INLEIDING
'De Amulet' is een historisch boek en speelt zich af rond de tijd van de heksenjachten. Toen ik de kaft voor het eerst zag, vond ik dat die er niet heel aantrekkelijk uitzag . Het is ook niet meteen duidelijk waar het boek over gaat. Toen ik de achterkant las, leek het me echter wel een leuk boek. Heksenvervolgingen spreken me erg aan. En Simone van der Vlugt kan dit spannend beschrijven door er zowel echte gebeurtenissen als verhalen aan toe te voegen. Ze zoekt informatie op over iemand, iets of een gebeurtenis en maakt daar een verhaal bij. Dat maakt het boek leuker en spannender.
SAMENVATTING
Het boek vertelt het verhaal over een 13-jarige wees die in Würzburg, bij haar oom en tante woont. Toen Nina een klein meisje was, stierf haar vader. Haar moeder was daar zo verdrietig om dat ze zichzelf verwaarloosde. Ze at niet meer, kwam bijna niet meer buiten en spijkerde haar ramen dicht. Dat was verdacht volgens de buurbewoners, en ze werd verbrand als heks. Nina’s oom en tante wisten Nina het huis uit te smokkelen. En sindsdien woont Nina dus bij haar oom en tante. Met geen enkele herinnering aan haar verleden. Tot Nina op een avond aan het spinnen is. In haar wiel ziet ze gezichten, dreigende gezichten. En een vrouw die tot haar middel brandt; haar moeder. Haar oom vertelt haar wat er is gebeurd en hij laat haar een kleine ovalen amulet zien die haar moeder Nina vlak voor haar arrestatie om haar nek heeft gehangen.
Ondertussen gaan er steeds meer geruchten over Nina en haar visioenen rond. En dus besluit haar tante, Nina voor haar eigen veiligheid de stad uit te brengen. Nina wordt uitgehuwelijkt aan een boer in Hollfeld. En haar tante reist het eerste stuk met haar mee. Maar in Bamberg, waar Nina alleen verder moet reizen, besluit ze er vandoor te gaan. Ze reist van stad naar stad en van moeras naar moeras. Tot ze een oudere man, Max, tegenkomt. Met hem reist ze verder. Hij leert haar overleven en voedsel vangen. En zij geneest zijn verstuikte enkel, met haar handen. Maar het is winter en Max wordt zwakker wat het reizen moeilijker maakt. Nina en Max proberen een klooster te bereiken, dat in de koude dagen voor hen zal zorgen. Maar Max houdt het niet meer uit, en hij sterft in de sneeuw. Nina beseft dat ze verder moet. Ze snijdt haar haar af met een mes en pikt een paar jongenskleren. Als meisje alleen reizen, is niet veilig. Na een tijdje sluit Nina zich aan bij een zigeunergroep. En hoewel de ‘gewone burgers’ de zigeuners altijd minachten, wordt Nina hartelijk verwelkomt. Nina houdt van het zigeunerleven, wat voornamelijk uit rondreizen bestaat. Ze wordt daar ook verliefd op Milenko, een van de zigeunerjongens. Hier ontmoet Nina ook Laila, het stamhoofd van de zigeunergroep. Laila vertelt Nina meer over de amulet en Nina’s gave. Het plantje dat midden op de amulet staat is een Digitalis, een geneesachtig kruid. Op een dag voorspelt Nina een storm en het kamp verplaatst zich. Als Nina gaat kijken hoe erg de schade in het dorp is, wordt ze door een woedende menige meegesleurd en in de rivier gegooid. Nina drijft verder af en kan daar aan de kant klimmen.
Als de zigeuners op een dag langs Würzburg, de stad waar Nina is opgegroeid, komen, gaat Nina terug naar haar oom en tante. Waar ze ’s middags eet maar ’s avonds weer gaat. Haar oom heeft ‘veel verdriet, maar wenst haar geluk. En Nina keert terug naar de zigeuners.
MIJN MENING
Ik vond de Amulet een heel mooi boek. Je kunt je goed in leven in Nina en Max. Zeker in spannende of verdrietige stukjes begrijp je hun gevoelens. Het boek is makkelijk te lezen omdat de zinnen kort zijn en er weinig moeilijke woorden in worden gebruikt. Als je een woord niet begrijpt kun je het opzoeken in de woordenlijst achterin het boek. Het boek was ook makkelijk te lezen omdat er voorin een kaart getekend staat. Je begrijpt dan beter waar de personen zich bevinden en hoe lang de reis is. Ik heb regelmatig op de kaart gekeken en ik begreep de reis toen beter.
Ik vond het grappig dat je meer over zigeuners te weten komt. In het begin van het boek wordt namelijk steeds maar herhaald hoe vies zigeuners zijn en dat het dieners van de duivel zijn die de mensen vervloeken. Later in het boek komt je er achter dat deze beweringen onjuist zijn, en dat zigeuners eigenlijk net als ‘gewone mensen’ zijn.
'De Amulet' is een historisch boek en speelt zich af rond de tijd van de heksenjachten. Toen ik de kaft voor het eerst zag, vond ik dat die er niet heel aantrekkelijk uitzag . Het is ook niet meteen duidelijk waar het boek over gaat. Toen ik de achterkant las, leek het me echter wel een leuk boek. Heksenvervolgingen spreken me erg aan. En Simone van der Vlugt kan dit spannend beschrijven door er zowel echte gebeurtenissen als verhalen aan toe te voegen. Ze zoekt informatie op over iemand, iets of een gebeurtenis en maakt daar een verhaal bij. Dat maakt het boek leuker en spannender.
SAMENVATTING
Het boek vertelt het verhaal over een 13-jarige wees die in Würzburg, bij haar oom en tante woont. Toen Nina een klein meisje was, stierf haar vader. Haar moeder was daar zo verdrietig om dat ze zichzelf verwaarloosde. Ze at niet meer, kwam bijna niet meer buiten en spijkerde haar ramen dicht. Dat was verdacht volgens de buurbewoners, en ze werd verbrand als heks. Nina’s oom en tante wisten Nina het huis uit te smokkelen. En sindsdien woont Nina dus bij haar oom en tante. Met geen enkele herinnering aan haar verleden. Tot Nina op een avond aan het spinnen is. In haar wiel ziet ze gezichten, dreigende gezichten. En een vrouw die tot haar middel brandt; haar moeder. Haar oom vertelt haar wat er is gebeurd en hij laat haar een kleine ovalen amulet zien die haar moeder Nina vlak voor haar arrestatie om haar nek heeft gehangen.
Als de zigeuners op een dag langs Würzburg, de stad waar Nina is opgegroeid, komen, gaat Nina terug naar haar oom en tante. Waar ze ’s middags eet maar ’s avonds weer gaat. Haar oom heeft ‘veel verdriet, maar wenst haar geluk. En Nina keert terug naar de zigeuners.
MIJN MENING
Ik vond de Amulet een heel mooi boek. Je kunt je goed in leven in Nina en Max. Zeker in spannende of verdrietige stukjes begrijp je hun gevoelens. Het boek is makkelijk te lezen omdat de zinnen kort zijn en er weinig moeilijke woorden in worden gebruikt. Als je een woord niet begrijpt kun je het opzoeken in de woordenlijst achterin het boek. Het boek was ook makkelijk te lezen omdat er voorin een kaart getekend staat. Je begrijpt dan beter waar de personen zich bevinden en hoe lang de reis is. Ik heb regelmatig op de kaart gekeken en ik begreep de reis toen beter.
Ik vond het grappig dat je meer over zigeuners te weten komt. In het begin van het boek wordt namelijk steeds maar herhaald hoe vies zigeuners zijn en dat het dieners van de duivel zijn die de mensen vervloeken. Later in het boek komt je er achter dat deze beweringen onjuist zijn, en dat zigeuners eigenlijk net als ‘gewone mensen’ zijn.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden