Motivatie: Ik ben naar de bieb gegaan en heb gevraagd of er nog mooie literaire boeken waren over maatschappelijke onderwerpen, want dat spreekt me erg aan. Toen had ik een paar boeken voor me liggen en heb ik naar de titel gekeken en de achterkant gelezen. Bruiloft aan zee vond ik sowieso een mooie titel en toen ik de achterkant las heb ik besloten dit boek te nemen. Eerste persoonlijke reactie: * Nieuwsgierig makend: de titel maakte me erg nieuwsgierig, ik had ook helemaal geen verwachtingen van het boek, kon me moeilijk voorstellen waar het over zou gaan. * Aangrijpend: het is een spottend verhaal. Over hoe mensen over buitenlanders denken, hoe wreed mensen tegen elkaar kunnen zijn. Dat heeft veel indruk op mij gemaakt. * Smerig: er worden best veel ranzige woorden gebruikt en verschillende vieze taferelen beschreven. Zo krijg je wel een heel reëel beeld van wat er zich afspeelt, maar het is wel een beetje onsmakelijk. * Onsamenhangend: er zit geen goede verhaallijn in het boek. Er zijn te veel flash-backs, zodat je het verhaal maar moeilijk kunt snappen. Qua chronologie is het een grote zooi.
Korte samenvatting: Het boek gaat over Lamarat Minar, die in Nederland woont, en van zijn vader de opdracht krijgt om naar Marokko te gaan om daar zijn oom te zoeken. Zijn oom, Mosa Minar, is plotseling verdwenen tijdens zijn huwelijksfeest. Tijdens zijn zoektocht zijn er veel flash-backs, zo kom je er achter hoe de ouders van Lamarat vroeger in Marokko leefden. Hoe ze elkaar hebben leren kennen en hoe ze in Nederland zijn gekomen. Lamarat komt in een dorp waar de mensen hem wat meer over zijn oom kunnen vertellen, zo krijgt hij te horen dat hij het eens in Melilliaar moet proberen. Daar wordt Mosa Minar dronken gevonden in een ‘hoerentent’. Lamarat en Mosa gaan samen terug naar het dorp waar het huwelijk plaatsvond. Op de terugreis komen ze Rebekka tegen, de kersverse vrouw van Mosa, die had gehoord wat zich had afgespeeld en hen had opgespoord. Rebekka stelt voor om naar het strand te gaan, om daar het huwelijk verder te vieren. Mosa ligt dronken in de branding, Rebekka in haar trouwjurk er bovenop en Lamarat staat er zenuwachtig bij te kijken. Rebekka is zo kwaad op haar man Mosa, dat ze wraak neemt. Ze neemt Mosa’s penis onder handen met een scherp schaartje. De rest van de familie komt aangelopen en zien bloed op de jurk van Rebekka, ze denken dat de ontmaagding heeft plaatsgevonden. Om dit te vieren worden er vuurpijlen de lucht in geschoten, terwijl Mosa pijn ligt te lijden in het zand. Iets wat de familie later pas door heeft, als hij is overleden… Uiterlijk/innerlijk hoofdpersoon: Lamarat: Slungelige jongen, is net volwassen. Getinte huidskleur, donker haar, donkere ogen. Geen spraakzame jongen, een echte nadenker. Doel van de hoofdpersoon: Zelfstandig zijn oom kunnen vinden. Hij is net volwassen en wil niet meer van iedereen afhankelijk zijn. Hij wil wat voor andere mensen betekenen, maar zich tegelijk niet overal mee bemoeien. Invloed van het karakter op handelingen: Lamarat praat niet graag, bang om fouten te maken, hierdoor kropt hij al zijn problemen op en zegt hij dingen vaak niet zoals hij ze werkelijk ziet. Hij zegt ook niet dat hij zich niet op zijn gemak voelde in Marokko, zodat zijn vader denkt dat hij het een hele eer vindt om daar heen te mogen. Belangrijkste beslissingen van de hoofdpersoon: Hij gedraagt zich heel volwassen, wat hij eigenlijk niet is. Hij vertelt niet aan de familie wat voor bloederig tafereel zich op het strand heeft afgespeeld. Gevolgen van die beslissingen: Doordat Lamarat zo volwassen overkomt, stuurt zijn vader hem naar Marokko. Hij krijgt er dingen te zien die hij niet gewend is, zoals armoede. Deze dingen kan hij maar moeilijk verwerken. De familie komt er pas heel laat achter dat Mosa dood is, omdat Lamarat niks heeft gezegd over de bloederige gebeurtenis. Zo heeft de familie geen afscheid kunnen nemen.
Beslissing die jij ook zou nemen: Ik gedraag me zelf soms ook volwassener dan ik eigenlijk ben. Hierdoor krijg ik soms dingen opgezadeld die ik helemaal nog niet kan. Ik kan me dus ook wel voorstellen dat Lamarat zich niet prettig voelt, helemaal alleen in een vreemd land. Als ik zo’n wraakaktie mee zou maken zou ik het meteen aan mijn familie vertellen, je weet maar of die persoon blijft leven. In dit geval ging hij dood en kon de familie geen afscheid nemen. Veranderingen van de hoofdpersoon: De hoofdpersoon blijft in het verhaal wel hetzelfde. Bij de flash-backs wordt hij wel emotioneler, maar dat is geen blijvende verandering. Dat is gewoon een reactie op het armoedige leven van zijn ouders. Vind je de hoofdpersoon sympathiek?: Nee, niet echt. Hij kan heel bot overkomen, omdat hij niet graag zijn emoties toont. Hij wil wel graag mensen helpen, al komt dit niet altijd even goed over. Mensen denken vaak negatief over Lamarat, maar als hij hen heeft geholpen vinden ze hem wel aardig. Kon je je goed in de hoofdpersoon verplaatsen?: Nee, ik kon me niet goed in de hoofdpersoon verplaatsen. Dit kwam vooral omdat hij een heel andere cultuur heeft. Je ziet dat hij anders denkt dan jongeren die Nederlands zijn. Ook merk je dat er andere gebeurtenissen zijn dan die bij ons voorkomen. Zoals dat het huwelijksgeest een aantal dagen duurt en de ontmaagding erg belangrijk is en gevierd wordt. Maar omdat hij ook jong is begrijp je wel waarom hij sommige handelingen verricht. Jongeren onder elkaar begrijpen elkaar beter dan een jongere en een volwassene. Welke andere personen komen er voor?: Mosa Minar: De oom van Lamarat, die ging trouwen met Rebekka. Hij is een asociale vent, houdt alleen met zichzelf rekening. Is niet trouw, toen hij ging trouwen vonden ze hem bij de hoeren, hij hield er ook geen rekening mee dat Rebekka dat erg zou vinden. Rebekka Minar: De zus van Lamarat, die ging trouwen met Mosa. Is erg zelfstandig, heeft al veel meegemaakt in haar jonge leven. Is niet op haar mondje gevallen. Zet haar woorden om in daden. Slimme vrouw.
Rol van de bijpersonen: Als de bijpersonen er niet waren, zou er geen spanning in het boek zitten. De spanning in het boek heeft allemaal te maken met het huwelijk tussen Mosa en Rebekka. Mosa verdwijnt plotseling en Rebekka neemt wraak op Mosa, aan de hand van de dingen die zich afspelen. Deze personen zijn erg van belang, anders kon er ook geen verhaal worden gevormd, doordat er dan niks te beleven was voor onze hoofdpersoon, Lamarat. Wat vind je van de ideeën van de personen?: Ik vind Mosa een rare man, hij is helemaal niet serieus. Dat vind ik wel jammer, maar het brengt ook wel spanning in het boek. Hij maakt veel lol, gaat naar de hoeren als hij gaat trouwen, dat is nou net niet meer normaal. Rebekka is een vrouw met een goede wil. Ze maakt van haar woorden daden, dat vind ik erg goed. Ik vind dat je als je iets belooft je het ook waar moet maken. Lamarat vindt de wereld raar, hij is nog heel jong en dan maakt hij al van alles mee. Ik kan wel begrijpen dat hij dat niet allemaal even leuk vindt. Ik snap soms ook niet meer wat er allemaal in de wereld gebeurt. Welke personen zijn karakters en welke typetjes?: Lamarat is een karakter, er wordt veel aandacht besteed aan zijn gevoelens en gedachten. Zijn gedrag is niet echt te voorspellen. Door het boek heen verandert hij. Rebekka en Mosa zijn typetjes, hun gedrag is goed te voorspellen. Ook zijn er kenmerken sterk overdreven, zoals de dronken bruidegom en de wraaknemende bruid. De meeste eigenschappen van de typetjes worden weinig uitgediept.