De amulet door Simone van der Vlugt

1. Datum en plaats
eerste uitgave: 1995 in Alphen aan de Rijn. 2. Simone van der vlugt
Simone van der Vlugt is geboren in Hoorn als Simone Watertor op 15 december 1966. Schrijven is al van jongs af aan haar passie geweest. Zelf zegt ze: ‘Mijn ouders konden me geen groter plezier doen dan me een pak schrijfpapier te geven en later zelfs een echte typemachine. Ik vond het enig om verhaaltjes te schrijven en ze te voorzien van een kaft met mijn naam erop’. Al op dertienjarige leeftijd benaderde ze een uitgever die haar adviezen gaf en haar stimuleerde om door te gaan met schrijven. Het schrijven werd pas echt serieus toen in 1985 Simone naar amsterdam verhuisde en Nederlands en Frans studeerde aan de leraren opleiding en haar duidelijk werd dat ze de lessen creatief schrijven het leukste vond. Direct na afronding van haar studie, stortte ze zich op haar computer. In eerste instantie ging dat niet erg gemakkelijk door een drukke baan. Later kwam daar ook nog de zorg voor haar baby bij. Maar nu Simone in deeltijd werkt met intussen al twee kinderen, schrijft ze tussen de bedrijven door, op een aparte kamer met al haar spullen om haar heen waar niemand aan mag komen. ‘Ik schrijf in fragmenten. Een stukje uit het midden van het verhaal, een stukje uit het einde. Gewoon wat in me opkomt. Later schrijf ik alles aan elkaar’. In 1990 trouwde ze met win van der Vlugt. Twee jaar later verhuisde ze naar Alkmaar en werd hun dochter Esmée geboren. In 1995 beviel ze van een zoon, frisco ook verscheen in dat jaar haar eerste jeugdboek ‘ De amulet’ wat werd bekroond door de kinderjury. Al spoedig volgde haar tweede boek Bloedgeld. Ze kan boeiend en meeslepend schrijven, over vroegere tijden. Veel van haar boeken gaan hier dan ook over. Haar verhalen zijn spannend, avontuurlijk en goed geschreven. Ze zorgt er heel goed voor dat je kan meeleven met de hoofdpersoon. Boeken van Simone van der Vlugt: - Bloedgeld - Een steen door de ruit - De amulet
3. Titelverklaring: Toen de moeder van Nina werd terechtgesteld omdat ze een heks was moest Nina onderduiken, zodat zijzelf ook niet terecht werd gesteld. Toen haar oom en tante haar gingen halen bij de buren die haar tijdelijk in huis hadden genomen, had Nina een amulet om haar nek. Die amulet was van haar moeder geweest, waar ze pas na een tijd achter kwam. Persoonlijk vind ik dat de titel niet goed bij het boek past omdat ze niet zo diep in gaan op die amulet. 4a. Hoofdpersoon: Nina Bauer is een meisje van dertien jaar en woont in Würzburg (Duitsland) bij haar oom en tante. haar oom en tante hebben de zorg voor Nina op zich genomen toen zij nog een baby was, en toen haar moeder als heks levend werd verbrand. Nina weet tot haar 13e nog niks van de dood van haar moeder af. Wel weet ze dat ze v voorspellingen doet, en dat die meestal nog kloppen ook. Ze besluit het tegen niemand te vertellen, want anders zouden de mensen nog gaan denken dat zij een heks is en dan zou ze leven worden verbrand

4b. Nina vlucht als ze van haar oom met zijn vriend moet trouwen. Ze snijd haar haar af en doet alsof ze Hans is. Zodat anderen er niet achter kunnen komen dat ze eigenlijk Nina Bauer is. 4c. Ik vind dit een erg slimme manier alleen dan moet ze toch wel een beetje mannelijk gezicht hebben anders zouden anderen niet zo snel denken dat het een meisje is. Maar toch vind ik het een erg goede manier om je te verbergen. 4d. Toen Nina wegliep voor het huwelijk tussen haar en de vriend van haar oom, had ze misschien eerst kunnen praten en niet gelijk weglopen misschien dat haar oom redelijk genoeg was om het uit te praten. 4e. Ik herken het gedrag van Nina wel bij mezelf. Altijd als er bij mij iets is waar ik mee zit of wat ik niet wil, loop ik er voor weg of doe ik me anders voor. 5a. Bijpersonen: - Max von Spee, hij leert Nina alles over geneeskundige planten en hoe je moet overleven in het bos.Max is een man van tussen de 20 a 50 jaar. Je kan dat niet helemaal uit het verhaal opmaken. Max zwerft een paar jaar een beetje rond in de talrijke bossen. - De zigeuners, allemaal verschillende leeftijden.nadat ze haar hadden ontdekt bij het bespioneren van hun kamp en haar hadden “opgepakt” deden ze toch heel aardig tegen Nina, ondanks alle verhalen die ze over de zigeuners gehoord heeft. Ze behandelen haar alsof ze een van hen is. - Oom Thomas en tante Hanna, leeftijd wordt niet vermeld. Ze hebben Nina opgevoed sinds haar moeder terecht gesteld was. Het zijn aardige, lieve en zorgzame mensen. Ze zorgden erg goed voor Nina en zij zorgden ervoor dat Nina kon vluchten toen ze weg moest uit het dorp Würzburg. 5b. - in het begin was Max een beetje onaardig tegen Nina, maar wanneer hij haar beter leert kennen blijkt het dat ie toch aardig is. - Eerst pakken ze haar ruw op maar als ze merken dat ze wel oké is en ongevaarlijk nemen ze haar op in hun kamp en geven haar te eten. - Als ze erachter komen dat Nina door de andere dorpsbewoners uitgemaakt word voor heks willen ze haar uithuwen aan Herr Stolz. 5c. - Max heeft nooit geweten dat Nina eigenlijk een meisje was. Hij heeft haar alleen maar gekend als Hans. Hij wou eerst weten hoe “hij” was en toen hij daar achter was mocht hij “Hans” Toch wel. Hij geloofde de visioenen en voorspellingen van “Hans” Niet. - De zigeuners willen “Hans” graag helpen, als ze “Hans” een meisje laten uitzoeken bekend ze alles, de zigeuners begrijpen het hele verhaal maar zitten er niet zo heel erg mee dat ze gelogen heeft. - Haar Tante en oom bedoelden het goed om haar uit te huwelijken maar ik denk dat ze het ook wel snapten dat ze wegliep want ik denk dat ze het zelfde hadden gedaan als ze zelf voor die keuze stonden. 6a. Ruimte: Het speelt zich af in het plaatsje Würzburg, waar Nina bij haar oom en tante woonde. Na veel gebeurtenissen reist ze door heel Duitsland en komt verschillende dorpen tegen. Zoals: · Bamberg · Bayreuth · Rothenburg · Ettal · Coburg
Ook probeert ze veel dorpen te ontwijken. Uiteindelijk komt ze weer terug in Würzburg. Ze wil toch blijven reizen door de natuur en gaat weer weg uit de stad. 6b. Het speelt zich af in uitgestrekte bossen en weilanden met veel wild. In dit tijdperk had de kerk nog veel macht. Ook was er in deze tijd veel bijgeloof, mensen geloofden bijvoorbeeld nog in heksen en de Duivel. 6c. Misschien wel in een andere plaats als er maar bossen en wild zijn, maar niet in een andere tijd want als je het nu zou hebben dat een meisje voor heks zou worden uitgemaakt zullen er misschien een aantal kinderen haar ermee pesten maar de rest en de volwassenen zullen er niet eens naar omkijken. Niet dat het normaal is maar nu weten de meeste gewoon dat iedereen verschillend is. 7a. Tijd: Het verhaal speelt zich af in de 17e eeuw, in 1630. Dat kan je opmaken uit de tekst en ook het jaartal wordt genoemd. 7b. Het tijdsverloop is chronologisch. Er komen wel een aantal flashbacks in voor bijvoorbeeld als ze een visioen heeft gehad en hij komt uit dat ze even terugblikt van dit heb ik voorspelt, dit is gebeurd dus ik had gelijk. Maar het is niet zo erg dat je er de volgorde van het verhaal niet meer bij snapt. 8. perspectief: Het verhaal is geschreven uit het perspectief van de zij/hij-persoon. Je kan dat zien aan de manier van schrijven, het is net of je vlak bij Nina leefde. 9a. Inhoud: Nina Bauer woont in Wolfsburg samen met haar oom Thomas en haar tante Hanna. Het is 1630 en de heksenjacht in volle gang net als de godsdienstoorlog met de Zweden. Oude vrouwen, kleine kinderen en zelfs hele gezinnen worden terechtgesteld (verbrand). Nina, die bij haar oom en tante woont, is angstig en onzeker, omdat ze denkt dat ze zelf ook een heks is. Ze droomt regelmatig over heksenbijeenkomsten en krijgt overdag regelmatig visioenen. Dat gebeurt ook op een avond als ze achter het spinnewiel zit. Ze ziet allemaal hoofden ronddraaien. Ze ziet een vrouw aan een paal vastgebonden in hoge vlammen. Ze brandt tot aan haar middel. Ze ziet het gezicht steeds duidelijker. Aan de ogen van de vrouw ziet ze dat de vrouw niet meer te redden is. Ze rent naar haar oom en fluistert: ‘Waarom hebben ze mijn moeder verbrand?’ Haar oom vertelt waarom haar moeder werd terechtgesteld en dat haar moeder ook visioenen had. Haar moeder had nog een speciale gave; ze kon mensen genezen door alleen maar een simpele handbeweging te maken. Dan krijgt Nina een doosje met spullen die van haar moeder geweest waren, hierin zit een amulet met daarin een digitalis. Nina moest op een dag boodschappen doen voor haar tante. Toen ze naar de marktging, werd ze door een jongen in haar kont geknepen, ze draaide zich om en gaf de jongen een klap in zijn gezicht. De jongen maakte haar uit voor heks. Sinds die dag waren er roddels over haar dat ze een heks was. Haar oom en tante hadden die roddels ook gehoord en vonden dat Nina moest vluchten. Haar oom en tante hadden bedacht dat ze Nina gingen uithuwelijken aan een oude boer die weduwnaar was (Herr Stolz heette die boer) in een ander dorp. Nina ging samen met haar tante naar het plaatsje Bamberg waar ze gingen overnachten. Omdat vlak daarna een storm was en ze Nina zagen dansen van blijdschap bij de rivier krijgt Nina de schuld
van de storm. De volgende dag ging Nina’s tante terug naar Würzburg. Nina moest in haar eentje verder, eigenlijk zou ze naar Herr Stolz moeten gaan, maar ze had geen zin om te trouwen met zo’n vieze, oude vent en zijn slaafje te worden, dus ze vluchtte naar het dorp Coburg. Ze ging te voet naar dat dorp. Onderweg kwam ze iemand tegen en die had een wagen en ze mocht meereizen. In Coburg zocht ze eerst een herberg waar ze overnachtte. De volgende dag vroeg ze de herbergier waar er werk te vinden was. Hij wist niets en verwees haar verder. Toen ze ‘s avonds nog niks gevonden had, kwam ze weer terug in dezelfde herberg. De herbergier zei dat hij wel iemand kon gebruiken. Dus Nina had daar een paar dagen gewerkt, totdat Herr Stolz ineens onverwachts in de herberg verscheen. Ze vluchtte weg, ze wist alleen nog niet waarheen. Onderweg kwam ze een jonge vent tegen met wie zij mocht mee reizen. Later werd ze door dezelfde vent aangerand. Ze had een mes in haar jurk zitten en stak hem hiermee in zijn buik. Weer vluchtte ze weg. Bij een boerderij stal ze van de waslijn jongenskleren. Deze trok ze aan en sneed haar haren kort. Nu leek ze net een jongen. Ze benoemt zichzelf tot Hans Ze was weer verder gelopen en bij een verlaten dorpje was ze Max tegen gekomen. Eerst deed hij heel onaardig tegen haar, maar later veranderde dat nog. Met Max leefde ze in de natuur. Hij leerde haar goed om te gaan met geneeskrachtige kruiden. Hij kende ook veel mensen bij wie hij vaker overnachtte. Samen gingen ze naar Rothenburg, waar Max vrienden had met een wijnhuis waar Max elk jaar hielp met druiven plukken en wijn maken. Dit jaar hielp Nina ook mee. Ze bleven daar een paar dagen en hadden daar te horen gekregen dat Würzburg was bezet genomen door Zwitserse soldaten. Op een nacht werd Nina verschrikt wakker en wist dat ze een visioen had gehad. Er was een Zwitsers leger in de aankomst naar Rothenburg. Niemand geloofde haar, ook Max niet, maar ze wist het zo zeker, dat ze desnoods alleen verder zou reizen. Max besloot uiteindelijk toch ook mee te reizen, omdat ze maatjes waren. Het was inmiddels al winter geworden en het was ook al aan het sneeuwen. Onderweg zag Nina wolven in haar visioen, maar ook dat geloofde Max niet, maar na een tijdje kwamen ze toch wolven tegen. Ze vluchtten in een boom. Na een paar uur gingen de wolven weer weg, omdat ze brand roken. Nina en Max konden weer verder trekken. Max kon niet meer. Nina moest hem ondersteunen. Er kwam een meneer naar buiten rennen, die Max meteen ondersteunde. Even later kwam er ook een vrouw die meteen naar Nina toerende. Daar hebben ze geslapen in de schuur. De volgende ochtend vertelde de meneer Wieshoven dat Rothenburg al overvallen was. Ze trokken weer verder, dit keer naar Ettal. Na een poosje kon Max al niet meer. Ze zaten ondertussen in Oberammergau, ze klopten eerst aan bij een boerderij, maar daar werden ze niet binnengelaten. Ze liepen verder. Ze kwamen bij een leegstaande blokhut aan, waar ze gingen overnachten. Max was erg ziek geworden. De volgende ochtend trokken ze weer verder naar Ettal. Ze wisten niet precies waar Ettal lag. Vlak voor een heuvel kon Max niet meer verder en zakte in elkaar, Nina bleef nog even bij hem en besloot dat ze hulp ging zoeken. Ze rende over de heuvel en daar lag Ettal. Ze rende de kerk binnen en vroeg de monniken om Max te redden. Na enkele uren kreeg ze ineens een raar gevoel. Ze wist dat Max het niet meer haalde. Even later kwamen de monniken die Max hadden gezocht terug. Ze hadden vervelend nieuws. Ze vertelden dat Max dood was. Ze bleef daar een paar maanden tot het lente was. Toen het eenmaal lente was trok ze weer verder. Ze wist nog niet waar ze naar toe wilde. Ze was nog maar net onderweg toen ze zigeuners tegenkwam. Eerst was ze er bang voor omdat iedereen er van die verschrikkelijke verhalen over vertelde. Ze ging ze bespioneren en werd betrapt door de honden van de zigeuners. Ze werd ruw opgepakt en in het kamp neergezet. Ze kreeg soep te eten. Ze trok met de zigeuners op en reisde met hen mee. Tot ze op een gegeven moment bij Würzburg aan gekomen waren en Nina besloot terug te gaan naar haar oom en tante. Ze had er niet bij stilgestaan dat Würzburg in beslag was genomen. Maar al snel ziet ze in dat ze rondzwervend gelukkiger is, ze was te gewend geraakt aan de vrijheid en houd het niet meer vol om op een plaats te blijven, dus laat ze Wolfsburg weer achter, deze keer voorgoed. 9b. De visioenen, vroeger had ik altijd bepaalde dromen die echt heel echt leken, later heb ik toen een paar van die dromen echt mee gemaakt. Nu interesseer ik me heel veel in het uitleggen van dromen en voorspellingen doen. Ik denk ook dat die dromen van vroeger daar de reden van is. 10. Fantasie/werkelijkheid: Ja vroeger kwam dit ook voor. Niet dat dan altijd de vervolgde een heks is. Maar sommige hadden inderdaad voorspellingen en visioenen. 11a. Afloop: Ik denk dat dit een gesloten einde is, omdat alle problemen afgelopen zijn. Nina hoeft niet te trouwen, en alle andere lasten die ze had vallen ook van haar schouders omdat ze weer vrij de wijde wereld in trekt. Ik zou het best fout kunnen hebben want hier kan je wel een vervolg verhaal op maken over dingen die ze daarna meemaakt, maar volgens mij begin je dan weer bij een nieuwe gebeurtenis. Dus ik ga toch voor het gesloten einde, de gebeurtenissen zijn afgelopen. 11b. ja eigenlijk had ik het wel verwacht, maar het had natuurlijk ook gekund dat ze wel bij haar oom en tante bleef wonen. 12. waardering: a. Eigenlijk vond ik dit boek heel goed te begrijpen, geen moeilijke woorden en erg interessant. b. Ik vind dat er niet echt spannende delen in het boek zitten maar ik vind wel dat het boek zo meelevend is dat je gewoon door wilt blijven lezen. Het is een erg aangrijpend boek. c. Ja, het boek is erg geloofwaardig, niet dat er heksen op bezemstelen in voor komen of zo. Maar dit verhaal kan gewoon in het echt gebeuren dat maakt het ook zo geloofwaardig en aangrijpend.