Zakelijke gegevens
Auteur Yvonne Keuls
Titel Daniël Maandag
Uitgever Ambo/Baarn
Jaar van uitgave 1988
Aantal bladzijden 80
Genre roman Eerste reactie Ik was in de bibliotheek op zoek naar een leuk boek. Ik heb al een aantal boeken van Yvonne Keuls gelezen en wist dus dat zij interessante boeken schrijft. Het boek is een oorlogsboek, deze vind ik meestal wel leuk. Het boek leek me dus een geschikte keuze. Ik heb het werk net gelezen en vind het wel een leuk boek. Het boek was onverwachter van ik dacht. Ik dacht dat het wel goed zou aflopen met maar dat was dus niet zo. Ik vind het een goed boek, het is kort maar krachtig. Verdieping Het boek gaat over de 7 jarige Daniël. In het boek wordt beschreven hoe hij de oorlog ervaart. Hij woont in Den Haag bij zijn vader, tante Isabel en zijn zus Roos. Zijn moeder is overleden aan TBC. De vader van Daniël is een jood. Het gezin van Daniël is erg muzikaal, Daniël valt er een beetje buiten omdat hij geen muziek bespeelt. Hij speelt vaak buiten op straat met zijn straatvrienden, hij hoort er helemaal bij. Als duidelijk wordt dat de joden het mikpunt van de oorlog zijn, willen zijn vrienden niks meer met te maken hebben. Als Daniël zegt dat alleen zijn vader joods is, moet hij ´betalen`. Hij moet door het mijnenveld lopen. Zijn tante Lin en tante Net zijn ondergedoken, zijn zus Roos gaat naar een muzikale familie die goed voor haar zal zorgen. Vader wil niet onderduiken, hij denkt met documenten de Duitsers te kunnen overhalen, hij beweert dat hij geadopteerd is en dat zijn biologische ouders niet joods waren. Toch kreeg hij een oproep maar ging niet. In december 1944 is er bijna geen voedsel meer. Tante Isabel ruilt haar viool met pijn tegen eten. In het westen schijnt genoeg te eten te zijn. Tante en Daniël gaan hierheen met goud, zilver, de grote viool van tante en nog wat spullen om dit te ruilen tegen voedsel. Vader kan niet mee, hij mag niet buiten komen. Als Daniël en tante ´s avonds terug komen met het voedsel is er een razzia. Daniël hoopt dat ze zijn vader niet vinden en ook hemzelf niet meenemen. Helaas wordt zijn vader voor zijn ogen meegenomen door de Duitsers. Ik vond het verhaal erg makkelijk om te volgen. De schrijfstijl was erg duidelijk, weinig moeilijke woorden. Het verhaal werd chronologisch verteld met een paar flashbacks. Het verhaal begon in september 1940, toen was Daniël 7 jaar, en eindigt in december 1944. Het speelt zich af in Den Haag tijdens de oorlog. Daniël is vaak op straat te vinden met zijn straatvrienden. Alles in het boek draait om Daniël en zijn leven. Een grote rol spelen ook zijn tante Isabel, zijn vader en de jongens van de straat. Daniël leeft eenzelfde leven als de andere jongens totdat de joden het mikpunt van de oorlog worden. Zijn vader is joods en kan niet meer naar buiten, Daniël moet een opdracht doen om nog bij zijn ´vrienden` te mogen blijven. Het boek wordt verteld in de alwetende persoon. Het thema is vrij duidelijk. Het leven van een half joods jongetje tijdens de tweede wereldoorlog. Alles in het boek duidt dit aan. Zijn tantes duiken onder, de jongens van de straat laten merken dat hij minder is en zijn vader heeft een schuilplaats. Daniël interpreteert dit allemaal op zijn eigen manier. Hij is nog maar een klein jongetje. Het verband tussen de titel en het thema is dat alles over Daniël Maandag gaat. De lezer leest zijn gebeurtenissen. Het boek is voor het eerst gepubliceerd in maart1988 ter gelegenheid van De Literaire Boekenmaand die werd gehouden in de Bijenkorf Boekhandels. De eerste jaren van haar leven bracht ze door in Indonesië. Vlak nadat ze met haar ouders naar Nederland verhuisde, brak de tweede wereldoorlog uit. Dat bleek later een van de drijfveren te zijn die haar brachten tot het schrijverschap. Inmiddels zijn er van Yvonne Keuls al meer dan een miljoen boeken verkocht. Een interview met de vrouw die iets heeft met stoelen en voor wie stilte 'heilig' is. Vanuit de open keuken van haar sfeervolle huis in Den Haag komt Yvonne Keuls ons tegemoet met een fax in de hand. Ze is nog volop bezig met allerlei activiteiten rond haar laatste boek Mevrouw mijn moeder, dat eind februari verscheen. Op dit moment ligt de 12de druk in de winkels en zijn er al zo'n 80.000 exemplaren over de toonbank gegaan: een heuse Hollandse bestseller. Als we ons gesprek beginnen, valt op dat haar stem hees is. "Van alle interviews en gepraat van de laatste dagen", zegt ze. "Ik word overal gevraagd om lezingen over Mevrouw mijn moeder te geven." Het succes van haar laatste boek, waarin ze de relatie beschrijft met haar moeder die 10 jaar geleden overleed, is enorm. Het staat op de eerste plaats in vijf belangrijke boeken-top-tiens. En dat heeft haar uitgever haar zojuist per fax laten weten. Het schrijven ontdekte ze toen ze acht jaar was, hier in Holland. "De oorlog was uitgebroken, en op een dag zag ik in de lucht parachutisten naar beneden komen. In plaats van angstig naar mijn moeder te lopen, ben ik naar huis gehold en heb daar mijn eerste verhaal geschreven, over die parachutisten." Haar ervaringen als kind in de oorlog en haar Indonesische afkomst hebben een belangrijk stempel op haar leven en schrijven gedrukt. "In Djakarta was het om ons huis zo stil en zo groen. En in Holland belandden we in een drukke stad. Dat was natuurlijk een wereld van verschil. Maar mijn afkeer van indringende geluiden komt vanuit de oorlog. Telkens als er V-1's of V-2's overkwamen, telde ik afwachtend af of ze al dan niet op mijn kop zouden vallen." Door die ervaring zou ze voor altijd op zoek blijven naar absolute stilte.
Beoordeling
Ik vond het boek leuk om te lezen. Wat een positieve werking op mij had was de vriendschap tussen Daniël en zijn vader. Daniël en zijn vader konden het erg goed vinden, ze waren gelukkig met elkaar.
Op een gegeven moment had Daniël suikerziekte. Hij werd erg goed verzorgd door zijn tante en zijn moeder, ze zorgden heel goed voor hem. Die passage sprak mij het meeste aan.
De straatvrienden van Daniël vond ik geen leuke jongens. Toen de joden het mikpunt werden werd Daniël het mikpunt van deze jongens. Daniël kon bewijzen dat hij half jood was, daarom mocht hij weer meedoen met de groep. Dit had een negatieve werking op mij. Ik houd niet van discriminatie.
Ik kan het boek goed met een film vergelijken. In films over de oorlog komen zulke onderwerpen vaak voor. Het leven van een jongetje tijdens de tweede wereldoorlog.
Het thema van het boek is geen herkenbaar probleem voor mij. Het verhaal speelde zich af in de tweede wereldoorlog en daar is nu geen sprake van. Ook word ik niet gediscrimineerd voor mijn geloof of afkomst.
Het taalgebruik is makkelijk in het boek. Ik heb totaal geen moeite gehad met woorden tijdens het lezen.
Ik vind het boek een interessant boek. Je leest hoe het leven van een jongetje tijdens de tweede wereldoorlog was. Voor hem was het natuurlijk niet zo erg als voor een jood. Ik houd wel van oorlogsboeken, ze zijn amuserend en interessant tegelijkertijd. Omdat het boek niet al te dik is, is het wat oppervlakkig, maar dat maakt net echt uit voor het verhaallijn.
Als iemand een niet al te dik boek wil lezen over een half joods jongetje tijdens de oorlog is dit een geschikt boek.
Bronvermelding:
Daniël Maandag door Yvonne Keuls
http://www.comfort.org/hcv0699.html
Titel Daniël Maandag
Uitgever Ambo/Baarn
Jaar van uitgave 1988
Aantal bladzijden 80
Genre roman Eerste reactie Ik was in de bibliotheek op zoek naar een leuk boek. Ik heb al een aantal boeken van Yvonne Keuls gelezen en wist dus dat zij interessante boeken schrijft. Het boek is een oorlogsboek, deze vind ik meestal wel leuk. Het boek leek me dus een geschikte keuze. Ik heb het werk net gelezen en vind het wel een leuk boek. Het boek was onverwachter van ik dacht. Ik dacht dat het wel goed zou aflopen met maar dat was dus niet zo. Ik vind het een goed boek, het is kort maar krachtig. Verdieping Het boek gaat over de 7 jarige Daniël. In het boek wordt beschreven hoe hij de oorlog ervaart. Hij woont in Den Haag bij zijn vader, tante Isabel en zijn zus Roos. Zijn moeder is overleden aan TBC. De vader van Daniël is een jood. Het gezin van Daniël is erg muzikaal, Daniël valt er een beetje buiten omdat hij geen muziek bespeelt. Hij speelt vaak buiten op straat met zijn straatvrienden, hij hoort er helemaal bij. Als duidelijk wordt dat de joden het mikpunt van de oorlog zijn, willen zijn vrienden niks meer met te maken hebben. Als Daniël zegt dat alleen zijn vader joods is, moet hij ´betalen`. Hij moet door het mijnenveld lopen. Zijn tante Lin en tante Net zijn ondergedoken, zijn zus Roos gaat naar een muzikale familie die goed voor haar zal zorgen. Vader wil niet onderduiken, hij denkt met documenten de Duitsers te kunnen overhalen, hij beweert dat hij geadopteerd is en dat zijn biologische ouders niet joods waren. Toch kreeg hij een oproep maar ging niet. In december 1944 is er bijna geen voedsel meer. Tante Isabel ruilt haar viool met pijn tegen eten. In het westen schijnt genoeg te eten te zijn. Tante en Daniël gaan hierheen met goud, zilver, de grote viool van tante en nog wat spullen om dit te ruilen tegen voedsel. Vader kan niet mee, hij mag niet buiten komen. Als Daniël en tante ´s avonds terug komen met het voedsel is er een razzia. Daniël hoopt dat ze zijn vader niet vinden en ook hemzelf niet meenemen. Helaas wordt zijn vader voor zijn ogen meegenomen door de Duitsers. Ik vond het verhaal erg makkelijk om te volgen. De schrijfstijl was erg duidelijk, weinig moeilijke woorden. Het verhaal werd chronologisch verteld met een paar flashbacks. Het verhaal begon in september 1940, toen was Daniël 7 jaar, en eindigt in december 1944. Het speelt zich af in Den Haag tijdens de oorlog. Daniël is vaak op straat te vinden met zijn straatvrienden. Alles in het boek draait om Daniël en zijn leven. Een grote rol spelen ook zijn tante Isabel, zijn vader en de jongens van de straat. Daniël leeft eenzelfde leven als de andere jongens totdat de joden het mikpunt van de oorlog worden. Zijn vader is joods en kan niet meer naar buiten, Daniël moet een opdracht doen om nog bij zijn ´vrienden` te mogen blijven. Het boek wordt verteld in de alwetende persoon. Het thema is vrij duidelijk. Het leven van een half joods jongetje tijdens de tweede wereldoorlog. Alles in het boek duidt dit aan. Zijn tantes duiken onder, de jongens van de straat laten merken dat hij minder is en zijn vader heeft een schuilplaats. Daniël interpreteert dit allemaal op zijn eigen manier. Hij is nog maar een klein jongetje. Het verband tussen de titel en het thema is dat alles over Daniël Maandag gaat. De lezer leest zijn gebeurtenissen. Het boek is voor het eerst gepubliceerd in maart1988 ter gelegenheid van De Literaire Boekenmaand die werd gehouden in de Bijenkorf Boekhandels. De eerste jaren van haar leven bracht ze door in Indonesië. Vlak nadat ze met haar ouders naar Nederland verhuisde, brak de tweede wereldoorlog uit. Dat bleek later een van de drijfveren te zijn die haar brachten tot het schrijverschap. Inmiddels zijn er van Yvonne Keuls al meer dan een miljoen boeken verkocht. Een interview met de vrouw die iets heeft met stoelen en voor wie stilte 'heilig' is. Vanuit de open keuken van haar sfeervolle huis in Den Haag komt Yvonne Keuls ons tegemoet met een fax in de hand. Ze is nog volop bezig met allerlei activiteiten rond haar laatste boek Mevrouw mijn moeder, dat eind februari verscheen. Op dit moment ligt de 12de druk in de winkels en zijn er al zo'n 80.000 exemplaren over de toonbank gegaan: een heuse Hollandse bestseller. Als we ons gesprek beginnen, valt op dat haar stem hees is. "Van alle interviews en gepraat van de laatste dagen", zegt ze. "Ik word overal gevraagd om lezingen over Mevrouw mijn moeder te geven." Het succes van haar laatste boek, waarin ze de relatie beschrijft met haar moeder die 10 jaar geleden overleed, is enorm. Het staat op de eerste plaats in vijf belangrijke boeken-top-tiens. En dat heeft haar uitgever haar zojuist per fax laten weten. Het schrijven ontdekte ze toen ze acht jaar was, hier in Holland. "De oorlog was uitgebroken, en op een dag zag ik in de lucht parachutisten naar beneden komen. In plaats van angstig naar mijn moeder te lopen, ben ik naar huis gehold en heb daar mijn eerste verhaal geschreven, over die parachutisten." Haar ervaringen als kind in de oorlog en haar Indonesische afkomst hebben een belangrijk stempel op haar leven en schrijven gedrukt. "In Djakarta was het om ons huis zo stil en zo groen. En in Holland belandden we in een drukke stad. Dat was natuurlijk een wereld van verschil. Maar mijn afkeer van indringende geluiden komt vanuit de oorlog. Telkens als er V-1's of V-2's overkwamen, telde ik afwachtend af of ze al dan niet op mijn kop zouden vallen." Door die ervaring zou ze voor altijd op zoek blijven naar absolute stilte.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden