Motivatie Ik heb dit boek gekozen omdat ik er veel van had gehoord en nu een zelf wilde kijken of het boek nou wel zo goed of zo slecht was. Inhoud Aan de rand van Haarlem staan langs het Spaarne vier villa's. In 'Buitenrust' woont de familie Steenwijk: vader (griffier bij de rechtbank), moeder, Peter (17 jaar) en Anton (12 jaar). Links van hun huis staat de villa van de familie Beumer en rechts het huis van meneer Korteweg en zijn dochter Karin. Op een avond in januari 1945 schrikt de familie Steenwijk van zes schoten. Voor het huis van de buren Korteweg ligt het lijk van Fake Ploeg, hoofdinspecteur van de politie. Korteweg en Karin slepen het lijk voor het huis van de familie Steenwijk. Peter rent naar buiten om het dode lichaam weer weg te zeulen. Als de Duitsers komen vlucht Peter weg en neemt het pistool van Ploeg mee. Anton en zijn ouders worden uit hun huis gehaald en bij de villa worden eerst alle ruiten kapotgeslagen en daarna wordt het in brand gestoken. Anton wordt in een auto gestopt en weggevoerd. Wat er met zijn ouders gebeurt, weet hij niet. Hij wordt in een cel in het politiebureau in Heemsteemde gestopt. In die cel zit al een vrouw. Ze troost Anton en praat met hem. Anton wordt de volgende dag overgebracht naar de Ortskommandant in Haarlem, die zegt dat hij naar zijn oom en tante in Amsterdam mag gaan. Anton wordt opgevoed door zijn oom en tante. Na de oorlog blijkt, dat zijn ouders en Peter in de nacht van de aanslag ter plekke zijn doodgeschoten. Anton reageert beheerst en hij gaat niet op onderzoek uit. Na het gymnasium gaat hij medicijnen studeren. Als hij tweedejaars is, wordt hij door een studiegenoot uitgenodigd op een feestje in Haarlem. Zo komt hij in 1952 voor het eerst weer terug in de stad die hij in januari 945 heeft verlaten. Het feestje wordt voor hem een teleurstelling, omdat een paar aangeschoten studenten kwetsende opmerkingen maken. Anton wordt hierdoor herinnerd aan hetgeen dat Antons moeder op de avond van de aanslag een Duitser is aangevlogen en dat zij en haar man daarna zijn doodgeschoten. Anton vertrekt zwijgend en loopt langs het monument dat opgericht is voor de slachtoffers van de januari-tragedie. Hij leest de namen van de gefusilleerden, waaronder die van zijn ouders. Na zijn kandidaatsexamen gaat Anton op kamers wonen in de binnenstad van Amsterdam. In 1959 doet Anton artsexamen. In Londen ontmoet hij de stewardess Saskia de Graaff. Een jaar later trouwen ze. Ze kopen een half huis in de buurt van het Concertgebouw. Begin juni 1966 wordt Sjoerd begraven. Hij was een bekend journalist, die in de oorlog in het verzet zat. Omdat hij een vriend was van De Graaff, gaan Anton, Saskia en hun dochtertje Sandra ook naar de begrafenis. Na afloop van de plechtigheid ontmoet Anton de verzetstrijder Cor Takes. Hij had Fake Ploeg doodgeschoten. Anton wil eigenlijk niet meer over het gebeurde uit de oorlog praten, maar Takes moet zijn hart luchten. Hij probeert zich te rechtvaardigen door te vertellen over de gruweldaden van Ploeg. Over het gezeul met het lijk van Ploeg weet hij niets. Hij vertelt over zijn vriendin Truus Coster. Zij blijkt het meisje te zijn met wie Anton een nacht in de cel heeft gezeten. Anton hoort nu, dat ze drie weken voor de bevrijding is terechtgesteld. Takes geeft zijn adres en telefoonnummer aan Anton. Anton gaat met zijn gezin en schoonouders ergens lunchen. Daarna gaat hij met Saskia en Sandra naar het strand. Door het verhaal van Takes is hij helemaal uit zijn evenwicht. Hij wil de foto van Truus die Takes heeft, zien. In een foto van Saskia herkent hij het beeld, dat hij sinds 1945 in zijn hoofd heeft van Truus. De volgende dag gaat Anton naar Takes, die nog alleen nog maar aan de oorlog denkt. Anton ziet de foto van Truus. Takes vertelt over zijn verhouding met Truus. Het is 1981. Anton en Saskia zijn gescheiden en Anton is hertrouwd met Liesbeth. In 1978 gaat hij met Sandra naar Haarlem. Op
de plaats waar het verbrande huis heeft gestaan, is een bungalow gebouwd. Ze bezoeken het monument en het graf van Truus Coster op de erebegraafplaats in Bloemendaal. Door de emoties weet Anton nu opeens, wat Truus in de cel tegen hem heeft gezegd. Als Anton het aan Takes wil vertellen, blijkt dat het huis van de verzetsman is gesloopt. Tijdens de vredesdemonstratie op 21 november 1981 in Amsterdam ontmoet Anton Karin Korteweg. Van haar hoort hij, dat Peter in januari bij de Kortewegs is binnengevlucht. De Duitsers hebben hem neergeknald. Korteweg en zijn dochter zijn naar de Ortskommandatur gebracht. Anton herinner zich dat hij Korteweg daar even heeft gezien. Hij hoort nu ook waarom Korteweg het lijk weg wilde hebben: hij was bang dat zijn hagedissen dood zouden gaan. Toen bleek welke represaillemaatregelen de Duitsers namen, heeft hij de beestjes zelf doodgetrapt. Persoonlijke reactie Ik vond het een spannend boek. Dit boek ging over de oorlog en dat vind ik meestal wel spannend. Verder vond Ik het wel raar dat Anton (de Hoofd persoon) aan het eind van het verhaal niet eens de schuld in de schoenen schuift van Takes of diens vriendin Truus want die hebben Ploeg vermoord waardoor het ouderlijk huis van Anton is verbrand door de Duitsers. Het onderwerp van de tekst is zo als eerder genoemd de oorlog. Ik had best wel hoge verwachtingen van het boek omdat veel mensen er met lof over praatte. Er gebeuren in het boek een aantal dingen maar de belangrijkste is dat zijn huis in brand werd gestoken nadat Ploeg werd vermoord. Dat kan je afleiden aan de titel omdat die ook deze aanslag bedoeld. Van de hoofdpersoon kan je eigenlijk niet zeggen dat het een held is pmdat hij geen heldendaden verricht. Fabel en sujet De fabel en sujet zijn in dit boek het zelfde want het verhaal word gelijk in chronologische volgorde verteld. Verder is er dus niets bijzonders met deze twee aan de hand. Tijd Het boek dat ik heb gelezen is op chronologische volgorde geschreven het begint met de moord op Fake Ploeg en dat het lijk van deze voor het huis van Anton Steenwijk word gelegd. Daarna komen de Duitsers. Zij branden hun huis af, nemen Anton  gevangen zetten hem in de gevangenis en vermoorden zijn ouders.  Als een van de hoge officieren merkt dat Anton daar zit wordt hij boos en Hij is bereid hem naar zijn familie in Amsterdam te brengen omdat het onbekend is waar zijn ouders nu zijn. Later komt hij erachter dat zijn ouders dood zijn en blijft hij bij zijn oom een tante wonen. Na een paar jaar gaat hij medicijnen studeren en specialiseert zich in Anesthesie Als hij een keer naar Londen gaat ontmoet hij Saskia wie later zijn vrouw word, en van wie hij een dochtertje krijgt. Later trouwt hij opnieuw en krijgt weer een kind. Het boek is chronologisch geschreven maar is niet continu want er worden soms wel een paar jaar overgeslagen Het verhaal speelt zich net naar de oorlog af zo rond 1945. Dit kom je heel makkelijk te weten omdat het de eerste episode in 1945 begint. De schrijver gebruikt weinig of geen flashbacks maar verwijst veel naar de toekomst zoals op pagina 222 r.13 "Pas twee jaar later in 1980, op 5 mei, zag hij hem op tv.   Personages De enige belangrijke personage in dit boek is Anton. Hij is in het begin van dit boek 12 jaar en aan het eind van het boek is hij in de eind jaren veertig. Heeft donker haar en bruine ogen en een notenkleurige huid die rondom zijn ogen nog iets donkerder is(deze heeft zijn vader ook). Donkere wenkbrauwen. Zijn haar is sluik en wat lang en hij gooit zijn lok regelmatig met een zwaai van zijn hoofd naar achteren, als hij aan het eind van het boek grijs haar heeft maakt hij nog steeds deze zelfde beweging. Verder is er geen echte andere hoofdpersoon dus is het een beetje lastig om daar over te vertellen
Opbouw Het verhaal begint ab ovo want je begint met een inleiding en dan komt het verhaal pas opgang en je valt niet meteen in een gebeurtenis dus niet in medias res Het verhaal is opgebouwd in episodes, en deze episodes zijn weer onderverdeelt is losse hoofdstukken. Dit is heel makkelijk om te lezen want je weet meteen in welke tijd je zit. En Hoef je dus niet weer terug te bladeren om dat op te zoeken. Vertelsituatie Het Boek is geschreven in de HIJ- verteller. Dit is erg betrouwbaar omdat "hij" alles weet van iedereen en daarom kom je ook te weten wat iedereen denkt. En Dat maakt het in een zeker opzicht spannend omdat je niet weet hoe de ander ergens op zou reageren. Taalgebruik Aan het woord gebruik valt niet echt iets op te merken. Maar wat Harry Mulisch wel doet is belangrijke dingen anders te noteren zoals in de bijlage is aangegeven. Secundaire literatuur Ik heb in de secundaire literatuur het perspectief onderzocht omdat wat makkelijker te herkennen was. De titel van de secundaire literatuur was gewoon de aanslag. Dat is niet zo verwonderlijk omdat het boek ook zo heet.  In de secundaire literatuur Word vooral een samenvatting van het boek gegeven en om daar weer een samenvatting van te geven is een beetje overdreven. Verder komen mij bevindingen over het perspectief aardig overeen met de bevindingen de secundaire literatuur.