Boekverslag
De Aanslag door Harry Mulisch
Thomas Prijs
4V2
Inhoud
5. Beargumenteerde beoordeling. 11
1. Verantwoording boek
Ik heb dit boek al eens eerder gelezen in groep 8. Op dat moment snapte ik lang niet alles. Ik was ook niet heel erg geïnteresseerd in boeken die over de oorlog gingen. Ik vond het wel een spannend boek en spanning is zeker iets waar ik wel van houd. In groep 8 heeft mijn moeder het me aangeraden om het boek te lezen, omdat ze zelf vond dat het een mooi boek was. Helaas viel het toen een beetje tegen. Op dat moment zei mijn moeder tegen mij dat ik het later nog maar een keer moest lezen. In de 3e klas gingen we het steeds meer hebben over oorlog. Hierdoor kreeg ik er ook meer interesse in. Vooral de Tweede Wereldoorlog vind ik erg interessant. Toen ik het derde kwartiel aan het denken was over welk boek ik zou gaan lezen, kwam mijn moeder met dezelfde suggestie als in groep 8. We gingen naar de bibliotheek om De Aanslag te lenen. Zo gezegd, zo gedaan. Diezelfde middag was ik al op de helft van het boek. Uiteindelijk heb ik het in twee dagen uitgelezen. Een boeiend boek, ook omdat ik er nu meer van begrijp. De puzzelstukjes vallen beter in elkaar.
2. Korte samenvatting
Het verhaal gaat over Anton Steenwijk die aan de rand van Haarlem woont. Hij woont met zijn familie in een kleine villa, waarvan er vier bij elkaar aan een kade staan. Het meest linkse huis heet ‘Welgelegen’, daar wonen meneer Beumer en zijn vrouw. Daarnaast woont Anton in ‘Buitenrust’. Naast Anton wonen vader en dochter Korteweg. In ‘Rustenburg’, het meest rechtse huis, woont het echtpaar Aarts.
Op een avond wil de familie een spelletje mens-erger-je-niet beginnen als er 6 schoten klinken. Normaal is het buiten rustig omdat het spertijd is. Spertijd is een tijd waarop niemand meer op straat mag zijn. Peter, de broer van Anton, gaat naar buiten om te kijken wat er is. Peter komt terug met de mededeling dat Fake Ploeg, de postbode, is neergeschoten. Ploeg is een berucht verrader. Dan ziet de familie Steenwijk dat meneer Korteweg en zijn dochter het lijk van Ploeg voor het huis van Anton neerleggen. Peter schrikt en wil het lijk terugleggen. Vader blijft ondertussen roerloos zitten. Peter wil het alleen doen, als hij wordt gestoord door een gewapende patrouille. Peter vlucht met het wapen van Ploeg achter het huis van Korteweg. Inmiddels forceren de Duitsers hun deur. Anton en zijn ouders worden naar buiten gebracht, waar Anton wordt gescheiden van zijn ouders. De Duitsers vernielen hun huis en steken het in brand. Anton wordt naar het politiebureau van Heemskerk gebracht.
Hij wordt daar in een cel gezet. In de cel is het aardedonker. Als hij een andere gevangene hoort praten, weet hij dat het een meisje is. Ze vertellen elkaar over de angstige gebeurtenissen die ze hebben meegemaakt. Een uur later wordt Anton de cel uitgesleurd omdat ze hem bij die ‘terroriste’ hebben opgesloten. Meer weet hij op dat moment ook niet. Hij wordt de volgende ochtend opgehaald door zijn oom Peter. Anton voelt dat hij de dobbelsteen van het mens-erger-je-niet-spel nog in zijn zak heeft.
Oom Peter, een oom van Anton, hoort in 1945 kort na de bevrijding dat Antons ouders dezelfde avond van de aanslag nog zijn doodgeschoten. In juni komt het bericht dat ook Peter is doodgeschoten. Anton doorloopt het gymnasium en gaat medicijnen studeren. Pas in 1952 gaat hij weer naar Haarlem als hij wordt uitgenodigd op een feestje van een medestudent. Hij gaat naar de kade. Mevrouw Beumer ziet hem staan en roept hem binnen. Meneer Beumer is dement en mevrouw Beumer vertelt over de gebeurtenissen van de avond van de aanslag. Ze vertelt hoe zijn ouders zijn afgeschoten als beesten. Voordat ze meer kan vertellen, gaat Anton weg. Hij is geëmotioneerd, en hoeft de rest niet aan te horen. Hij komt erachter dat er een monument is neergezet voor de slachtoffers van die avond.
De derde episode van het boek speelt zich af in 1956. Anton is afgestudeerd en woont in een appartement in het centrum. Vlak bij zijn appartement is het hoofdkwartier van de Communistische Partij. Een van de leden is Fake Ploeg, de zoon van de postbode. Anton nodigt Fake uit om mee naar zijn kamer te gaan. Fake vertelt over de tijd na de oorlog. Fake denkt even slecht als zijn vader over de communisten. Als Anton cynisch vraagt of zijn vaders naam ook op het monument van de slachtoffers moet staan, begint Fake te huilen. Hij is duidelijk geëmotioneerd van de gebeurtenissen. Fake gooit de spiegel kapot en rent weg.
In de 4e episode trouwt Anton met Saskia de Graaff. Hij heeft haar ontmoet in Londen. De vader van Saskia en Anton zijn allebei heel zwijgzaam over de oorlog. Begin juli 1966 bezoekt Anton samen met Saskia en hun dochtertje Sandra, de begrafenis van een journalist die bevriend was met de Graaff. Het lijkt wel een reünie van allemaal mensen die elkaar kennen vanuit het verzet. Er ontstaat een hevige discussie, als Anton iemand hoort zeggen: ik schoot eerst in zijn rug, en toen een keer in zijn schouder en zijn buik, terwijl ik hem voorbij fietste. De man die dit zegt is Cor Takes. Anton vraagt of er nog een vierde, vijfde en zesde schot zijn afgevuurd. Als Takes begrijpt wie Anton is, raken ze in gesprek. Anton en Takes hebben geen verklaring waarom de Kortewegs het lijk voor hun huis neerlegden. De aanslag zit Takes zo dwars omdat zijn vriendin is geëxecuteerd. Anton beseft dat dat het meisje moet zijn waarmee hij in de cel heeft gezeten. Beide mannen huilen als Takes vertelt dat ze 3 weken voor de bevrijding is vermoord. Voor ze weggaan, stopt Takes een briefje in Antons zak met zijn adres en telefoonnummer. De volgende dag gaat hij naar Takes. Ze krijgen een gesprek over het meisje in de cel. Ze heette Truus Coster. Takes wil alles weten over het gesprek van die avond, maar Anton herinnert zich niets meer. Takes laat hem een foto zien van Truus en Anton vindt dat de blik in haar ogen lijkt op die van Saskia. Het pistool van Truus heeft Takes bewaard.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden