Bloedgeld door Simone van der Vlugt

Titel: Bloedgeld Auteur: Simone van der Vlugt Uitgeverij: Lemniscaat Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het boek heel leuk, omdat het afspeelde in de tijd van de VOC. Je leert er ook veel van, bijvoorbeeld dat als je een misdaad had gepleegd, de jongens naar het rasphuis gingen en de meisjes naar het spinhuis. Ook leerde je dat er heel weinig geld was en dat veel meisjes hoertjes werden. Daarbij komt nog bij dat het eigenlijk twee verhalen door elkaar zijn. Dus dat is ook leuk. Er zaten ook minder leuke dingen bij, zoals toen tante Ida, de tante van Lutske, overleed. Toen er een heel erge storm was en toen David, de broer van Lutske, overleed. Wat wel spannend was, was dat ze op het einde nog door de oorlogsvloot werden aangevallen. Ik zou dit boek zeker aanraden aan andere mensen, omdat het spannend en leuk is. Ook vind ik het mooi geschreven, en de periode zet ze mooi neer, het liefst zou je het boek in een keer willen uitlezen. Samenvatting van de inhoud: Reinout is een jongen die in het rasphuis zit. Het rasphuis is voor jongeren die een misdrijf hebben gepleegd. Op een dag wordt hij geroepen door de regent, bestuurder van een stad in de tijd van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën, de regent heeft een aanbod voor Reinout. Hij mag mee op reis naar Indië. Het is wel een rotwerk maar niet veel mensen krijgen de kans om mee te mogen met een VOC, Verenigde Oost-Indische Compagnie, schip. Hij besluit toch mee te gaan want hij houdt het niet langer meer uit in het rasphuis. Als ze op het schip aan komen krijgen ze de regels van het schip te horen. Het is een groot schip en al snel leert hij een paar vrienden kennen. Dat zijn Jacob, Wijnant, Lange Lijs, boontje en ouwe Sam. Reinout is erg sterk. Op een dag krijgt hij ruzie, hij geeft de man een kopstoot. Er wordt duidelijk gemaakt dat ze hier niet van gediend zijn op het schip. Een paar dagen later als de wind goed is varen ze uit. Er zijn in totaal drie schepen. Reinout zit op de Hollandia. Ze moeten een grote vracht afleveren op Java. Ze varen via de kanarische eilanden, de Kaapverdische eilanden, Kaap de Hoop, Kaap de goede Hoop en Madagaskar. Maar de kapitein houdt nergens rekening mee. Het eten raakt op en de maden zitten in het eten dat er nog is. De helft van de bemanning lijdt aan scheurbuik. Maar de kapitein is te eigenwijs en gaat niet naar Kaap de Hoop om te verversen maar gaat in een keer door naar Kaap de Goede Hoop. Er vallen steeds meer doden. En de omstandigheden worden steeds slechter. Op een dag krijgt Reinout ook scheurbuik. Gelukkig bereiken ze optijd de kust waardoor alle zieken genezen. In Amsterdam is een meisje dat Lutske heet. Zij heeft het erg moeilijk met haar familie. Haar moeder is overleden, en ze woont bij haar tante. Ze werkt in een fabriek waar ze kleren moet maken. Gelukkig heeft Lutske haar vriendin nog waar ze altijd terecht kan. Rode Barbara heeft een bordeel. Lutske moet thuis de kost verdienen. Zij doet dat door op de markt te helpen met spullen sjouwen. Maar het geld dat ze daar mee verdiend is te weinig voor haar tante en haar zelf. Rode Barbara geeft haar advies om naar Malle Kees te gaan. Dat doet ze en van Malle Kees leert haar zakken te rollen. Ze spreken af dat helft voor Malle Kees is en de helft voor haar zelf is. Ze gaat elke dag naar Rode Barbara en op een dag vraagt Rode Barbara of ze ook bij haar wil werken. Na een paar dagen te twijfelen doet Lutske het toch maar. Ze krijgt vijftien gulden per keer en daarvan mag ze tien gulden zelf houden. De andere vijf gulden is voor Rode Barbara. Als ze een paar dagen later schoenen gaat kopen bij Moffe Klaas past ze de schoenen aan en zet het op lopen. Moffe Klaas roept hard houdt de dief en er komen politie agenten aangelopen en pakken Lutske op. Ze wordt naar het spinhuis gestuurd, (hetzelfde als het rasphuis alleen dan voor meisjes en daar moeten ze spinnen), in het spinhuis krijgt ze te horen dat haar tante overleden is. Reinout en zijn vrienden hebben besloten om aan muiterij te doen. Muiterij is in opstand tegen de kapitein. Ze proberen een groep over te halen, om mee te doen. Als ze op een nacht wakker worden is het hevig aan het stormen en raakt het schip erg beschadigt en bijna heel de bemanning slaat over boord. Ook kapitein Ruygveen is dood. Reinout neemt de leiding en beslist naar het pirateneiland Madagaskar te gaan. Verder kunnen ze niet komen want het schip is kapot. Als ze daar zonder problemen aankomen, besluiten ze van hem koopvaardijschip de Hollandia een nieuw fregat te maken. Het fregat krijgt de naam De Draek. Ze besluiten om de vrije vaart op te gaan, dit houdt in dat ze piraten willen worden. Als ze weer uitvaren en midden op zee zitten zien ze al snel een koopvaardijschip van de V.O.C. ze besluiten het schip te enteren. Reinout is een zeerover met een gouden hart want hij en zijn bemanning hebben afgesproken zo weinig mogelijk doden te laten vallen en de buit eerlijk te verdelen onder de hele bemanning. Op het koopvaardijschip, de Eenhoorn, is iedereen erg bang als ze het schip van Reinout met gehesen piratenvlag aan zien komen varen. Onder de bemanning bevinden zich er ook twee broers. David en Thijs. Het schip wordt geënterd en meegenomen naar een eiland. Op het eiland wordt de bemanning de keus gesteld, of ze doen mee aan de piraterij of ze mogen in bootjes vertrekken. David en Thijs sluiten zich ook aan bij de piraten hoewel ze wel erg bang zijn. Vanaf dat moment gaan ze met twee schepen andere schepen overvallen. Als ze na een goede slag besluiten om een paar dagen aan landt te blijven om te ontspannen gaan een paar van de piraten het stadje in. Ook David en Thijs ze gaan een kroeg in en ze worden overvallen door een paar lui. David wordt getroffen door een mes en overlijd op het schip doordat hij te veel bloed heeft verloren. Ze varen weer uit en alles gaat goed met de bemanning van de Draek totdat ze een grote ontdekking doen, ze komen er achter dat Thijs geen jongen is maar een meisje, het is Lutske. De mannen zeggen dat ze de buit, Lutske, eerlijk zouden verdelen maar Reinout neemt het op voor Lutske. Hij beschermt haar maar dat nemen de mannen hem niet in dank af en sommige komen dan ook in opstand. Als de bemanning op een dag in opstand komt en zegt Reinout dat ze zullen vechten om de macht en Lutske. Het duurt een paar uur voordat het gevecht afgelopen is en Reinout wint. Dan komt niemand meer in opstand. ‘s Nachts heeft Reinout zijn wapens in aanslag voor het geval dat. Maar als hij wakker wordt voel hij dat er een mes op zijn keel wordt gedrukt. Hij heeft veel geluk als Wijnant, zijn beste vriend, toevallig binnen komt en dan aanvaller in de rug schieten. Als ze na een weer goede slag aan wal gaan zetten Wijnant en Lutske een punt achter hun leven op zee. maar Reinout wil nog een goede slag. Reinout van Veghel wordt over de hele wereld gezocht en beschuldigd van moord en piraterij. De oorlogsvloot van de VOC ( onder leiding van Michiel de Ruyter) zit constant achter hem aan. Hij weet steeds net te ontsnappen. Als de oorlogsvloot Reinout en zijn bemanning erg op de hielen zit en ze maar net op tijd kunnen ontsnappen, bedenkt Reinout een plan om Michiel de Ruyter flink in de war te brengen. Het ene schip, de Eenhoorn, leggen ze aan de ene kant van het eiland Madagaskar en het andere schip, De Draek, leggen ze leeg en verlaten in een baai van Madagaskar En de bemanning trekt het oerwoud in. Ze lopen lange tijd door het oerwoud. Dagen later bereiken ze de kust en zien ze de Eenhoorn liggen. Iedereen is blij maar als ze weer uitvaren. Net als ze weer op zee zitten komt de oorlogsvloot weer achter hen aan. Reinout van Veghel geeft zich over omdat hij niet tegen de oorlogsvloot op kan en wordt gearresteerd en naar Amsterdam gebracht. Lutske, die samen met Wijnant een winkel in Amsterdam heeft, weet dat Reinout vast zit en probeert hem op te zoeken maar dat mag niet van de wachters. Reinout wordt veroordeeld voor moord, muiterij en piraterij. In heel het land verschijnen boeken van Reinout van Veghel. Het volk staat wel achter hem omdat hij de buit eerlijk verdeelde onder de bemanning. Lutske probeert van alles om Reinout vrij te krijgen. Ze gaat zelfs met de burgemeester praten maar die helpt haar niet. Reinout zal worden opgehangen. Dat komt een beul uit een andere provincie doen. De terechtstelling wordt verzet van 's middags in de stad naar ’s morgens ver buiten de stad op het galgenveld. Dit doen ze omdat het volk achter Reinout van Veghel staat en in opstand kan komen. Maar als hij aan de galg hangt kan hij nog net genoeg lucht krijgen om niet te stikken. De burgemeester en de andere belangrijke mensen die bij de terechtstelling waren verlaten het galgenveld. Als iedereen weg is komen twee mensen uit de struiken gelopen. Het zijn Lutske en Wijnant. Ze bevrijden Reinout snel. Ze vertellen aan Reinout dat ze de beul omgekocht hebben. Zo komt alles toch nog goed
Spanning bespreking van een van de verhaalaspecten Het verhaal is spannend doordat er allemaal spanningverwekkende elementen bij zitten. Zoals gelijk al in het begin van het boek. Dan is er iemand in een kelder, en in die kelder (een spanningverwekkende ruimte) stroomt er allemaal water naar binnen. Als die man die in die kelder zit niet vlug begint te pompen dan verdrinkt die waarschijnlijk. Als die man dan uit de kelder komt (het was een soort straf in de gevangenis) dan begin je je af te vragen wie die man eigenlijk is. Verder zijn er nog meer spanningverwekkende elementen zoals bij het meisje Lutske. Lutske heeft een baantje gevonden als hoer, en als ze dan voor het eerst begint dan komt net haar vriendin binnenlopen, en die zegt dat haar broer terug is. Dan begin je je toch wel af te vragen wie die broer is. In het begin van het boek, waar die man haast verdrinkt, wil je weten wie die man is. Die man leer je snel genoeg kennen. Verderop in het boek, als Lustke's broer thuiskomt, wil je haar broer ook leren kennen en dat gebeurt pas na enige tijd. Aan het eind van het boek wordt Reinout opgehangen. Zijn vriend Wijnant, die de beul heeft omgekocht komt Reinout dan bevrijden. Dan wil je weten hoe het verder gaat, maar het enige wat je dan nog leest is: 'Welkom thuis, grijnst Wijnant'. Zoals je hierboven leest zijn alleen de eerste twee vragen beantwoord en de laatste niet. Het verhaal heeft een open einde. En wordt Reinout net niet opgehangen. Voordat Reinout bevrijd werd wilde je natuurlijk weten hoe het met hem af zou lopen. Hij wordt dus op het laatste nippertje bevrijd, en dan ben je heel erg opgelucht, maar toch was het verhaal voor mij afgelopen omdat je al genoeg gelezen had over Reinout. En je weet trouwens dat het goed met hem afgelopen is doordat hij bevrijd was. In het begin was het spannend doordat het zich afspeelde in een spanningverwekkende ruimte (de kelder in dit geval). Toen Lutske's broer thuiskwam was het spannend doordat de schrijfster informatie achterhield. Verderop in het boek is het ook spannend doordat Reinout wordt aangevallen door twee mannen van zijn eigen schip. Hij ligt dan gewoon in zijn bed te slapen en als hij wakker wordt staat er een zwaard op zijn kin. Verder is er niemand die hem kan helpen (behalve Lutske) dus is het weer in een spanningverwekkende ruimte. Aan het eind van het verhaal is het ook weer spannend. Je weet niet precies wat er met Reinout gaat gebeuren. Gaat hij echt dood of wordt hij bevrijdt of wat dan ook. De schrijfster houdt weer informatie achter. De spanning heeft wel wat te maken met het perspectief. De schrijfster gebruikt het Ik-vertelperspectief en dan lees je precies wat de hoofdpersoon meemaakt, in dit geval Reinout. Het verhaal kan daardoor erg spannend worden omdat je soms niet weet wat er allemaal gebeurd, terwijl andere figuren dat wel weten. Dat merk je bijvoorbeeld bij de twee piraten die Reinout aanvallen. Reinout wordt net wakker en dan staan er twee piraten voor hem die hem wel een lesje wilde leren. Je had er geen idee van dat dat zou gebeuren omdat je alleen maar wist wat Reinout deed. Verder was het verhaal wat minder spannend doordat de hoofdpersoon wist waarvoor die stond. Als Reinout bijvoorbeeld zei dat ze naar Madagaskar zouden varen, dan deden ze dat ook en kon je al een beetje raden wat er zou gebeuren. De spanningsopbouw is over het hele verhaal genomen wel goed. In het begin is het spannend omdat er haast iemand verdrinkt. In dit geval Reinout, en als hij dan toch levend uit de kelder komt wil je toch wel weten wie hij is. Daarna verandert zijn hele leven als hij op zee gaat, en als je op zo'n schip zit weet je maar nooit wat er allemaal kan gebeuren (het overgrote deel van het verhaal speelt zich af op een schip). Verder is het in het verhaal soms spannend doordat er bijvoorbeeld een storm op komst is. De kapitein komt daarbij om het leven en daardoor wordt Reinout de nieuwe kapitein. Het verhaal is hierom weer spannend, je weet niet wat Reinout allemaal uithaalt. Daarna is het aan het eind van het verhaal weer spannend omdat Reinout de doodstraf krijgt. Je vraagt je dan af of hij nog zal ontsnappen. En ja hoor, zijn vriend Wijnant en zijn vriendin Lutske komen hem bevrijden Onderwerp Het onderwerp is heel origineel en het spreekt mij wel aan. Ik heb de VOC altijd al een interessant onderwerp gevonden. Omdat ik zelf ook erg veel van zeilen en boten hou en daar gaat dit onderwerp ook over. Ook is het leuk als je kijkt hoe het in die tijd eraan toeging. Het is allemaal heel anders, en het is dan juist leuk om te weten hoe het er toen aan toeging, Je merkt bijvoorbeeld dat het eten toen heel slecht was. En dat het niet een pretje was om zolang op een boot te zitten. Omdat je steeds vrienden verloor die overleden aan scheurbuik, of werden doodgestoken. In het algemeen hou ik ook wel van Geschiedenisverhalen. het is leuk om dit soort dingen te weten, en het komt vaak ook van pas tijdens de Geschiedenisles. Het is grappig hoeveel je in een boek kunt beschrijven over een tijd. Ze gaat diep in het onderwerp, maar dat vind ik juist wel leuk, want zo weet je nog een keer wat over deze tijd. Ik vond het een leuk en origineel onderwerp, de meeste boeken van haar zijn trouwens wel met een leuk onderwerp. Ik heb denk ik ook wel iets over deze periode geleerd. Bijvoorbeeld hoe de mensen leefden in die tijd. Gebeurtenissen Er zaten veel gebeurtenissen in zodat het vaak boeiend bleef. Je zat altijd bij een ander in het hoofd waardoor het ook niet ging vervelen, Want iedereen keek ergens anders tegen aan. De gebeurtenissen kwamen vaak ook logisch uit elkaar voort. Het was heel onverwacht dat je er opeens plotseling achter kwam dat Thijs helemaal geen jongen is maar eigenlijk een meisje. Het was heel apart om te zien hoe minderwaardig meisjes in die tijd waren. Lutske werd op de boot namelijk echt in het begin als een minderwaardige gezien. De gebeurtenissen verrassen je elke keer weer. Er zat ook bestwel veel spanning in het verhaal. Zodat het verhaal je blijft boeien
Hierdoor wil je steeds verder lezen. Want het is dan erg spannend en je wilt weten wat er gaat gebeuren. Steeds komen ze op moment waar je het absoluut niet had verwacht. Ook steeds als je denkt dat het boek wat saaier wordt. Gebeurd er iets, en dan wil je weten hoe het afloopt. Daarom gaat het boek niet vervelen. Nadat ik dit boek heb gelezen ben ik wel blij geweest dat ik gewoon in deze tijd leef. Het lijkt me niks om de hele dag saaie dingen te doen als vrouw. Of als ik een jongen was geweest bijvoorbeeld op een VOC schip te moeten werken, je overlevingskans is hier namelijk ook niet zo heel erg groot. Ik herkende mezelf niet in een van die gebeurtenissen, maar dat kwam natuurlijk ook omdat het heel lang geleden is gebeurd. Personages Als je het boek leest word je steeds in iemand anders geheugen gezet. Hier zit een positieve en een negatieve kant aan. De negatieve kant vind ik dat je hierdoor steeds eventjes moet doorlezen voordat je eenmaal echt weet bij wie je in het hoofd zit. Vooral in het begin. Als ze elkaar nog niet kennen. Want als je dan weer bij dezelfde persoon bent, was ik alweer vergeten wat er was gebeurd, en wat hun belangen waren, en over hoe zei over bepaalde dingen dachten. Wat ik dan wel weer handig vond was dat je precies wist hoe ze zich gedroegen. En hoe de anderen tegen hen opkeken. Of ze aardig werden gevonden of juist helemaal niet. Ik zou op bestwel op Reinout willen lijken, hij is namelijk erg dapper. En heeft belangenrijke beslissingen die hij mag nemen. Wat minder is dat hij in het begin veel vocht. De gedachte van hun allemaal is vaak, hoe ga ik dit overleven? Dat heeft me wel aan het denken gezet. Het was heel anders in die tijd. Tegenwoordig is alles daarbij vergeleken zo eenvoudig. Bouw Het verhaal wordt spannend vertelt. Er overlijden ook steeds mensen, zodat je bang bent dat een van de hoofdpersonen ook overlijd. En er wordt veel gevochten, maar hierdoor is het absoluut geen jongens boek. Wat ik wel even in het begin niet begreep was dat je opeens niet meer in Reinout’s leven zit maar in Lutske’s leven. Omdat de schrijfster steeds wisselt van persoon. Dit is niet erg vervelend, maar je zult hier wel sneller in de war raken,
Einde: Het verhaal heeft een open einde. Je weet dat Reinout het heeft overleefd. Maar je weet niet wat hij daarna wilt gaan doen, of dat hij daarna weer word opgepakt als je dat wel wist was het denk ik niet meer leuk geweest. Taalgebruik: Het boek was gemakkelijk te lezen. Omdat er geen lange zinnen in zaten, er zaten een paar moeilijke en lastige woorden in. Ik vond het goed dat achter in het boek een verklaring van vreemde woorden zat. Ik vond het af en toe een beetje onduidelijk wat er aan de hand was. Of je nu in de gedachten van Lutske zat of in de gedachten van Reinout zat. De taal past niet echt bij het onderwerp want het speelt zich ver in de geschiedenis af. Maar het is natuurlijk in deze tijd geschreven en voor kinderen uit deze tijd. Dus het is modern Nederlands. Het verhaal heeft gelukkig niet heel veel dialogen. Waarom ik dat gelukkig vind is omdat ik het anders heel moeilijk te volgen vind. Het nieuwe slot van het verhaal Bloedgeld ’s Middags staat Lutske voor het indrukwekkende huis van de burgemeester. Ze bestijgt het trapje naar de deur en laat de bronzen klopper hierop vallen. De meid doet open en gaat haar voor naar de pronkkamer aan de straatkant van het huis. ‘Wacht u hier’ zegt ze. ‘De burgemeester komt zo.’ Lutske knikt en kijkt om zich heen. Ze ziet vitrinekasten vol porselein en zilver, schilderijen met gouden lijsten en behang van goudleer. Ze loopt naar het hoge raam en kijkt op de gracht neer. Haar gedachten zijn bij Reinout. ‘Vrouwe Bicker!’ De burgemeester komt binnen en wijst haar een stoel. ‘Gaat u toch zitten. Vertelt u mij eens: wat wilde u mij vertellen over de zaak van Veghel?’ ‘Eigenlijk wou ik u om een verzoek vragen. Zelf heb ik ooit eens een meneer van Veghel gekend en ik vroeg me af of ik van Veghel even zou mogen zien om te weten of het dezelfde man is. Stelt u voor dat ik een crimineel in mijn vriendenkring zou hebben.’ ‘Ik snap dat u graag meneer van Veghel zou willen zien, maar u moet begrijpen dat, dat heel erg moeilijk gaat. Ik zou voor u wel een verzoek kunnen indienen bij de schepenen, maar dat is dan ook alles. U moet begrijpen dat we met een grote crimineel te maken hebben. Het is zeer moeilijk.’ ‘Ik zou het heel erg op prijs stellen als u een verzoek zou willen indienen bij de schepenen.’, zegt Lutske. Lutske geeft meneer de Graeff een hand, en wordt uitgelaten door de meid. Als Lutske terug komt van de burgemeester en de winkel binnenloopt, ziet Wijnant, dat er iets is gebeurt. ‘En hoe ging het?’ zegt Wijnant. ‘Niet zo goed, ze kunnen alleen een verzoek in dienen bij de schepenen. Nu maar hopen dat ze mijn verzoek inwilligen. ‘Nou dat gebeurt niet zo gauw. Ik denk dat we een andere manier moeten vinden om Reinout te zien of vrij te spreken.’ ‘Maar wat dan?’ ‘Er zijn toch genoeg getuigen die hem kunnen vrij pleiten?’ ‘Ja, er zijn er genoeg maar waar vinden wij die nou?’ ‘Nou toen jullie onze boot overnamen, besloten David en ik om met de boot van Reinout mee te gaan. Een vriend van David ging terug naar Nederland en vertelde ons dat hij weer in Amsterdam ging wonen. Hij moet hier dus nog ergens zijn.’ ‘Dat zou geweldig zijn, maar waar vinden we hem dan?’ ‘Het enige dat ik nog van hem weet, is dat hij vaak bij Rode Barbara kwam. Ik kan wel aan Rode Barbara vragen of ze Ewout Ruyt misschien kent.’ ‘Lutske, dat is echt een geweldig idee. Maar ik denk dat je nog even moet wachten tot morgen. Het is al laat.’ Lutske en Wijnant gaan naar huis en stappen meteen in hun bedstee. Als het ochtendlicht door het raam sijpelt, komt Lutske haar bedstee uit. Ze trekt een van haar mooiste rokken aan en gaat naar Rode Barbara toe. Als ze daar binnenkomt, kijkt Rode Barbara haar vreemd aan. ‘Kind wat zie jij er mooi uit. Gingen de tochten op de V.O.C –schepen zo goed? Ik kan het haast niet geloven dat jij het bent.’ ‘Nou ik ben na een lange tocht op zee overgestapt op De Draeck. Daar zat van Veghel ook op en toen David stierf, werd ik na een tijdje ontdekt door de bemanning. Reinout heeft me de hele tijd in bescherming genomen. Toen ik genoeg van de zee had, ben ik in Amsterdam gaan wonen met mijn deel van de buit.’ ‘Maar was het niet gevaarlijk op zee als vrouw?’ ‘Heel gevaarlijk maar David heeft me altijd beschermd en toen hij was overleden heeft Reinout me in bescherming genomen.’ ‘Je zult niet geloven hoe blij ik ben om jou te zien. Ik dacht dat je de zeereis niet had overleefd.’ ‘Gelukkig niet. Maar ik kom eigenlijk om iets te vragen.’ ‘Je kunt alles aan mij vragen. Vertel!’ ‘Nou nu Reinout van Veghel in het gevang zit, wil ik proberen hem vrij te spreken. Maar mij zal dat nooit lukken. Ik kom je daarom vragen of jij misschien een Ewout Ruyt kent?’ ‘Ja, hij komt hier vaak voor de hoeren. Hij woont als het goed is aan de Monnikenstraat, als je richting de Nieuwe Markt gaat.’ ‘Heel erg bedankt Rode Barbara, en het was me een genoegen om je weer terug te zien.’ ‘Voor mij geldt hetzelfde.’ Lutske besluit om niet meteen naar Ewout te gaan. Ze werkt de rest van de dag nog in de winkel en als het avond begint te worden, gaat ze naar huis. Als Lutske de volgende dag wakker wordt, besluit ze eerst even in de winkel te gaan werken en dan naar Ewout te gaan. ‘Nou Lutske ik wil je alvast geluk wensen voor vanmiddag. Ik hoop dat het lukt, voor ons en Reinout.’, zegt Wijnant. ‘Ik ook.’ Als het middaguur begint te naderen gaat Lutske naar huis en kleedt zich om. Als ze klaar is, loopt ze naar de Monnikenstraat. Aangekomen in de Monnikenstraat belt Lutske aan bij het eerste huis van de straat. Er doet een oude vrouw open. ‘Waar kan ik u mee helpen mevrouw?’ zegt de oude vrouw tegen Lutske. ‘Nou misschien kunt u mij vertellen in welk huis Ewout Ruyt woont?’ ‘Nou als het goed is woont hij in het eerste huis aan de rechter kant als je bij de kruising komt. Maar het zal me niks verbazen dat hij weg is naar Rode Barbara voor een bezoek aan de hoeren. Maar u kunt het altijd proberen.’ Lutske bedankt de vrouw en de oude vrouw doet gauw de deur dicht en gaat naar binnen. Als Lutske aan gekomen is bij de kruising kijkt ze eerst een beetje in het rond. Nu even kijken welk huis die oude vrouw bedoelde. Lutske loopt naar het huis met de rode ramen. Ze klopt op de deur. Na even wachten doet er iemand open. Het is Ewout. ‘Waar kan ik u mee helpen?’ zegt Ewout. Hij herkent Lutske niet omdat ze destijds bekend stond als Thijs het broertje van David. ‘Nou ik zou u graag iets willen vragen. ‘Ik heb gehoord dat u op de Eenhoorn heeft gezeten. Klopt dat?’ ‘Ja, dat klopt.’ ‘U schip is toen toch overgenomen door meneer van Veghel?’ ‘Ja, dat klopt. Als het goed is zit hij nu toch in het gevang?’ ‘Ja, dat klopt en nu hebben wij uw hulp nodig. Mijn broer David is onlangs overleden. Hij vertelde mij over de dingen die hij had mee gemaakt op zee. Hij vertelde dat u niet met meneer van Veghel bent mee gegaan, maar terug gegaan naar Nederland. Hij wou graag dat u voor de schepenen wou verklaren dat van Veghel geen crimineel is en iedereen eerlijk heeft behandeld. Zou u willen getuigen voor meneer van Veghel?.’ ‘Ik wil dat graag doen want ik weet dat hij een goede vent is. Maar daar moet wel iets tegenover staan.’ ‘Ik zou u daarvoor graag 6 stuivers willen geven, meer heb ik niet.’ ‘Daar ga ik mee akkoord. Wanneer moet ik voor de schepenen komen?’ ‘Aanstaande vrijdag om 12 uur moet u voor de schepenen komen. Ik neem aan dat u er op tijd zult zijn.’ ‘Ik zal er zijn. Tot dan.’ Lutske belooft Ewout het geld te geven nadat hij voor de schepenen is geweest. Als Lutske terug komt van Ewout wacht Wijnant haar al op. Hij is zo nieuwsgierig en vraagt meteen: ‘Hoe ging het Lutske?’ ‘Het ging heel goed. Hij ging met het geld akkoord, hij komt aanstaande vrijdag om 12 uur voor de schepenen.’ ‘Nou dat heb je goed geregeld en nu maar hopen dat alles goed gaat.’ Lutske kan bijna niet wachten totdat het vrijdag is. Ze is zo benieuwd hoe Reinout eruit ziet en wat hij wel niet zal zeggen. En of het überhaupt zal lukken. Lutske kan donderdagavond niet in slaap komen. Ze ligt de hele avond te woelen in haar bedstee. Als het ochtendlicht al door de ramen komt, besluit Lutske om haar bedstee te verlaten. Ze werkt eerst nog even in de winkel met Wijnant, maar als het 11 uur is, sluiten ze de winkel. Wijnant en Lutske gaan naar huis en kleden zich om. Ze lopen samen naar het stadhuis op de Dam. Als ze daar zijn aangekomen, staat het plein vol met mensen die hopen dat ze het stadhuis kunnen binnenkomen om iets mee te krijgen van het proces van Reinout. Als ze het stadhuis binnenkomen staat Ewout er al. Hij ziet Lutske aankomen. Lutske verteld hem hoe hij het verhaal ongeveer moet brengen. In de zaal van de Vierschaar staat Reinout tegenover de schepenen en luistert naar de beschuldigingen die op de afgemeten toon tegen hem worden geuit. Tussen de schepenen zit niemand van wie een piraat een milde straf kan verwachten. Als Reinout de zaal rond kijkt, ziet hij tot zijn verbazing Lutske en Wijnant. Maar wie zit daar naast Lutske? Reinout voelt zich plotseling steeds minder goed. Hij verwacht dat die man naast Lutske vast wel met haar is getrouwd. Als de zitting begint, wordt er als eerste een getuige naar voren geroepen. Tot Reinout’s verbazing is dat de man die naast Lutske zit. De schepenen beginnen eerst met het ondervragen van Reinout. Reinout ontkent alles. Het enige wat hij toegeeft, is dat hij wel beschuldigd kan worden van diefstal maar meer niet. Lutske en Wijnant kijken vol spanning toe. Als de schepenen klaar zijn met Reinout is Ewout aan de beurt. Ewout vertelt de schepenen dat Reinout hen goed heeft behandeld en dat ze weg mochten gaan wanneer ze dat wilden. Hij vertelt dat tijdens het enteren van schepen de bemanning van Reinout bijna geen geweld heeft gebruikt en dat niemand werd mishandeld. De lieden op de gekaapte schepen mochten kiezen of ze met hem mee wilden varen. Ook zij kregen indien ze bleven een eerlijk deel van de buit. Als ze niet mee wilden varen, konden ze met een bootje terug varen naar hun vaderland. De schepenen zijn niet gelukkig met deze getuige van Reinout. Na lang beraad besluiten de schepenen dat Reinout vrij mag worden gelaten. Toch moet hij nog eerst een nacht in de cel doorbrengen. Reinout gaat hiermee akkoord en de zitting is afgelopen. Na de zitting geeft Lutske de 6 stuivers aan Ewout die haar daar erg dankbaar voor is. Als Lutske de stuivers aan Ewout heeft gegeven, loopt ze naar Wijnant toe. ‘Dat ging goed hé?’ zegt Wijnant. ‘Ja heel erg goed. Ik kan niet wachten tot het morgen is en we hem van dichtbij kunnen zien.’ ‘Ik kan ook niet wachten, maar zullen we toch maar naar de winkel gaan.’ ‘Dat is een goed idee.’ Als het 5 uur is sluiten Wijnant en Lutske de winkel. Lutske gaat naar haar huis aan de Lauriergracht. Als Lutske ’s avonds haar bedstee instapt, weet ze zeker dat ze vannacht beter zal slapen omdat ze morgen Reinout weer zal zien. De volgende ochtend lopen Lutske en Wijnant samen naar het stadhuis op de Dam. Als ze het stadhuis binnenlopen, zien ze dat Reinout al op hen wacht. Wijnant en Lutske lopen de kamer binnen. ‘Welkom thuis, oude vriend’, zegt Wijnant.