Samenvatting:

1. Beschrijf met maximaal 20 woorden waar het boek over gaat. Begin als volgt: 'Het boek gaat over naam die...'

Het boek gaat over Sophia die opgroeit als enig kind van een traditioneel islamitisch Pakistaans gezin. 

Personages:

2. Noem ten minste vijf dingen die kenmerkend zijn voor het hoofdpersonage. Vertel hoe je hierachter bent gekomen en geef bewijs uit het boek. Is het hoofdpersonage een round character of een flat character? Identificeer je je met het hoofdpersonage? Leg uit waarom wel of niet.

Sophia Aziz is het hoofdpersonage in dit boek. Ze is een round character. Je komt als lezer veel over haar te weten, omdat alles is geschreven vanuit haar oogpunt. Je leest over haar manier van denken en de gevoelens die ze heeft bij verschillende situaties.

De reden waarom ze Sophia heet staat omschreven in het boek. Sophia's moeder wilde haar dochter Sophia noemen, maar haar vader vond die naam te Hollands. Een maand lang was Sophia naamloos, totdat haar vader eindelijk toegaf aan de naam.

'In een van de stoffigste folianten over zijn vaderland ontdekte hij dat Sophia het verre nichtje was van Mohammed Ali Jinnah, de stichter van Pakistan, een man die hij van kindsbeen af bijzonder bewonderde. Na die ontdekking had hij vrede met mijn naam.'

• Sophia is 17 jaar oud. In het verhaal komt de lezer daar achter, omdat een tante aan haar moeder om haar leeftijd vraagt

'Hoe oud is ze ook alweer?' vroeg tante alsof ik er niet bij zat. 'Zeventien. Vandaag is ze jarig.'

• Sophia is een pienter meisje. Ze studeert rechten aan de universiteit en dat is niet een makkelijke studie. Bovendien heeft ze een klas overgeslagen op de basisschool en is ze hoogbegaafd. 

'Ik heb een groep overgeslagen op de basisschool', vertelde ik. 'Ze zeiden dat ik hoogbegaafd was.'

• Sophia is een teruggetrokken meisje met een vrome levensstijl.

'Je bent veel te serieus, Sophia. Je moet lol hebben. Genieten! Het leven is mooi!' 

• Sophia respecteert haar ouders

Ze spreekt haar ouders altijd aan met 'moeder-ji' en 'vader-ji'. Als je het woord ji achter een naam gebruikt betekent het dat je groot respect hebt voor diegene.

• Sophia heeft lang donker haar tot aan haar heupen en dat draagt ze altijd in een vlecht. Ze is altijd gekleed in een eenvoudige shalwar. Een shalwar is een traditionele pakistaanse klederdracht. In het boek word aangegeven dat ze in een half jaar van normaal naar dik is gegaan.

Als het gaat om denkwijze kan ik me voor een deel niet identificeren met Sophia. Ze wilt namelijk graag het leger in om te vechten voor haar vaderland(Pakistan). Dat vind ik heel dapper, maar zelf zou ik dat nooit willen. Ook niet als ik in dezelfde situatie als haar zou verkeren. Ze is ook een vrome moslima en bij alles wat ze doet denkt ze aan Allah of bidt ze tot Allah. Als ik in haar situatie zat zou ik juist minder met het geloof bezig zijn, omdat ik nieuwsgierig zou zijn naar de westerse wereld. Wel kan ik me identificeren met haar als het gaat om de angsten die ze heeft, omdat ze tegen haar zin in is verloofd met haar neef. Door die verloving gaat ze zich verdiepen in de rechten van de vrouw vanuit de koran en de wettelijke rechten. Ik zou dat zelf ook hebben gedaan. 

Perspectief: 

3. Welk perspectief gebruikt de schrijver?

De schrijver gebruikt een ik-perspectief.

4. Schrijf een stukje van ongeveer 100 woorden over waaruit het blijkt. Schrijf hieronder wat het effect is van het gebruikte perspectief op het verhaal. 

'Het werd donker om me heen. Even waande ik me in een droom of in de dood. Ik hoorde de deur dichtslaan. Mijn ogen vlogen open. Vader was vertrokken. Hij had me met geen vinger aangeraakt. Hij was weggegaan, gekwetst. En ík had hém gekwetst. Ik sloot mijn ogen weer. Bleef het maar donker. Gloeide mijn gezicht maar van zijn klap. Proefde ik maar bloed op mijn onderlip. Plengde ik maar tranen, zout als een oceaan. Nu was ik degene die mijn vader pijn had gedaan door iets anders te willen dan mij was toegestaan.'

Doordat er een ik-perspectief wordt gebruikt maak je het verhaal echt mee als lezer. Het voelt alsof je in het verhaal zit, niet alsof je toeschouwt wat wel het geval is bij een alleswetend-perspectief. Het stukje tekst die ik heb geciteerd zou in een ander perspectief minder aangrijpend zijn, daarom vind ik ook dat de schrijver het juiste perspectief heeft gekozen voor het verhaal. Dit perspectief heeft een dramatisch, emotioneel en aangrijpend effect op het verhaal. Het verhaal is geschreven in de o.v.t

Ruimte:

Waar speelt het verhaal zich af?

Het verhaal speelt zich af in Sophia's huis. Dat huis staat in een wijk waar alleen blanken wonen. Sophia's vader zegt in het verhaal waarom hij een huis heeft gekocht op een plek waar alleen blanken wonen.

'In onze straat woonden wij tussen alleen maar blanke gezinnen. Vader wilde het zo. Als je voor de pakistaanse vertegenwoordiging werkt, hoort dat, vond hij. Zo kon hij de Hollandse buren leren over de voorsprong van de oosterling op de westerling.'

Het verhaal speelt zich ook af op de universiteit van Leiden, het opvangcentrum waar Sophia later in het verhaal gaat werken en in het huis waar haar verloofde Iskander woont in London. 

6. Welke reden had de schrijver kunnen hebben om het hier af te laten spelen en niet ergens anders? Leg je antwoord uit met argumenten. 

De reden dat de schrijver ervoor heeft gekozen dat Sophia in een witte wijk woont is van belang voor het verhaal, want als dat niet zo zou zijn en ze gewoon in een buurt had gewoond waar veel pakistanen en andere oosterlingen wonen zou ze niet al op jonge leeftijd hebben opgemerkt dat ze heel anders is dan de westerlingen. Ze zou dan ook meer vrijheid hebben, omdat ze omringd zou zijn met gelovigen, mensen van haar eigen soort. Nu mag ze niet veel, omdat ze kan worden als de ongelovige Hollanders. Ook is het van belang dat haar verloofde in Engeland woont, daardoor is het extra erg dat ze is verloofd, omdat ze naar een ander leefgebied zou moeten gaan als ze getrouwd zou zijn. Ze wilt namelijk na haar studie gaan strijden in het pakistaanse leger om te sterven voor haar vaderland.