DE AMULET
Gegevens over het boek
Dit boek: De Amulet is geschreven door Simone van der Vlugt. De 1e druk van dit boek was in 1995. Voor dit boekverslag gebruik ik de 3e druk. De Amulet is uitgegeven door uitgever Lemniscaat te Rotterdam.
Gegevens over de schrijver.
Simone van der Vlugt is geboren in 1966. Ze is één van de jongste schrijvers van Lemniscaat. Voor haar is schrijven van jongs af aan haar de grootste passie. Toen ze 13 jaar was, ging ze naar een uitgever die haar adviezen gaf, en haar stimuleerde om door te gaan.
Ze behaalde haar diploma’s van haar studie Nederlands en Frans, en ging lesgeven. Toen ze studeerde had ze al die jaren tijd gehad voor haar passies: Schilderen en Schrijven. De manier waarop ze schrijft is dat ze schrijft in fragmenten. Een stukje uit het midden, een stukje uit het einde. De Amulet was haar eerste jeugdboek. Bloedgeld verscheen in 1999.
Genre van het boek.
Een historische jeugdroman. Het verhaal speelt begint in het jaar 1630. En het eindigt in 1632. Dus dat is wel een tijdje terug in de historie. Verder is het goed te lezen voor de jeugd. Dit verklaart: jeugdroman.
Thema/onderwerp van het boek.
Vlucht voor vooroordelen. Nina vlucht voor de heksenvervolging, en de gevolgen daarvan. Dit wordt uit haar ogen, hoe zij het verhaal meemaakt, beschreven.
Hoofdpersoon.
Nina:
Bij haar geboorte heeft ze allebei haar ouders verloren. Nina erft de ongewone krachten van haar moeder. Ze kan soms aanvoelen wat er gaat gebeuren. Haar moeder is op de brandstapel geëindigd. Hierdoor wordt Nina ook gelijk verdacht voor hekserij. Nina is knap, heeft donkere haren, draagt eerst rokken, maar daarna jongenskleding. Ze doet waar ze zelf zin in heeft, maar ze is soms wel een beetje bang wat mensen van haar denken. En toch is ze verder best verantwoordelijk. Ze zorgt goed voor zichzelf.
Bijpersonen.
Max, officieel Max von Spee. Nina ontmoet hem nadat ze gevlucht is voor de heksenvervolging. Hij leert haar om te gaan, en te leven, met de natuur. Het is een stugge oude man, maar toch wel erg zorgzaam.
Oom Thomas en tante Hanna: Nina is door hen opgevoed nadat haar moeder was terechtgesteld. Ze zijn aardig, lief en zorgzaam. En ze zorgden goed voor Nina. Verder hielpen ze Nina om te vluchten.
De zigeuners: Nina was eerst heel bang, omdat ze allemaal slechte dingen over ze hoorden. Maar Ze zijn heel aardig voor Nina. En behandelen haar alsof ze één van hen is.
Jurgen Stolz: Hij is weduwnaar en Nina wordt aan hem uitgehuwelijkt. Hij heeft vijf kinderen.
Hij is onvriendelijk en hardhandig. Verder heeft hij weinig begrip voor vrouwen.
Verhouding hoofdpersoon en bijpersonen.
Nina – Max: Nina ontmoet hem nadat ze vluchtte voor de heksenvervolging. Max zorgt goed voor Nina.
Nina – Oom Thomas: Hij is de oom van Nina. Nina wordt door hem en tante Hanna opgevoed nadat haar moeder was omgekomen op de brandstapel. Hij zorgt voor Nina.
Nina – Tante Hanna: Zij is de tante van Nina. Nina wordt door haar en oom Thomas opgevoed. Ook zij is erg zorgzaam voor Nina.
Nina – Zigeuners: Deze mensen nemen Nina helemaal in hun groep op. Ze beschouwen haar als één van hen.
Nina – Jorgen Stolz: Nina zou aan hem worden uitgehuwelijkt. Maar daar had Nina andere plannen over. Als hij Nina een keer ontmoet, gaat hij hardhandig met haar om.
Titelverklaring.
Het boek heeft als naam “De Amulet” omdat Nina een amulet droeg, toen haar oom en tante haar kwamen halen. De amulet was van haar moeder geweest, haar moeder had buitengewone krachten. Die heeft Nina geërfd. De amulet moet een digitalis voorstellen. Dat is een giftig plantje, voor mensen die er niets van af weten. Maar het plantje had een goede werking voor mensen die er wel wat van af wisten. En Nina en haar moeder wisten dat.
De samenvatting van het boek.
Nina is 13 jaar en woont in Würzburg in Duitsland. Toen Nina nog erg klein was, is haar moeder als heks verbrand, sindsdien woont ze bij haar oom en tante, Thomas en Hanna. De amulet die ze altijd bij zich draagt heeft ze van haar moeder geërfd.
De heksenvervolgingen zijn in Würzburg in volle gang, ook over Nina gaan er roddels dat ze een heks is. Haar oom en tante besluiten dat ze met Jorgen Stolz moet trouwen, om te zorgen dat ze niet op de brandstapel terecht komt. Nina wil absoluut niet trouwen en ontsnapt tijdens de reis naar haar aanstaande bruidegom. Ze komt bij een herberg in Coburg aan en gaat daar werken. Al gauw ontdekt de man, waarmee ze had moeten trouwen, dat ze daar verblijft en opnieuw vlucht Nina. Ze kleedt zich als jongen en noemt zich Hans. Ze trekt een tijdje alleen rond en komt langs verwoeste dorpen. Het land is namelijk in oorlog met Zweden. Nina trekt het bos in en al snel ontmoet ze Max, die haar alle geheimen van het bos leert. Nina leert welke planten giftig zijn en welke je kunt eten en hoe ze dieren kan vangen. Max verteld haar dat zijn vrouw vroeger is verbrand als heks en dat hijzelf is verbannen en dat hij sindsdien rondzwerft in de bossen. Al gauw ontdekt Max dat Nina geen jongen is. Maar dat vindt hij niet erg. Samen beleven Nina en Max veel. In de herfst gaan ze druiven oogsten bij kennissen van Max en in de winter trekken ze naar een klooster waar Max altijd ’s winters verblijft. Maar Max wordt tijdens die reis ziek, en overlijdt in de kou. Nina overwintert in het klooster waar Max wordt begraven. In haar eentje trekt ze na de winter verder. Dan sluit ze zich aan bij een zigeunerfamilie. Nina doet zich weer voor als Hans. Het blijkt dat de zigeuners heel aardig zijn, ze leert er veel, zoals paardrijden. Als bekend wordt dat ze voor Nina, die nu ook een beetje deel van de familie is geworden, een echtgenote zoeken, biecht Nina op dat ze een meisje is.
Na een tijdje verder te hebben getrokken komen ze langs Würzburg. Op dat moment besluit Nina weer terug naar haar oom en tante te gaan. Ze verlaat de zigeuners. Het was erg leuk om haar oom en tante weer te zien. Nina heeft de hele tijd het gevoel dat ze van alles kan aanvoelen en voorspellen. Zoals stormen, bezittingen door de Zweden en de komst van een roedel wolven. Ze wil met haar gave andere mensen helpen en trekt daarom toch weer de wijde wereld in, weg van haar oom en tante.
Tijdbehandeling.
Simone van der Vlugt schrijft dit boek in chronologische volgorde.
Voorbeeld: Blz. 5.
“Op de zesde novemberdag van het jaar 1630 is het zover: Würzenburg ontdoet zich van die duivelse vrouw door middel van de brandstapel, de enige manier om het kwaad met wortel en tak uit te roeien.
