De amulet door Simone van der Vlugt

1. Simone van der Vlugt

2. De amulet, 1995


4. Biografie van Simone van der Vlugt
Simone van der Vlugt is geboren in Hoorn op 15 december 1966.Haar meisjesnaam is Watertor. Toen ze jong was hield ze al van schrijven. Al op dertienjarige leeftijd stuurde ze één van haar verhaaltjes op naar een uitgever die haar adviezen gaf en haar stimuleerde om door te gaan met schrijven. In 1985 verhuisde ze naar Amsterdam en studeerde ze Nederlands en Frans aan de lerarenopleiding. Ze vond daar de lessen creatief schrijven het leukst. In 1990 trouwde ze met Wim van der Vlugt.

Drie jaar later verhuisden ze naar Alkmaar en werd hun dochter Esmée geboren. In 1995 kreeg ze een zoon die Friso heet.

In 1995 verscheen ook haar eerste jeugdboek: De Amulet. Dit werd gekroond door de kinderjury. Veel van haar boeken gaan over vroegere tijden. Ze zorgt er heel goed voor dat je kan meeleven met de hoofdpersoon(en).



5. Samenvatting
Het boek speelt zich af in Duitsland, Wurzburg, rond 1630. De hoofdrolspeelster is Nina. Een meisje van ongeveer 13 jaar. Ze woont samen bij haar oom en tante in Wurzburg. Haar moeder is vermoord bij een heksenvervolging. Op een gegeven moment wordt Nina ook verdacht van hekserij. Soms weet Nina dingen die niemand anders weet. Zelf weet ze niet goed hoe ze er mee moet omgaan. Haar oom heeft haar een amulet gegeven dat vroeger van haar moeder was. (Daarbij ook de titelverklaring de Amulet) Haar oom vertelt haar dat deze krachten heeft om mensen te genezen en dat Nina die krachten van haar moeder heeft overgenomen. Als de beschuldigingen van Nina steeds erger worden besluiten haar oom en tante dat ze moet vluchten. Ze regelen voor Nina dat ze met Herr Stolz kan trouwen ergens op een boerderij. Maar Nina ziet dat helemaal niet zitten en vlucht weg.

Dan komt ze bij een herberg aan. Daar kan ze werk krijgen. Alleen dat mag niet lang duren want op een dag komt Herr Stolz in de herberg en hij herkent haar. Nina vlucht weer.

Onderweg stal ze een paar jongenskleren van een waslijn, ze sneed haar haren af zodat ze net een jongen leek. Zo zwierf ze verder. Ze kwam op een dag een oude man tegen. Hij heette Max. In het begin wilde Max helemaal niks van Nina weten, maar Nina liet hem niet met rust. Zo werden ze langzaam maar zeker elkaar beste vrienden. Max leerde haar hoe ze moest overleven in de natuur. Maar Max was al oud en toen de winter aanbrak werd hij heel ziek en hij is in een koude winternacht doodgevroren.

Nina stond er nu helemaal alleen voor. De hele winter heeft ze in een klooster gezeten met de monniken. Toen de lente aanbrak vervolgde ze haar reis. Kort daarna kwam ze een kamp met zigeuners tegen. Ze besloot om zich bij het kamp te voegen. Ze was eerst nog een beetje bang maar hier had ze tenminste eten en een onderdak. Algauw werd ze geaccepteerd door de zigeuners. De zigeuners waren er ook achtergekomen dat ze eigenlijk een meisje was. Nina was nu ook een van hen. Tot ze bij Wurzburg aankwamen. Nina vond het moeilijk maar besloot ze toch terug te gaan naar haar oom en tante. Eenmaal in Wurzburg aangekomen was ze blij haar oom en tante weer te zien maar toch bleef de drang om te reizen. Dus Nina nam weer afscheid maar nu voorgoed om weer terug te keren bij de zigeuners.



6. Hoofdpersonen
Nina heeft als baby haar beide ouders verloren.

Haar vader overleed na de geboorte van Nina plotseling. Daardoor werd haar moeder verdacht van hekserij en eindigde zij op de brandstapel. Maar haar moeder had echt ongewone krachten en die heeft Nina ook geërfd. Nina groeit op bij haar oom en tante. Nina heeft donkere haren, is erg knap en draagt eerst rokken maar daarna jongenskleding. Verder wordt er niets over het uiterlijk beschreven. Het karakter van Nina: Nina is een echte puber ze doet lekker waar ze zin in heeft. Ze is ook een beetje bang voor wat mensen van haar denken. Verder is ze ook best verantwoordelijk.



Oom Thomas is de oom van Nina. Hij heeft zijn nichtje opgevoed zonder haar ooit precies te vertellen wat er met haar moeder is gebeurd. Hij is een vriendelijke en verstandige man die niet meedoet met de roddelpraat over hekserij. Hij houdt erg veel van zijn nichtje, maar laat haar vrij om te gaan wanneer ze daar voor kiest. Hij heeft een bakkerij.

Hij is getrouwd met tante Hanna, zij is net zo gul, maar gelooft veel meer in de heksenpraatjes. Zigeuners zijn in haar ogen gespuis. Ze is vaak zenuwachtig.



Max von Spee is Nina’s reisgenoot. Hij is een behaarde man die al jaren zwerft omdat hij verbannen is uit zijn stad voor verdenking van hekserij. Zijn vrouw is ook als heks terechtgesteld. Hij is ook erg slim, hij weet veel van de natuur af. Hij verandert in het verhaal. In het begin is hij erg chagrijnig, hij wil Nina geen eten geven en haar niet helpen met het vangen van konijntjes. Hij is erg eigenwijs, bijvoorbeeld als hij door het bos wil lopen en Nina er juist omheen. Later als ze met elkaar bevriend raken, wil hij Nina wel helpen. Nina heeft dit in het begin ook hard nodig. Op het einde is Max juist erg afhankelijk van Nina. Max is vaak bezorgd om Nina, hij geeft veel om haar. Max overlijdt op het einde.



Plaats: Het boek speelt zich af in Duitsland. In de plaats Wurzburg en tijdens haar rondtrekken ook nog in andere plaatsen.

Tijd: Rond 1630

Hoofdpersonen: In het boek is er maar één hoofdpersoon.

10. Het boek is vooral avontuurlijk,spannend en een historisch verhaal.

11. a. Ja, het verhaal word best wel achter elkaar aan verteld. Maar dat leest wel lekker.
b. Nee, er zitten geen tijdsprongen in.
c. Nee, er zitten geen flashbacks in. Nina denkt wel eens aan het verleden over haar moeder.



12. Mening
Ik vond het een heel mooi boek. Heel mooi geschreven en alles heel goed beschreven. Toen ik begon te lezen wist ik gelijk dat dit een heel mooi boek moest zijn. Ik kon me erg goed inleven in Nina en Max. Er waren een aantal echt spannende stukjes bijvoorbeeld als ze moet vluchten, als ze Herr Stolz tegenkomt, als ze de wolven tegenkomen, als Max doodgaat en als de boeren haar in het water gooien. Ook zijn er vrolijke stukjes bijvoorbeeld als ze Max pas kent of als ze Jutta leert kennen. Het boek was erg makkelijk te lezen. De moeilijke woorden werden achter in een begrippenlijst uitgelegd. Ondanks soms de langdradige stukken was het echt heel mooi en realistisch. Het boek ziet er vanbuiten heel dik uit maar je hebt het echt zo uitgelezen

Er is maar 1 plaatje en dat is op de kaft van het boek. Ik vind dat plaatje helemaal niet passen bij de werkelijke inhoud van het boek. Het plaatje vindt plaats op het Domplein in Wurzburg tijdens een heksenverbranding. Dat gebeurt wel in het boek, maar ik vind niet dat het zo goed bij de inhoud past. Het is maar een klein gedeelte van de inhoud. Als ik de tekenaar was geweest had ik een tekening gemaakt met een meisje met een amulet om haar hals. Dat past dan weer beter bij de titel en kun je een betere voorstelling maken van de amulet.

Een paar andere historische jeugdboeken van Simone van der Vlugt heb ik ook gelezen. De amulet komt zeker in mijn 3 top.


13. Mijn citaat
‘Opeens huivert ze. Gevaar! Behoedzaam kijkt ze om zich heen. Aan de rand van het dorp verschijnt een groep boeren. Hun gezichten staan grimmig. Nina kan van deze afstand al zien dat ze gewapend zijn. Onopvallend versnelt ze haar pas. Haar hoofd bonst. Gevaar, gevaar!’


14. Ik raad het boek aan, aan mensen die net als ik erg van lezen houden. Want het is gewoon een heel erg mooi boek. Het is wel handig als je van historische boeken houd, want dat maakt het boek leuker. Als je niet van lezen houd raad ik hem toch aan, want het leest makkelijk en snel. Hij lijkt dik maar je hebt hem zo uit.