A Verwachtingen en eerste reactie Ik heb dit boek gelezen, omdat een vriend van mij dit aanraden had. Dit boek stond bovendien hoog in een lijst over boeken, namelijk: 2de voor de top 20 van  jongens, 5de voor de top 20 van de meisjes en 2de in de top 50 van jongens en meisjes van dossier 1999. In dit dossier stond ook een fragment dat mij nieuwsgierig maakte. Toen ik de achterkant van het boek las, wist ik dat dit wel een goed boek moest zijn. De film heb ik thuis wel op video staan, maar nog niet bekeken. Misschien dat ik hem nog wel bekijk na het lezen van dit boek. Ik moet wel toegeven dat na de eerste en tweede episode het boek een beetje saai was. Bovendien was dit een droevig boek. B Beknopte samenvatting en analyse Samenvatting: Het verhaal begint in Haarlem een straat in Haarlem. Hier staan vier huizen, namelijk: Welgelegen - Buitenrust - Nooitgedacht - Rustenberg. In Buitenrust woont de familie Steenwijk. Op een avond zit de familie Steenwijk thuis. Er worden dan schoten gelost. Anton ziet dat het lijk (Fake Ploeg) dat voor het huis van de buren lag bij hun voor de deur wordt gelegd. Peter wil het gelijk weggaan slepen voor de Duitsers komen. Wanneer hij dit wil gaan doen komen de Duitsers er net aan. Hij rent met het pistool van Fake Ploeg weg. Anton wordt meegenomen. In de auto ziet hij dat zijn huis in brand wordt gestoken. Hij komt in een gevangenis in Heemstede terecht. In de cel waar hij geplaatst werd, komt hij in contact met een vrouw die hem troost. Ze heeft het de hele tijd over fascisten. Als hij uit de gevangenis gehaald is wordt er order gegeven om hem naar zijn oom en tante in Amsterdam te brengen. Op de reis worden hij en de soldaten waar hij mee reisde aangevallen door een vliegtuig. Anton woont dan bij zijn oom en tante en wordt daar opgevoed. Zijn oom gaat op een dag naar Haarlem om erachter te komen wat er met Anton zijn familie is gebeurd. Zijn oom komt er dan achter dat zijn familie nog dezelfde nacht wanneer het gebeurde vermoord zijn. Dan gaat hij naar een feestje van een studiegenoot in Haarlem. Hierdoor komt hij weer in de stad waar hij nooit meer wou komen. Hij besluit op het feestje een eindje te gaan lopen. Hij gaat dan toch weer naar zijn straat waar er een lege plek met onkruid is op de plek waar vroeger zijn huis stond. Zijn oude buurvrouw Beumer merkt hem op en nodigt hem uit om binnen te komen. Hier hoort hij veel van wat er allemaal gebeurd was die avond. Zij vertelt hem dat er een monument in opgericht. Anton vertrekt meteen om te gaan kijken. Wanneer hij daar komt ziet hij dat de naam van Peter (zijn broer) er niet opstaat. Hij vraagt zijn oom waarom hij nooit bij de opening geweest is. Zijn oom vertelt hem dat hij dat niet wou. Anton haalt dan zijn examen voor medicijnen en gaat in Amsterdam wonen. Tijdens een rel ontmoet hij een oude klasgenoot, namelijk de zoon van Fake Ploeg. Anton nodigt hem uit om op zijn kamer te komen. Ze krijgen een discussie over Fake Ploeg. Dit loopt uit op een ruzie. Dan doet Anton zijn laatste examen. Hij verhuist dan naar het Leidseplein. Hij leert dan Sakia kennen. Hij trouwt met Saskia en ze krijgen een dochtertje dat ze Sandra noemen. Op een dag moet Anton naar een begrafenis toe. Hier ontmoet hij Cor Takes. Hij raakt aan de praat met deze man en hij komt erachter dat deze man de moordenaar van Fake Ploeg was. De man begint uit te leggen waarom Fake dood moest. Anton leert nu dingen over Fake waarvan hij niks wist. Cor begint dat te praten over zijn vriendin (Truus Coster) die doordat ze geraakt door Fake waarvan ze dachten dat hij dood was achter moest blijven op de avond waarmee het verhaal begon. Anton weet dan zeker dat hij met die vrouw in de cel heeft gezeten. Hij heeft geen bewijs, maar hij weet het zeker. Nu begrijpt hij ook dat daarom de vrouw haar naam niet wou zeggen in de cel. Hij gaat dan nog een keer naar Cor toe, omdat hij de foto van Truus wil zien. Hij vergelijkt Truus steeds met Saskia. Hij denkt dat ze heel veel op elkaar lijken, hoewel dat natuurlijk in werkelijkheid helemaal niet zo is. Dan gaan Anton en Saskia scheiden. Anton ontmoet dan Liesbeth waarmee hij trouwt. Het gaat in deze tijd goed met Anton en hij heeft daarom vier huizen. Hij krijgt dan last van allerlei dingen. Als hij in Haarlem tijdens een vredesdemonstratie is omdat de tandarts hem dat verplichte komt hij Karin Korteweg (zijn buurmeisje waarvan hij altijd door de heg naar haar mooie benen keek) tegen. Zij vertelt hem dat zij en haar vader het lijk voor hun huis gelegd hadden, omdat ze het niet bij de andere buren konden leggen. Met deze buren hadden ze eigenlijk nooit wat te maken, maar deze hadden drie joden ondergedoken bij hen. Dan hoort hij dat Peter op die avond bij hen binnen gedrongen is en dreigde hen dood te schieten. Hij hoort dan ook waarom meneer Korteweg dat lijk weg wou hebben. Hij was bang dat de Duitsers zijn hagedissen zouden doden. Hij heeft ze daarom allemaal doodgetrapt. Meneer Korteweg heeft daarna zelfmoord gepleegd, omdat de gedachte dat Anton op een dag wraak kwam nemen hem nooit heeft losgelaten. Dan loopt hij nog een stukje met zijn zoon die hij daarna in de menigte kwijtraakt.
Analyse - Motieven Het motief is toeval en lot. Toeval: omdat alles op momenten gebeurt dat je het niet zou verwachten. Bijvoorbeeld wanneer hij de moordenaar tegenkomt van Fake Ploeg en dat hij bij Truus Coster in de gevangenis heeft gezeten. Lot: hij kon helemaal niks aan alles doen. Sommige dingen wou hij niet, maar gebeurde toch. Bijvoorbeeld: Fake Ploeg wordt doodgeschoten en voor zijn huis neergelegd. - Personages: Anton (hoofdpersoon): Anton is een jongen van ongeveer 12 jaar in het begin van het boel en ongeveer 48 in het einde. Hij is lang, slank, donker haar en hij lijkt veel op zijn vader.Hij probeert zo vlug mogelijk dingen van zich af te zetten en heeft geen slecht karakter. Peter: Broer van Anton. Hij probeert alle problemen gauw op te lossen. Hij heeft veel lef, maar hij dreigt veel. Ik schat hem zo'n 19 jaar. Vader en moeder: Zij vormen samen met Anton en Peter een gezin. Moeder is een zeer bezorgd persoon. Saskia de Graaff: Eerste vrouw van Anton. Sandra: eerste dochter van Anton. Liesbeth: tweede vrouw van Anton. Peter: Zoon van Anton en Liesbeth. Hij is genoemd naar de broer van Anton die doodgeschoten werd. Hij is iemand die zijn mening laat blijken door bijvoorbeeld mee te lopen met vredesacties. Cor Takes: Een verzetstrijder, tevens moordenaar van Fake Ploeg. Hij ziet de schuld niet in van zijn daden. Truus Coster: Vriendin van Cor Takes. Vrouw die het liefst zo anoniem mogelijk wil blijven. - Perspectief: Vanuit de Ik- persoon. - Ruimte: Haarlem (in de buurt van de straat de Spaarne waar Anton woonde). In en rond Amsterdam. - Stijl: de schrijver gebruikt veel korte en lange zinnen. Hij gebruikt niet veel moeilijke woorden. In dit boek staan niet echt veel oude zinnen, of ze staan tussen apostroffen. - Thema: Schuld: Het hele boek draait om schuld. Wie is er schuldig aan de dood van zijn familie? De Duitsers, Cor en Truus, zijn buren of misschien zijn broer? Verder komen er nog vragen als: Hebben de leden van de CPN schulc aan de Russische inval in Hongarije? Zijn de Amerikanen schuldig aan de oorlogsstoken, omdat zij in Nederland kernraketten willen plaatsen? Zoektocht: Anton komt steeds meer te weten tijdens zijn eigenlijk ongewilde zoektocht. - Tijd: Het boek begint in januari 1945 en eindigt in november 1981. Het gaat dus over ongeveer 37 jaar. Er zijn wel flashbacks en flash- forwards. - Titelverklaring: Het hele boek draait om 'de aanslag' op Fake Ploeg. C Een verwerkingsopdracht over het gelezen boek Vandaag zat ik gezellig met Peter, vader en moeder een potje ganzenbord te spelen. Het ging goed en ik was aan het winnen. Toen hoorden we in  één keer schoten. Ik rende naar het raam toe, terwijl mijn moeder begon te roepen. Toen ik bij het raam kwam zag ik dat Karin en buurman Korteweg een lijk naar ons huis versleepten. Ik zei het en meteen zei Peter dat we van dat lijk af moesten, voordat de Duitsers kwamen. Peter rende naar buiten. Vader en moeder stonden gespannen te kijken riepen hem terug, maar hij ging toch verder. Toen hij bij het lijk was en het weg wou slepen, kwamen de Duitsers al. Hij pakte het pistool dat het lijk bij zich droeg, dat meneer Ploeg bleek te zijn, en liep snel weg. De Duitsers kwamen bij ons het huis binnen en begonnen te roepen. Wij moesten naar buiten en ze haalden ons hele huis overhoop. Ik maakte mij toen erg ongerust over Peter, omdat er Duitsers achter hem gaan zoeken waren en ik niet wist waar hij was. Dan moest ik van een Duitser in een vrachtauto kruipen. Ik wilde dit niet, maar ik wist toch niet meer wat ik moet doen dus ik ging maar mee. Terwijl ik weg reed, zie ik dat de Duitsers ons huis in brand steken. Ik wist het toen ook niet meer. Al onze mooie herinneringen zaten in dat huis. Ik werd toen naar Heemstede gebracht en ik werd in een donkere cel gestoken. Het was daar zo donker dat ik helemaal niks kon zien. Toen bleek dat ik bij een vrouw in de cel zat. Ik zat toen in paniek van alles te roepen. Zij toonde veel interesse en wilde graag meer van mijn verhaal afweten. Ik legde haar uit dat ik met mijn familie aan het ganzenborden was en dat er toen schoten gelost werden. Daarna vertelde ik dat ons huis in brand was gestoken, dat Peter er met het pistool van Fake Ploeg (het lijk) was weggelopen en dat ik niet weet wat er met hem, of met mijn ouders was gebeurd. Ze vertelde mij dat ik mij geen zorgen moest maken en dat morgen waarschijnlijk alles weer goed was. Dat ze mij niet in de cel konden houden, omdat ik nog maar een kind was. Dan begon ze mij een heel verhaal te vertellen over de fascisten. Ik voelde wel dat ze gewond was. Ik wilde heel graag weten wie ze was en dat vroeg ik haar dus. Ze vertelde mij dat het beter was dat ik dat niet wist. Ik vroeg mij af waarom en ik vroeg haar of ik alleen haar voornaam mocht weten. Dit vond zei ook niet goed.   D Eindoordeel en evaluatie Ik vond het een mooi boek, omdat het me erg geraakt heeft. Ik vond het wel een erg triest boek, omdat er eigenlijk alleen maar negatieve dingen gebeuren. Het boek heeft mij wel een indruk gegeven van hoe het voor sommige mensen wel niet moest zijn in de tijd van de oorlog. Wat mij erg geraakt heeft is de dood van zijn ouders. Dit is iets wat je eigenlijk helemaal niet verwacht. Ik vond het verslag schrijven van dit boek wel leuk, maar ik vond eigenlijk dat het te groot moet zijn. De verwerkingsopdracht leek mij veel werk, maar ik merkte dat als je het boek goed gelezen had, dit eigenlijk helemaal niet zo moeilijk was. Ik ben het boek meer gaan waarderen, omdat als je het boek leest je het maar een zielig boek vind, maar als je dan je verlag schrijft kom je erachter wat een mooie verhaallijn er eigenlijk in zit. Ik vond dit een heel mooi boek en het is echt aan te raden. Misschien dat ik de film ook maar eens ga bekijken.