C. Samenvatting: Het boek begint tien jaar na de gebeurtenissen waarop de ik verteller (schilder) terug gaat blikken. Op dat moment krijgt de hoofdpersoon te horen dat mevrouw Bonnema overleden is. Tien jaar daarvoor is de schilder een jongeman die een opleiding tot kunstenaar in Amsterdam doet. Bijna iedereen die dezelfde opleiding als hij doet, krijgt Franse les van mevrouw Bonnema, een oude vrijster. Hij besluit daar ook op les te gaan, omdat hij later een tijdje in Parijs wilt wonen. Mevrouw Bonnema heeft haar vader en een stel huurders in haar huis wonen. Het stel bestaat uit de mooie jonge vrouw Anna en haar man, de violist. De violist is bijna nooit thuis, hij is vaak op tour. Als de hoofdpersoon Anna voor het eerst ziet is hij meteen verliefd. Elke keer na zijn Franse les gaat hij bij haar een kop thee te drinken. Hij vertelt dat hij een kunstenaar is, en krijgt haar zo ver dat ze voor hem gaat poseren. Dit poseren komt vaak uit op seks. Met de vader van mevrouw Bonnema, een oude chirurg, gaat het niet goed, hij heeft de ziekte van parkinson. Maar het gaat steeds slechter met hem en mevrouw Bonnema wilt niet voor hem zorgen. Ze belt al haar leerlingen op om te vragen of ze misschien voor haar vader willen zorgen. In ruil daarvoor mag degene die voor haar vader gaat zorgen in haar kelder gaan wonen. De schilder wilt wel voor hem zorgen en is blij dat hij daar mag gaan wonen. Voor hem zorgen hield in dat hij de oude man moet wassen, verschonen, aankleden enz. Dan komt hij op een idee om Anna (naakt) samen met de oude man te gaan schilderen.( hij schildert ze apart en voegt de schilderijen dan samen.) Hij noemt het schilderij “Suzanna en de grijsaard” Als de hoofdpersoon Anna aan het schilderen is ziet hij dat ze steeds dikker wordt en merkt dat ze zwanger is. De schilder gaat de oude man weer eens verzorgen maar merkt dan dat dood gaat. Het eerste wat dan in hem opkomt, is dat hij nu de chirurg en Anna samen kan schilderen. Hij zegt tegen Anna dat de oude man slaapt. Anna gelooft het en gaat zich uit kleden. Als de schilder klaar is met schilderen vindt hij dit zijn mooiste werk ooit. Als hij mevrouw Bonnema verteld dat haar vader overleden is, blijft zij heel rustig en doet alsof ze het niet erg vindt. De schilder wilt Anna later nog een keer schilderen in zijn atelier. Ze voelt zich op dat moment niet erg goed. Later blijkt dat dat komt omdat haar kind elk moment kan komen. Haar vliezen breken en opeens is het kindje er, geboren in het atelier. De schilder gaat snel een verloskundige bellen. Ondertussen is mevrouw Bonnema op het gekrijs van de baby afgekomen. Ze wordt boos. Als ze op het punt staat om Anna het huis uit te trappen, grijpt de kunstenaar naar een broodmes en zet dit op haar keel. Hij dreigt dat ze niks mag zeggen tegen de violist… De schilder had een tijdje eerder een beurs gekregen om een jaar lang in Parijs te studeren. Tien jaar later vond hij de rouwkaart van mevrouw Bonnema in zijn brievenbus. Vlak voor de begrafenis belt hij Anna op, maar hij krijgt haar dochter aan de telefoon. Als Anna en de schilder elkaar terug zien, is er volgens Anna niks veranderd. Na de begrafenis gaat de schilder met Anna mee naar huis. D. Verhaal aspecten: Spanning: In dit boek zitten open plekken. Het begint namelijk waar het verhaal bijna afloopt, en dat maakt je wel nieuwsgierig naar wat er in dat huis is gebeurd. Je vraagt je ook af wat de naam van de hoofdpersoon is. Het boek wordt door de ikpersoon vertelt en je komt er niet achter tijdens het lezen maar in het begin vraag je het jezelf wel af. Het boek heeft ook Globale spanning op het verleden gericht omdat de hoofdpersoon alles verteld over wat er tien jaar geleden is gebeurd. er gebeuren ook heel veel verschillende dingen vlak na elkaar, daardoor blijft het boek ook spannend. Een voorbeeld daarvan is dat op het ene moment de schilder overhoord wordt door mevrouw Bonnema, en even later wordt hij boven de gootsteen afgetrokken. Er is ook een moment in het boek dat de schilder mevrouw Bonnema met een mes bedreigde en daarbij vraag je jezelf ook steeds af wat gaat er gebeuren?. Doordat er globale spanning in het boek zit heeft het boek automatisch ook een lange spanningsboog.
