt daar uiteindelijk ook werk tegen kost en inwoning. Op een dag komt er een man in de herberg die op zoek is naar Nina. Het is Herr Stolz en hij vindt dat hij recht heeft op Nina. Nu is Nina bang om ontdekt te worden en die nacht vertrekt ze nog. Als ze al uren loopt, komt ze een knecht tegen met een kar en ze kan meerijden. Maar de man wil haar verkrachten en ze steekt hem met haar mes in z’n borst. Gauw rent ze weg naar het bos. Haar kleren zijn kapot. Ze krijgt een geweldig idee en loopt naar het erf van een boer. Daar pakt ze van de waslijn jongenskleren en trekt ze aan. Als jongen, genaamd Hans, gaat het avontuur verder. Na een tijd rondzwerven krijgt ze dorst en gaat naar een riviertje toe. Daar krijgt ze een visioen; in het water ziet ze het een gezicht van een oude man. Ze begrijpt het niet en besluit haar weg te vervolgen. De man die ze in het visioen zag komt ze na een tijdje tegen. Hij is eerst onaardig tegen haar. De man krijgt pijn in zijn voet en Nina ontdekt, nu ze haar hand erop legt, voor het eerst haar genezende krachten. Ze voelt steken in haar hand en neemt zo een deel van de pijn van de man over. Zo krijgt ze een betere band met de man, die Max von Spee heet. Hij leert haar alles om te overleven in de natuur. Hij blijkt te zwerven sinds zijn vrouw is verbrand als heks. Zo leert Nina langzamerhand te overleven en krijgt ze kennis van geneeskrachtige kruiden. Max weet inmiddels dat Nina een meisje is, maar ze kleedt zich nog steeds als een jongen. Het wordt langzaam winter en Max en Nina vertrekken naar vrienden van Max in Rothenburg. De familie  bestaat uit de ouders, Gabie en Ernst, en hun drie kinderen, Heidi, Jutta en Eva. Nina raakt erg bevriend met Jutta. Op een avond gaan Jutta en Nina naar een zigeunerkamp in de buurt. Iedereen is bang voor de zigeuners, want ze vervloeken mensen. Jutta en Nina worden weggejaagd en worden erg bang voor zigeuners. Nina droomt een paar dagen later dat de Zweden Rothenburg bezetten, wat inmiddels ook in Würzburg en veel andere steden is gebeurd. Ze wil gelijk weer vertrekken en gaat met Max weer op pad. Het wordt steeds kouder en Max wil naar het  klooster in Ettal, waar hij ieder jaar komt. Ze schieten aardig op, maar na een tijdje krijgt Nina weer een visioen; ze ziet wolven voor zich. En inderdaad krijgt ze even later met wolven te maken. Nina en Max beginnen te rennen en klimmen zo snel als ze kunnen in een boom, maar worden snel moe. De wolven staan er nog steeds en Nina tuimelt bijna naar beneden, omdat de tak waar ze op zit afbreekt. Opeens ruiken Nina, Max en de wolven brand. De wolven schrikken en rennen snel weg. Eindelijk kunnen Max en Nina zich laten vallen. Als ze van de schrik bekomen zijn, vervolgen ze hun weg weer naar Ettal. Ze krijgen het steeds kouder en zoeken naar een slaapplaats, die ze uiteindelijk vinden. Max wordt steeds ouder en krijgt last van een verschrikkelijke hoest. Nina doet er alles aan om hem beter te maken, maar het lukt niet. Ze gaan weer op weg en de gezondheid van Max verslechtert. Ze moeten nog een heuvel op en dan zijn ze in bij het klooster. Maar hoe pijnlijk het ook is, Nina moet Max achterlaten en bij het klooster hulp halen. Als ze daar aankomt, gaan gelijk een stel monniken naar Max, maar die redt het niet. Hij is al overleden als ze aankomen. Nina wist het al van te voren, door een visioen, maar het komt hard aan. Die winter blijft ze in het klooster waar de monniken denken dat ze een jongen is. Als er eindelijk een einde aan de winter komt gaat ze verder. Ze wil naar Rothenburg, naar Jutta, maar heeft zo’n honger dat ze stopt bij een zigeunerkamp. De zigeuners binden haar vast en nemen haar mee, maar uiteindelijk doen ze aardig. Ze blijft bij de zigeuners. Bij  onder andere moeder Kara, oudste zoon Milenko, andere zoon Dario en het aardige meisje Basha. Ze raakt zeer gehecht aan hen en na een tijdje komen ook de zigeuners er achter dat ze een meisje is. Ze krijgt zigeunerkleren van de zigeuners en wordt langzamerhand een echte zigeuner. Nina krijgt na een tijdje weer een visioen. Ze staan namelijk dicht bij de bomen met hun kamp en haar visioen zegt dat er een storm komt, waarbij het kamp verwoest wordt. Eerst geloven de zigeuners haar niet, maar als de oudste zigeuner Laila haar wel gelooft, verplaatsen ze het kamp. En weer komt haar visioen uit; de plek waar eerst hun kamp stond is helemaal verwoest. In het dorp waar ze staan, zijn alle oogsten mislukt en veel vee is gestorven. De boeren verdenken haar en als ze in het dorp is proberen ze haar te pakken. Ze begint te rennen, maar valt. De boeren pakken haar op en schelden haar uit voor ‘Heksenhoer!’ en nog veel meer. Ze willen weten of ze een heks is en gooien haar in het water. Nina houdt haar adem lang in en zwemt onder water weg. Een aantal meter verder komt ze boven en de boeren denken dat ze verdronken is, dus die gaan tevreden weg. Milenko en Dario vinden haar en ze gaan weer terug naar het kamp. Maar na een tijdje begint Nina haar stadsleven steeds meer te missen. En als ze langs Würzburg rijden, stapt ze uit. Ze wil terug naar haar oom en tante. Nu de Zweden Würzburg hebben ingenomen, worden er geen heksen meer verbrand. Ze neemt afscheid van de zigeuners en loopt naar de bakkerij van haar oom. Eerst herkent die haar niet, maar dan is hij heel blij dat ze terug is en ook tante Hanna is blij haar te zien. Ze hadden al zo’n tijd niets meer gehoord. Nina vertelt dat ze met zigeuners is meegetrokken en haar oom en tante schrikken. Nu ze haar tante en oom weer heeft gezien verlangt ze toch weer naar de vrijheid en gaat terug naar de zigeuners.