Boekverslag - Thematiek "Ik nog wel van jou"

Beoordeling 7
Foto van Jessica
  • Boekverslag door Jessica
  • 5e klas vwo | 2438 woorden
  • 28 oktober 2022
  • 1 keer beoordeeld
Cijfer 7
1 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

5V BOEKVERSLAG 1 VERDIEPING THEMATIEK         2223 

Ik nog wel van jou

Ik nog wel van jou is een autobiografie die gaat over het scheidings leven van Elke Geurts. Ook krijg je een blik op wat er van te voren gebeurt. Het verhaal begint met haar man en kinderen, die ze soms “man” of “R.” noemt en “de meisjes”. Man zou de kinderen overal mee naartoe nemen en Elke, die zichzelf soms ook wel “Vrouw” noemt, zou dan thuis alleen zitten. Ze vond de kalmte heerlijk, maar merkt jaren later dat er toch wel iets mis is met het alleen zijn, vooral toen ze zich realiseerde dat haar man niet meer van haar hield. Hoewel dit het geval was, was het ook zo dat de jongste dochter vaak genoeg had gezegd dat ze haar moeder mist. 

Geurts ging steeds vaker naar een therapeut die ze in het verhaal “K.” noemde, hij gaf haar steeds goede hoop over haar relatie en dat het gewoon het missen was van man, dat het goed zou komen en dat ze het allemaal tijd zou moeten geven. Sprekend met man vertelt ze over de vele oplossingen en woorden die uitgewisseld waren bij de therapie sessies, waarop Man antwoordde dat hij simpelweg ‘niet meer wilt.’

Teruggaand in de tijd blikte Geurts terug op de eerste keer dat ze ontmoette. Een stel op de academie die nog al veel verschilde qua persoonlijkheid en uiterlijk. Man was een jongen van de boerderij en Vrouw was een rebelse en slordige student. Net als het bezoeken van hun jeugdige herinneringen, komen er ook herinneringen langs die vertellen over hoe ze verhuisden naar een plek waar de koppels steeds maar weer uit elkaar bleven gaan.

Terug naar de tijd waar ze een volwassene was en midden in haar crisis zat, was ze ook nog eens docent en werd haar privé leven onbewust vermengd met haar lesgeven. Niet alleen het lesgeven, maar haar hele leven geeft onbewust hints over het verliezen van haar man. Zo ziet ze continu toch maar weer boeken staan waarbij het verbreken van liefde centraal staat, hoe haar eigen ouders altijd elkaar in de haren vlogen en hoe er zelfs dode zwanen lagen die blijkbaar een paartje waren. “Goed, jullie schrijven zo dadelijk een scène waarin een man zijn vrouw verlaat om god weet wat voor reden.. Maak het je personage zo moeilijk mogelijk. Laat er dus ook nog kinderen in het spel zijn. Dat is altijd goed…” (Geurts, 2017, 40%)

Niet alleen de therapeut van Geurts wist wat er allemaal achter de doeken speelde, maar ook de familie van Man zelf. Ze kreeg continu maar een schouder om op te huilen, maar zelf geloofde ze niet in scheiden. Elke keer zei ze weer dat het goed ging en dat ze helemaal niet zouden scheiden. 

Uiteindelijk besloten ze dat het tijd was om iets nieuws te proberen. Beiden partners gingen op een manier weg, elke keer zodat er minstens één iemand thuis was om voor de dochters te zorgen. Eerst gingen ze op een lange vakantie waarbij alleen Vrouw de laatste paar weken alleen bleef en de rest weer terug ging, een tijd later ging Man ergens anders wonen.

Het verhaal raakt een dieptepunt wanneer je leest dat Man een andere vrouw heeft. Alle spanning wordt ontladen en zelfs dat voel je als lezer, aangezien vrouw steeds vraagt aan man of hij een ander heeft. Elke keer vertelt hij haar nee, tot aan het einde van het boek. Vrouw ontploft, stuurt hem gelijk weg en wilt hem niet zien, totdat ze realiseert wat er mis is. Door een Tableau Vivant realiseert ze wat er echt mis is, ze leerde eindelijk haar man los te laten door familieopstellingen.

Auteur

De auteur van Ik nog wel van jou is Elke Geurts Ze publiceerde de verhalenbundels Het besluit van Dola Korstjens (2008), Lastmens (2010) en Lastmens & andere verhalen (2015), en de veelgeprezen roman De weg naar zee (2013). Alle werden overladen met lof en genomineerd voor onder andere De Gouden Boekenuil, de BNG Literatuurprijs en de Anna Bijns Prijs. Ze schrijft ook columns voor Trouw. (Google Books, 2017). Haar bundel Lastmens werd genomineerd voor de BNG Bank Literatuurprijs (2011) en de Anna Bijns Prijs (2012). (Wikipedia, 31 mei, 2022)

Geurts studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Ze schreef toneelstukken en hoorspelen alvorens ze doorbrak met korte verhalen. Ze was de eerste winnaar van de verhalenwedstrijd Duizend Woorden en won de Nieuw Proza Prijs Venlo 2008. (Wikipedia, 31 mei, 2022)

Het boek

Titelverklaring

Ik nog wel van jou. Een bijzondere titel die je niet vaak op een boek tegen zal komen. Achter deze woorden ligt een bijzondere betekenis van de schrijfster zelf. Zoals in de samenvatting genoemd is het zo dat Geurts midden in een brekende relatie zit en zelf continu maar uitwegen zoekt. Zo vaak als haar man heeft gezegd dat hij niet meer van haar houdt, zo vaak zij telkens weer antwoordde met ‘Ik wil jou wel.’. De titel geeft al voor je het boek leest een eenzijdige relatie aan en zelfs de kaft geeft al een subtiele hint over het boek. Geurts ‘hield nog van haar man.’. De titel had ze bedacht terwijl ze nog in de vroege fases van haar uiteenbrekende relatie zat. De titel geeft toch iets weer van haar overgave aan het feit dat haar man niet meer van haar hield, wat uiteindelijk ook aan het einde van het boek te lezen is. Al met al is het een prachtige titel dat verborgen betekenissen waarborgt en de lezer al een blik geeft op het boek.

Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Leraar worden

Alles wat je moet weten over leraar worden

Motieven

De meest terugkerende elementen in het verhaal zijn gelijk de meest heftigste of merkwaardige dingetjes die je niet zomaar zou vergeten. Een herhalende vorm van een motief is vooral de man die zegt dat hij niet meer van zijn vrouw houdt. “Ik voel het niet meer, de koek is op, het vuurtje is uit, ik hou niet meer van je.”  (Geurts, 2017, 9%).   “ ‘Ik heb mijn eigen verhaal,’ zegt hij. ‘en daar heb jij niets meer mee te maken.’”  (Geurts, 2017, 21%). 

Het voordeel van de twijfel is ook iets wat vaker terugkeert in het verhaal. Altijd als mensen vroegen aan Geurts of de scheiding goed ging of haar medeleven toonden, zou zij keer op keer zeggen dat het goed zou komen, dat ze nog helemaal niet uit elkaar zijn. Ze gaf een voorkeur aan haar eigen twijfel. Door haar eigen twijfel is het ook nog eens zo dat ze daar haar man doorheen sleept. “‘Wil je mij ook zien?’ Hij antwoordde niet. ‘Ik vraag je iets’ ‘Ons vieren zeg ik toch.’ ‘Je moet mij ook willen zien.’ ‘Je vraagt het zo scherp. Ik kan daar geen ja op zeggen.’” (Geurts, 2017, 64%).

“In de tussentijd probeerde ik de twijfel van man, de angst voor het uiteenvallen van mijn gezin, in mijn blogstukjes in woorden te vangen, probeerde ik het uit elkaar vallen van onze liefde tegen te houden..” (Geurts, 2017, 10%). 

Nog een element dat continu terugkeert is het verschil van situaties en dingen. Vaak werd er een verschil getoond tussen de familie van Geurts en Man. Geurts was in een introverte omgeving opgevoed, familieleden die vaak dingen met geweld hadden opgelost. Daartegenover stond de familie van man die juist heel rustig en begrijpelijk was, nooit moeilijk was en erg open was. “Voor ik het wist had zijn arm mijn nek omklemd. Muurvast. Misschien zag het eruit als een normale schermutseling tussen broer en zus. Eerst dacht ik zelf ook dat het nog wel meeviel, dat hij elk moment zou ophouden, maar ik kreeg toch echt minder lucht..” (Geurts, 2017, 78%).

Thema’s

De twee thema’s die toch uitblinken zijn het niet los kunnen laten van een dierbare en het bij elkaar houden van je gezin in lastige tijden. Het niet los kunnen laten van een dierbare komt telkens weer terug in het boek. Wanneer ze telkens maar tegen zichzelf blijft zeggen dat haar man terug komt, maar elke actie die ze ook uitvoert geeft telkens weer haar connectie met haar man, die we rond deze tijd in het boek ook rustig ex kunnen noemen, weer. “.. en bladerden door mannenhoofden. ‘Jij pikt de mannen de mannen eruit die op hem lijken,’ zei ze. ‘Zie je dat zelf nou niet.’” (Geurts, 2017, 62%).  “‘Het punt is,’ zei de mediator ten slotte. ‘ ij bent nog hartstikke gek op je man.’ ‘Echt waar?’ zei mijn nicht. ‘Ja zei hij. ‘Ze houdt nog ontzettend van hem.’ Ik lachte. En lachte. En lachte.” (Geurts, 2017, 61%). Dit past dan ook heel erg bij het motief van het herhalende “ik hou niet meer van jou.”. Het zijn juist de tegenovergestelde dingen die toch een geheel kunnen vormen en bij elkaar kunnen horen.

Het bij elkaar houden van het gezin is iets wat ook een essentiële rol speelt in het boek. Aangezien haar ex weg wilt, maar toch bij de kinderen wilt zijn is het een aparte en ingewikkelde situatie. Telkens als hij zegt dat hij haar niet meer wilt zien, maar toch telkens voor het aanrecht staat en haar goedemorgen wenst, lijkt het Geurts steeds makkelijker om de familie weer bij elkaar te naaien. “Voor hij naar de Turk ging, omhelsden we elkaar in het halletje. Hij drukte me tegen zich aan. Ik kuste zijn nek. Hij zoende me.”  (Geurts, 2017, 58%).Niet alleen zij lijdt, maar haar dochters gaan door hetzelfde heen. De reguliere vraag of het goed gaat met ouders of vader weggaat, door wie het komt, of vader of moeder weggaat. Er is veel woede in het spel, niet alleen maar van de oudere familieleden, zelfs de jongste laat haar stem horen over het geval. “‘Maar we zijn er altijd voor jullie…’ De prinses vloog als eerste door dekamer. De jongste begon te krijgen,...” “‘Jij bent een rotmoeder!’ huilde de jongste. ‘Een stomme kutmoeder. Jij moet een nieuwe prinses voor me kopen. Precies dezelfde!’ Ook de oudste, die wit weggetrokken was, barstte in een verschrikkelijk huilen uit. Ze verdwenen al stampend en huilend naar hun kamer. De moeder zat verwilderd tussen de troep.”  (Geurts, 2017, 89%).

Motto’s

Aan het begin van het boek staan 2 motto’s:

De eerste is van Ralph Waldo Emerson. 

‘To believe your own thought, to believe that what is true in your private heart is true for all men - that is genius.’

Geurts gelooft, vermeldt dat bovendien, steeds dat haar gedachten het juiste zijn. Er van uit gaan dat haar man op een gegeven moment terugkomt, denken dat het allemaal goed gaat. Haar hart hoopt namelijk dat dit het geval is. K. die ook wel haar persoonlijke therapeut is, weet in het begin nog niet van haar relatieproblemen, waar dus ook het ‘Private heart’ vandaan komt. Alles wat in haar omgaat leidt erdoor dat haar gedachten op hol slaan en ze het overzicht kwijt raakt. Door er van uit gaan dat deze gedachten dus waar zijn, koppelt ze onbewust iedereen aan haar perfecte Utopia en concludeert ze dat iedereen daar op een manier aan zal matchen. Dit past ook goed bij het motto “het voordeel van de twijfel.” Haar eigen mentale twijfelen zorgt ervoor dat zij toch op een definitieve kant land en iedereen zo ook ziet. Door dit mensbeeld past ook weer het eerste thema bij het motto, namelijk het niet los kunnen laten van een dierbare. Een eigen gedachte trein aan hoe het leven in elkaar moet zitten, dan is het behoorlijk lastig om de mensen die het dichts bij je staan los te laten.

Geurts gelooft, vermeldt dat bovendien, steeds dat haar gedachten het juiste zijn. Er van uit gaan dat haar man op een gegeven moment terugkomt, denken dat het allemaal goed gaat. Haar hart hoopt namelijk dat dit het geval is. K. die ook wel haar persoonlijke therapeut is, weet in het begin nog niet van haar relatieproblemen, waar dus ook het ‘Private heart’ vandaan komt. Alles wat in haar omgaat leidt erdoor dat haar gedachten op hol slaan en ze het overzicht kwijt raakt. Door er van uit gaan dat deze gedachten dus waar zijn, koppelt ze onbewust iedereen aan haar perfecte Utopia en concludeert ze dat iedereen daar op een manier aan zal matchen. Dit past ook goed bij het motto “het voordeel van de twijfel.” Haar eigen mentale twijfelen zorgt ervoor dat zij toch op een definitieve kant land en iedereen zo ook ziet. Door dit mensbeeld past ook weer het eerste thema bij het motto, namelijk het niet los kunnen laten van een dierbare. Een eigen gedachte trein aan hoe het leven in elkaar moet zitten, dan is het behoorlijk lastig om de mensen die het dichts bij je staan los te laten.

Het tweede motto is van Penelope Mortimer en komt uit de pompoeneter.

Sommige van deze dingen zijn echt gebeurd, en sommige waren dromen. Ze zijn allemaal waar, zoals ik waarheid begreep. Ze zijn allemaal reëel, zoals ik de realiteit begreep.’

Vaak genoeg vermeld Geurts dat het lijkt alsof haar leven een wazige droom is waar veel dingen op haar af komen. Zo lijkt het vaker alsof ze op de keel gedrukt wordt door situaties, of alsof het duister haar in zijn klauwen neemt. “‘Het lijkt wel alsof het plafond naar beneden komt he?’ Zei ik. ‘Als dat in een verhaal gebeurt, moet dat een reden hebben. Maar in het echte leven stort zo’n plafond zomaar ineens in.’” (Geurts, 2017, 41%). Alle visies en dingen die voorkwamen in haar hoofd werden snel voor haar een realiteit. Haar waarheid was voor anderen hun waarheid en ze kon het niet zelf accepteren dat mensen niet zo liepen en actie voerden zoals zij dat voorstelde. Het onvoorspelbare in de realiteit, dat is iets wat haar een lastig concept lijkt. Het mooie aan dit motto is juist het contrast dat het oplevert wanneer het gaat over het laatste motief, het verschil tussen dingen. In het motto is het juist zo dat dromen en waarheid samengevoegd worden in het tweede motto, terwijl het derde motief  juist gaat over de verschillen tussen dingen. Dit is waarom het motief er ook zo bij past.

Nawoord

Ik nog wel van jou is weer een geslaagde keuze. Boeken die toch telkens op een manier mijn hart raken, zijn altijd goede boeken in mijn ogen. Een boek hoort niet alleen maar letters en woorden te zijn, maar de zinnen moeten iets met je doen. Of het nou boosheid, verdriet of blijheid is, Ik nog wel van jou geschreven door Elke Geurts is zeker een aanrader.

Een paar citaten die me bijbleven in het verhaal:

“Nu dreg ik fragmenten uit mijn verleden op. Niets is compleet, niets op volgorde, er ontbreken velletjes. en ik herken mezelf er maar ten dele in.”  (Geurts, 2017, 33%).

“Elke lezer hoort z’n eigen boodschap uit een roman te halen. Een schrijver is geen schoolmeester. Dat is absoluut waar. Maar er zijn momenten in je leven dat je duidelijkheid behoeft. In alles. Je bent op zoek naar een heldere boodschap, meer informatie..” (Geurts, 2017, 39%).

“Ik sla een willekeurig deel open en lees. ‘We zullen samen oud worden. Allebei grijs. Een van ons zal spreken aan het graf van de ander en zeggen. “Ik sta hier wel, maar we nemen toch geen afscheid. Wij nemen geen afscheid.’”  (Geurts, 2017, 98%).

Bronvermeldingen

Elke Geurts. (2022, 31 mei). In Wikipedia. Geraadpleegd op 3-10-22 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Elke_Geurts

(Bronnen, noten en/of referenties)

Nieuw Proza Prijs 2008 voor Elke Geurts, Literair Nederland, 28 november 2008.

Geurts, E. (2017). Ik nog wel van jou. Geraadpleegd op 26 Oktober 2022. 

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.