Personages: De ikpersoon/hoofdpersoon is de centrale figuur in de roman. Hij is een jonge schilder, die aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam studeert. Hij is een knappe man, die bovendien erg romantisch is. Zo is hij helemaal verliefd op Anna, een getrouwde vrouw. Hij schildert vooral stillevens en wordt daarbij gedreven door lichamelijke liefde. De ikpersoon is een karakter. Dat is omdat je veel van hem te weten komt en hij veel verschillende eigenschappen heeft. Anna: Anna is de vrouw van een violist. Anna is ook een hoofdpersoon je komt veel over haar en haar gevoelens te weten dus is ze ook een karakter. Mevrouw Bonnema: Mevrouw Bonnema is de Franse lerares van de schilder, en haar voornaam is Jannie. Zij is ook een hoofdpersoon. Dat is omdat je ook veel over haar en haar eigenschappen te weten komt. Wel minder dan over Anne en de schilder, maar toch is zij ook een hoofdpersoon en een karakter. De vader van Mevrouw Bonnema: De vader van mevrouw Bonnema is een bijfiguur en een type omdat je niet veel over hem te weten komt. Je weet alleen van hem dat hij vroeger een beroemde chirurg was geweest maar nu op zijn 96-jarige leeftijd aan de ziekte van parkinson lijdt. Kees van der Plasse: Kees van der Plasse wordt in het verhaal ook wel de Van Gogh-baard genoemd omdat hij net als Van Gogh een rode stoppelbaard heeft. Ik denk dat hij ook een bijpersoon en type is omdat je niet zo heel veel over hem te weten komt. De violist: De violist is de man van Anna. De violist is een bijfiguur en een type. Dat is zo omdat over hem bijna geen informatie wordt verteld. Van hem weet je alleen dat hij de man van Anna ia. Zijn echte naam kom je ook niet echt achter omdat hij door Anna Louis wordt genoemd maar op de aanplakbiljetten staat dat hij Lodewijk Laman heet. Verder wordt er over hem nog verteld dat hij slecht ruikt en hoort. Ik heb bij de personages geen identificatie opgeschreven maar dat kwam omdat ik niet echt met ze meeleefde. Ik leefde niet echt met ze mee omdat ik dit boek ook niet zo leuk vond.
Thema: Dit boek heeft een thema dat in veel romans van Jan Wolkers voorkomt namelijk: leven dood en erotiek. De preutse mevrouw Bonnema veracht de erotiek en ze heeft maar een saai en dood leven. De taal die de Van Gogh-baard uitslaat, is erg erotisch. Op de bovenste verdieping van het huis woont de vader van mevrouw Bonnema die in de loop van het verhaal overlijdt. Anna is zwanger en krijgt een kind en dat is ook weer een teken van leven. Opbouw: Het boek is een grote flashback. In hoofdstuk 1 krijgt de schilder het overlijdensbericht van mevrouw Bonnema. Vanaf hoofdstuk 2 gaan we meer dan tien jaar terug in de tijd. Tot en met hoofdstuk 27 vertelt de schilder over de gebeurtenissen in het huis aan de Sarphatistraat. Daarna gaat het verhaal verder, waar het in hoofdstuk 1 is opgehouden: de schilder belt Anna en samen gaan ze naar de begrafenis. De cirkel is weer rond. De gebeurtenissen binnen de 'flashback' worden chronologisch verteld. De gebeurtenissen voor en na de flashback volgen ook weer op elkaar dus die volgen ook chronologisch op elkaar. Het motorische moment is volgens mij ook meteen nadat hij de rouwkaart van mevrouw Bonnema heeft gekregen. Dat is zo omdat hij dan vertelt wat er vroeger gebeurd is en waarvan hij haar kent enz.. Er is ook maar één verhaallijn omdat alles gaat over wat de schilder allemaal heeft meegemaakt. Hij vertelt ook alles dus dat is wel logisch. Tijd: De vertelde tijd in Brandende liefde duurt in totaal twaalf jaar. Het verhaal begint van bij hoofdstuk twee al meteen met een flashback. Die flashback duurt bijna het hele boek. Er zitten geen terugwijzingen in de flashback, Alleen voor en na de flashback vertelt de schrijver in de “gewone” tijd. Vertelsituatie: In dit boek is een ik vertel situatie. De schilder “vertelt” namelijk het boek. En je beleeft ook alles door de ogen van de schilder. Ruimte: De belangrijkste ruimte is aan het huis aan de Sarphatistraat. Dit is het belangrijkste omdat alle belangrijke personen hier wonen; in de kelder De schilder, op de begane grond mevrouw Bonnema, op de eerste verdieping Anna en op de zolder de vader van mevrouw Bonnema. Maar de ruimte heeft verder geen andere invloed op het boek. E. Leeservaring: Taalgebruik: Ik vond het verhaal best lastig om te lezen omdat er Franse zinnen in stonden waarvan vaak de betekenis ervan niet vertaald in het boek stond. De zinnen zijn verder wel makkelijk te lezen want er staan bijna geen moeilijke woorden in. Alleen moest je bij sommige zinnen wel nadenken hoe Jan Wolkers het bedoelde. Want soms stonden er zinnen in waarvan ik niet wist of ze nou seksistisch bedoeld waren of niet. Soms bevat het verhaal wel veel beschrijvingen. Ik vond namelijk dat hij over de vazen wel minder informatie kon geven. Het boek werd door deze extra informatie niet erg langdradig maar ik vond het wel een beetje vervelend lezen. Er zitten verder wel dialogen in het boek maar die moesten er wel inzitten anders zou je nooit weten wat bijvoorbeeld Anna of mevrouw Bonnema vonden.