De amulet door Simone van der Vlugt

A. Dit verslag gaat over het boek De Amulet. Simone van der Vlugt heeft het geschreven. Zij is onder andere bekend van de boeken Bloedgeld, Jehanne, Zwarte Sneeuw en De Guillotine. Deze zijn, net als De Amulet, allemaal uitgegeven bij Lemniscaat. De Amulet heeft in 1996 een Eervolle Vermelding gekregen van de Nederlandse Kinderjury. Ook de andere bovenstaande boeken hebben Eervolle Vermeldingen gekregen van o.a. de Kinderjury, de Jonge Jury en de Zoenjury. Simone van der Vlugt schrijft haar boeken allemaal rond de 15e/16e eeuw. Maar ze heeft uiteenlopende thema’s. Zo gaat De Guillotine over de Franse Revolutie, Bloedgeld over de VOC en Zwarte Sneeuw over de mijnen in Zuid-Limburg en kinderarbeid. B. De Amulet speelt zich af in Duitsland 1630. Het verhaal gaat over Nina, een meisje wat bij haar oom en tante woont in Würzburg. In die tijd werden er veel mensen beschuldigd van hekserij. Ze ontdekt dat haar moeder ook als heks is verbrand toen Nina zelf nog klein was. Het enige wat ze nog heeft van haar moeder is een amulet. Maar ook Nina wordt met een schuin oog aangekeken. Zij weet soms gewoon dingen van mensen of heeft visioenen. Daardoor besluit Nina’s tante haar de stad uit te smokkelen en haar uit te huwelijken aan een oude man. Maar Nina wil dit helemaal niet, en vlucht naar Coburg, een stad ten noorden van Würzburg. Daar vindt ze werk in een herberg. Maar Herr Stolz, de man aan wie Nina is uitgehuwelijkt, duikt in de herberg op en eist dat ze met hem mee gaat. Gelukkig ziet ze hem even later verdwijnen uit de herberg, zonder haar! Maar ze bedenkt dat hij ook de schout kan gaan halen, en haar opeisen als zijn eigendom. Daarom besluit ze weg te gaan uit de herberg. Ze trekt de bossen in, uit angst dat men haar zoekt in de dorpjes. Maar voor de zekerheid knipt ze haar lange haren af, en steelt jongenskleren. Ze heet dan ook voortaan Hans. Zo denken de mensen dat ze een jongen is. Dan ontmoet ze Max. Een wat oudere man, die net als zij ook rondzwerft. Hij heeft zijn vrouw verloren toen zij verbrandt werd als heks. Max leert Nina vissen en stropen en met kruiden om te gaan. Maar Max is niet zo dom, en heeft al snel door dat ze een meisje is. Als ze op weg zijn naar het klooster van Ettal om daar de winter door te brengen, sterft Max. Nina kon nog net op tijd het klooster bereiken, en daar krijgt Max zijn begrafenis. Nina blijft tot de lente nog in het klooster, en gaat dan verder met haar tocht. Ze komt bij een dorpje, Oberammergau, en daar verblijven ook zigeuners. Zigeuners staan bekend als duivelse mensen. Maar Nina is toch nieuwsgierig en gaat toch kijken. Daar wordt ze gesnapt, maar toch ook hartelijk ontvangen. Ze blijft een tijd bij de zigeuners en wordt zelf ook een echte zigeuner. Maar ook hier wordt ontdekt dat ze een meisje is. Ze heeft zich elke dag wel een paar keer versproken. Ze verlangt te veel naar haar oom en tante. Daarom gaat ze terug naar Würzburg. Daar wordt ze herenigd met haar oom en tante, maar ze merkt toch dat het niet is wat ze wil. Uiteindelijk gaat ze toch terug naar de zigeuners, om met hun verder te trekken.
C. Het verhaal heeft mij nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. Ik wist namelijk helemaal niet dat het in die tijd zo slecht aan toe ging met de heksenvervolging en alles. Natuurlijk wist ik wel dat het er was, maar niet dat zomaar iedereen op de brandstapel werd gezet. Ik ben dan ook door het lezen van het verhaal anders over het onderwerp gaan nadenken. Zo ben ik blij dat nu niemand meer op een brandstapel wordt gezet, of ze nou schuldig zijn of niet. Ik vind dat iedereen een tweede kans verdient, dus waarom niet ook heksen? Het verhaal bevat voor mij genoeg gebeurtenissen om mij te blijven boeien. Het zou, denk ik, moeilijker te volgen zijn als er nóg meer zou gebeuren. De gebeurtenissen op zichzelf zijn wel geloofwaardig en waarschijnlijk, mede door het feit dat heksenvervolging echt bestond. Ook denk ik dat als ik Nina zou zijn, ik ongeveer precies hetzelfde zou doen. Ik kan me daarom goed verplaatsen in de problemen en gedachtewereld van de verhaalpersonen, Nina in dit geval. Nina is ook wel een heldin op wie ik zou willen lijken. Ze lijkt mij ook een aardig meisje, wat weet wat ze doet. Soms is ze ook een beetje naïef, maar ze weet zich altijd wel uit de moeilijkste situaties te redden. Toch denk ik wel dat als ik nu, vanuit de 21ste eeuw naar de 17e eeuw zou moeten reizen, ik het aan de ene kant wel zou redden, omdat wij nu veel meet wetenschap hebben dan toen over bepaalde dingen. Maar aan de andere kant denk ik juist dat ik het níet zou redden. Ik weet namelijk niet goed hoe alles werkte in die tijd, en ik ben toch wel lui, waardoor ik niet goed mijn geld zou kunnen verdienen in bijvoorbeeld een herberg. Het verhaal is spannend opgebouwd, want naarmate je verder komt in het verhaal, zijn de beslissingen waarvan je denkt dat ze fout zijn, heel logisch. Het begint met het gewone leven van Nina. Maar als ze begint met reizen, gebeuren er toch allemaal dingen die toch wel spannend zijn. Het verhaal heeft dan ook een mooi slot wat past bij de beschreven gebeurtenissen. Dit vind ik omdat het toch wel te verwachten was, maar dat je toch zelf liever had gewild dat ze bij haar oom en tante bleef, zo zonder gevaar. Simone van de Vlugt heeft dit dan ook mooi uitgewerkt. De zinnen zijn wel makkelijk te lezen, maar af en toe komen er woorden voor die ik niet helemaal begrijp. Gelukkig heeft Van der Vlugt hieraan gedacht, en een begrippenlijst achter in het boek gestopt. Ook worden deze woorden in het verhaal zelf ook goed uitgelegd. Maar het is wel opmerkelijk dat er wel dialogen in het boek zitten, maar dat het niet erg opvalt als je het boek leest. Dit vind ik wel plezierig. Ik houd wel van boeken waarbij je je verstand moet gebruiken, anders heb je niet door dat je een dialoog leest, waardoor je het boek weer niet begrijpt. Verwerkingsopdracht Aan het eind van het verhaal kijkt de hoofdpersoon in zijn/haar dagboek terug op de gebeurtenissen. Verplaats je in die persoon en schrijf twee dagboekbladzijden. 16 november 1630. Lief dagboek, Vandaag is Barbel Schaffner opgepakt wegens hekserij. Zij woont twee huizen verder, naast buurvrouw Kate. Maar ik weet zeker dat ze geen heks is. Gister is ook al een vrouw verbrand! Als het zo doorgaat hebben we aan het eind van het jaar helemaal geen vrouwen of inwoners meer in Würzburg! Ik heb ook een beetje een schuldgevoel. Ben ík niet degene die daar moet staan, gillend van de pijn terwijl vlammen aan je benen vreten? Ik zie soms gewoon dingen, weet je? Maar aan de andere kant wíl ik nog helemaal niet dood! En al helemaal niet op deze manier! Ik zag ook m’n moeder in de vlammen van de open haard…Wat moet ik hiervan denken? Liefs, Nina
5 mei 1632
Lief dagboek, Ik weet niet waar ik nu beland ben. Bij zigeuners, dat weet ik wel. Maar wat praten ze een rare taal! Ik mis Max wel, zeker nu ik die zigeuners niet kan verstaan. Zouden ze al door hebben dat ik een meisje ben? Max wist het….Lieve Max…Waar zou hij nu zijn? Zou jij bij zijn vrouw zijn, zoals hij zo graag wilde? Ik hoop het voor hem, hij verdient het. Maar hier is het zo gek nog niet. Iedereen is heel lief voor me. Ik heb zelfs al een vriendin! Toch hoop ik dat ik snel naar huis kan… Liefs, Nina