Titel: De amulet
Auteur: Simone van der Vlugt
Plaats van uitgave: Rotterdam
Jaar van uitgave: 1995
Tijd en plaats:
Het verhaal begint in 1630 en het eindigt twee zomers later in 1632. Dit wordt in het boek vermeld.
Het verhaal speelt zich voor een deel af in grote steden zoals: Würzburg, Bamberg, Coburg, en Rothenburg en op het platte land, waar Nina door bossen, over bergen en langs dorpen trekt.
In het begin van het boek zijn de mensen opgewonden en doodstil, omdat er weer een vrouw terechtgesteld wordt. Deze vrouw wordt verdacht van hekserij.
Hoofdpersonage:
Nina Bauer is een zwartharig weesmeisje met donkere ogen. Nina is 14 à 15 jaar en woont in Würzburg (Duitsland) bij haar oom en tante. Haar vader sterft als ze nog heel jong is en haar moeder is verbrand omdat ze verdacht werd van hekserij.
Nina is een slim en zelfstandig meisje omdat ze over veel dingen haar eigen ideeën en mening heeft. Nina is een leergierig meisje en weet in het begin van het boek niets over planten ze gaat daarom bij Max in de leer en leert steeds nieuwe dingen over de natuur.
Nina vlucht als ze van haar oom met Jurgen Stolz moet trouwen. Ze snijdt haar haar af en doet alsof ze een jongen is en noemt zichzelf Hans, omdat anderen niet mogen weten dat ze eigenlijk Nina Bauer is.
Bijpersonen:
Oom Thomas is de broer van Nina’s moeder. Hij heeft zijn nichtje opgevoed zonder haar ooit precies te vertellen wat er met haar moeder is gebeurd. Hij is een vriendelijke, verstandige man die niet meedoet met de roddelpraat over hekserij.
Tante Hanna is getrouwd met oom Thomas, zij is net zo gul als haar man. Tante Hanna gelooft meer in de roddelpraatjes die ronde doen in de stad.
Jurgen Stolz is de weduwnaar aan wie Nina uitgehuwelijkt wordt. Hij heeft vijf kinderen en een boerderij en was heel blij dat hij een knap, jong meisje als gratis werkster zou krijgen. Wanneer Nina niet op komt dagen gaat hij haar zoeken. Hij blijkt dan een hardhandige en onvriendelijke man te zijn.
Max von Spee is Nina’s leermeester en reisgenoot. Max blijkt een moeilijk mens te zijn, die op verdenking van hekserij is verbannen uit zijn woonplaats. Wanneer Nina en Max eenmaal aan elkaar gewend zijn worden ze goede vrienden. Uiteindelijk heeft Max Nina meer nodig dan andersom.
Samenvatting:
Nina Bauer woont bij haar oom en tante. Haar vader is gestorven toen ze nog een baby was. Haar moeder is verbrand omdat ze verdacht werd van hekserij.
Op een dag wordt Nina uitgemaakt voor heks. Haar oom en tante vinden dat Nina moet vluchten als ze niet verbrand wil worden. Nina moet van haar oom met Jurgen Stolz trouwen. Nina wil niet trouwen, daarom vlucht ze naar Coburg. In Coburg zoekt ze werk. Een paar dagen later komt Jurgen Stolz. Nina vlucht.
Bij een boerderij steelt ze jongenskleren van de waslijn. Ze trekt de kleren aan en snijdt haar haren kort. Vanaf dat moment doet ze alsof ze een jongen is en noemt zichzelf Hans.
Bij een dorpje komt ze Max tegen. Samen trekken ze rond. Onderweg gaat het niet goed met Max. Vlak voor een heuvel zakt Max in elkaar, hij is dood.
Nina trekt verder. Ze komt zigeuners tegen en trekt met hen verder tot Würzburg. Nina gaat terug naar haar oom en tante. Na een tijdje verlaat ze Würzburg voorgoed.
Verhaaleinde:
Het verhaal eindigt dat Max is dood gegaan. Nina trekt dan verder en reist met een groep zigeuners mee. Ze komen dan bij Würzburg en gaat ze terug naar haar oom en tante. Als ze daar een tijdje is weer ze dat ze zwervend gelukkiger is. Ze verlaat Würzburg dan voorgoed.
Het verhaal heeft een open einde, omdat Als Nina is vertrokken het verhaal eindigt. Er kan dus nog een vervolg komen op ‘De Amulet’.
Titel:
Nina Bauer is een weesmeisje dat opgroeit bij haar oom en tante. Op een dag vraagt ze haar oom naar de dood van haar moeder. Hij vertelt haar het verhaal en geeft haar de amulet van haar moeder.
Later ontdekt Nina dat het plantje dat op de amulet staat Digitalis heet. Giftig voor leken, maar heilzaam voor ingewijden. En Nina is net als haar moeder een ingewijde. Ze kan pijn wegnemen met haar handen en ziet soms dingen voor dat ze gebeuren. De amulet blijft haar enige aandenken aan haar moeder.
Perspectief:
Het hele boek wordt verteld in de zij-vorm waarbij je alle gebeurtenissen steeds meemaakt door de ogen van Nina. Dit perspectief wordt maar een paar keer veranderd. Het boek begint met een heksenverbranding die wordt beschreven door een alwetende verteller en in het begin van hoofdstuk vijf kijk je even door de ogen van Jurgen Stolz naar Nina.
Thema:
Het belangrijkste probleem in het boek is: vervolging.
Eigen mening:
Over de moeilijkheid.
Het was een makkelijk te lezen boek, er kwamen wel enkele moeilijke woorden in voor maar die werden achterin uitgelegd.
Over spanning:
Het was een spannend boek, omdat er van het begin tot het eind spannende dingen gebeuren zoals wanneer de wolven komen.
Citaat: ‘‘Ze wordt steeds stijver van het lange staan op de tak. Voorzichtig verplaatst ze haar gewicht van het ene op het andere been. Onmiddellijk kijken de wolven omhoog. Ze laten hun tanden zien. Nina blijft doodstil staan. Haar armen, die de boomstam nog steeds omklemmen, beginnen gevoelloos te worden. Langzaam vloeit de kracht eruit. Ze duwt haar gezicht tegen de schors van de boom en bijt op haar lip. Ze móet volhouden. Een felle kramp schiet in haar linkerbeen. Kreunend strekt ze haar been en verliest bijna haar evenwicht. De tak waarop ze staat kraakt. Angstig kijkt Nina naar haar voeten. Als die tak maar niet breekt! Ze schuifelt wat dichter naar de boomstam toe, waar de tak het dikst is. Die beweging is te veel. Met een luide knap breekt de tak af. ‘Nina!’ brult Max. Nina gilt het uit en grijpt naar een dikke tak boven haar hoofd. Hij houdt haar gewicht. Langzaam brengt ze haar andere hand omhoog en pakt de tak beet. Daar hangt ze dan, met beide handen aan een krakende tak boven een roedel wolven.’’
Over gevoelens:
Het boek was wel triest omdat er veel onschuldige mensen zijn vermoord.
Over medeleven:
Ik kon me goed inleven in de hoofdpersoon.
Over de afloop:
Het was leuk omdat het anders liep dan ik verwachtte. Ik had verwacht dat Nina gewoon haar oude leventje weer zou oppakken maar in plaats daar van ging ze weer zwerven.
Over ‘echtheid’:
Ik vond het een goed boek omdat het echt gebeurd kan zijn, want er komen geen heksen in voor die op bezemstelen vliegen.
Over humor:
Er kwam weinig humor in voor maar dat mis ik niet bij dit boek omdat het er niet zo goed inpast.
Citaat:‘‘ Ze hebben bloed geroken!’ roept Max weer. ‘Gooi alles wat je aan vlees hebt naar beneden!’ ‘M’n linker- of m’n rechterarm?’ schreeuwt Nina.’’
Auteur: Simone van der Vlugt
Plaats van uitgave: Rotterdam
Jaar van uitgave: 1995
Tijd en plaats:
Het verhaal begint in 1630 en het eindigt twee zomers later in 1632. Dit wordt in het boek vermeld.
Het verhaal speelt zich voor een deel af in grote steden zoals: Würzburg, Bamberg, Coburg, en Rothenburg en op het platte land, waar Nina door bossen, over bergen en langs dorpen trekt.
In het begin van het boek zijn de mensen opgewonden en doodstil, omdat er weer een vrouw terechtgesteld wordt. Deze vrouw wordt verdacht van hekserij.
Hoofdpersonage:
Nina Bauer is een zwartharig weesmeisje met donkere ogen. Nina is 14 à 15 jaar en woont in Würzburg (Duitsland) bij haar oom en tante. Haar vader sterft als ze nog heel jong is en haar moeder is verbrand omdat ze verdacht werd van hekserij.
Nina vlucht als ze van haar oom met Jurgen Stolz moet trouwen. Ze snijdt haar haar af en doet alsof ze een jongen is en noemt zichzelf Hans, omdat anderen niet mogen weten dat ze eigenlijk Nina Bauer is.
Bijpersonen:
Oom Thomas is de broer van Nina’s moeder. Hij heeft zijn nichtje opgevoed zonder haar ooit precies te vertellen wat er met haar moeder is gebeurd. Hij is een vriendelijke, verstandige man die niet meedoet met de roddelpraat over hekserij.
Tante Hanna is getrouwd met oom Thomas, zij is net zo gul als haar man. Tante Hanna gelooft meer in de roddelpraatjes die ronde doen in de stad.
Jurgen Stolz is de weduwnaar aan wie Nina uitgehuwelijkt wordt. Hij heeft vijf kinderen en een boerderij en was heel blij dat hij een knap, jong meisje als gratis werkster zou krijgen. Wanneer Nina niet op komt dagen gaat hij haar zoeken. Hij blijkt dan een hardhandige en onvriendelijke man te zijn.
Max von Spee is Nina’s leermeester en reisgenoot. Max blijkt een moeilijk mens te zijn, die op verdenking van hekserij is verbannen uit zijn woonplaats. Wanneer Nina en Max eenmaal aan elkaar gewend zijn worden ze goede vrienden. Uiteindelijk heeft Max Nina meer nodig dan andersom.
Samenvatting:
Nina Bauer woont bij haar oom en tante. Haar vader is gestorven toen ze nog een baby was. Haar moeder is verbrand omdat ze verdacht werd van hekserij.
Bij een boerderij steelt ze jongenskleren van de waslijn. Ze trekt de kleren aan en snijdt haar haren kort. Vanaf dat moment doet ze alsof ze een jongen is en noemt zichzelf Hans.
Bij een dorpje komt ze Max tegen. Samen trekken ze rond. Onderweg gaat het niet goed met Max. Vlak voor een heuvel zakt Max in elkaar, hij is dood.
Nina trekt verder. Ze komt zigeuners tegen en trekt met hen verder tot Würzburg. Nina gaat terug naar haar oom en tante. Na een tijdje verlaat ze Würzburg voorgoed.
Verhaaleinde:
Het verhaal eindigt dat Max is dood gegaan. Nina trekt dan verder en reist met een groep zigeuners mee. Ze komen dan bij Würzburg en gaat ze terug naar haar oom en tante. Als ze daar een tijdje is weer ze dat ze zwervend gelukkiger is. Ze verlaat Würzburg dan voorgoed.
Het verhaal heeft een open einde, omdat Als Nina is vertrokken het verhaal eindigt. Er kan dus nog een vervolg komen op ‘De Amulet’.
Titel:
Nina Bauer is een weesmeisje dat opgroeit bij haar oom en tante. Op een dag vraagt ze haar oom naar de dood van haar moeder. Hij vertelt haar het verhaal en geeft haar de amulet van haar moeder.
Later ontdekt Nina dat het plantje dat op de amulet staat Digitalis heet. Giftig voor leken, maar heilzaam voor ingewijden. En Nina is net als haar moeder een ingewijde. Ze kan pijn wegnemen met haar handen en ziet soms dingen voor dat ze gebeuren. De amulet blijft haar enige aandenken aan haar moeder.
Perspectief:
Het hele boek wordt verteld in de zij-vorm waarbij je alle gebeurtenissen steeds meemaakt door de ogen van Nina. Dit perspectief wordt maar een paar keer veranderd. Het boek begint met een heksenverbranding die wordt beschreven door een alwetende verteller en in het begin van hoofdstuk vijf kijk je even door de ogen van Jurgen Stolz naar Nina.
Het belangrijkste probleem in het boek is: vervolging.
Eigen mening:
Over de moeilijkheid.
Het was een makkelijk te lezen boek, er kwamen wel enkele moeilijke woorden in voor maar die werden achterin uitgelegd.
Over spanning:
Het was een spannend boek, omdat er van het begin tot het eind spannende dingen gebeuren zoals wanneer de wolven komen.
Citaat: ‘‘Ze wordt steeds stijver van het lange staan op de tak. Voorzichtig verplaatst ze haar gewicht van het ene op het andere been. Onmiddellijk kijken de wolven omhoog. Ze laten hun tanden zien. Nina blijft doodstil staan. Haar armen, die de boomstam nog steeds omklemmen, beginnen gevoelloos te worden. Langzaam vloeit de kracht eruit. Ze duwt haar gezicht tegen de schors van de boom en bijt op haar lip. Ze móet volhouden. Een felle kramp schiet in haar linkerbeen. Kreunend strekt ze haar been en verliest bijna haar evenwicht. De tak waarop ze staat kraakt. Angstig kijkt Nina naar haar voeten. Als die tak maar niet breekt! Ze schuifelt wat dichter naar de boomstam toe, waar de tak het dikst is. Die beweging is te veel. Met een luide knap breekt de tak af. ‘Nina!’ brult Max. Nina gilt het uit en grijpt naar een dikke tak boven haar hoofd. Hij houdt haar gewicht. Langzaam brengt ze haar andere hand omhoog en pakt de tak beet. Daar hangt ze dan, met beide handen aan een krakende tak boven een roedel wolven.’’
Over gevoelens:
Het boek was wel triest omdat er veel onschuldige mensen zijn vermoord.
Ik kon me goed inleven in de hoofdpersoon.
Over de afloop:
Het was leuk omdat het anders liep dan ik verwachtte. Ik had verwacht dat Nina gewoon haar oude leventje weer zou oppakken maar in plaats daar van ging ze weer zwerven.
Over ‘echtheid’:
Ik vond het een goed boek omdat het echt gebeurd kan zijn, want er komen geen heksen in voor die op bezemstelen vliegen.
Over humor:
Er kwam weinig humor in voor maar dat mis ik niet bij dit boek omdat het er niet zo goed inpast.
Citaat:‘‘ Ze hebben bloed geroken!’ roept Max weer. ‘Gooi alles wat je aan vlees hebt naar beneden!’ ‘M’n linker- of m’n rechterarm?’ schreeuwt Nina.’’
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
D.
D.
er staan veel typfouten in
17 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
kleine samenvatting, niet alles staat er in
13 jaar geleden
Antwoorden