Hij is onbezorgd, als Peter naar de tuin gaat om Fake Ploeg ergens ander neer te leggen, zit meneer Steenwijk nog aan tafel te zitten. Hij doet net of er niks aan de hand is.

Moeder Steenwijk – Bijfiguur

Mevrouw Steenwijk is de moeder van Anton en Peter. Ook zij gaat op de dag van de moord op Fake Ploeg dood.

Zij is bezorgd, ze wil niet dat Peter naar buiten gaat, maar later gaat Peter toch naar buiten. En dan kan mevrouw Steenwijk Peter niet meer redden.

Peter Steenwijk – Medespeler

Peter is de broer van Anton, hij vlucht voor de soldaten en gaat dan naar meneer Kortewegs huis. Later zou hij worden vermoord door een Duitser.

Peter is snel in paniek, als hij ziet dat Fake Ploeg op de stoep voor hun huis ligt, wil hij het lijk meteen terugleggen bij meneer Korteweg of bij de Beumers.

Fake Ploeg Sr. – Bijfiguur

Fake is de hoofdinspecteur van de politie als hij wordt doodgeschoten door Cor Takes en Truus Coster.

Truus Coster – Bijfiguur

De vrouw waarmee Anton een nacht in de cel zat. Later komt Anton erachter dat zij de vriendin was van Cor Takes.

Peter van Liempt – Medespeler

Hij is de oom van Anton en Peter. Anton komt bij hem en zijn vrouw wonen als zijn vader en moeder dood gegaan zijn.

Peter van Liempt is sociaal, Anton weet niet op welk partij hij moet stemmen en dan helpt hij Anton door te vragen of Anton optimist of pessimist was.

Mevrouw van Liempt – Bijfiguur

Mevrouw van Liempt is de tante van Anton en Peter. En zij is de vrouw van Peter van Liempt.

Fake Ploeg Jr. – Bijfiguur

Hij zat bij Anton in de klas en hij is de zoon van Fake Ploeg Sr. Na de dood van zijn vader heeft Anton met hem in 1956 een gesprek, als het gesprek ten einde loopt is hij boos op Anton en gaat hij weg . Even later loopt  hij terug naar Anton om hem te bedanken dat hij het altijd opnam voor hem.
Saskia Steenwijk – Van De Graaff - Medespeler

De moeder van Antons kind Sandra en ook de vrouw waarvan Anton zal gaan scheiden.
Saskia is aardig, als zij gaat scheiden van Anton blijft ze alsnog vrienden met Anton.

Sandra Steenwijk – Medespeler

Sandra is Antons dochter en later zou zij zwanger raken van een niet zo’n fatsoenlijke vriend, Bastiaan.

Sandra Steenwijk is eigenwijs, als ze negentien jaar oud is krijgt ze een vriend. Samen wonen zij in een kraakpand. Anton wil dat zij weg zijn, voordat er een inval komt.

Cor Takes – Medespeler

Cor Takes is de man die Fake Ploeg heeft doodgeschoten met Truus Coster, zijn vriendin.

Cor is vriendelijk, als Anton hoort wat hij zegt over schoten, neemt hij Anton mee naar buiten. Buiten vertelt hij over de moord op Fake Ploeg, hij zegt dat ze het lijk beter naar binnen konden nemen. De volgende dag laat hij een foto van Truus Coster zien.

Liesbeth – Bijfiguur

Liesbeth is getrouwd met Anton en samen met haar krijgt Anton een zoon, Peter.

Peter Steenwijk (De zoon van Anton en Liesbeth) – Bijfiguur

Hij is de zoon van Anton en Liesbeth. Hij gaat mee met Anton naar de demonstratie tegen de atoombewapening.

Spanning

De schrijver, Harry Mulisch, heeft gebruik gemaakt van een onverwachte wending, pas aan het einde van het verhaal wordt duidelijk waarom meneer Steenwijk het lijk van Fake Ploeg bij de Steenwijks  heeft neergelegd. In het huis van het echtpaar Aarts duiken joden onder. De schrijver heeft ook gebruik gemaakt van het wekken van verwachtingen. Zo verwachtte ik bijvoorbeeld dat Anton zijn hele leven bij Saskia zou blijven, maar hij heeft besloten om van Saskia af te scheiden. En dat hij daarna weer trouwt met Liesbeth.

Harry Mulisch maakt gebruik van actiespanning door het verhaal spannend te maken, wat er op dat moment gebeurt.

Aan het einde van het verhaal maakt de schrijver gebruik van een cliffhanger. De schrijver van ‘De aanslag’ probeert de spanning aan het einde weer op te wekken, door te vertellen dat er ver achter Anton en Peter een afschuwelijke, massale schreeuw dichter bij kwam.  Iedereen draaide zich om. Wat gebeurde er?

Tijd

De tijd speelt zich in meerdere tijden: 1945, 1952, 1956, 1966 en 1981.

De tijd die in het verhaal verloopt is telkens anders, de ene keer is de tijd die in het verhaal loopt zeven jaar en de andere keer vijftien jaar. De schrijver maakt dus gebruik van tijdsprongen.

Het verhaal staat in een niet-chronologische volgorde, het verhaal springt in de tijd. Aan het begin van een alinea staat er wat er in de tussentijd is gebeurd. Bijvoorbeeld dat Anton kinderen heeft gekregen of wat hij heeft gedaan in de tussentijd, Harry Mulisch heeft dus gebruik gemaakt van flashbacks. Daarna gaat de schrijver weer terug naar de tijd waar het verhaal zich afspeeld.

Bij belangrijke momenten in het verhaal maakt de schrijver gebruik van vertraging. Dat deed hij bijvoorbeeld met het gesprek dat Anton had met Karin Korteweg. Karin vertelde belangrijke dingen tegen Anton. Wat Peter die avond had gedaan in het huis van de Kortewegs en dat de vader van Karin zelfmoord had gepleegd uit angst.

Eigen mening

Ik vind het boek spannend, aan het begin van het verhaal gaat Peter naar buiten, om Fake Ploeg ergens anders neer te leggen. Dan kwamen er opeens soldaten die Peter neerschoten.

Het boek maakt je nieuwsgierig, je wil weten wie Fake Ploeg hebben neergeschoten, waarom meneer Korteweg en Karin juist bij de Steenwijks het lijk van Fake Ploeg hebben neergelegd en wie de vrouw was die bij Anton in de cel zat. Je wil dan zo snel mogelijk het boek uitlezen.

Het boek maakt je nieuwsgierig, je wil weten wie Fake Ploeg hebben neergeschoten, waarom meneer Korteweg en Karin juist bij de Steenwijks het lijk van Fake Ploeg hebben neergelegd en wie de vrouw was die bij Anton in de cel zat. Je wil dan zo snel mogelijk het boek uitlezen.

Ik vind het boek apart, ik heb meerdere oorlogsboeken gelezen en dit is een ander soort oorlogsboek dan de oorlogsboeken die ik heb gelezen. Dit boek heeft grotere tijdsprongen.

Het is ook geloofwaardig, in de tijd zou dit echt gebeurd kunnen zijn. In dit boek komt er niks in voor wat niet zou kunnen gebeuren.

‘De aanslag’ spreekt me aan, ik vind oorlogsboeken en vooral spannende boeken erg leuk.

Ik vind het boek soms droevig, bijvoorbeeld dat de vader en de moeder van Anton dood zijn gegaan, omdat iemand anders voor hun huis een lijk hebben neergelegd.

Het boek is vlot geschreven, omdat het boek makkelijk is geschreven, maar daardoor kun je het boek wel vlot lezen.