Blinde woede door Nicole Boumaâza

Titel: Blinde woede Auteur: Nicole Boumaaza Gegevens over het boek: Dit verhaal staat in het bundelboek victorie. Theo Hoogstraaten en Simone van der Vlugt hebben voor dit boek ieder drie verhalen geschreven. Blinde woede is één van die zes verhalen en is geschreven door Theo Hoogstraaten. Het bundelboek is voor het eerst in 2004 in Rotterdam uitgegeven. Ik heb de tweede druk gelezen. Samenvatting: Pepijn leeft in de 15e eeuw en woont in een boerderijtje, net buiten Alkmaar. Als zijn vader het ruitergeld niet meer kan betalen worden ze bezocht door de graaf van Egmond, manke Jan. Pepijn wordt samen met zijn zusje en zijn moeder opgesloten in hun boerderij terwijl manke Jan de boerderij in brand zet. Al snel raken zijn zusje en zijn moeder bewusteloos en kan hij ze niet meer redden. Pepijn hakt met zijn hamer een gat in de muur waardoor hij net op tijd kan ontsnappen. Buiten gekomen wordt hij opgevangen door Dirk, zijn buurman. Hij krijgt te horen van Dirk dat zijn vader de strop heeft gekregen om als voorbeeld te dienen voor de andere boeren die geen ruitergeld betalen. Samen met Geert, de zoon van Dirk, begraaft hij zijn familie. Hij belooft zichzelf dat hij, als hij groot is, wraak zal nemen op zijn familie. Hij mag een paar dagen bij zijn buren blijven maar wordt door geldgebrek overgeleverd aan zijn tante en oom. Daar heeft hij het beter. Hij krijgt behoorlijke kleren en hij heeft voor het eerst van zijn leven geen honger meer. Zijn oom leert hem zijn vak, weven. Als hij met zijn oom op een jaarmarkt staat om stoffen te verkopen komt hij Dirk en Geert tegen. Dirk vertelt hem dat de boeren het zat zijn om te veel belasting te betalen. Ze willen de belastingpachter, Claes Corff, vermoorden en zijn woning leegplunderen om de honger te stillen. Pepijn is erachter gekomen dat Claes Corff degene was die manke Jan het bevel gaf om zijn familie te vermoorden. Hij excuseert zich bij zijn oom en gaat met Dirk en Geert mee. Als hij Claes Corff ziet laat hij zich meeslepen door zijn woede voor wat Claes zijn familie heeft aangedaan. Hij schopt, slaat, krabt totdat Claes dood is. Het huis van Claes is ondertussen zo leeggeplunderd dat er niks meer te halen valt. Om toch wat te eten te krijgen gaan ze naar een ander rijk uitziend huis. Ze bonzen op de deur en na een tijdje opent een rijke dame de deur. Ze ziet het gevaar en laat meteen de tafel dekken. Pepijn, die zelf geen honger heeft, drinkt alleen wat bier zodat zijn vrienden het eten kunnen opeten. Voor de tweede keer wordt er op de deur gebonsd. Een dienstmeisje komt samen met haar broer binnen. Haar broer lijkt heel erg op Claes Corff, maar heeft geen schrammetje. De man die Pepijn heeft vermoord blijkt helemaal niet Claes Corff te zijn maar de broer van het dienstmeisje. Claes Corff was namelijk een paar dagen van tevoren gevlucht en liet iemand anders op zijn huis passen. Onthutst door deze mededeling verlaten de boeren het rijke huis. Pepijn gaat gebroken naar het huis van zijn oom toe. Hij heeft ontzettende spijt dat hij een persoon heeft vermoord die onschuldig was.
Het verhaal: Dit is een realistische historische roman. Het is een historische roman omdat het verhaal zich in de 15e eeuw afspeelt maar het in de 21e eeuw is geschreven. Het verhaal is realistisch omdat het, in die tijd, echt had kunnen gebeuren. De schrijver probeert je te leren dat je je niet altijd moet laten meeslepen met je gevoelens. Pepijn is zo woedend dat hij een persoon vermoord die onschuldig blijkt te zijn. Eigen mening: Ik vind het een ontroerend verhaal, omdat Pepijn zijn familie heeft verloren. Verder vind ik het erg zielig, omdat Pepijn uit wraakzucht iemand vermoord die onschuldig is waar hij later spijt van krijgt. Ten slotte vind ik het verhaal eenvoudig, want er zit maar één verhaallijn in.