Brand door Erik de Gruijter

Algemeen De titel van het boek is: “Brand!” Het is geschreven door Erik de Gruijter. Het verhaal speelt zich af in de buurt van Emmen, een plaatsje in Nederland. De uitgever is Den Hertog-( Houten). De eerste druk vond plaats in 1998 (de tweede druk in 2000) Het genre van dit boek is: spanning en avontuur Personages De hoofdpersoon van dit boek is Ruben Kloosterman. Een rustige jongen, die in dit boek met verkeerde vrienden omgaat ( wat hij zelf niet door heeft) Zijn vrienden zijn: Matthew (genaamd Match), Robert, Maarten. Bijfiguren zijn: Rubens ouders, Daniël(broertje), Mirjam (zusje), Benjamin (broertje), Johan (vader van Bart en de verhuizer), inspecteur Arends en Agent Bartelds. De volgende bij personen (vrienden) wil ik iets over vertellen: - Miranda: zij beschuldigd Ruben telkens van de brand, maar komt er later achter dat Ruben dat niet heeft gedaan. - Bart: een goede vriend van Ruben - Matthew (genaamd Match): is een beetje een enge jongen het is een soort gothic type. Maar Ruben heeft daar verder geen last van. - Maarten: is een gemene jongen, hij is de brandstichter en zorgt ervoor dat de schuld in Rubens’ schoenen word geschoven, wat in het begin goed lukt maar op het laatst weet de politie toch dat Maarten het heeft gedaan. - Robbert: is een vriend van Bart en gaat af en toe met Ruben om. Tijd Welke tijd het verhaal zich afspeelt is niet bekend. Wel kun je in het verhaal opmerken dat het onze tijd is omdat, er geen ouderwetse dingen in voor komen bijvoorbeeld een paard en wagen in plaats van een auto. Het boek is niet in een chronologische volgorde opgebouwd. Het is in een flashback opgebouwd. In het begin zit je in één keer, midden in het verhaal. Als je dan bij het moraal van het boek bent, is het afgelopen en begin je bij het begin van het boek.
Plaats Het verhaal speelt zich af in de buurt van Emmen, een plaatsje in Nederland. De omgeving is best belangrijk in dit boek. Zo word het verhaal spannender. Want als er alleen staat: “en ze wachten ergens tot Miranda naar binnen gaat” is veel saaier dan als je leest: Ze glippen snel in een diep, donker slootje, vol gegroeid met kleine boompjes en onkruid, wachtend tot Miranda naar binnen gaat…” Spanning Het boek is heel spannend, vooral omdat de schrijver begonnen is om een stukje tekst wat aan het eind van het boek voorkomt (de ontmaskering van de brandstichter), het boek mee te beginnen. Maar hij heeft een stukje weggelaten, zodat je nog niet in het begin kunt weten wie de dader is. Daarvoor moet je toch nog het hele boek lezen en blijft het boek spannend. Zo heb je zin om het boek in één keer uit te lezen omdat je graag wil weten wie nou de dader is. Het spannendste gedeelte is als Ruben en Maarten, diep in de nacht, voor het huis van Ruben staan te wachten. Maarten heeft tegen Ruben gezegd dat hij weet wie de dader is en gaan de dader nu opwachten. Maar plotseling pakt Maarten weer zo’n blik met het konijnen kopje (van het konijn van Mirjam), en wat benzine erin, doet er een lapje stof aan, steekt het lapje stof in de brand en gooit het door het raam van Rubens’ huis. Dan vliegt het huis van Ruben in de brand en weet Ruben wie de dader is… Mening Verrassend, boeiend, leerzaam. Het is zeer verrassend. Wij dachten eerst dat Matthew de brandstichter was omdat hij sowieso een beetje eng was en over komt als iemand die dus zoiets zal doen. Ook is het boeiend. Je kunt zien dat zo’n iemand als Maarten heel veel schade kan aanrichten bij iemand (Ruben). Ruben was van plan om zelfmoord te gaan plegen maar dat mislukte. Als hij toch was overleden had Maarten iets heel ergs op zijn geweten gehad. En het is een leerzaam boek, omdat je leert door middel van dit boek, niet te gaan vooroordelen. Iedereen gaf Ruben de schuld maar je kunt zien dat je bij zoiets heel snel fout zit. Het mooiste van het boek vonden wij dat Miranda, ondanks dat zij eerst dacht dat Ruben de brandstichter was, Ruben toch uit het water heeft gered. En wat we ook heel mooi en grappig vonden waren de laatste woorden van het boek als Miranda iets in het oor van Ruben fluistert: ‘we hebben nu al twee keer samen gezwommen’ had Miranda gezegd. ‘Wat dacht je van een derde keer?’ Volgens mij past dit boek wel in een christelijke bibliotheek, omdat er niet in gevloekt word. Soms staat er wel “…met een vloek…” maar ze noemen de vloek niet bij naam. De vloek blijft gewoon “vloek”en dat is alles. Dat vind ik heel goed aan dit boek en daar mee zou dit boek ook in een christelijke bibliotheek kunnen volgens mij. (de samenvatting en de informatie over de auteur komt nog :D)