analyse
1. Ik heb dit boek een paar maanden geleden gekocht. Ik had het idee dat het een goed boek was, het was tenslotte genomineerd voor de libris literatuur prijs. Dat was voor mij de enige rede om dit boek te lezen. Want Bernlef kende ik niet echt. Dit is het eerste boek dat ik van hem las. Ik had verder niets met het boek qua thema’s. Toen ik het boek kocht wist ik niet eens wat de thema's waren. De echte naam van Bernlef is Henk J. Marsman, hij koos als pseudoniem de naam van een blinde Friese dichter uit de achtste eeuw, een zanger van wie alleen de naam en een paar titels zijn teruggevonden. Marsman is geboren op 14 januari 1937. Hij debuteerde met Kokkels in 1960. Kokkels is een poëziebundel. Bernlef heeft een heel breed oeuvre. Zo schreef hij poëzie, romans, korte verhalen, toneelstukken en essays. Hij ontving veel prijzen en Boy was genomineerd voor de libris literatuur prijs. Deze won het boek niet. 2.1
Bernlef.Boy.9e druk.Amsterdam.2001.(2000) Op de voorkant staat een zwart wit foto van een actrice (Constance Talmadge in The Primitive Lover, 1922) in de tijd van de stomme film. De letters zijn zwart en rood. Het is een paperback uitgave. 2.2
In het boek is geen motto te vinden en ook geen ondertitel.
2.3
Boy gaat over William en speelt zich af in de tijd van de stomme film. William werkt als verslaggever voor een plaatselijke krant. De krant heeft nooit belangrijk nieuws. Dan hoort William dat Norma Todd vermoord is. Norma, beter bekend onder de naam Polly, is een actrice. De inspecteur heeft al snel de dader gevonden. Een doof stomme jongen die is gevonden in de kast. De jongen wordt aangeduid met Boy. William wil uitzoeken hoe het kan dat boy Norma heeft vermoord. Hij stuit hij al snel op Amy. Zij is pianiste en werkt in het plaatselijke theatertje waar films vertoond worden. Boy heeft een tijdje bij Amy gewoond. Eerst vertrouwt Amy William niet, maar later krijgen zij een relatie. Via veel onderzoek komt William bij een collega van de vader van Polly terecht. Hij had een relatie met Polly. William hoort het hele verhaal van hem aan over de dood van Polly. Zij zouden een ritje in de auto hebben gemaakt en toen kwam haar lange sjaal tussen de wielen. Ze is zo gewurgd. Hij is toen door gereden naar haar huis. Daar heeft hij Polly uitgekleed en naakt op bed gelegd. Boy zat toen al in de kast. Het verhaal is heel ongeloofwaardig en er wordt William dan ook geadviseerd het verhaal niet te publiceren. William doet het toch. De hoofdredacteur van de krant, is helemaal enthousiast. Maar niemand gelooft het verhaal van William. Hij wordt door de grote kranten helemaal belachelijk gemaakt. Amy en William gaan ondertussen nog proberen Boy vrij te krijgen, maar dat is onbegonnen werk. Boy wordt ter dood veroordeeld, maar voordat het vonnis voltrokken is heeft hij al zelfmoord gepleegd. Amy en William besluiten weg te trekken uit hun dorp en gaan wonen bij Henry, een man die bijna blind is. Hij runt een Hotel. William en Amy krijgen 2 kamers boven. 3. Boy bestaat uit delen. Deze delen bestaan weer uit hoofdstukken. De hoofdstukken (negen in totaal) zijn onderverdeeld in stukken. De hoofdstukken en delen hebben geen titel, maar worden aangegeven met een nummer. Aan het einde van het boek is er nog een epiloog. De lengte van de hoofdstukken en stukken verschilt nogal. Zo zijn er stukken van enkele bladzijden, maar ook stukken van tientallen bladzijdes. 4. De belangrijkste personages in dit boek zijn William Stevens. Amy en Boy. William Stevens: William is een jonge verslaggever. Hij werkt voor de plaatselijke krant. William is een doorzetter. Hij wil zijn gelijk bewijzen. En hij blijft heel lang doorgaan met het onderzoek naar de dood van Norma. Hij zet ook door als Amy hem eerst afwijst. William is een nieuwsgierig en een doorzetter. Maar William heeft ook de neiging om jaloers te worden. Dat gebeurt als Amy en William bij Henry zijn. Amy gaat veel met Henry om en dat vindt William niet altijd even prettig. Amy: Amy is veel pijn gedaan door haar vriend toen zij boy in huis namen. Zij is dan ook heel terughoudend. Muziek betekent heel veel voor Amy. De piano in haar huis is heel belangrijk voor haar. Boy: Van Boy kom je heel weinig te weten. Je weet alleen dat beelden heel belangrijk voor hem zijn. Hij is niet dom, ook al is hij doof. Hij kijkt zo goed, dat hij piano kan spelen. Hij doet gewoon na wat hij Amy ziet doen met haar vingers. 5. In Boy wordt alles chronologisch verteld. Er zijn geen flashbacks. De roman speelt zich af in de tijd van de industriële revolutie. 6. Het verhaal speelt zich af in de tijd van de industriële revolutie. Dat is heel goed gekozen. Want in die tijd was er de stomme film. Mensen die naar de bioscoop / het theater gingen zagen dan alleen beelden en hoorden niets. Dat had Boy ook. Hij hoorde ook niets en zag enkel beelden. Dat het verhaal zich in de Verenigde Staten afspeelt heeft volgens mee geen invloed op het verhaal. 7. Beelden zijn in dit boek heel belangrijk, net als geluid. Geluid is in dit boek de muziek. De muziek die Henry en Amy maken. Geluid is ook het deel wat Boy mist. Beeld is het andere motief in dit boek. Beelden zijn voor Boy heel belangrijk. In het boek wordt daar meerdere keren iets over gezegd. 8. Je zou kunnen zeggen dat de stomme film symbool staat voor boy, want de stomme film laat alleen beelden zien en geen geluiden en boy ziet alleen beelden en hoort niets. Er is dus een zekere overeenstemming tussen de twee. 9. Echt ironie vind ik niet dat er in dit boek zit. Misschien zijn er mensen die het grappig vinden dat Amy eerst zorgt voor een jongen die beelden ziet maar niets hoort en later zorgt voor een man die geen beelden ziet, maar wel alles hoort. Zelf vatte ik dit niet op als ironie. 10. Het thema in boy is denk ik hoe een mens omgaat mijn zijn gebreken. In de tijd dat er nog weinig medische hulp is voor deze mensen. Het thema kan ook zijn of je de media en politie wel altijd moet vertrouwen. De kranten berichten namelijk over de moord van polly todd, maar zij vertellen niet het ware verhaal. De krant waar william voor werkt, wordt helemaal belachelijk gemaakt. Je moet dus niet altijd geloven wat in de krant staat. 11. In deze roman is er sprake van een subjectief perspectief. Je leest afwisselend door de ogen van Amy en de ogen van William. Er is dus een wisselend hij- zij-vorm. 12. De titel van dit boek is Boy, dat verwijst naar de doof stomme jongen uit het boek. Hij staat centraal in dit boek. Al zou ik hem toch niet het hoofdpersoon noemen. Ik denk dat de hoofdpersonen Amy en William zijn. Achtergrondinformatie
1. J. Bernlef is het pseudoniem van Henk Marsman. Bernlef is geboren in 1937. Henk deed in 1955 eindexamen aan de HBS. Sinds 1964 houdt hij zich alleen nog maar bezig met schrijven. Daarvoor had hij nog enkele andere baantjes. In 1960 debuteerde hij met een gedichtenbundel. Ik ben van mening dat zijn levensloop niet bepalend is geweest voor dit boek. 2. Een lijst met een aantal werken van Bernlef: Poëzie: · Kokkels (1960) · Kokkels & Stenen spoelen. Verzen & verhalen (2000) · Bagatellen voor een landschap (2001) Proza: · Stenen spoelen (verhalen) (1960) · Hersenschimmen (1984) · Publiek geheim (1987) · Eclips (1993) · Cellojaren (verhalen) (1995) · Verloren zoon (1997) · Onbewaakt ogenblik (1998) · Meneer Toto-tolk (1999) · Boy (1999) · Dilemma (1999) · Kokkels & Stenen spoelen. Verzen & verhalen (2000) · Bernlefs beste volgens Bernlef (verhalen) (2000) · Tegenliggers - Portretten en herinneringen (2001) Essays: · Op het noorden (1987) · Ontroeringen (1991) · Schiet niet op de pianist (1993) · De losse pols (1998) · Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw? (1999) Toneel: · Sterf de moord ofwel val dood (1973) · In verwachting (1975) · Deuren (1977) · Nachtrit (1979) J. Bernlef ontving veel prijzen: Reina Prinsen Geerligs-prijs 1959 voor 'Kokkels'. Constantijn Huygens-prijs 1983 voor zijn gehele oeuvre. AKO Literatuur Prijs 1987 voor 'Publiek geheim'. Diepzeeprijs 1989 voor 'Hersenschimmen'. P.C. Hooft-prijs 1994 voor poëzie voor zijn gehele oeuvre. 'Boy' werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2001. D. Slot
1. Ik ben het er mee eens dat boy een goed geschreven boek is, waarin Bernlef mooi de tijd weergeeft van de stomme film. Beide recensenten zijn enthousiast over dit boek, wat ik echter mis in de recensies is iets wat ik zelf minder vind aan het boek. in het boek zijn veel verwijzingen naar onze tijd (“ Ik kan me niet voorstellen dat mensen naar een film willen kijken die 2 uur duurt en waar ook nog een verhaal in zit”), de schrijver weet dat dit nu wel zo is. Het maakt het boek niet echt. Ik geloof niet dat die mensen dat echt gezegd zouden hebben. In recensie lees je daar niets over terug. dat vind ik jammer, want in de recensies prijzen ze het boek helemaal de hemel in, maar ik vind niet dat het helemaal klopt. Verder ben ik het wel eens met de recensenten. 2. Ik vind de tijd waarin het speelt heel goed gekozen. Het is de tijd van de stomme film. Als je dan naar de film ging, zag je alleen beelden, net als boy. Henry is blind, die mist dus net was boy wel heeft. Ik vind het een leuk verhaal, je bent ook heel benieuwd naar hoe het nu werkelijk zit met Polly’s dood. Later in het verhaal ben je benieuwd of William ooit weer geaccepteerd zal worden als verslaggever. Wat ik minder vind aan dit boek zijn de toespelingen op onze tijd. Zo worden er meerdere male dingen gezegd als: “net maar op, die auto verdwijnt zo weer. Die willen de mensen niet.” Ik vind dit niet leuk om te lezen, omdat het heel nep over komt. Omdat het boek in deze tijd is geschreven. Ik vind wel dat Bernlef heel mooi de relatie tussen Amy en William heeft beschreven. De relatie tussen deze mensen veranderd ook echt. E. De bronvermelding
Boy
Dautzenberg
http://www.geocities.com/Athens/Ithaca/2249/bernlefj.html
Literom
www.schrijversnet.nl/bernlef.htm
1. Ik heb dit boek een paar maanden geleden gekocht. Ik had het idee dat het een goed boek was, het was tenslotte genomineerd voor de libris literatuur prijs. Dat was voor mij de enige rede om dit boek te lezen. Want Bernlef kende ik niet echt. Dit is het eerste boek dat ik van hem las. Ik had verder niets met het boek qua thema’s. Toen ik het boek kocht wist ik niet eens wat de thema's waren. De echte naam van Bernlef is Henk J. Marsman, hij koos als pseudoniem de naam van een blinde Friese dichter uit de achtste eeuw, een zanger van wie alleen de naam en een paar titels zijn teruggevonden. Marsman is geboren op 14 januari 1937. Hij debuteerde met Kokkels in 1960. Kokkels is een poëziebundel. Bernlef heeft een heel breed oeuvre. Zo schreef hij poëzie, romans, korte verhalen, toneelstukken en essays. Hij ontving veel prijzen en Boy was genomineerd voor de libris literatuur prijs. Deze won het boek niet. 2.1
Bernlef.Boy.9e druk.Amsterdam.2001.(2000) Op de voorkant staat een zwart wit foto van een actrice (Constance Talmadge in The Primitive Lover, 1922) in de tijd van de stomme film. De letters zijn zwart en rood. Het is een paperback uitgave. 2.2
Boy gaat over William en speelt zich af in de tijd van de stomme film. William werkt als verslaggever voor een plaatselijke krant. De krant heeft nooit belangrijk nieuws. Dan hoort William dat Norma Todd vermoord is. Norma, beter bekend onder de naam Polly, is een actrice. De inspecteur heeft al snel de dader gevonden. Een doof stomme jongen die is gevonden in de kast. De jongen wordt aangeduid met Boy. William wil uitzoeken hoe het kan dat boy Norma heeft vermoord. Hij stuit hij al snel op Amy. Zij is pianiste en werkt in het plaatselijke theatertje waar films vertoond worden. Boy heeft een tijdje bij Amy gewoond. Eerst vertrouwt Amy William niet, maar later krijgen zij een relatie. Via veel onderzoek komt William bij een collega van de vader van Polly terecht. Hij had een relatie met Polly. William hoort het hele verhaal van hem aan over de dood van Polly. Zij zouden een ritje in de auto hebben gemaakt en toen kwam haar lange sjaal tussen de wielen. Ze is zo gewurgd. Hij is toen door gereden naar haar huis. Daar heeft hij Polly uitgekleed en naakt op bed gelegd. Boy zat toen al in de kast. Het verhaal is heel ongeloofwaardig en er wordt William dan ook geadviseerd het verhaal niet te publiceren. William doet het toch. De hoofdredacteur van de krant, is helemaal enthousiast. Maar niemand gelooft het verhaal van William. Hij wordt door de grote kranten helemaal belachelijk gemaakt. Amy en William gaan ondertussen nog proberen Boy vrij te krijgen, maar dat is onbegonnen werk. Boy wordt ter dood veroordeeld, maar voordat het vonnis voltrokken is heeft hij al zelfmoord gepleegd. Amy en William besluiten weg te trekken uit hun dorp en gaan wonen bij Henry, een man die bijna blind is. Hij runt een Hotel. William en Amy krijgen 2 kamers boven. 3. Boy bestaat uit delen. Deze delen bestaan weer uit hoofdstukken. De hoofdstukken (negen in totaal) zijn onderverdeeld in stukken. De hoofdstukken en delen hebben geen titel, maar worden aangegeven met een nummer. Aan het einde van het boek is er nog een epiloog. De lengte van de hoofdstukken en stukken verschilt nogal. Zo zijn er stukken van enkele bladzijden, maar ook stukken van tientallen bladzijdes. 4. De belangrijkste personages in dit boek zijn William Stevens. Amy en Boy. William Stevens: William is een jonge verslaggever. Hij werkt voor de plaatselijke krant. William is een doorzetter. Hij wil zijn gelijk bewijzen. En hij blijft heel lang doorgaan met het onderzoek naar de dood van Norma. Hij zet ook door als Amy hem eerst afwijst. William is een nieuwsgierig en een doorzetter. Maar William heeft ook de neiging om jaloers te worden. Dat gebeurt als Amy en William bij Henry zijn. Amy gaat veel met Henry om en dat vindt William niet altijd even prettig. Amy: Amy is veel pijn gedaan door haar vriend toen zij boy in huis namen. Zij is dan ook heel terughoudend. Muziek betekent heel veel voor Amy. De piano in haar huis is heel belangrijk voor haar. Boy: Van Boy kom je heel weinig te weten. Je weet alleen dat beelden heel belangrijk voor hem zijn. Hij is niet dom, ook al is hij doof. Hij kijkt zo goed, dat hij piano kan spelen. Hij doet gewoon na wat hij Amy ziet doen met haar vingers. 5. In Boy wordt alles chronologisch verteld. Er zijn geen flashbacks. De roman speelt zich af in de tijd van de industriële revolutie. 6. Het verhaal speelt zich af in de tijd van de industriële revolutie. Dat is heel goed gekozen. Want in die tijd was er de stomme film. Mensen die naar de bioscoop / het theater gingen zagen dan alleen beelden en hoorden niets. Dat had Boy ook. Hij hoorde ook niets en zag enkel beelden. Dat het verhaal zich in de Verenigde Staten afspeelt heeft volgens mee geen invloed op het verhaal. 7. Beelden zijn in dit boek heel belangrijk, net als geluid. Geluid is in dit boek de muziek. De muziek die Henry en Amy maken. Geluid is ook het deel wat Boy mist. Beeld is het andere motief in dit boek. Beelden zijn voor Boy heel belangrijk. In het boek wordt daar meerdere keren iets over gezegd. 8. Je zou kunnen zeggen dat de stomme film symbool staat voor boy, want de stomme film laat alleen beelden zien en geen geluiden en boy ziet alleen beelden en hoort niets. Er is dus een zekere overeenstemming tussen de twee. 9. Echt ironie vind ik niet dat er in dit boek zit. Misschien zijn er mensen die het grappig vinden dat Amy eerst zorgt voor een jongen die beelden ziet maar niets hoort en later zorgt voor een man die geen beelden ziet, maar wel alles hoort. Zelf vatte ik dit niet op als ironie. 10. Het thema in boy is denk ik hoe een mens omgaat mijn zijn gebreken. In de tijd dat er nog weinig medische hulp is voor deze mensen. Het thema kan ook zijn of je de media en politie wel altijd moet vertrouwen. De kranten berichten namelijk over de moord van polly todd, maar zij vertellen niet het ware verhaal. De krant waar william voor werkt, wordt helemaal belachelijk gemaakt. Je moet dus niet altijd geloven wat in de krant staat. 11. In deze roman is er sprake van een subjectief perspectief. Je leest afwisselend door de ogen van Amy en de ogen van William. Er is dus een wisselend hij- zij-vorm. 12. De titel van dit boek is Boy, dat verwijst naar de doof stomme jongen uit het boek. Hij staat centraal in dit boek. Al zou ik hem toch niet het hoofdpersoon noemen. Ik denk dat de hoofdpersonen Amy en William zijn. Achtergrondinformatie
1. J. Bernlef is het pseudoniem van Henk Marsman. Bernlef is geboren in 1937. Henk deed in 1955 eindexamen aan de HBS. Sinds 1964 houdt hij zich alleen nog maar bezig met schrijven. Daarvoor had hij nog enkele andere baantjes. In 1960 debuteerde hij met een gedichtenbundel. Ik ben van mening dat zijn levensloop niet bepalend is geweest voor dit boek. 2. Een lijst met een aantal werken van Bernlef: Poëzie: · Kokkels (1960) · Kokkels & Stenen spoelen. Verzen & verhalen (2000) · Bagatellen voor een landschap (2001) Proza: · Stenen spoelen (verhalen) (1960) · Hersenschimmen (1984) · Publiek geheim (1987) · Eclips (1993) · Cellojaren (verhalen) (1995) · Verloren zoon (1997) · Onbewaakt ogenblik (1998) · Meneer Toto-tolk (1999) · Boy (1999) · Dilemma (1999) · Kokkels & Stenen spoelen. Verzen & verhalen (2000) · Bernlefs beste volgens Bernlef (verhalen) (2000) · Tegenliggers - Portretten en herinneringen (2001) Essays: · Op het noorden (1987) · Ontroeringen (1991) · Schiet niet op de pianist (1993) · De losse pols (1998) · Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw? (1999) Toneel: · Sterf de moord ofwel val dood (1973) · In verwachting (1975) · Deuren (1977) · Nachtrit (1979) J. Bernlef ontving veel prijzen: Reina Prinsen Geerligs-prijs 1959 voor 'Kokkels'. Constantijn Huygens-prijs 1983 voor zijn gehele oeuvre. AKO Literatuur Prijs 1987 voor 'Publiek geheim'. Diepzeeprijs 1989 voor 'Hersenschimmen'. P.C. Hooft-prijs 1994 voor poëzie voor zijn gehele oeuvre. 'Boy' werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2001. D. Slot
1. Ik ben het er mee eens dat boy een goed geschreven boek is, waarin Bernlef mooi de tijd weergeeft van de stomme film. Beide recensenten zijn enthousiast over dit boek, wat ik echter mis in de recensies is iets wat ik zelf minder vind aan het boek. in het boek zijn veel verwijzingen naar onze tijd (“ Ik kan me niet voorstellen dat mensen naar een film willen kijken die 2 uur duurt en waar ook nog een verhaal in zit”), de schrijver weet dat dit nu wel zo is. Het maakt het boek niet echt. Ik geloof niet dat die mensen dat echt gezegd zouden hebben. In recensie lees je daar niets over terug. dat vind ik jammer, want in de recensies prijzen ze het boek helemaal de hemel in, maar ik vind niet dat het helemaal klopt. Verder ben ik het wel eens met de recensenten. 2. Ik vind de tijd waarin het speelt heel goed gekozen. Het is de tijd van de stomme film. Als je dan naar de film ging, zag je alleen beelden, net als boy. Henry is blind, die mist dus net was boy wel heeft. Ik vind het een leuk verhaal, je bent ook heel benieuwd naar hoe het nu werkelijk zit met Polly’s dood. Later in het verhaal ben je benieuwd of William ooit weer geaccepteerd zal worden als verslaggever. Wat ik minder vind aan dit boek zijn de toespelingen op onze tijd. Zo worden er meerdere male dingen gezegd als: “net maar op, die auto verdwijnt zo weer. Die willen de mensen niet.” Ik vind dit niet leuk om te lezen, omdat het heel nep over komt. Omdat het boek in deze tijd is geschreven. Ik vind wel dat Bernlef heel mooi de relatie tussen Amy en William heeft beschreven. De relatie tussen deze mensen veranderd ook echt. E. De bronvermelding
Boy
Dautzenberg
http://www.geocities.com/Athens/Ithaca/2249/bernlefj.html
Literom
www.schrijversnet.nl/bernlef.htm
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden