Close-up door Esther Verhoef

Inleiding

Ik heb dit boek gekozen om zijn uiterlijk. De mooie foto op de voorflap en de tekst op de achterflap. Ik ben in dit boek begonnen, niet omdat het voor school moest, maar omdat ik een bepaald soort aantrekkingskracht van dit boek kreeg. Naarmate ik eenmaal door de inhoud van dit boek vastgepakt werd schoot de gedachte door me heen: wat nou als dit boek niet op de literatuurlijst staat? Als dit het geval zou zijn komt dit goed uit; kan ik een boek lezen dat ik helemaal geweldig vind en kan ik het ook nog voor school gebruiken! Gelukkig stond hij op de lijst. Als ik naar de buitenkant van dit boek kijk zie ik een mooie kunstzinnige naaktfoto van een voluptueuze vrouw en op de achterflap vind ik deze tekst:
“Close-up is een beklemmende thriller over het najagen van dromen en het bepalen van je grenzen”. Nu had ik nog geen idee waar het over zou gaan maar het gaf me des te meer aansporing om het te lezen.


Schrijver.

Esther Verhoef werd geboren in ’s-Hertogenbosch en is opgegroeid met haar typmachine. Ze heeft een column geschreven in Flair en heeft heel veel boeken over huisdieren geschreven.
In 2005 liet ze dit links liggen en ging ze zicht alleen maar concentreren op het schrijver van thrillers. In 2002 schreef ze haar eerste thriller “Onrust”, de opvolger van Onrust was “Onder druk”.Deze werden allebei genomineerd voor een prijs ( de gouden strop en de diamanten kogel). In April 2006 had ze haar eerste grote doorbraak met Rendez-vous, meer als 200.000 exemplaren verkocht en genomineerd voor de Nederlandse Publieksprijs 2006 en ze won hiermee De Zilveren Vingerdruk 2006.
Close-up kwam uit 2007 en er zijn ook al meer dan 200.000 exemplaren verkocht. Ook dit boek is genomineerd voor de Gouden Strop 2007 en de NS Publieksprijs 2007.

Samenvatting

Verhaallijn 1
Margot Heijne is een 32-jarige vrouw en heeft net een appartement in ’s-Hertogenbosch gekocht. Ze heeft zeven jaar samengewoond met haar vriend John tot ze erachter kwam dat hij een relatie had met een andere vrouw. Deze gebeurtenis heeft pas plaatsgevonden en ze is er nog erg verdrietig over. Margot is adviseur bij een project meubulairbedrijf en heeft een maand verlof gekregen om over haar split heen te komen.
Ze zou eigenlijk met een vrouwelijke collega van werk naar Londen gaan maar die zegt op het laatste moment af. Ze besluit alleen naar Londen te gaan. In het vliegtuig ontmoet ze een man, Leon Wagner. Hij gaat ook naar Londen en geeft haar zijn nummer.

Eenmaal in Londen aangekomen zit ze in een afschuwelijk hotel en voelt zich met de minuut ongelukkiger.
Ze gaat een pub in, drinkt een paar wijntjes en belt Leon dan.
Die wil wel wat met haar gaan eten die avond. Ze spreken af en zullen de rest van haar dagen in Londen samen blijven. Hij vertelt over zijn werk, hij is een kunstfotograaf en wil ook een reportage van haar maken (naakt!) Margot twijfelt hier natuurlijk over omdat ze niet de dunste is, maat 44. Leon geeft Margot een mooi zelfbeeld en sindsdien kijkt ze niet meer met afschuw naar haar eigen naakte lichaam.
Eenmaal terug in Nederland krijgt ze gelukkig weer contact met Leon. Ze krijgen een heftige liefdesrelatie en Margot geeft haar ‘saaie’ leven op voor een nieuw en spannend leven met Leon. Af en toe twijfelt Margot over Leon. Ze lijkt wel erg veel op zijn ex, maar die heeft zelfmoord gepleegd wat te betwijfelen valt.. Somt is Margot bang dat Leon slecht is.
Steeds meer twijfels komen en wanneer ze ruzie met Leon krijgt op een feestje over haar ex John reageert Leon ontzettend jaloers en Margot vind dit belachelijk, Leon loopt boos weg. De volgende dag krijgt ze het nieuws dat John die nacht vermoord is door een nog onbekende dader. Wat anders te denken dan dat Leon de moordenaar is?
Wanneer Margot naar haar eigen huis gaat wordt ze opgewacht door de echte moordenaar en dit blijkt manager van Leon te zijn. Hij heeft ook Edith en John vermoord. Gelukkig overleeft Margot de aanslag op haar leven en kan ze in haar ziekenhuisbed de moordenaar noemen.

Verhaallijn 2
Het vetgedrukte deel in het boek is geschreven door de moordenaar. Allereerst beschrijft hij de moord op de ex van Leon, Edith. Vervolgens laat hij weten dat hij weer zin heeft om te moorden en gaat hij op zoek naar een nieuw slachtoffer.
Zijn nieuwe doelwit is Margot Heijne. Hij doet onderzoek naar haar levensstijl en wacht het goede moment af om haar te vermoorden. Dit moment maakt hij zelf als hij vindt dat het te lang duurt. Hij maakt Margot emotioneel een wrak door haar ex John te vermoorden. Dit geeft hem alle kans om vervolgens haar van kant te maken.
Hij wacht haar op in haar kamer en vermoord haar dan, denk hij. Als hij de ambulances ziet komen omdat Leon toevallig langskwam hoopt hij dat ze rustig wegrijden. Maar met loeiende sirenes wordt Margot afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij heeft gefaald.


Ruimte

Het verhaal begint in ’s-Hertogenbosch, Hier woont Margot. Dan gaat ze naar Londen, in het vliegtuig ontmoet ze Leon Wagner. In Londen zelf ontstaat hun relatie.
Margot gaat vaak naar haar ouders en deze wonen een kwartiertje van Den Bosch af in een klein dorpje. Leon woont in Amterdam en in Helvoirt (ligt onder Den Bosch). Hier komt Margot heel vaak. Verder heeft ze in Amsterdam ook veel ontwerpklusjes.
Het weer heeft in sommige situaties ook een mooie rol:
“Ik leg mijn hoofd in mijn nek en kijk naar de grijze lucht, nog nooit heb ik me zo gelijk gevoeld met het weer”. Verder regent het vaak als ze zich niet optimaal voelt en schijnt de zon als het wel wil vlotten.

Tijd

Moord op Edith
Er wordt door een moordenaar in detail verteld hoe hij een vrouw vermoord. Dit is het begin van het boek. Een interessante inleiding.
Margot ontmoet Leon
Een zeer essentiële gebeurtenis omdat er anders geen verhaal was. Zonder deze gebeurtenis was er geen boek.
Margot begint nieuw leven
Margot neemt ontslag van haar vertrouwde baan om voor zichzelf te beginnen en om zo vaak mogelijk bij Leon te zijn.
Er klopt iets niet

Leon gedraagt zich erg vreemd en steeds meer dingen vallen samen. Margot is bang dat hij Edith en John heeft vermoord.
Moord op Margot
De ontknoping waar we het hele boek op hadden gewacht. Nu weten we wie de moordenaar is en hoe de rest allemaal samenvalt.

Het verhaal gaat naar mijn zeggen chronologisch.

Personages

Margot is de hoofdpersoon in het boek. Margot heeft een genetische afwijking: heterochromia. Dit is een afwijking aan de ogen waar het ene oog een andere kleur heeft. Ze is 32 jaar en beschrijft zichzelf in het boek als dik (maat 44) en lelijk. Dit slechte zelfbeeld verdwijnt langzaam maar zeker in het boek.
Verder is het een vrouw die erg snel ergens in geloofd. Ze werd zo snel ingepakt door Leon. Ze stopte met haar baan en ging al heel snel samen wonen. Ik vind haar heel onzeker en ze grijpt alles aan wat haar een fijne toekomst kan bieden. Deze vrouw op de tekening geschilderd door Rubens vind ik erg bij Margot passen. Mooi, verlegen en mollig. Als ik Margot zou moeten vergelijken met een film actrice zou ik voor Kate Winslet gaan;
• Ook 32 jaar
• Rood haar
• Voluptueus lichaam

Leon is ook heel belangrijk in het boek. Het meerendeel gaat over Margot en hem. Leon is kunstfotograaf en reist heel veel voor exposities en opdrachten. Leon is erg jaloers. Hij kan het ook niet hebben dat Margot nog met haar ex omgaat. Hij is ook een lieve en bezorgde man, helaas wekt dit soms wantrouw op voor Margot. Leon heeft veel vrienden en mensen kijken tegen hem op. Ik zie Leon voor me al een wat dunnere man met een ruw, knap gezicht.
Zoals Johnny Depp! Welke vrouw zou niet voor hem vallen?


De moordenaar
Pas op het einde van het boek weet je pas wie hij echt is. Maar durende het hele boek voor de ontknoping had ik een beeld van hem. Het is een man. Hij beschrijft alles heel gedetailleerd. Hij heeft heel veel gevoelens. Je zou bijna zeggen dat het mooi is, maar als je dan gaat lezen wat er staat dan is het moordlustig. Verder blijft hij mysterieus, op de helft van het boek was ik er heilig van overtuigd dat Leon de moordenaar was. Maar dat jij Richard bent? De manager van Leon. Dat had ik niet verwacht.

De Schrijfstijl

In een woord geweldig! Vol met spanning en afwachting tot de moordenaar weer gaat schrijven, hij zit vol met cliffhangers en alle personages worden heel mooi uitgewerkt. Zo wordt Leon heel mysterieus beschreven zodat de lezers gaan denken dat hij de moordenaar is!
Ik citeer:
“Vanaf het eerste moment dat ik Margot zag en haar bijzondere gekleurde ogen me aankeken, is ze niet uit mijn gedachten geweest. Dat licht zorgelijke lachje rond haar mond, dat lichaam van haar...Ze lijkt zoveel op Edith. Ik weet zeker dat het met haar net zo mooi zal zijn, nee:beter. De moorden op Edith en John waren bloedeloos. Nu gaat er bloed vloeien. Heel veel bloed.”
Sensatie tot en met dus.

Symboliek en Motieven

Er zijn heel veel motieven verwerkt in dit boek, ik zal er een paar opsommen.
• Een zelfbeeld veranderen
• Het plegen van de perfecte moord
• De mid-life crisis
• Relaties
• Seks en geaardheid

Margot heeft een slecht zelfbeeld en door haar relatie en seks met Leon veranderd dit. Ze krijgt een midlife crisis want ze neemt ontslag, verhuisd en krijg een nieuwe vriend. Uiteindelijk is zij het doelwit van een moordenaar.

Een mooi symbool in het verhaal vind ik het roken. Roken wordt regelmatig genoemd. Dit als gevolg van stress, ruzie of seks. Even lekker een sigaretje roken...

Verder vind ik de kleuren van het huis van Margot ontzettend tegenstrijdig! Ze heeft haar muren in allerlei roze-tinten geverfd. Roze staat voor geluk. Het zijn vrolijke kleuren. Maar als Margot in het huis gaat wonen is ze ontzettend ongelukkig. Het komt meer over als een wanhoopsdaad om gelukkig te worden.

De titel

Close-up betekend eigenlijk van dichtbij. Het is een fotografische term en dit komt natuurlijk overeen met het werk van Leon en zijn foto sessie met Margot. Maar ook in Londen heeft hij een expositie van allemaal close-ups van oude mensen. Die vond Margot ontzettend mooi en later in het boek krijgt ze die foto cadeau van Leon.

Mening

Ik vond dit een redelijk goed boek. Het was hartstikke spannend en lekker geschreven. Echt zo een boek wat je in een ruk uitleest. Maar ik was er heilig van overtuigd dat Leon de moordenaar was maar toen dat niet zo bleek te zijn voelde ik me wel een beetje genept en ging ik twijfelen. Ik vind dat de schrijfster het personage van Richard veel beter had moeten uitwerken. Want ik als je dan hoort dat Richard de moordenaar is heb je zoiets van wie was Richard ook alweer? Dat vond ik dus niet goed. Het boek eindigt ook onduidelijk. Wordt Richard nou opgepakt of gaat hij het nog eens proberen? En Leon is onschuldig maar waarom deed hij dan zo vreemd? Ik zou dan we een deel 2 verwachten van het boek maar het eindigt met een punt, niet met word vervolgd. Dit vind ik jammer maar verder was het een leuk boek om te lezen.