Het boek speelt zich af in de Middeleeuwen waar de heksenjacht in volle gang is. De tijd waarin het wordt verteld is van 1630 tot twee zomers later in 1632. In het begin van het boek wordt vermeld dat het jaartal 1630 is. Omdat er twee keer een zomer en een winter beschreven wordt, weet je dat het twee jaar later is, op het einde van het boek.
Een voorbeeld van de beschreven tijd:
“Veel te vroeg voor de tijd van het jaar breekt de koude aan. De regen maakt plaats voor sneeuw die blijft plakken aan hun kleren.”
Perspectief.
Het verhaal is geschreven uit het perspectief van de zij/hij-persoon. Je kunt dit zien aan de manier van schrijven, het is net of je vlak bij Nina leeft.
Leeservaring.
Ik vond het een leuk, spannend en vooral boeiend boek om te lezen.
Onderwerp
Ik vind het erg dat, iedereen in die tijd, denkt dat alles wat gebeurt, en niet in hun voordeel is, door heksen is gedaan. Altijd die vooroordelen, dat is gewoon te erg.
Het mooie van het boek vind ik dat Nina in de loop van het verhaal helemaal verandert. Bijvoorbeeld: in het begin van het verhaal weet Nina niks van de natuur en op het einde van het verhaal weet ze er veel meer van.
Bouw
Het verhaal is op sommige stukken heel langdradig, vooral in het begin van het verhaal. Terwijl verderop in het boek zijn sommige stukken weer heel kort bijvoorbeeld: als ze bij de vrienden van Max op bezoek is lijkt het net alsof ze er maar een paar uur is, terwijl ze er toch blijft overnachten. Het verhaal kan echt gebeurd zijn, omdat er bijna geen dingen in voorkomen die niet kunnen gebeuren. Ook is er zo geschreven dat je eigenlijk aan één stuk door wil lezen. Want je wilt elke keer weten wat er nu verder gebeurt. Ik vind het een goed einde, omdat als ze terugkomt bij haar oom en tante, ze toch weer besluit verder te trekken.
Het einde is overigens een gesloten einde, want je weet waar Nina’s leven eindigt: bij de zigeuners.
Personen
Je kon goed meeleven met de personen, omdat er veel gevoelens en belevenissen beschreven werden. Er werd vooral veel verteld over de gevoelens van Nina, je komt dan ook erg veel over haar te weten. Het zou een waar gebeurd verhaal kunnen zijn, van die heksenjacht. Vroeger verbrandden ze echt mensen, waarvan ze dachten dat ze een heks waren. Ik vind het een leuk boek, omdat je je heel erg kunt meeleven met de hoofdpersoon.
Je weet ook precies hoe ze over de anderen denkt. Je kunt je ook meeleven in de situatie, ook weer door het meeleven met de personen.
Taalgebruik
Het boek was gemakkelijk te lezen, omdat er geen lange zinnen in zaten. Er zaten een paar moeilijke en lastige woorden in. Maar daarvoor zat achter in het boek een verklaring van vreemde woorden. Dat is ook gelijk weer erg leerzaam. Want dan weet je hoe de dingen van vroeger van naam heten. Daarom vind ik het een goed idee dat die verklaring er bij zit.
Maar de taal is wel van deze tijd. Niet ouderwets, maar gewoon hoe wij praten.
Extra opdracht.
Als extra opdracht heb ik een songtekst gebruikt.
Heksensabbat, Boudewijn de Groot.
De metingen zijn verricht
Een vrouwzachte stem streelt de handelingen van Mefistofelis, de magier
van het
losse zand
In de schaduwen van een nieuwe maan, op de grens van de randgeaarde wereld
Strekt het gebied van de magister zich uit onder een dekmantel van zeer
gewone
dingen
Onlangs stond in een strook van bergen de man op een vrouw gelijk
Hij bezat de formules waarmee een vrouw tot man werd
De kleuren van z'n stem
De bruine ogen in z'n gelaat
De lange strengen van z'n haar
Het hanteerde met simpele gebaren het gebergte tot grondstoffen voor de
Homunculus
Kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
De spreuken van z'n heer, Meester magier Paracelsus, astroloog en
alchimist
Keerden nu weer in de gedaante van de Homunculus
Het kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
In de diepte van vele spelonken droegen vrouwen ertoe bij dat formules
elementen
smolten
Zoals het zand tot spiegels werd, uit het niets gelijk
De Homunculus
Het kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
Maar Swedenborgh reeds vloog Stockholm voorbij om achter zich de vlammen
te zien
van een katastrofe in z'n gedachten
Zoals ook de homunculus werd het kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
Recensie
Ruud Kraaijeveld in “Levende Talen.”
'De amulet heeft indruk op me gemaakt. In de eerste plaats is het boek opvallend goed geschreven. Het taalgebruik is zorgvuldig, gevarieerd en beeldend. Van der Vlugt is een echte vertelster, zoals veel auteurs van historische jeugdromans.... Ze schrijft zuinig en beknopt, maar tegelijkertijd levendig en helder.
Zeewolder Courant, 27 juni 1995.
‘We hebben er een jeugdboekenschrijfster van formaat bij.' 'Dit boek is heel spannend en goed geschreven. Als je het leest is het net of je zelf in die tijd leeft. Het boek blijft van het begin tot het einde boeien.'
Gegevens over het boek
Dit boek: De Amulet is geschreven door Simone van der Vlugt. De 1e druk van dit boek was in 1995. Voor dit boekverslag gebruik ik de 3e druk. De Amulet is uitgegeven door uitgever Lemniscaat te Rotterdam.
Gegevens over de schrijver.
Simone van der Vlugt is geboren in 1966. Ze is één van de jongste schrijvers van Lemniscaat. Voor haar is schrijven van jongs af aan haar de grootste passie. Toen ze 13 jaar was, ging ze naar een uitgever die haar adviezen gaf, en haar stimuleerde om door te gaan.
Ze behaalde haar diploma’s van haar studie Nederlands en Frans, en ging lesgeven. Toen ze studeerde had ze al die jaren tijd gehad voor haar passies: Schilderen en Schrijven. De manier waarop ze schrijft is dat ze schrijft in fragmenten. Een stukje uit het midden, een stukje uit het einde. De Amulet was haar eerste jeugdboek. Bloedgeld verscheen in 1999.
Een historische jeugdroman. Het verhaal speelt begint in het jaar 1630. En het eindigt in 1632. Dus dat is wel een tijdje terug in de historie. Verder is het goed te lezen voor de jeugd. Dit verklaart: jeugdroman.
Thema/onderwerp van het boek.
Vlucht voor vooroordelen. Nina vlucht voor de heksenvervolging, en de gevolgen daarvan. Dit wordt uit haar ogen, hoe zij het verhaal meemaakt, beschreven.
Hoofdpersoon.
Nina:
Bij haar geboorte heeft ze allebei haar ouders verloren. Nina erft de ongewone krachten van haar moeder. Ze kan soms aanvoelen wat er gaat gebeuren. Haar moeder is op de brandstapel geëindigd. Hierdoor wordt Nina ook gelijk verdacht voor hekserij. Nina is knap, heeft donkere haren, draagt eerst rokken, maar daarna jongenskleding. Ze doet waar ze zelf zin in heeft, maar ze is soms wel een beetje bang wat mensen van haar denken. En toch is ze verder best verantwoordelijk. Ze zorgt goed voor zichzelf.
Bijpersonen.
Max, officieel Max von Spee. Nina ontmoet hem nadat ze gevlucht is voor de heksenvervolging. Hij leert haar om te gaan, en te leven, met de natuur. Het is een stugge oude man, maar toch wel erg zorgzaam.
Oom Thomas en tante Hanna: Nina is door hen opgevoed nadat haar moeder was terechtgesteld. Ze zijn aardig, lief en zorgzaam. En ze zorgden goed voor Nina. Verder hielpen ze Nina om te vluchten.
De zigeuners: Nina was eerst heel bang, omdat ze allemaal slechte dingen over ze hoorden. Maar Ze zijn heel aardig voor Nina. En behandelen haar alsof ze één van hen is.
Hij is onvriendelijk en hardhandig. Verder heeft hij weinig begrip voor vrouwen.
Verhouding hoofdpersoon en bijpersonen.
Nina – Max: Nina ontmoet hem nadat ze vluchtte voor de heksenvervolging. Max zorgt goed voor Nina.
Nina – Oom Thomas: Hij is de oom van Nina. Nina wordt door hem en tante Hanna opgevoed nadat haar moeder was omgekomen op de brandstapel. Hij zorgt voor Nina.
Nina – Tante Hanna: Zij is de tante van Nina. Nina wordt door haar en oom Thomas opgevoed. Ook zij is erg zorgzaam voor Nina.
Nina – Zigeuners: Deze mensen nemen Nina helemaal in hun groep op. Ze beschouwen haar als één van hen.
Nina – Jorgen Stolz: Nina zou aan hem worden uitgehuwelijkt. Maar daar had Nina andere plannen over. Als hij Nina een keer ontmoet, gaat hij hardhandig met haar om.
Titelverklaring.
Het boek heeft als naam “De Amulet” omdat Nina een amulet droeg, toen haar oom en tante haar kwamen halen. De amulet was van haar moeder geweest, haar moeder had buitengewone krachten. Die heeft Nina geërfd. De amulet moet een digitalis voorstellen. Dat is een giftig plantje, voor mensen die er niets van af weten. Maar het plantje had een goede werking voor mensen die er wel wat van af wisten. En Nina en haar moeder wisten dat.
De samenvatting van het boek.
Nina is 13 jaar en woont in Würzburg in Duitsland. Toen Nina nog erg klein was, is haar moeder als heks verbrand, sindsdien woont ze bij haar oom en tante, Thomas en Hanna. De amulet die ze altijd bij zich draagt heeft ze van haar moeder geërfd.
Na een tijdje verder te hebben getrokken komen ze langs Würzburg. Op dat moment besluit Nina weer terug naar haar oom en tante te gaan. Ze verlaat de zigeuners. Het was erg leuk om haar oom en tante weer te zien. Nina heeft de hele tijd het gevoel dat ze van alles kan aanvoelen en voorspellen. Zoals stormen, bezittingen door de Zweden en de komst van een roedel wolven. Ze wil met haar gave andere mensen helpen en trekt daarom toch weer de wijde wereld in, weg van haar oom en tante.
Tijdbehandeling.
Simone van der Vlugt schrijft dit boek in chronologische volgorde.
Voorbeeld: Blz. 5.
“Op de zesde novemberdag van het jaar 1630 is het zover: Würzenburg ontdoet zich van die duivelse vrouw door middel van de brandstapel, de enige manier om het kwaad met wortel en tak uit te roeien.
Het boek speelt zich af in de Middeleeuwen waar de heksenjacht in volle gang is. De tijd waarin het wordt verteld is van 1630 tot twee zomers later in 1632. In het begin van het boek wordt vermeld dat het jaartal 1630 is. Omdat er twee keer een zomer en een winter beschreven wordt, weet je dat het twee jaar later is, op het einde van het boek.
Een voorbeeld van de beschreven tijd:
“Veel te vroeg voor de tijd van het jaar breekt de koude aan. De regen maakt plaats voor sneeuw die blijft plakken aan hun kleren.”
Perspectief.
Het verhaal is geschreven uit het perspectief van de zij/hij-persoon. Je kunt dit zien aan de manier van schrijven, het is net of je vlak bij Nina leeft.
Leeservaring.
Ik vond het een leuk, spannend en vooral boeiend boek om te lezen.
Onderwerp
Ik vind het erg dat, iedereen in die tijd, denkt dat alles wat gebeurt, en niet in hun voordeel is, door heksen is gedaan. Altijd die vooroordelen, dat is gewoon te erg.
Bouw
Het verhaal is op sommige stukken heel langdradig, vooral in het begin van het verhaal. Terwijl verderop in het boek zijn sommige stukken weer heel kort bijvoorbeeld: als ze bij de vrienden van Max op bezoek is lijkt het net alsof ze er maar een paar uur is, terwijl ze er toch blijft overnachten. Het verhaal kan echt gebeurd zijn, omdat er bijna geen dingen in voorkomen die niet kunnen gebeuren. Ook is er zo geschreven dat je eigenlijk aan één stuk door wil lezen. Want je wilt elke keer weten wat er nu verder gebeurt. Ik vind het een goed einde, omdat als ze terugkomt bij haar oom en tante, ze toch weer besluit verder te trekken.
Het einde is overigens een gesloten einde, want je weet waar Nina’s leven eindigt: bij de zigeuners.
Personen
Je kon goed meeleven met de personen, omdat er veel gevoelens en belevenissen beschreven werden. Er werd vooral veel verteld over de gevoelens van Nina, je komt dan ook erg veel over haar te weten. Het zou een waar gebeurd verhaal kunnen zijn, van die heksenjacht. Vroeger verbrandden ze echt mensen, waarvan ze dachten dat ze een heks waren. Ik vind het een leuk boek, omdat je je heel erg kunt meeleven met de hoofdpersoon.
Je weet ook precies hoe ze over de anderen denkt. Je kunt je ook meeleven in de situatie, ook weer door het meeleven met de personen.
Taalgebruik
Het boek was gemakkelijk te lezen, omdat er geen lange zinnen in zaten. Er zaten een paar moeilijke en lastige woorden in. Maar daarvoor zat achter in het boek een verklaring van vreemde woorden. Dat is ook gelijk weer erg leerzaam. Want dan weet je hoe de dingen van vroeger van naam heten. Daarom vind ik het een goed idee dat die verklaring er bij zit.
Maar de taal is wel van deze tijd. Niet ouderwets, maar gewoon hoe wij praten.
Extra opdracht.
Als extra opdracht heb ik een songtekst gebruikt.
De metingen zijn verricht
Een vrouwzachte stem streelt de handelingen van Mefistofelis, de magier
van het
losse zand
In de schaduwen van een nieuwe maan, op de grens van de randgeaarde wereld
Strekt het gebied van de magister zich uit onder een dekmantel van zeer
gewone
dingen
Onlangs stond in een strook van bergen de man op een vrouw gelijk
Hij bezat de formules waarmee een vrouw tot man werd
De kleuren van z'n stem
De bruine ogen in z'n gelaat
De lange strengen van z'n haar
Het hanteerde met simpele gebaren het gebergte tot grondstoffen voor de
Homunculus
Kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
De spreuken van z'n heer, Meester magier Paracelsus, astroloog en
alchimist
Het kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
In de diepte van vele spelonken droegen vrouwen ertoe bij dat formules
elementen
smolten
Zoals het zand tot spiegels werd, uit het niets gelijk
De Homunculus
Het kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
Maar Swedenborgh reeds vloog Stockholm voorbij om achter zich de vlammen
te zien
van een katastrofe in z'n gedachten
Zoals ook de homunculus werd het kind buiten de moeder, kind uit de moeder
Zoals hij
Torralba & Gauricus
Recensie
Ruud Kraaijeveld in “Levende Talen.”
'De amulet heeft indruk op me gemaakt. In de eerste plaats is het boek opvallend goed geschreven. Het taalgebruik is zorgvuldig, gevarieerd en beeldend. Van der Vlugt is een echte vertelster, zoals veel auteurs van historische jeugdromans.... Ze schrijft zuinig en beknopt, maar tegelijkertijd levendig en helder.
‘We hebben er een jeugdboekenschrijfster van formaat bij.' 'Dit boek is heel spannend en goed geschreven. Als je het leest is het net of je zelf in die tijd leeft. Het boek blijft van het begin tot het einde boeien.'
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden