Candide door Kristien Dieltiens

Het boek is in verdeelt in hoofdstukken die soms aangegeven worden door een cijfer en soms door middel van een grote hoofdletter op een nieuwe bladzijde. In het begin is er een proloog en aan het einde is er een epiloog.

Op de kaft staat een portret van een meisje, waarmee Candide wordt bedoeld, de hoofdpersoon van het boek. Verder staan er geen illustraties in het boek. Ik heb het boek gelezen in twee dagen. Op 22-2012 had ik het boek uit.

Samenvatting:

De Spaanse Candide (16) wordt uitgehuwelijkt aan een rijke Vlaamse zakenhandelaar van zestig aan het eind van de 13e eeuw. Ze maakt de reis naar Vlaanderen in het gezelschap van Heer Jacob van Maerlant met zijn leerling die niet kan praten, Pelegrym, en haar gezelschapsdame Thonijne. Ze belandt in een complot van een Vlaamse graaf om de macht van het volk van Brugge aan banden te leggen. Ze dreigde al een paar keer vermoord te worden, maar de pogingen van de moordenaars mislukten. Haar verhaal wordt afgewisseld met dat van Balder die op de vlucht is nadat zijn ouders zijn vermoord. Hij is een aparte jongen die in de wolken kan ‘lezen’. De jongen ontdekt dat niet alleen zijn leven, maar ook dat van Candide in gevaar is. Ondanks de gevaren, gaat hij op zoek naar de moordenaars en de waarheid. Het wordt een moeizame zoektocht, want hij moet ondertussen ook zorg dragen voor Lammekin, zijn mismaakte broer die hij in een buidel met zich meedraagt. Het wisselend perspectief en het verschil in tijd tussen de twee verhaallijnen vergroten het effect dat er voordurend sprake is van een dreigende sfeer. De beschrijvingen (bv. de maaltijden) zijn uitvoerig en sfeervol, waarbij de donkere kant van deze periode ook aan bod komt. Aan het einde smelt het wisselende perspectief mooi samen. De moordenaars worden ontdekt bij een hoorzitting die eigenlijk voor de doofstomme leerling van Heer Jacob, Pelegrym, bedoeld was. Maar het blijkt dat hij onschuldig is en de moordenaars worden opgepakt. Pelegrym blijkt aan het einde toch te kunnen praten en hij blijkt Balder te zijn.

Titelverklaring:

De naam van de titel zegt het eigenlijk al, het is de naam van de hoofdpersoon Candide, waar het boek eigenlijk om draait.

Motto:

"Een ieder die zich ergert aan fabeltjes

Of moe wordt van nutteloze leugenpraat

Kan hier lezen over nut en waarheid

En zal dan begrijpen dat de natuur

Niets voor niets heeft gemaakt"

Jacob Van Maerland (uit Der naturen bloeme)

Thema:

Het boek speelt zich af in de middeleeuwen, waarbij verliefdheid, verraad, moord en bijgeloof een grote rol spelen.

Personages:

De hoofdpersoon is Candide, een meisje van 16 die uitgehuwelijkt wordt. Ze voelt zich nog een meisje, die opeens volwassen moet worden. Candide is echt een karakter met meerdere karaktereigenschappen. Er is ook nog een belangrijke bijpersoon waarmee het verhaal afgewisseld wordt met ook karakteristieke trekken en dat is Balder.

Tijd en ruimte:

Het verhaal over Candide wordt afgewisseld met Balder, een jongen met ongeveer dezelfde leeftijd als Candide. Bij Candide speelt zich meer in het nu af, maar bij Balder merk je dat het allemaal al geweest is terwijl je het leest alsóf het nu is. En pas aan het einde wordt het pas echt duidelijk dat dat al geweest is.

Vertelperspectief:

Hoe het is verteld is meer een alwetende verteller. Je hebt niet het gevoel dat je echt met één iemand meeleeft, maar dat je er een beetje bovenhangt.

Eigen oordeel over het boek:

In het begin vond ik er niet zoveel aan, er gebeurde niet zo veel. Ik vond dat alle personages een beetje aan het zeiken waren om het zo maar te zeggen. En dan vooral over het bijgeloof enzo, waar ik zelf dus helemaal niet in geloof. Bijvoorbeeld bij dit stukje:

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, dacht Candide toen ze voor de deur van het gastenverblijf bleven staan. Was het toeval of niet, maar op het uithangbord stond weer een groen reptiel afgebeeld. Geen goed voorteken. Het leek in de verte op een hagedis, en toch weer niet. Ook Thonijne zag het en ze sloeg een kruisteken.

Maar toen ik verder ging lezen werd het wel steeds spannender en interessanter om het te lezen. Het slot was ook spannend, maar sommige delen waren wel voorspelbaar vond ik, zoals dat ik na 100 bladzijdes al wist dat Pelegrym Balder was, en ik wist meteen dat er iets in de zwaan verstopt was. Ondanks dat was het wel een leuk boek om te lezen als je er eenmaal inzit. Het was ook leuk dat er ook oude woorden werden gebruikt die achterin uitgelegd werden.

Bronnen:

Ik heb maar één bron waar ik een kleine samenvatting vandaan heb die ik grotendeels heb bewerkt en dat is bol.com