1. De titel van het boek is “De Amulet”
2. Het boek is geschreven door Simone van der Vlugt
3. Het boek is voor het eerst uitgegeven in 1995. Het deel dat ik gebruik is de 3e druk 1998. 4. De uitgeverij is Lemniscaat b.v. in Rotterdam
5. Simone van der Vlugt werd geboren op 15 december in Hoorn als Simone Watertor. Ze is al vroeg aan het schrijven geslagen. Op haar dertiende ging ze al naar een uitgever. Die adviseerde en stimuleerde haar om door te gaan. Pas toen ze in 1985 de lerarenopleiding Nederlands en Frans deed, kwam ze erachter dat het vak ‘creatief schrijven’ haar wel beviel. In 1990 is ze getrouwd met Wim van der Vlugt. In 1993 verhuisde ze naar Alkmaar en kreeg ze haar eerste kind, een dochter Esmée. In 1995 is haar zoon Friso geboren. Ze heeft ondertussen al vier boeken geschreven: de Amulet, Bloedgeld, de Guillotine en Zwarte Sneeuw*.* 6. De genre van het boek is een historische jeugdroman. Ik heb dit gekozen omdat je toch een beetje inzicht krijgt over het wel en wee in de 17e eeuw. Het is een jeugdroman omdat de hoofdpersoon een 13 jarig meisje is. 7. Enkele thema’s van het boek zijn: a. De verhouding tussen Nina en haar oom en tante, met Max en met verschillende zigeuners. Het vertrouwen en vriendschap. Want zonder vertrouwen had Nina het nooit volgehouden in de bossen en wouden. (volgens mij) b. De verdrukking van de “heksen”. (de heksenjacht was toen in volle gang) c. Maatschappelijke verhoudingen in de Middeleeuwen
8. De hoofdpersoon is Nina Bauer. Ze is 13 en helderziend Die gave heeft ze van haar moeder. Ze denkt heel veel na, vooral over heksen en God. Ze is karakter, want het ene moment is ze vrolijk en opgewekt en het andere moment is ze zenuwachtig, bang en slecht op haar gemak. Door een amulet die ze van haar moeder gekregen heeft, wordt ze weer rustig. Ik denk wel dat Nina in het verhaal is veranderd. Ze is veel rustiger geworden. Ik denk dat dat komt doordat ze het nu weet van haar ouders en dat ze weet dat helderziend is. Ze gaat daar nu ook beter mee om. Het kan ook zijn dat ze ouder is geworden. 9. De bijpersonen zijn: · Max von Spee, hij is de man waar Nina een tijd mee meereist. Zij ontmoette hem toen ze net weggelopen was bij het café waar ze werkte totdat ze ontdekt werd door Herr Stolz. Hij is al vrij oud want hij heeft een grijze baard en een rimpelig gezicht. Hij is aan het zwerven gegaan, toen zijn vrouw, beschuldigd van hekserij, werd verbrand. Hij werd toen verbannen. Tijdens een strenge winter, als ze op reis zijn naar Ettal, een klooster waar zij de winter door willen brengen, sterft hij, oud vermoeid en ziek. Max is een karakter want het ene moment bromt hij, dan fluit hij weer en maakt hij grapjes. · De oom en tante van Nina, Thomas en Hanna Bauer. Zij zijn beide karakters al kom je niet al te veel over ze te weten. Ze zijn heel zorgzaam voor Nina maar ook streng. Dat komt denk ik doordat het gevaar heel groot is dat de mensen er achter komen dat Nina helderziend is. Het ene moment is Thomas vol levenslust en dan weer moedeloos en mopperend. Hanna is ietwat mollig en is vaak nerveus wat slecht is voor haar hart, haar zenuwen zijn niet zo sterk. Hanna en Thomas zijn wel verschillend van karakter. Hanna gelooft in bijgeloof terwijl Thomas een van weinige in de stad nuchter is. Aan het eind heeft Thomas een grijze baard en snor wat betekent dat hij niet zo jong meer is. · De zigeuners. De zigeuners waar Nina een lange tijd heeft meegereisd zijn voornamelijk typen. Op drie personen na: o 1. Milenko, hij is een jongeman die de leeftijd heeft om te trouwen dus ik denk van ongeveer 20 jaar. Het is een rustige jongen die een goede vriend wordt voor Nina. Ze hebben af en toe een paar meningsverschillen die ze ook weer oplossen. Nina wordt volgens mij ook verliefd op Milenko. Zijn broertjes hebben veel ontzag voor hem maar hij zorgt ook heel goed voor hen. o 2. Laila, een oude wijze vrouw. Eerst doet ze heel onaardig tegen Nina, omdat ze een gaje, een niet-zigeuner, maar later ontdooit ze een beetje. Ze begint later wat met haar op te trekken. Een soort oma. Ze heeft een gelooide huid
o 3. Kara, dat is de moeder van Milenko. Zij zorgt voor Nina als een moeder. Ze heeft vertrouwelijke gesprekken met haar.
10. De verhoudingen:
· Nina – Thomas/Hanna: Kunnen heel goed met elkaar opschieten:
o ‘Ze is het echt!’ Ze trekt Nina in haar mollige armen drukt haar tegen haar boezem. Nina kust haar tante hartelijk. Tante Hanna straalt.
o ‘Legt u het uit aan tante Hanna? Vraagt ze. Oom Thomas knikt. Nina ziet dat er tranen in zijn ogen staan, maar hij blijft glimlachen. Hij loopt mee naar buiten en wuift haar na.
· Nina – zigeuners: Eerst gaat het wat moeizaam, vooral met de oude vrouw Laika maar ze maakt al snel vrienden en wordt later ook geaccepteerd door Laika.
· Nina – Max: heel goede vrienden van elkaar. In de tijd dat ze samen gereisd hebben leren ze veel van elkaar. Ze hebben ook wat gemeen: ze moesten allebei vluchten omdat ze iets met hekserij te maken zouden hebben.
11. De keuze van de titel: Wanneer Nina achter de geschiedenis van haar ouders komt, krijgt ze van haar oom een ketting. Een amulet met daarin het geneeskrachtige kruid Digitalis die haar rust geeft als ze nerveus of iets dergelijks is. Persoonlijk zou ik het boek een andere titel gegeven hebben want de amulet speelt niet echt een belangrijke rol.
12. De samenvatting:
Het is 1630 en de heksenjacht is in volle gang. Ook in Duitsland, Nina een helderziend meisje gedraagt zich een aantal keren een beetje vreemd en de mensen in de stad Würzburg beginnen haar te wantrouwen, maar dit keer zijn Thomas en Hanna er eerder bij. Al eerder zou Nina’s moeder ook zijn verbrand omdat ze een heks zou zijn. Thomas en Hanna zijn genoodzaakt haar uit te huwelijken aan een weduwnaar met 5 kinderen, Herr Stolz. Hanna, haar tante brengt haar een stukje weg maar ze loopt weg. Ze gaat werken in het stadje Coburg, in een herberg. Nu heeft ze de pech dat Herr Stolz juist in die herberg wat komt drinken. Ze loopt weg en verkleedt zich als jongen, omdat dat een stuk veiliger was in die tijd. Dan komt ze in aanraking met Max. Van hem leert ze alles over de natuur. Zoals eten en kruiden zoeken en bijv jagen op konijntjes. Met Max reist ze een tijdlang rond in Duitsland. Als hij gestorven is sluit zij zich aan bij een groep zigeuners. Zigeuners stonden in die tijd niet goed bekend, maar toch wordt ze er liefdevol opgevangen en het belangrijkste, ze wordt geaccepteerd. Ze krijgt een aantal vrienden zoals Milenko (volgens mij is ze daar aan het eind van het verhaal op verliefd) en Basha, een meisje waar ze erg goed mee kan op schieten. Als Nina dan besluit om terug te keren naar de stad, weet ze zeker dat ze niet zonder vrijheid kan leven. Nog dezelfde dag dat ze haar oom en tante opzoekt, gaat ze al weer terug.
13. Het verhaal is bijna chronologisch verteld op één flash back na:
a. Het stuk verhaal dat Thomas verteld hoe haar ouders gestorven zijn
Verder heb ik er geen kunnen vinden. 14. Het perspectief van het boek is een vertellers/hij – perspectief. Het lijkt net of dat je naast Nina leeft.: a. “Hij heeft talent,” zegt Milenko trots. “Van een kleine bange schijterd is hij een echte ruiter geworden. Een echte zigeuner!” Basha zit aan de voet van een boom en kijkt toe. Naast haar staat een mand geitekaas. Als Nina Fernando naar de andere paarden leidt, loopt Basha haar achterna. “Het gaat goed, hè?” zegt ze vriendelijk. “Ja” beaamt Nina. 15. Onderwerp: a. Het boek sprak me erg aan. Het is al ongeveer de vierde keer dat ik het helemaal gelezen heb. Dat komt vooral door het onderwerp: een meisje in de heksenvervolging
b. Ik heb niet veel van dit boek geleerd. Ik verdiep me al heel lang in geschiedenis dus de feiten erom heen wist ik allemaal al. Meer de manier waarop Nina in het leven staat, ik denk dat je daar wel wat van kan leren. Doorzettingsvermogen. c. In deze tijd zou ik het eens zijn met de mening van Thomas: er bestaan wel heksen maar God zou nooit zo’n wijd verspreide ketterse organisatie dulden. En met de mening van Kara: Ik geloof wel dat er bepaalde krachten bestaan die ons verstand te boven gaan, zegt Kara Maar dat hoeven niet perse kwade krachten te zijn. d. Ik vind dat de schrijfster te weinig aandacht gegeven heeft aan het begrip de amulet. Gebeurtenissen: a. Ja, het werd afgewisseld met allerlei soorten gebeurtenissen: eerst oom + tante daarna Max en later de zigeuners. b. Nee, het verband was heel makkelijk te verklaren want het boek is denk ik ook geschikt voor kinderen uit de 1e en de 2e klas. c. Ik vond het een spannend boek, ze beleeft allerlei spannende momenten. Ik vind het ook herkenbaar want ik zou denk ik ook het zelfde gedaan hebben. d. Ik vond dit fragment erg ontroerend, want Nina zoekt haar pleegouders na jaren op. 'Ongelooflijk,' mompelt oom Thomas telkens weer. 'Ik kan het niet geloven. Nina! Ik heb altijd gehoopt dat je terug zou komen.' Hij houdt haar op een armlengte van zich af en bekijkt haar nieuwsgierig. 'Heilige Maria! Ik had je niet herkend als ik je op straat was tegen- gekomen. Is dat niet vreselijk?' roept hij uit. Nina lacht door haar tranen heen. 'Dat is toch logisch?' zegt ze. 'Ik ben natuurlijk ontzettend veranderd.' 'Veranderd ben je zeker! Je bent... ja, volwassen.' Oom Thomas bekijkt haar van top tot teen. 'We hebben duizend angsten uit- gestaan toen we hoorden datje niet in Hollfeld was aangekomen. Ik heb naar je gezocht, maar tevergeefs. En God weet hoe graag ik je wilde vinden.' Hij staart zijn nicht aan alsof hij nog niet helemaal kan geloven dat ze in levenden lijve voor hem staat. 'Je moet me alles vertellen,' zegt oom Thomas. 'Ik sluit de winkel, het is toch tijd voor het middagmaal. En ik blijf de hele middag dicht. Ik wil precies weten wat er allemaal met je gebeurd is!' Hij pakt de broden van de uitstalling en klapt de luifel dicht. 'Ziezo, die is dicht. Kind, wat zal je tante opkijken als ze je ziet!' Nina's gezicht betrekt. 'Hoe is het met tante Hanna?' vraagt ze. 'Ach, wat zal ik zeggen. Ze is nog altijd dezelfde,' schokschoudert haar oom. 'De bezetting van de stad heeft haar zenuwen geen goed gedaan. , 'Misschien kunt u haar beter voorzichtig vertellen dat ik er ben,' oppert Nina. Oom Thomas knikt. 'Dat lijkt me inderdaad het verstandigst. Blijf maar even hier, kind- dan ga ik naar achteren. , Nina dwaalt door de bakkerij. Ze laat haar hand over de schap- pen glijden. In haar herinnering was het voorhuis veel groter. Maar het piepende uithangbord met de krakeling is nog zoals ze het zich herinnert. Er klinkt gestommel achter haar. Tante Hanna kijkt ongelovig de bakkerij in en slaakt een kreet. 'Ze is het echt!' Personen: a. Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant toch ook weer niet. Ik zou best zo’n vrijheid willen hebben, maar er zitten ook heel veel nadelen aan. b. Alle personages lijken op echte mensen. Het verschil zit denk ik aan de tijd waarin het speelt: de mensen hadden in de 17e eeuw een heel andere mentaliteit dan wij nu. c. Je komt het meest te weten van Nina, je gaat daardoor haar het meest begrijpen, waardoor je haar probleem ook weer snapt. d. Ik denk dat ik het op de zelfde manier had opgelost, alleen zou ik niet tot het uiterste gegaan zijn met het zeggen/ merken dat ik een jongen zou zijn. e. De normen in die tijd waren in die tijd heel anders. Er was heel veel bijgeloof waardoor en een groot verschil komt tussen onze en hun normen. Toch kon ik het ook goed met de normen van Thomas vinden. (zijn nuchtere kijk op bijgeloof, hij vond het maar zozo) Bouw a. De bouw van het verhaal is niet ingewikkeld en alles hangt goed met elkaar samen. Ik denk dat het dan ook wel eens wat makkelijker is om een boek te begrijpen (even vergelijken met “De Kleine Blonde Dood” van Boudewijn Büch. b. Nee, er zitten niet veel terugblikken in het verhaal, dat vind ik ook niet erg want het boek wordt daardoor sneller duidelijker. c. Het boek heeft een open einde, want Nina trekt de wijde wereld weer in, nadat ze haar oom en tante heeft opgezocht. Je weet dus niet hoe dat het afloopt. Taalgebruik a. Het verhaal was heel makkelijk te lezen. De moeilijke woorden zijn gerangschikt in een soort woordenboek achterin het boek. Er kwamen namelijk wel moeilijke woorden in voor voor bijvoorbeeld benamingen in die tijd zoals het avondeten de avondstik heette. Dit maakt het verhaal makkelijk. b. Ik vind dat het boek heel mooi is geschreven. Het zit vol met spanning en avontuur en daarnaast spelen de gevoelens van Nina een mooie rol. Ook de gedachte erachter klopt wel: als je gaat discrimineren (de heksen in dit geval) kun je maar beter iedereen gaan discrimineren want iedereen is anders. c. Ja, de taalgebruik was heel erg makkelijk op een aantal woorden na. Deze kon je achterin het boek terugvinden met de betekenissen. 18. Dramastukje. Nina (dromerig te spinnen voor het vuur, geeuwt, 1 sec. schrik, hoofd schudden, om zich heen kijken, schouders ophalen, pakt draad van spinnewiel weer op, gaat verder, draait hoofd met een ruk, trekt bang gezicht, draait weer om, legt handen in schoot) (vragend fluisterend) “Waarom hebben ze haar verbrand?” Thomas (draait zich om) (vragend) “Over wie heb je het? Wie hebben ze verbrand?” Nina (verbaasd) (zachtjes) “Mijn moeder”. Thomas (starend naar Nina) (rustig) “Ach kindje, hecht toch niet zoveel waarde aan die nachtmerries van je. Wat heeft de dood van je moeder te maken met de heksenverbrandingen van de laatste tijd? Nina (opkijkend naar Thomas) (volhoudend) “Oom, ik wéét het! Waarom vertelt u mij de waarheid niet? Ik ben geen kind meer!” Thomas (aarzelend) (langzaam pratend) “Misschien moet ik je inderdaad de waarheid vertellen hoewel je kent de waarheid al. God weet dat ik gebeden heb dat je het nooit te weten zou komen! Maar je bent nou eenmaal precies je moeder. Niet alleen uiterlijk; je hebt ook die speciale gave van haar."
3. Het boek is voor het eerst uitgegeven in 1995. Het deel dat ik gebruik is de 3e druk 1998. 4. De uitgeverij is Lemniscaat b.v. in Rotterdam
5. Simone van der Vlugt werd geboren op 15 december in Hoorn als Simone Watertor. Ze is al vroeg aan het schrijven geslagen. Op haar dertiende ging ze al naar een uitgever. Die adviseerde en stimuleerde haar om door te gaan. Pas toen ze in 1985 de lerarenopleiding Nederlands en Frans deed, kwam ze erachter dat het vak ‘creatief schrijven’ haar wel beviel. In 1990 is ze getrouwd met Wim van der Vlugt. In 1993 verhuisde ze naar Alkmaar en kreeg ze haar eerste kind, een dochter Esmée. In 1995 is haar zoon Friso geboren. Ze heeft ondertussen al vier boeken geschreven: de Amulet, Bloedgeld, de Guillotine en Zwarte Sneeuw*.* 6. De genre van het boek is een historische jeugdroman. Ik heb dit gekozen omdat je toch een beetje inzicht krijgt over het wel en wee in de 17e eeuw. Het is een jeugdroman omdat de hoofdpersoon een 13 jarig meisje is. 7. Enkele thema’s van het boek zijn: a. De verhouding tussen Nina en haar oom en tante, met Max en met verschillende zigeuners. Het vertrouwen en vriendschap. Want zonder vertrouwen had Nina het nooit volgehouden in de bossen en wouden. (volgens mij) b. De verdrukking van de “heksen”. (de heksenjacht was toen in volle gang) c. Maatschappelijke verhoudingen in de Middeleeuwen
8. De hoofdpersoon is Nina Bauer. Ze is 13 en helderziend Die gave heeft ze van haar moeder. Ze denkt heel veel na, vooral over heksen en God. Ze is karakter, want het ene moment is ze vrolijk en opgewekt en het andere moment is ze zenuwachtig, bang en slecht op haar gemak. Door een amulet die ze van haar moeder gekregen heeft, wordt ze weer rustig. Ik denk wel dat Nina in het verhaal is veranderd. Ze is veel rustiger geworden. Ik denk dat dat komt doordat ze het nu weet van haar ouders en dat ze weet dat helderziend is. Ze gaat daar nu ook beter mee om. Het kan ook zijn dat ze ouder is geworden. 9. De bijpersonen zijn: · Max von Spee, hij is de man waar Nina een tijd mee meereist. Zij ontmoette hem toen ze net weggelopen was bij het café waar ze werkte totdat ze ontdekt werd door Herr Stolz. Hij is al vrij oud want hij heeft een grijze baard en een rimpelig gezicht. Hij is aan het zwerven gegaan, toen zijn vrouw, beschuldigd van hekserij, werd verbrand. Hij werd toen verbannen. Tijdens een strenge winter, als ze op reis zijn naar Ettal, een klooster waar zij de winter door willen brengen, sterft hij, oud vermoeid en ziek. Max is een karakter want het ene moment bromt hij, dan fluit hij weer en maakt hij grapjes. · De oom en tante van Nina, Thomas en Hanna Bauer. Zij zijn beide karakters al kom je niet al te veel over ze te weten. Ze zijn heel zorgzaam voor Nina maar ook streng. Dat komt denk ik doordat het gevaar heel groot is dat de mensen er achter komen dat Nina helderziend is. Het ene moment is Thomas vol levenslust en dan weer moedeloos en mopperend. Hanna is ietwat mollig en is vaak nerveus wat slecht is voor haar hart, haar zenuwen zijn niet zo sterk. Hanna en Thomas zijn wel verschillend van karakter. Hanna gelooft in bijgeloof terwijl Thomas een van weinige in de stad nuchter is. Aan het eind heeft Thomas een grijze baard en snor wat betekent dat hij niet zo jong meer is. · De zigeuners. De zigeuners waar Nina een lange tijd heeft meegereisd zijn voornamelijk typen. Op drie personen na: o 1. Milenko, hij is een jongeman die de leeftijd heeft om te trouwen dus ik denk van ongeveer 20 jaar. Het is een rustige jongen die een goede vriend wordt voor Nina. Ze hebben af en toe een paar meningsverschillen die ze ook weer oplossen. Nina wordt volgens mij ook verliefd op Milenko. Zijn broertjes hebben veel ontzag voor hem maar hij zorgt ook heel goed voor hen. o 2. Laila, een oude wijze vrouw. Eerst doet ze heel onaardig tegen Nina, omdat ze een gaje, een niet-zigeuner, maar later ontdooit ze een beetje. Ze begint later wat met haar op te trekken. Een soort oma. Ze heeft een gelooide huid
Verder heb ik er geen kunnen vinden. 14. Het perspectief van het boek is een vertellers/hij – perspectief. Het lijkt net of dat je naast Nina leeft.: a. “Hij heeft talent,” zegt Milenko trots. “Van een kleine bange schijterd is hij een echte ruiter geworden. Een echte zigeuner!” Basha zit aan de voet van een boom en kijkt toe. Naast haar staat een mand geitekaas. Als Nina Fernando naar de andere paarden leidt, loopt Basha haar achterna. “Het gaat goed, hè?” zegt ze vriendelijk. “Ja” beaamt Nina. 15. Onderwerp: a. Het boek sprak me erg aan. Het is al ongeveer de vierde keer dat ik het helemaal gelezen heb. Dat komt vooral door het onderwerp: een meisje in de heksenvervolging
b. Ik heb niet veel van dit boek geleerd. Ik verdiep me al heel lang in geschiedenis dus de feiten erom heen wist ik allemaal al. Meer de manier waarop Nina in het leven staat, ik denk dat je daar wel wat van kan leren. Doorzettingsvermogen. c. In deze tijd zou ik het eens zijn met de mening van Thomas: er bestaan wel heksen maar God zou nooit zo’n wijd verspreide ketterse organisatie dulden. En met de mening van Kara: Ik geloof wel dat er bepaalde krachten bestaan die ons verstand te boven gaan, zegt Kara Maar dat hoeven niet perse kwade krachten te zijn. d. Ik vind dat de schrijfster te weinig aandacht gegeven heeft aan het begrip de amulet. Gebeurtenissen: a. Ja, het werd afgewisseld met allerlei soorten gebeurtenissen: eerst oom + tante daarna Max en later de zigeuners. b. Nee, het verband was heel makkelijk te verklaren want het boek is denk ik ook geschikt voor kinderen uit de 1e en de 2e klas. c. Ik vond het een spannend boek, ze beleeft allerlei spannende momenten. Ik vind het ook herkenbaar want ik zou denk ik ook het zelfde gedaan hebben. d. Ik vond dit fragment erg ontroerend, want Nina zoekt haar pleegouders na jaren op. 'Ongelooflijk,' mompelt oom Thomas telkens weer. 'Ik kan het niet geloven. Nina! Ik heb altijd gehoopt dat je terug zou komen.' Hij houdt haar op een armlengte van zich af en bekijkt haar nieuwsgierig. 'Heilige Maria! Ik had je niet herkend als ik je op straat was tegen- gekomen. Is dat niet vreselijk?' roept hij uit. Nina lacht door haar tranen heen. 'Dat is toch logisch?' zegt ze. 'Ik ben natuurlijk ontzettend veranderd.' 'Veranderd ben je zeker! Je bent... ja, volwassen.' Oom Thomas bekijkt haar van top tot teen. 'We hebben duizend angsten uit- gestaan toen we hoorden datje niet in Hollfeld was aangekomen. Ik heb naar je gezocht, maar tevergeefs. En God weet hoe graag ik je wilde vinden.' Hij staart zijn nicht aan alsof hij nog niet helemaal kan geloven dat ze in levenden lijve voor hem staat. 'Je moet me alles vertellen,' zegt oom Thomas. 'Ik sluit de winkel, het is toch tijd voor het middagmaal. En ik blijf de hele middag dicht. Ik wil precies weten wat er allemaal met je gebeurd is!' Hij pakt de broden van de uitstalling en klapt de luifel dicht. 'Ziezo, die is dicht. Kind, wat zal je tante opkijken als ze je ziet!' Nina's gezicht betrekt. 'Hoe is het met tante Hanna?' vraagt ze. 'Ach, wat zal ik zeggen. Ze is nog altijd dezelfde,' schokschoudert haar oom. 'De bezetting van de stad heeft haar zenuwen geen goed gedaan. , 'Misschien kunt u haar beter voorzichtig vertellen dat ik er ben,' oppert Nina. Oom Thomas knikt. 'Dat lijkt me inderdaad het verstandigst. Blijf maar even hier, kind- dan ga ik naar achteren. , Nina dwaalt door de bakkerij. Ze laat haar hand over de schap- pen glijden. In haar herinnering was het voorhuis veel groter. Maar het piepende uithangbord met de krakeling is nog zoals ze het zich herinnert. Er klinkt gestommel achter haar. Tante Hanna kijkt ongelovig de bakkerij in en slaakt een kreet. 'Ze is het echt!' Personen: a. Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant toch ook weer niet. Ik zou best zo’n vrijheid willen hebben, maar er zitten ook heel veel nadelen aan. b. Alle personages lijken op echte mensen. Het verschil zit denk ik aan de tijd waarin het speelt: de mensen hadden in de 17e eeuw een heel andere mentaliteit dan wij nu. c. Je komt het meest te weten van Nina, je gaat daardoor haar het meest begrijpen, waardoor je haar probleem ook weer snapt. d. Ik denk dat ik het op de zelfde manier had opgelost, alleen zou ik niet tot het uiterste gegaan zijn met het zeggen/ merken dat ik een jongen zou zijn. e. De normen in die tijd waren in die tijd heel anders. Er was heel veel bijgeloof waardoor en een groot verschil komt tussen onze en hun normen. Toch kon ik het ook goed met de normen van Thomas vinden. (zijn nuchtere kijk op bijgeloof, hij vond het maar zozo) Bouw a. De bouw van het verhaal is niet ingewikkeld en alles hangt goed met elkaar samen. Ik denk dat het dan ook wel eens wat makkelijker is om een boek te begrijpen (even vergelijken met “De Kleine Blonde Dood” van Boudewijn Büch. b. Nee, er zitten niet veel terugblikken in het verhaal, dat vind ik ook niet erg want het boek wordt daardoor sneller duidelijker. c. Het boek heeft een open einde, want Nina trekt de wijde wereld weer in, nadat ze haar oom en tante heeft opgezocht. Je weet dus niet hoe dat het afloopt. Taalgebruik a. Het verhaal was heel makkelijk te lezen. De moeilijke woorden zijn gerangschikt in een soort woordenboek achterin het boek. Er kwamen namelijk wel moeilijke woorden in voor voor bijvoorbeeld benamingen in die tijd zoals het avondeten de avondstik heette. Dit maakt het verhaal makkelijk. b. Ik vind dat het boek heel mooi is geschreven. Het zit vol met spanning en avontuur en daarnaast spelen de gevoelens van Nina een mooie rol. Ook de gedachte erachter klopt wel: als je gaat discrimineren (de heksen in dit geval) kun je maar beter iedereen gaan discrimineren want iedereen is anders. c. Ja, de taalgebruik was heel erg makkelijk op een aantal woorden na. Deze kon je achterin het boek terugvinden met de betekenissen. 18. Dramastukje. Nina (dromerig te spinnen voor het vuur, geeuwt, 1 sec. schrik, hoofd schudden, om zich heen kijken, schouders ophalen, pakt draad van spinnewiel weer op, gaat verder, draait hoofd met een ruk, trekt bang gezicht, draait weer om, legt handen in schoot) (vragend fluisterend) “Waarom hebben ze haar verbrand?” Thomas (draait zich om) (vragend) “Over wie heb je het? Wie hebben ze verbrand?” Nina (verbaasd) (zachtjes) “Mijn moeder”. Thomas (starend naar Nina) (rustig) “Ach kindje, hecht toch niet zoveel waarde aan die nachtmerries van je. Wat heeft de dood van je moeder te maken met de heksenverbrandingen van de laatste tijd? Nina (opkijkend naar Thomas) (volhoudend) “Oom, ik wéét het! Waarom vertelt u mij de waarheid niet? Ik ben geen kind meer!” Thomas (aarzelend) (langzaam pratend) “Misschien moet ik je inderdaad de waarheid vertellen hoewel je kent de waarheid al. God weet dat ik gebeden heb dat je het nooit te weten zou komen! Maar je bent nou eenmaal precies je moeder. Niet alleen uiterlijk; je hebt ook die speciale gave van haar."
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden