De amulet door Simone van der Vlugt

Beoordeling 7.4
Foto van een scholier
Boekcover De amulet
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 2034 woorden
  • 4 maart 2001
  • 217 keer beoordeeld
Cijfer 7.4
217 keer beoordeeld

Boekcover De amulet
Shadow
De amulet door Simone van der Vlugt
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Gegevens: 2. titel: de amulet
3. auteur: Simone van der Vlugt
4. genre: historische jeugdroman
INHOUD
5. gebeurtenissen
Het is 1630 en de heksenjacht is in volle gang. Nina haar moeder is vroeger ook verbrand als heks, haar enige aandenken aan haar is een amulet. Door een misverstand wordt Nina ook verdacht en is gedwongen te vluchten. Haar oom en tante willen Nina uithuwelijken met Herr Stolz zodat ze aan de brandstapel kan ontsnappen. Daar voelt Nina niks voor en ze besluit de weide wereld in te trekken. Ze vindt werk in een herberg, waar ze ook onderdak en kost krijgt. Op een dag staat Herr Stolz voor deur. Dan vlucht ze weer verder. Ze besluit verder te leven als jongen, en ontmoet in de bossen Max. Hij leert haar de geheimen van de natuur. Ze overnachten een paar dagen bij vrienden van Max die een wijnhuis in bezit hebben. Totdat Nina een visioen krijgt: ze droomt dat de Zwitsers de stad komen aanvallen. Niemand gelooft haar maar Max en zij vertrekken toch. Ze trekken verder naar een klooster. Onderweg sterft Max en Nina blijft die winter in dat klooster. Dan ontmoet ze een groep zigeuners, die hebben snel door dat ze een meisje is. Ze wordt daar hartelijk ontvangen. Als ze langs Wurzburg, haar geboortestad, trekken wil ze naar huis. Maar als weer bij haar oom en tante is begrijpt ze dat haar huis nu tussen de bomen en bij de zigeuners is. 6. Personen
Hoofdpersoon

Nina Brauer is een zwartharig meisje van 14 en later in het verhaal 15 jaar. Haar vader sterft als ze nog heel jong is en haar moeder die al verdacht wordt wegens haar kennis van kruiden gaat zich vreemd gedragen en wordt dan veroordeeld wegens hekserij. Nog voor ze op de brandstapel eindigt, doet ze Nina haar Amulet om haar hals. Haar oom en tante nemen Nina stiekem in huis en ze groeit op in hun bakkerij. Ze wordt een slim en zelfstandig meisje, die over bepaalde dingen haar eigen ideeën heeft. Haar ideeën en meningen zijn aan de ene kant hetzelfde als die van andere middeleeuwers, maar aan de andere kant blijft ze kritisch over dingen nadenken. Tegelijkertijd is ze ook heel trouw en eerlijk. Als haar zwerftocht begint komt haar helderziendheid en de gave om andere mensen te genezen door een simpele handbeweging te maken goed van pas. Nina maakt in het boek een duidelijke ontwikkeling mee. Je ziet hoe ze volwassen wordt, je ziet haar groeien. Ook weet ze op het begin van het boek niets over planten. Ze gaat bij Max in de leer en leert steeds dingen over de natuur bij. De belangrijkste bijpersonen zijn: Ø Oom Thomas en tante Hanna
Hij is de broer van Nina’s moeder. Hij heeft zijn nichtje opgevoed zonder uit te leggen wat er precies met haar moeder is gebeurd. Hij is een vriendelijke, verstandige man die niet meedoet met de rodelpraat over hekserij. Hij houdt erg veel van zijn nichtje, maar laat haar vrij om te gaan wanneer ze daarvoor kiest. Hij is getrouwd met tante Hanna, die het net zo goed voor heeft met haar nichtje maar die veel meer gelooft in de heksenpraatjes die ronddoen in de stad. Ø Jurgen Stolz
Hij is de weduwnaar aan wie Nina uitgehuwelijkt wordt. Hij heeft vijf kinderen en een boerderij en is heel blij dat hij een knap jong meisje als extra hulpkracht erbij krijgt. Wanneer Nina niet komt opdagen, laat hij het er niet bij zitten en gaat haar zoeken. Als hij haar vindt in een herberg, blijkt hij een hardhandige en onvriendelijke man te zijn en Nina vlucht voordat hij haar echt kan opeisen. Ø Max von Spee
Max is de persoon met wie Nina meereist. Hij is een moeilijk mens, die op verdenking van hekserij verbannen is uit zijn woonplaats. Eerst doet hij heel onaardig tegen Nina, maar als ze elkaar wat beter kennen worden ze goede vrienden. Hij weet heel veel over de natuur en hij leert Nina alles wat zij nodig heeft om te overleven, en hoe je allerlei geneeskundige kruiden kunt gebruiken voor alles en nog wat. Hij is een moeilijk mens, die op verdenking van hekserij verbannen is uit zijn woonplaats. Uiteindelijk heeft Max Nina meer nodig dan andersom. 7. Plaats
Het verhaal speelt zich af in Duitsland, als Nina trekt komt ze veel steden tegen, zoals Wurzburg, Bamberg, Coburg en Rothenburg. Veel van die plaatsen zijn belangrijke steden met veel drukte, kerken en straatjes die in het boek beschreven worden. Als lezer krijg je zo een aardig hoe het in die tijd daar heeft uitgezien. Bij kleinere plaatjes die Nina in haar reis tegen komt laat de schrijfster zien hoe de mensen in die tijd met rondtrekkende reizigers omgaan. Behalve in de stad speelt het boek zich ook voor een belangrijk deel af op het platte land. Waar Nina door de bossen, over de bergen en langs uitgebrande en uitgemoorde boerderijen en dorpen trekt. Voorin het boek staat een kaartje waarop Nina tijdens haar zwerftochten komt (zie kaart). Zo krijg je een beeld hoe Nina rondgetrokken is. 8. Tijd
Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen waar de heksenjacht in volle gang is. De vertelde tijd is van 1630 tot twee zomers later in 1632. In het begin van het boek wordt vermeld dat het jaartal 1630 is en doordat er twee keer een zomer en twee keer een winter beschreven wordt weet je dat het twee jaar later is op het einde van het boek.Tussenliggende periodes worden vaak samengevat door een tijdsprong: “Veel te vroeg voor de tijd van het jaar breekt de koude aan. De regen maakt plaats voor sneeuw die blijft plakken aan hun kleren.” Alles wordt verteld in een chronologische volgorde, er is geen sprake van flashbacks. De verteltijd
Het boek zelf bestaat uit 192 bladzijden, waarvan we 14 bladzijden moeten aftrekken omdat deze niet gebruikt worden om het verhaal te beschrijven maar. Het verhaal wordt dus beschreven in 178 bladzijden. Times New Roman is als letter type gebruikt, met een lettergrote van 12. 9. Het begin
Het verhaal begint ergens midden in een gebeurtenis. Het boek begint met een heksenverbranding, die wordt beschreven door een willekeurige persoon: “De toeschouwers gapen de vrouw aan met onverholen nieuwsgierigheid. Ze zien een wit, afgetobd gezicht dat half schuilgaat achter een bos klitterig haar. Geronnen bloed kleeft aan de slordige haarpieken. Ze heeft brandwonden in haar hals en haar linkerarm hangt slap langs haar lichaam. Wezenloos kijkt de vrouw voor zich uit, alsof alles zich buiten haar om voltrekt. Ruw wordt ze van de kar getrokken over de keien naar de brandstapel gesleurd. Het koor zet vrome psalmen in.” Dit is een deel van het begin van het boek. 10. Probleem en afloop
Het probleem van het boek is de heksenjacht, die Nina door het hele verhaal blijft achtervolgen. Daarom besluit ze ook zich te kleden als jongen, want die werden minder snel slachtoffer van de jacht. Het boek heeft een goede afloop want Nina vindt bij zigeuners uiteindelijk een thuis. En de heksenjacht is lang niet meer zo vurig als in het begin. Het boek heeft een open einde want Nina laat Wurzburg achter zich om weer te gaan trekken. Wat er dan gaat gebeuren is dus niet duidelijk. Er is een mogelijkheid dat ze zich weer aansluit bij de zigeuners maar ze kan net zo goed weer alleen verder trekken of een andere stad opzoeken. Het boek is zeer realistisch geschreven. Je ziet gewoon dat de schrijfster de tijd waar ze over schrijft goed bestudeerd heeft. De beschrijving van het leven en de steden zijn op feiten gebaseerd. Nina Bauer is natuurlijk wel een fictief personage. 11. Perspectief

Alle gebeurtenissen in het boek worden gezien door de ogen van Nina. In dit perspectief wordt maar enkele keren een uitzondering gemaakt. Het boek begint met een heksenverbranding. Dit wordt gezien door de ogen van een buitenstaander. In het begin van hoofdstuk 5 wordt even door de ogen van Herr Stolz naar Nina gekeken. 12. Titelverklaring
Het boek heet DE AMULET omdat: De moeder van Nina werd terechtgesteld omdat ze een heks was. Nina moest onderduiken, zodat zijzelf ook niet terecht werd gesteld. Toen haar oom en tante haar gingen halen bij de buren die haar tijdelijk hadden onder hun hoede hadden genomen, had Nina een amulet om haar nek. Die amulet was van haar moeder geweest, waar ze pas na een tijd achter kwam. Later ontdekte Nina dat het plantje dat op de Amulet stond afgebeeld digitalis heet. Dat plantje is giftig als je er niets vanaf weet maar heilzaam voor ingewijden. En Nina was net als haar moeder een ingewijde. Ze kon pijn wegnemen met haar handen en zag soms dingen voor ze gaan gebeuren. De amulet bleef het enige aandenken aan haar moeder. 13. BEOORDELING
Ik vind dat de Amulet een spannend boek is, dat je van het begin tot het einde boeit. Het boek is gemakkelijk om te lezen, er zitten wel enkele moeilijke woorden in het boek maar die worden achterin verklaard. Ik vind dat de historische informatie goed in het boek is verwerkt. In het boek zitten aantal historische feiten, waar de hoofdpersoon heel duidelijk een eigen mening over vormt. Ik vind het wel jammer dat perspectief een keer verschuift naar Herr Stolz. Omdat het hele boek om Nina draait. Het is zo geschreven dat het verhaal niet duidelijk fictie is; het kan in principe gewoon echt gebeurd zijn. Het mooie van het boek vind ik dat Nina helemaal verandert, je ziet haar als het ware groeien. Toch heb ik op dit boek een beetje kritiek, want ik vind dat sommige gebeurtenissen niet goed genoeg beschreven worden. De middeleeuwse steden en ruimtes waar Nina zich in bevindt zouden voor mij wat uitgebreider beschreven mogen worden. Ook vind ik het jammer dat er weinig aandacht wordt besteed aan het beschrijven van personen die Nina tegenkomt. Maar dit kan natuurlijk ook een positief punt zijn omdat je nu wel je eigen fantasie kunt laten gaan. Ik vind het ook jammer dat je weinig te weten komt hoe andere mensen over Nina denken. Maar ondanks dat vind ik het toch een heel mooi boek om te lezen. Ik vind dat je de stijl van schrijven van Simone van der Vlugt kunt vergelijken met de boeken Thea Beckman. 14. Over de Schrijfster…… Simone van der Vlugt, werd in 1966 geboren en is één van de jongste auteurs van Lemniscaat. Schrijven is al van jongs af haar grote passie geweest. Op haar dertiende benaderde ze voor het eerst een uitgever die haar adviseerde en stimuleerde om door te gaan. Het schrijven begon serieuze vormen aan te nemen toen Simone Nederlands en Frans studeerde aan de lerarenopleiding en haar duidelijk werd dat de lessen creatief schrijven haar het best bevielen. Direct na afronding van haar studie stortte ze zich op haar computer. In eerste instantie ging dat niet soepel door een drukke baan en wat later bovendien door een baby. Maar nu Simone in deeltijd werkt met intussen al twee kinderen, schrijft ze tussen de bedrijven door. Op een aparte kamer met al haar spullen om zich heen waar niemand aan mag komen. Ze schrijft in fragmenten. Een stukje uit het midden van het verhaal, een stukje uit het einde. In 1995 verscheen haar eerste jeugdboek De amulet bij Lemniscaat. Het boek werd een succes: De amulet werd getipt door de Nederlandse Kinderjury. Al spoedig volgde haar tweede boek Bloedgeld, een spannend verhaal over de belevenissen en ontberingen van Reinout en zijn maten, die op een VOC-schip op weg zijn naar Indië. Bibliografie 1995 De amulet1996 Bloedgeld1999 De guillotine1999 Noodlanding in het oerwoud1999 Mijn zusje wordt vermist1999 Potverdorie, Sophie!2000 Zwarte sneeuw
De pers over De amulet: 'De amulet heeft indruk op me gemaakt. In de eerste plaats is het boek opvallend goed geschreven. Het taalgebruik is zorgvuldig, gevarieerd en beeldend. Van der Vlugt is een echte vertelster, zoals veel auteurs van historische jeugdromans.... Ze schrijft zuinig en beknopt, maar tegelijkertijd levendig en helder. [..] We hebben er een jeugdboekenschrijfster van formaat bij.' (Ruud Kraaijeveld in Levende Talen) 'Dit boek is heel spannend en goed geschreven. Als je het leest is het net of je zelf in die tijd leeft. Het boek blijft van het begin tot het einde boeien.' (Zeewolder Courant, 27 juni 1995)

REACTIES

E.

E.

heej superleuke presentatie vet handiiigg

13 jaar geleden

B.

B.

de bom :D ditr is naiz verslag

11 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De amulet door Simone van der Vlugt"