Samenvatting
Na zijn ontslag uit de adolescentenkliniek in Den Dolder woont Ben in De Dwars. Hij schrijft er een boek, over zijn ouders en zijn psychose. En vooral over Tom, zijn beste vriend.
Ben groeide op op Weldra, het landgoed van zijn grootouders. Hij woonde er samen met zijn ouders. Zijn grootouders wonen ook op het landgoed, maar in een andere woning, het Oude Huis.
Ben hield erg van schaken, dat had zijn grootvader hem geleerd. Ook hield hij veel van muziek.
Van jongs af aan was Ben wel een beetje apart. Zo had hij bijvoorbeeld last van stemmen in zijn hoofd. Maar toen hij hier medicatie voor kreeg verdwenen de stem.
Als Ben negen jaar is komt er een nieuw gezin op Weldra wonen, de familie Samson. Zo ontmoet Ben Tom. Ze hadden snel een klik en bovendien bleken ze een grote liefde voor muziek te delen. Tom drumde, Ben speelde gitaar. Hun grote droom was om later samen in een band te spelen.
Op een gegeven moment kregen Bens ouders steeds meer ruzie, wat uiteindelijk resulteerde in een scheiding. Bens vaders verhuisde terug naar Engeland, waardoor Ben hem nog amper zag. Ben had het hier erg moeilijk mee. Zijn vader schreef hem regelmatig brieven, maar omdat Ben niet wist wat hij moest schrijven, schreef hij nauwelijks brieven terug.
Als Bens grootvader komt te overlijden gaat het nog slechter met Ben. Om zijn verdriet te verzachten laat Ben zich overhalen door Tom om te gaan blowen. Tom haalde Ben wel vaker over om dingen te doen die hij normaal gesproken niet zou durven. Hij durfde veel meer dan Ben. Tom was dus was niet zozeer een goede invloed op Ben, maar ze hadden wel veel lol samen.
De daaropvolgende jaren waren Ben en Tom vrijwel elke dag in de boomhut te vinden. Urenlang luisterden ze er naar de platen van The Beatles en blowden ze behoorlijk veel.
Het bleef niet alleen bij blowen. Op een gegeven moment besluiten Tom en Ben paddo’s te gaan doen in Amsterdam. De trein ernaartoe betaalden ze niet, waar Tom makkelijk mee wegkwam. Ben helaas niet. De trip voelde voor Ben geweldig. Na die keer deden ze het weer voor een keer of vier vijf.
Ben ging er steeds slechter uit zien en op school ging hij steeds meer achteruit. Hij bleef zitten en zakte van vwo naar havo.
Dat het steeds slechter met Ben ging kwam ook doordat hij de laatste keer dat hij paddo’s deed in een slechte trip belandde.
Het vervelende gevoel ging daarna niet meer weg en Ben hoorde en zag steeds meer dingen die er eigenlijk niet waren.
Op een dag ontstaat er een brand in de boomhut. Ben en Tom zijn na het roken van een joint samen in slaap gevallen. Ben wordt net op tijd wakker en kan nog net uit de boomhut springen. Bij de sprong raakt hij echter bewusteloos, waardoor hij later in het ziekenhuis ontwaakt. Het enige wat hij aan de val over heeft gehouden is een gebroken arm.
Nadat Ben ontwaakt in het ziekenhuis, wordt hij overgebracht naar een jeugdkliniek. Door al het drugsgebruik was hij in een psychose geraakt. Ben geloofd dit niet, maar zijn moeder is het er volledig mee eens, omdat ze vroeger al verschillende vreemde trekjes aan hem opmerkte. Ze is dan ook blij dat er eindelijk iets gedaan wordt, omdat alle therapieën vroeger niet hielpen.
In de jeugdkliniek gaat Ben steeds verder achteruit. Om zoveel mogelijk tijd te doden, schrijft hij zoveel mogelijk brieven naar zijn vader en Tom. Van niemand krijgt hij echter antwoord.
Als Ben na een tijdje over de brand in de boomhut droomt, droomt hij dat Tom tijdens de brand overlijdt. Aangezien Ben niks meer van Tom heeft gehoord, is hij bang dat Tom echt overleden is. Ben besluit aan zijn moeder te vragen of het waar is. Zijn moeder bevestigt dat het waar is. Omdat Ben geen naam genoemd heeft, is het niet duidelijk of zijn vader of Tom overleden is. Uiteindelijk blijkt de vader van Ben overleden te zijn en blijkt dat Ben de vriendschap met Tom verbeeld heeft.
Als Ben wordt overgeplaatst naar een adolescentenkliniek in Zwolle ontmoet hij een meisje, Anna, met wie hij al snel een hechte band krijgt. Anna is dan ook degene die ervoor zorgt dat Ben zich steeds beter gaat voelen.
Na een tijdje wordt Anna ontslagen uit de kliniek waardoor Ben steeds beter zijn best gaat doen. Net als Anna wil hij ook ontslagen worden uit de kliniek.
Als het beter gaat wordt Ben overgeplaatst naar een steunwoning in Amsterdam. Op dat moment krijgt Ben een brief van zijn moeder. Deze brief heeft zijn vader vlak voor zijn dood geschreven. Hij vertelt Ben dat hij zal overlijden aan een ernstige ziekte. Wat uiteindelijk ook is gebeurd.
Titelverklaring
De titel ‘Dagen van gras’ slaat op het regelmatige wietgebruik van Ben en Tom.
Dit verhaal gaat grotendeels over de vriendschap van Ben en Tom en de meeste dagen die de twee vrienden met elkaar spendeerden bestond grotendeels uit het roken van wiet; vandaar de titel dagen van gras.
“Zo rookten Tom en ik vier jaar lang twee tot drie joints per dag.” (blz. 63 en 64)
En de titel komt ook van een liedje van Spinvis: Dagen van gras, dagen van stro.
Motto
‘Dagen van gras’ heeft geen motto.
Opbouw
Begin verhaal
Het begin van dit verhaal is Ab ovo. Het verhaal begint met een proloog waarin de hoofdpersonages en de verhaallijnen worden geïntroduceerd:
“Ik heet Ben. Ik ben geboren op een dinsdagmorgen in het Sophia Ziekenhuis in Zwolle, deze zomer achttien jaar geleden.” (blz. 7)
Voordat het verhaal zelf begint maak je dus eerst kennis met de personages en de omstandigheden waarin zij verkeren.
De manier waarop de inleiding is geschreven is goed gekozen, omdat je op deze manier makkelijk naar het verhaal wordt geleid. Bovendien weet je al een beetje waar je over zal lezen.
Einde verhaal
Het einde van het verhaal was mij niet helemaal duidelijk. Het eindigt namelijk met een epiloog dat niet zozeer aansluit bij de rest van het verhaal.
Wel is het zo dat dit verhaal een gesloten eind heeft. Het verhaal gaat namelijk over het leven van Ben van zijn geboorte tot zijn achttiende. Het verhaal is dus tegelijk met de tekst afgelopen aan het eind.
Personages
De hoofdpersoon
Benjamin van Deventer (Ben)
Als het verhaal begint is Ben van Deventer bijna achttien jaar oud. Hij is de hoofdpersoon van dit verhaal, tevens is dit verhaal ‘door hem’ geschreven.
Ben groeide op het landgoed Weldra op. Hij had eigenlijk ook een tweelingbroer, David. Helaas overleed hij drie dagen na de geboorte.
Ben is goed in schaken, dat had hij geleerd van zijn grootvader. En hij hield erg veel van muziek. Hij luisterde veel platen, vooral van The Beatles. Zelf speelde hij gitaar.
Van jongs af aan is Ben een wat aparte jongen. Zo hoorde hij dingen die er niet waren, stemmen in zijn hoofd. Dit begon op zijn zevende:
“Dat mijn moeder zo deed, kwam voornamelijk door iets wat begon toen ik zeven jaar oud was. Op een avond, toen ik in bed lag, begon in het donker iemand tegen me te praten. Een mannenstem. Terwijl ik wist dat er niemand in mijn kamer was.” (blz. 26)
Ben werd hiervoor naar de kinderpsychiater gestuurd door zijn moeder, waar hij medicatie kreeg. De stemmen verdwenen toen.
Op zijn negende ontmoet Ben Tom. Ze krijgen meteen een hele goede band, Tom was Bens allerbeste vriend. Urenlang luisterden ze naar muziek in de boomhut die Ben samen met zijn vader had gebouwd. Samen droomden ze erover om later een band te beginnen. Ben speelde veel gitaar, Tom drumde. Dankzij Tom deed Ben steeds meer dingen die hij eerst niet durfde. Maar uiteindelijk blijkt dat Tom nooit heeft bestaan, alleen in Bens verbeelding.
Ben had een goede band met zijn vader. Ze deelden een grote liefde voor muziek en speelden vaak samen gitaar. Helaas ging Bens vader (die Engels was) na de scheiding weer in Engeland wonen, waardoor Ben hem nog nauwelijks zag. Bens vader schreef hem wel vaak brieven en af en toe ging Ben naar zijn vader in Engeland. Maar hij had het er wel erg lastig mee.
Na een periode van veel drugsgebruik en een ongeluk in de boomhut belandde Ben in een psychose. Hij werd toen overgeplaatst in een kliniek, waar hij pas op zijn zeventiende weer uitkwam.
Ik denk dat Ben schizofreen is, aangezien hij allerlei dingen zag die er niet waren, bijvoorbeeld Tom, maar ook zijn overleden grootvader.
Ben is een karakter. Je leert hem goed kennen en bovendien maakte hij een aantal grote ontwikkelingen door in het boek, voornamelijk op psychologisch gebied.
Zijn uiterlijke kenmerken kom je niet te weten.
Bens naam heeft verder geen betekenis.
De bijfiguren
Thomas Samson (Tom)
Ben ontmoet Tom op zijn negende. Hij kwam op het landgoed wonen waar Ben ook woonde, Weldra.
Hij hield veel van muziek, net als Ben. En hij drumde. Ook was hij heel goed in schaken, beter dan Ben.
Over Toms uiterlijk kom je veel te weten:
“Toms huid was erg wit en hij had overal sproeten. En Tom had een kop vol kortgeknipte rode haren, want als hij zijn haar langer liet groeien ging het krullen. Als Tom lachte, trokken zijn ogen samen en zag je de spleet tussen zijn ondervoortanden goed.” (blz. 11)
Tom is een jaar ouder dan Ben. Hij durft een stuk meer dan Ben en brengt hem vaak in gevaar.
Tom leek een soort alter ego te zijn van Ben. Maar ondanks dat je heel veel te weten komt over Tom zelf, kwamen er bijna geen verhoudingen met andere personages naar voren. Later blijkt Tom helemaal niet bestaan te hebben, hij is slechts een verbeelding geweest van Tom.
Tom kwam om bij de brand in de boomhut. Na dit ongeluk sprak Ben met niemand meer over Tom.
Tom is een type.
De naam Thomas is een Bijbelse naam. Dit wordt ook genoemd in het boek:
“Thomas Samson, naar de sterkste man uit de Bijbel.” (blz. 15)
Mensen die in een psychose verkeren grijpen vaak naar religieuze denkbeelden, ik denk dat het dus niet voor niets is dat Tom een Bijbelse naam heeft. Maar het kan natuurlijk ook toeval zijn.
Bens grootouders
Bens grootouders woonde ook op Weldra, in het Oude Huis.
Over Bens grootmoeder kom je niet zoveel te weten, behalve dat ze dement was.
Bens grootvader was een lange man. Hij hield van pianospelen en hij kon heel goed schaken. Ben had een goede band met zijn opa. Vaak gingen ze samen wandelen.
Op een gegeven moment kwam Bens grootvader te overlijden. Dit gebeurde recht voor Bens neus:
“Toen viel mijn grootvader voorover. Hij deed niet eens zijn best zichzelf op te vangen.” (blz. 50)
Dit was erg lastig voor Ben. Na zijn overlijden denkt Ben vaak nog dat hij leeft, omdat hij hem ziet. Maar dat is slechts verbeelding.
Bens grootouders zijn types.
Bens moeder
Bens moeder komt over als een lieve, zorgzame vrouw. Net als Ben en zijn vader was ze erg muzikaal. Ze studeerde piano in Londen, waar ze Bens vader ontmoette. Vijf maanden na de ontmoeting waren ze verloofd en was ze in verwachting van Ben en zijn broer.
Maar Ben had niet zozeer een goede band met zijn moeder, hij had veel liever bij zijn vader gewoond, in Engeland.
Het uiterlijk van Bens moeder wordt duidelijk door zijn beschrijving.
“Mijn moeder was vroeger een mooie vrouw. Ik weet dat omdat ik foto’s uit die tijd heb gezien: dik, blond haar; blauwe ogen; een wipneusje; een mooi, symmetrisch gezicht.” (blz. 27)
Wat de voornaam van Bens moeder is kom je niet te weten, haar achternaam is Van Deventer.
Bens moeder had het er soms lastig mee dat het zo slecht ging met Ben. Ze wilde graag dat goed met hem ging en schakelde veel hulp in.
Bens moeder was wel ziek, ze had veel pijn en kon geen piano meer spelen. Het zorgde er ook voor dat Ben nooit vriendjes kon uitnodigen thuis, want vaak lag zijn moeder ziek in bed.
Bens moeder is een type, je komt slechts een aantal dingen over haar te weten en ze maakt geen ontwikkelingen door in dit verhaal.
Bens vader
Bens vader is Engels. Na de ontmoeting met Bens moeder komt hij in Nederland wonen. Na de scheiding verhuist hij terug naar Engeland, wat Ben erg vervelend vond.
Net als de rest van het gezin is Bens vader erg muzikaal. Hij speelt gitaar, voordat Ben op gitaarles ging leerde hij ook Ben een beetje gitaar spelen.
Hij was ook erg goed in bouwen. Samen met Ben had hij een hele mooie boomhut gebouwd.
Zijn uiterlijk wordt duidelijk door de beschrijvingen van Ben:
“Hij had rossig, krullend haar en een baard en speelde gitaar in de lokale kroeg.” (blz. 28)
Als Ben in de kliniek zit overlijdt zijn vader aan kanker. Ben wist niet dat hij ziek was en hij krijgt pas veel later te horen dat zijn vader niet meer leeft.
Wat Bens vaders voornaam is kom je niet te weten, maar zijn achternaam is Finn.
Bens vader is een type.
Anna
Ben ontmoet Anna in de kliniek. Hij wordt verliefd op haar, maar het is niet wederzijds. Ze is ook vijf jaar ouder dan hem.
Als ze wordt ontslagen uit de kliniek gaat Ben ook hard zijn best te doen om ontslagen te worden.
Ben denkt dat het door Anna komt dat hij weer beter is geworden:
“Nee, dat alles goed is, dat komt door Anna. Door iets wat zij met mij deed.” (blz. 9)
Anna is een type.
Tijd
Historische tijd
Dit verhaal speelt zich af in het verleden. Ben blikt namelijk terug op zijn eigen jeugd. Dit speelt zich allemaal af in het verleden. De precieze jaartallen worden niet genoemd.
De historische tijd is niet op te merken aan bepaalde omgangsvormen of omgevingskenmerken. Het verhaal speelt zich niet af in een tijd die heel lang geleden is.
De tijd waarin dit verhaal zich afspeelt heeft verder geen invloed op de gebeurtenissen of op de personages. En ook niet op de lezer zelf.
Tijdsverloop
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden