Proloog
Anton Steenwijk woont met zijn ouders en broer in Haarlem. Zij wonen in een klein straatje met vier dicht naast elkaar gelegen huizen. Helemaal links in ‘Welgelegen’ woonden de Beumers, daarnaast woonden Anton met zijn familie in ‘Buitenrust’, daar weer naast woonden Karin en haar vader, ook wel de Kortewegs in ‘Nooitgedacht’ en helemaal rechts bevond zich ‘Rustenburg’ waar een zeer afgezonderd echtpaar woonde.
Eerste episode
-Januari 1945. De oorlog is al bijna voorbij maar in Haarlem was het nog altijd koud, donker en verlaten. Op een avond speelt Anton met zijn ouders en broer Peter een spelletje mens erger je niet. Het begint net gezellig te worden, als ze plotseling een aantal schoten horen. Eerst een, dan twee snel achter elkaar, daarna volgen nog een vierde en vijfde schot en tot slot nog een zesde. Als Anton’s oudere broer Peter gaat kijken wie er is neergeschoten, ziet hij dat Fake Ploeg, een beruchte NSB’er voor het huis van de Kortewegs dood op straat ligt. Maar dan leggen de Kortewegs het lijk voor Anton’s huis neer. Peter probeert het lijk nog terug te leggen maar het is al te laat. De Duitsers hebben zich al in de straat verzameld en steken het huis van de Steenwijk’s in brand. Anton wordt meegenomen door de Duitsers en moet bij gebrek aan slaapplaats een nacht in de cel slapen. Hij is hier niet alleen, er is namelijk nog een andere (gewonde) vrouw bij hem. Ze praten over van alles, over het leven, liefde, het donker en licht. Doordat het pikkedonker in de cel is, kan Anton de vrouw niet zien, maar met het kleine beetje lichtinval lukt het hem net een glimp van de vrouw op te vangen. De volgende dag wordt Anton opgehaald door zijn oom, en gaat bij hem en zijn vrouw in Amsterdam wonen.
Tweede episode
Als Anton een tijdje bij zijn oom en tante in Amsterdam woont, wil hij toch wel graag weten wat er met zijn familie gebeurd is. Daarom ging zijn oom op onderzoek uit. Helaas met een treurig bericht als gevolg. De ouders van Anton zijn samen met 29 andere gijzelaars neergeschoten op dezelfde avond wanneer de aanslag werd gepleegd. Een tijdje later hoort Anton ook wat er met zijn broer Peter is gebeurd, hij is ook doodgeschoten op dezelfde avond als zijn ouders. Anton wordt steeds ouder en ouder en gaat ook studeren. Hij gaat naar het gymnasium en leert door voor medicijnen. Als hij op een gegeven moment naar een feestje van een medestudent in Haarlem gaat, neemt hij ook even een kijkje bij zijn toenmalige straat. Hij gaat op bezoek bij zijn ex-buren, de Beumers. Hiermee praat hij over vroeger en haalt veel herinneringen op. Mevrouw Beumer verteld hem dat er een monument geplaatst is voor de gesneuvelden. Als hij hier naartoe gaat, ziet hij dat zijn ouders ook zijn vermeld. Dit is de laatste keer dat Anton in Haarlem is omdat hij er nooit meer terug wil komen.
Derde Episode
Wanneer Anton slaagt voor zijn doctoraal examen, besluit hij zich te specialiseren in anesthesie. Inmiddels woont hij op kamers en heeft hij een baan in een aantal ziekenhuizen als co-assistent. Omdat er in Anton’s straat een groot gebouw was gevestigd, die diende als hoofdkwartier van de communistische partij vonden er veel rellen plaats in zijn straat. Dag en nacht werd er met stenen naar het gebouw gegooid. Bij eén van deze rellen komt hij een oude kennis, Fake Ploeg junior tegen. Anton neemt Fake mee naar binnen en ze praten over hun verleden. Door de meningsverschillen over wie verantwoordelijk was voor de dood van Anton’s familie en Fake’s vader ontstond er een ruzie. Fake werd erg boos en gooide een spiegel die in Anton’s woning hing, kapot.
Vierde episode
Als Anton in 1959 zijn artsexamen haalt, gaat hij als assistent in de anesthesie aan het werk. Ook koopt hij een mooier en groter appartement. Een jaar later ontmoet hij zijn eerste vrouw Saskia. Hij leert haar kennen tijdens zijn vakantie in London. Hij werd spontaan verliefd op haar omdat hij veel van haar herkende in de vrouw waar hij bij in de cel had gezeten. Vooral haar grote bos krullen en haar uitstraling deed hem erg aan de onbekende vrouw denken. Weer een jaar later trouwden ze. Samen kregen ze ook een dochtertje, Sandra. Tijdens de begrafenis van een oude vriend van Saskia’s vader ontmoet Anton toevallig een belangrijk verzetslid in de oorlog en moordenaar van Fake Ploeg: Cor Takes. Ze hebben een goed en emotioneel gesprek over de oorlog en zo komt Anton erachter dat de vrouw die hij in de cel had ontmoet, genaamd Truus Coster, Takes had geholpen bij de aanslag. Ze waren zelfs verliefd, ook al wisten ze dat niet van elkaar. Ook vertelde Cor aan Anton dat Truus op de dag na hun ontmoeting was geëxecuteerd in de duinen. Dit gesprek was voor beide mannen een erg nuttig en emotioneel.
Laatste episode
Een jaar nadat Anton gescheiden is van zijn toenmalige vrouw Saskia, hertrouwt hij met Liesbeth. Weer een jaar later krijgen ook zij samen een kind: een zoon die zij Peter noemden, waarschijnlijk vernoemd naar Anton’s broer. Ze kopen twee huizen: een in Amsterdam Zuid en éen in Toscane. Als Anton tegen zijn zin in meeloopt met een grote opstand in Amsterdam, komt hij per toeval zijn ex-buurvrouw Karin Korteweg tegen. Omdat zij samen met haar vader het lijk voor zijn toenmalige huis had neergelegd, en zij daardoor hun huis zijn verloren, was hij nog altijd boos op haar. Gelukkig legde Karin hem alles uit. Zo vertelde ze dat haar zij en haar vader uit angst voor Anton naar Nieuw-Zeeland waren geëmigreerd. Daar heeft Korteweg alsnog zelfmoord gepleegd omdat hij zo bang was voor een wraakactie van Anton. Ook al is het nooit in Anton opgekomen om wraak te nemen. Ook vertelde Karin waarom zij het lijkt überhaupt hebben verplaatst. Omdat haar vader zo bang was op de avond van de aanslag dat zijn enige steun tijdens de vreselijke oorlog, zijn hagedissen, dood zouden gaan, moest hij het lijk wel verplaatsten want hij wou zijn hagedissen niet kwijt. En natuurlijk vroeg Anton ook waarom zij Ploeg nou net voor hun huis neerlegden en niet voor het huis van hun andere buren, die nooit met anderen praatten en daardoor volgens hem veel logischer leken om het lichaam voor te leggen. Karin legde uit dat dat volgens haar toen ook de meest logische optie was, maar dat haar vader toen vertelde dat de andere buren joden in hun huis verborgen hielden, en daardoor konden ze het niet maken om Ploeg voor hun huis neer te leggen. Na een goed gesprek te hebben gehad met Karin is Anton eindelijk overal achter gekomen en kan, 37 jaar later eindelijk een punt zetten achter zijn verleden.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden